zaterdag 30 september 2006

Mijn plek in de rangorde

08:00 Ik word wakker omdat Max aan het roepen is. Even vraag ik me af waarom Sonja er niet op reageert, als ik m'n ogen open doe zie ik dat ze niet in bed ligt. Een blik richting de overloop leert dat de lamp in de badkamer aan is, dus zal ze wel in bad liggen. Dan zal ik maar opstaan. Ik haal Max uit bed en ga met 'm naar beneden om aan het ontbijt te beginnen.

08:30 Terwijl ik ontbijt aan het maken ben komt Sonja naar beneden, even later gevolgd door Tom — die nog in z'n onderbroek rondloopt en dus terug naar boven gestuurd wordt om zich aan te kleden.

09:00 Bij het ontbijt probeert Sonja te verkopen waarom je boterhammen beter met een schaar kunt knippen dan ze met een mes te snijden. Dat zou makkelijker zijn en minder rommel geven. Ik blijf erbij dat het onzin is; het maakt het werk niet noemenswaardig makkelijker maar levert wel meer afwas op. Ze zou het op TV bij een of andere chef-kok gezien hebben. Dat lijkt me sterk, want ik zie die mensen altijd gewoon een mes gebruiken. Dan blijkt dat die chef-kok dat voor één speciale toepassing deed: het maken van canapé's in een ongebruikelijke vorm. Het levert me het verwijt op dat ik tegen veranderingen zou zijn; onzin natuurlijk, als iets op een andere manier beter kan zal ik het met alle plezier overnemen, maar ik doe niet mee aan het 'veranderen om het veranderen'.

Sonja verdwijnt vervolgens naar boven om haar CV bij te werken, want daarna moet ze naar de Banenmarkt van het CWI. Ze is "zo weg", dus dat zal wel weer een paar uur duren.

11:00 De desktop PC en de printer moeten aan, want Sonja's CV moet geprint worden. Die PC moet aan omdat we geen netwerkprinter hebben. Vervolgens kan ze boven vanaf haar laptop niet printen, dus moet d'r CV eerst gekopieerd worden naar de PC. Omslachtig maar ik heb even niet anders. Geen idee waarom ze vanaf haar laptop niet kan printen, op mijn laptop werkt het wel. Ze zal wel weer aan de instellingen hebben zitten klooien.

11:15 Sonja vertrekt eindelijk. Uiteraard is het weer te moeilijk om de PC en de printer even uit te zetten. Door ervaring wijs geworden loop ik naar boven om te kijken of ze haar laptop heeft uitgezet. Geheel volgens verwachting staat dat apparaat nog gewoon aan. Dan zal ik het maar weer zelf doen...

Typisch: mij verwijt ze dat ik tegen verandering ben, maar intussen verdomt ze het om de van thuis uit meegekregen gewoonte van "dat ruimt iemand anders wel voor me op" overboord te gooien en te vervangen door eigen initiatief.

12:15 Max heeft het vanochtend lang volgehouden, maar nu zal-ie toch echt even moeten gaan slapen.

12:30 Tom komt binnen met de opmerking dat hij lunch wil. Zelf lust ik ook wel wat, dus zal ik m'n werkzaamheden maar weer eens onderbreken.

14:00 Max laat weer van zich horen, dus haal ik 'm uit bed en regel meteen ook maar z'n lunch. Hij zal wel honger hebben.

16:45 Max gaat weer even een uurtje naar bed. Inmiddels ben ik gigantisch moe geworden; ik sta zo'n beetje te wankelen op m'n benen en kan m'n ogen maar amper open houden. Sonja daarentegen maakt nog een redelijk wakkere indruk. Je zou dan verwachten dat het dan wel mogelijk zou moeten zijn om even te gaan liggen. Ja, maar niet bij Sonja. Die klopt me op de rug en roept "doorgaan, doorgaan, gewoon doorgaan", adviseert me om een bakkie koffie te nemen, vraagt of het onderhand niet tijd is om aan het eten te beginnen, en deelt vervolgens mede dat ze zelf even gaat liggen. Oftewel: Sonja doet gewoon waar ze zelf zin in heeft, ik sta zichtbaar op omkiepen maar moet gewoon doorgaan, eerst afwassen en daarna eten koken. Het is weer eens duidelijk dat er in dit huishouden voor verschillende gezinsleden verschillende regels gelden.

Vandaag staan er overigens kippenbouten op het menu met frietjes en appelmoes.

19:45 Tom wordt naar bed gestuurd, ik ruim de tafel en ga wederom afwassen. Sonja gaat door met TV kijken. Tegen dat het afwassen op zich gebeurd is en alles nog afgedroogd moet worden komt Sonja de keuken binnen om af te gaan drogen. Laat maar, ik heb tot nog toe alles alleen moeten doen, dan kan ik dit ook wel alleen.

20:50 Sonja gaat Max naar bed brengen, en kennelijk ook zichzelf aangezien ze eerst nog de TV uitzet. Twee minuten later hoor ik een hoop gecommandeer, Tom ligt dus kennelijk nog niet in bed.

21:45 Ik kom alsmaar niet verder in m'n Harry Potter spel, dus ben ik op Internet maar even gaan zoeken naar de oplossing. Die is gevonden, tijd nu om 'm uit te proberen.

vrijdag 29 september 2006

Nadenken is toch moeilijk voor sommigen

07:35 Sonja is wat vroeger op dan ik, heeft inmiddels Max uit bed gehaald en Tom gewekt, en is alvast begonnen aan het maken van het ontbijt. Dat betekent dat ik wat langer in bed kan blijven liggen, al zal ik er nu toch ook uit moeten. Ik heb geen idee wat Sonja Tom in z'n oor gefluisterd heeft, maar hij komt in hoog tempo naar beneden, en als ik 'm vraag of hij boven de lamp heeft uitgedaan roept-ie dat hij daar geen tijd voor heeft.

08:20 Ik breng Tom naar school en maak op de terugweg dan meteen even een tussenstop bij de glasbak. Sonja heb ik naar het CWI gestuurd om een WW-uitkering aan te vragen. Doordat ze een maand gewerkt heeft kan onze aanvraag voor een WWB-uitkering niet in de weg zitten, want over die maand krijgen we uiteraard geen uitkering. Alleen zal die WW-uitkering nooit zo heel lang lopen, tenzij ze die zes jaar dat ze huisvrouw was ook meerekenen. Maar goed, iedere maand waarin we een uitkering krijgen is een maand waarin we geen aanslag hoeven te plegen op wat er nog over is van onze reserves.

Als ze nou maar niet denkt dat ze de hele dag thuis kan zitten en al haar tijd kan besteden met dat waar ze toevallig zin in heeft, en zo heel af en toe eens een keer solliciteren. Uiteraard hoeft ze niet al haar tijd aan het huishouden te gaan besteden (dat doe ik zelf ook niet), maar ze zal wel mee moeten helpen, en reken maar dat ik haar volop ga... euh... stimuleren... om een andere baan te vinden.

10:00 Sonja is inmiddels weer terug. Voor haar geen WW-uitkering, want daarvoor moet ze 26 weken gewerkt hebben. In plaats daarvan loopt de WWB-uitkering door (die we waarschijnlijk niet eens krijgen) en wordt haar ontvangen salaris daarmee verrekend. Het ziet er dus naar uit dat we voorlopig geen inkomen hebben, en dus wordt het nu een kwestie van afwachten tot de afwijzing binnen is, vervolgens continue de precieze hoogte van ons vermogen in de gaten houden, en zodra dat onder de limiet van de WWB zit opnieuw een WWB-uitkering aanvragen.

11:30 Max gaat even slapen, ik ga voor de afwisseling maar eens aan de was beginnen. Daar heb ik al een tijdje niks meer aan gedaan, met als gevolg dat het inmiddels een flinke stapel aan het worden is.

11:45 Eerder vanochtend verkondigde Sonja dat ze niks te doen had. Hoebedoelu, niks te doen? Dan heb ik nog wel wat. En dus mag Sonja nu eerst Tom op gaan halen en vervolgens bij de Lidl boodschappen gaan doen. Ik wil tenslotte niet hebben dat ze zich verveelt. :-)

12:45 Max is wakker en m'n eerste machine was is klaar. Naar boven, Max uit bed, terug naar beneden, Sonja aan het werk zetten voor de lunch, terug naar boven om de wasmachine leeg te halen en de volgende op te zetten, dan weer terug naar beneden en de tuin in om de was op te hangen, en dan eindelijk even zitten om m'n boterham naar binnen te schuiven. Om dan weer verder te gaan met het maken van aanbiedingen. De keuken is weer een puinhoop; zoals altijd is het voor Sonja weer te moeilijk om even op te ruimen als ze daar bezig is geweest.

14:10 Sonja is boodschappen gaan doen samen met de kids, m'n wasmachine is inmiddels ook al weer afgewerkt, dus is het weer tijd om de procedure nog eens te herhalen: machine legen, machine vullen, was ophangen.

14:45 Boodschappen doen — notabene met een boodschappenlijstje in de hand — is voor Sonja kennelijk toch wel moeilijk. Ik heb tal van gerechten waarin kipfilet verwerkt wordt, dus had ik dat op d'r boodschappenlijstje gezet. Wat doet ze vervolgens? Ze brengt geen kipfilet mee maar kippenbouten (waarvan ik nog een kilo in de diepvries heb liggen) omdat die goedkoper zijn dan kipfilets. Dat die alleen maar goedkoper lijken omdat een deel van het gewicht opgaat aan de botten die er in zitten ontgaat haar kennelijk. Volgens Sonja kan ik ook de kippenbouten koken en dan het vlees daarvan gebruiken. Oftewel, in plaats van een paar kipfilets in stukjes te snijden en in een minuut of tien te bakken moet ik die kippenbouten uit elkaar gaan pulken nadat ze eerst drie kwartier in de pan hebben gelegen. Hoezo besparing? Nederland heeft dan wel z'n eigen aardgasbel, maar dat wil nog niet zeggen dat het spul gratis is.

Ik moet ook werkelijk alles zelf doen...

15:00 Max is rijp voor z'n middagslaapje. Tom gaat op z'n kamer spelen, en Sonja gaat "even een uurtje slapen". Huh? Vijf minuten geleden was ze aan het verzuchten dat ze wat tijd wilde hebben om aan haar CV te werken, en nu ze die tijd heeft gaat ze naar bed! Zo dringend is dat CV dus kennelijk ook weer niet.

17:00 Eerst even afwassen, en dan eten koken. Vandaag op het menu: spaghettischotel. Klinkt meer dan het is; spaghetti koken, gehakt + ham + uien bakken, verdelen in een ovenschaal, kaas eroverheen, in de oven tot de kaas gesmolten is.

18:00 Tom moest gisteren z'n Lego eens een keer opruimen, wat hij niet gedaan heeft. Vandaag kreeg hij hetzelfde te horen van z'n moeder, en deed-ie het ook niet. Dus wanneer jaagt Sonja 'm naar boven om op te ruimen, en gaat dan ook nog meehelpen? Juist ja, op het moment dat ik het eten op tafel zet. Het duurt bijna een kwartier voordat iedereen vervolgens aan tafel zit. Ik vraag me af waarom ik nog de moeite doe om te koken, als het kennelijk zo onbelangrijk is kan ik net zo goed elke dag een paar kant-en-klaarmaaltijden in de magnetron mikken. :-(

20:00 Sonja is nog bezig de kids naar bed te krijgen, ik ga kijken naar de finale van 'Celebrity Masterchef'.

20:30 Ik laat de TV voorlopig even voor wat het is en ga douchen. Terwijl ik daarmee bezig ben gaat Max naar bed en, zoals even later blijkt, ook Sonja. Uiteraard zonder iets te zeggen. Als ik vraag of ze misschien de keukendeur dicht heeft gedaan (die wijd openstond en waardoor dus iedereen zo naar binnen zou kunnen lopen) reageert ze heel verbaasd. Oftewel, toen ze de TV uitzette en met Max naar boven ging had ze niet even gecheckt. Typisch. Verder blijkt ook de buggy van Max nog steeds buiten te staan. Sorry, maar die ga ik niet binnen zetten. Als het voor Sonja teveel gevraagd is om dat ding even binnen te zetten als ze er mee weg is geweest dan moet ze zelf ook maar opdraaien voor de eventuele gevolgen.

21:15 Tijd nu voor 'Top Gear'. En daarna weer verder met m'n aanbiedingen.

22:15 Kleine wijziging: morgen ga ik weer verder met m'n aanbiedingen, de rest van de avond ga ik weer spelen.

donderdag 28 september 2006

Einde Oefening

07:35 Als ik Tom uit bed probeer te krijgen komt de reactie "nee, wil ik niet".

08:00 Aangezien Tom na herhaaldelijk roepen nog altijd niet beneden is ga ik zelf maar naar boven om te zien wat hij nou weer aan het uitspoken is. Ik tref 'm aan terwijl hij tegen het logeerbed staat en naar z'n Lego (die over de vloer verspreid ligt) staat te staren. Nadat hij z'n boterham op heeft moet hij z'n schoenen aan gaan doen, maar alweer komt de reactie "nee, wil ik niet". Ik ben dat eeuwige wangedrag van 'm zo beu dat ik 'm duidelijk maak dat ik dan ons huishouden maar ga degraderen tot een Duits huishouden; alleen nog maar bevelen geven, schelden en schreeuwen, en voor het minste of geringste een flink pak slaag uitdelen.

08:15 Ondanks Tom's traagheid presteren we het toch nog om op tijd te vertrekken. Op school moet er omgekleed worden voor de gymles, maar alweer komt de reactie "nee, wil ik niet", maar aangezien hij geen keus heeft wordt er toch maar omgekleed.

09:00 Terug thuis ga ik maar eens aan de slag met het maken van aanbiedingen voor zowel m'n webwinkel als voor eBay. Het is tenslotte over een paar dagen al 1 oktober.

11:00 Net als ik op het punt sta Max naar bed te brengen gaat de bel. Deze keer geen kinderen die met kinderpostzegels aan het leuren zijn, maar iets waar ik een veel grotere hekel aan heb: de Jehova Getuigen zijn weer met hun geloof aan het leuren. Waarom houden die lui niet een lijst bij van alle adressen waarvan de bewoners al eens hebben laten blijken niet geïnteresseerd te zijn in deze religie-colportatie? Dat zou ze toch een hoop werk moeten schelen. Ze komen nog goed weg dat ik Max nog net niet naar bed heb gebracht, want als die door de bel wakker was geworden had ik die gasten toch even in zeer onchristelijke bewoordingen duidelijk gemaakt wat ik van ze vind.

12:30 Max is weer wakker geworden, tijd dus om maar eens te gaan lunchen.

14:30 Het werk voor Toy Imperium moet weer even wachten, want het is al weer tijd om Tom op te gaan halen.

16:00 Tijd dat Max nog maar eens een uurtje gaat slapen, dan kan ik nog even doorwerken tot ik aan het eten moet gaan beginnen.

17:00 Dat heeft niet lang geduurd: Max is al weer herrie aan het maken. Ik vraag me af of hij eigenlijk wel geslapen heeft.

17:15 Voordat ik aan het eten kan beginnen moet er eerst nog even afgewassen worden. Dat zal geen problemen geven, Sonja zou rond 18:00 thuis moeten zijn en vanavond staat er weer eens couscous op het menu, wat (a) bijzonder gemakkelijk is en (b) bijzonder snel klaar is.

18:00 Het eten is klaar, Tom is inmiddels naar beneden geroepen en heeft al het speelgoed dat in de woonkamer rondzwerft opgeruimd, het wachten is weer op, jawel, Sonja.

18:15 Sonja is thuis, maar ze is niet blij. Tegen de verwachting in is ze aan het einde van haar proeftijd toch ontslagen. Het vermoeden bestaat dat het ook nooit de bedoeling is geweest om haar te houden, maar hadden ze alleen iemand nodig voor een maand om wat achterstand weg te werken. De baas zelf is meer afwezig dan aanwezig geweest, dus die kan nooit echt een goed oordeel hebben kunnen geven.

Ach ja, die dingen gebeuren. Morgenochtend mag ze door naar het CWI om een WW-uitkering aan te vragen. Het salaris is binnen dus we hebben weer even wat geld, al zal het nu wel weer solliciteren worden. Het vervelende is alleen wel dat ik net een beetje gewend begon te raken aan het leven als huisman, en er nu weer aan moet gaan wennen dat ze me de hele dag voor de voeten loopt. Ik kan me tenminste niet voorstellen dat ze nu opeens weer het huishouden over gaat nemen zodat ik me volledig kan richten op m'n ondernemingsplan en m'n online handel.

19:00 Sonja trekt zich met laptop en headset terug in de slaapkamer om wat mensen te bellen, en laat daarmee de kids voor mij. Dat gaat vanavond met relatief weinig moeite, waardoor ik ruim op tijd terug ben voor de voorlaatste aflevering van 'Celebrity Masterchef'.

20:30 Sonja is nog niet terug, ik weet zelfs niet of ik die vanavond nog terug zie. Voor mij is het nu weer terug achter de laptop, verder met aanbiedingen maken. Echt opschieten doet dat niet: met dubbele advertenties (winkel en eBay), in twee talen en dan ook nog de fotobewerking haal ik een tempo van ongeveer een uur per artikel.

22:30 Ik hou het vanavond al vrij vroeg voor gezien en ga naar bed.

woensdag 27 september 2006

De kinderpostzegelskids zijn weer los

07:25 Te vroeg gejuicht: vanochtend ben ik wel wakker geworden van Sonja's wekker, maar gelukkig daarna toch weer in slaap gevallen. Maar nu is het dan toch tijd om op te staan. Tom wil als vanouds weer niet opstaan, maar die zal ik dadelijk toch wel beneden zien verschijnen. Max en ik gaan alvast die kant op.

08:00 Ik zie dat Tom nog geen sokken aanheeft, dus stuur ik 'm naar boven om dat alsnog te doen. Jawel, ook dat wil hij niet. Uiteindelijk gaat hij toch. Vervolgens hoor ik boven een harde klap gevolgd door gehuil: Tom is met z'n voeten van de trap geschoten en er vervolgens afgevallen. Gelukkig was het pas de tweede tree van onder, dus dat viel al weer mee.

08:15 We zijn zowaar op tijd weg. Onderweg gebeurt het tweede ongelukje: Tom valt nog een keer en komt deze keer weg met een klein schaafwondje op z'n knie. Dat doet natuurlijk zeer, temeer daar hij een kniebroek aanheeft waarvan de rand tijdens het lopen natuurlijk precies over het wondje schaaft. Op school hebben ze gelukkig ontsmettingsmiddel, al is niet iedereen het eens over de aanpak: Selma (Tom's andere juf) adviseert er geen pleister op te plakken omdat het dan slechter geneest (en trekt vervolgens een van haar eigen broekspijpen op om te laten zien hoe het er dan uit gaat zien), de conciërge die ons van wat jodium voorziet wil er wel een pleister opplakken vanwege het schuren van Tom's broekrand. We gaan voor de 'geen pleister' optie, om het schuren te voorkomen sla ik gewoon z'n broekspijpen een paar keer om. Ziet er niet echt charmant uit, maar je moet tenslotte iets.

09:00 Dat is nog eens opschieten: Tom naar school gebracht, naar de Albert Heijn geweest, en toch nu al weer terug. De eerste ergernissen van de ochtend hebben zich inmiddels ook al weer aangediend: Sonja denkt kennelijk nog steeds dat ook Nederlanders hun brood knippen in plaats van snijden, onder de tafel in de woonkamer vind ik een paar schoenen, en gisteren heeft ze een keer de wasmachine leeggehaald maar het apparaat wel aan laten staan.

11:45 De tijd vliegt als je druk bezig bent: het is al weer tijd om Tom op te gaan halen.

12:15 Lunchtijd. Voor Max z'n gebruikelijke maaltijd, bestaande uit een mengsel van Weetabix, melk en fruit, en voor Tom en mij een saucijzenbroodje. Terwijl de kids vervolgens gaan spelen is er voor mij geen rust: ik moet weer verder met het schoonmaken van m'n fornuis. Net als ik daaraan wil beginnen gaat de bel: twee kinderen die me kinderpostzegels willen verkopen. Nee dank je, geen interesse. Een kwartier later staan er weer twee aan de deur. Nee, ik heb nog steeds geen interesse. Ik zie al aankomen dat dit zich de hele middag door een aantal keer gaat herhalen. Daarvoor ontbreekt mij echter zowel de tijd als de zin, dus besluit ik ze voor te zijn. Heel simpel: een briefje op de voordeur met 'Geen kinderpostzegels!' en dan zou ik er vanaf moeten zijn.

14:00 De Teletubbies zijn weer afgelopen, tijd om Max maar eens een paar uurtjes in bed te stoppen. Tom is al uit beeld, die is op z'n kamer aan het spelen. Althans, daar ga ik vanuit.

16:00 Wat een kolerewerk! De hele voorkant van het fornuis is gedaan, de la die eronder zit ook evenals de inhoud daarvan (twee bakplaten en een ovenschaal). De bodemplaat van de oven is wel wat schoner geworden maar nog niet zoals ik het hebben wil, en met de binnenkant van de oven ben ik voorlopig ook nog niet klaar. Ik ben vooral trots op het resultaat van de dubbele glasplaat van de oven: voor het eerst sinds tijden is er weer doorheen te kijken.

Ik heb wel weer genoeg gedaan voor nu. Even uitrusten, Max uit bed halen want die is zo te horen weer wakker, en dan rond 17:15 weer terug de keuken in om eten te koken. In de post vind ik nog een brief van Zuidzorg: kennelijk hadden we gisteren daar een afspraak voor Max waar ik weer eens niks vanaf wist. Ze hebben maar meteen even een nieuwe afspraak gemaakt.

17:05 Tot zover m'n activiteiten voor Toy Imperium — tijd om aan het eten te beginnen. Deze keer staat er varkensschnitzel in champignonroomsaus met sperzieboontjes en krieltjes op het menu. Hopelijk smaakt het net zo goed als het klinkt.

19:00 Het eten was niet helemaal wat ik er van gehoopt had. Op zich zou het allemaal wel goed gegaan zijn, ware het niet dat Sonja later thuis was dan ik had verwacht, met als gevolg dat alles ruim een kwartier langer heeft gestaan dan gepland. Nou kunnen sperzieboontjes daar nog wel tegen, maar voor vlees, champignonroomsaus en krieltjes is het funest.

19:15 Het is weer bedtijd, maar Tom trekt weer alle vertragingstactieken uit de kast. Hoewel de hele bedprocedure eigenlijk voor Sonja zou moeten zijn wordt dat tegenwoordig ook weer deels op mij afgeschoven: Sonja neemt Max nog wel mee naar boven, maar tegen dat hij uit bad komt moet ik het afmaken omdat Sonja "geen twee kinderen tegelijk aankan". Kan ze best wel, het vereist alleen maar wat planning en inzicht. Tom is wat dat betreft toch maar minimaal werk, want die kan in principe alles zelf. Het zal wel weer gemakzucht zijn.

dinsdag 26 september 2006

It's a dirty job but someone has to do it...

07:15 Van al dat harde werken slaap ik wel een stuk beter: ik heb nu zelfs al het stadium bereikt dat ik alleen nog gewekt wordt door m'n eigen wekker, en dwars door Sonja's wekker (en het daarop volgende gestommel) heen slaap.

07:30 Tom komt in z'n blootje de trap af. Ik stuur 'm terug om zich aan te kleden, en krijg dan te horen dat hij geen shirt heeft. Dat wordt geregeld, vervolgens haal ik Max uit z'n bed en ga naar beneden, even later gevolgd door Tom. Het ontbijt wordt weer doffe ellende: ik vraag Tom tot vier keer toe wat hij op z'n boterham wil, maar het enige wat hij doet is een beetje gaan staan draaien in plaats van antwoord te geven. Ik stel chocopasta voor, maar dat wil-ie niet. Dan heeft-ie pech gehad, ik heb hier geen tijd voor. Max en ik gaan ontbijten, als Tom alsnog z'n boterham wil zal hij moeten wachten tot we klaar zijn. Tom houdt eerst nog m'n stoel bezet in plaats van op z'n eigen stoel te gaan zitten omdat hij "nog geen boterham heeft gehad". Ik maak 'm duidelijk dat hij dat aan zichzelf te wijten heeft en jaag 'm van m'n stoel af. Tegen dat Max en ik klaar zijn heeft Tom dan eindelijk besloten wat hij op z'n boterham wil: toch chocopasta...

08:15 Inmiddels is het tijd om te vertrekken, dus die boterham zal hij onderweg op moeten eten. Dat gaat gelukkig verder allemaal zonder problemen.

08:50 Het bureau beneden is weer eens volgebouwd. Sonja heeft mijn laptop opzij geschoven, haar laptop er bij gezet en bij die van mij de stroom- en netwerkkabels eruitgetrokken en in haar eigen laptop geduwd. Nou vind ik dat op zich geen probleem, maar waarom zet ze die dan daarna niet terug? Toch ook een kleine moeite. Naast d'r laptop vind ik nog een lege koffiemok (die daar niet hoort te staan) en een pen (die daar niet hoort te liggen). Oftewel, het was weer teveel moeite om het zelf even op te ruimen. Wel had ze nog de energie om een briefje op mijn laptop te leggen met een opmerking over iets wat aan haar laptop gedaan moet worden. Ja, doe ik, zodra ik een keer tijd heb.

Maar nu eerst even een bak koffie, e-mail ophalen, en een boodschappenlijstje maken want er moeten alweer boodschappen gedaan worden. We zullen vanavond tenslotte ook moeten eten.

09:50 Net even m'n boodschappenlijstje ingevuld, en vervolgens laat m'n PDA weten dat de accu nog maar op 10% staat. Dataverlies door gebrek aan stroom kan ik me niet permitteren, dus gaat de PDA in de oplader en ga ik boodschappen doen zonder boodschappenlijstje.

10:40 Voor zover ik weet ben ik niks vergeten met boodschappen doen. Max is naar bed, ik mag zometeen, als ik m'n koffie op heb, mezelf weer bezig gaan houden met Operation Clean Kitchen. Vandaag is het fornuis aan de beurt. Wie denkt 'dat is toch zo gebeurd' heeft de binnenkant van het apparaat nog niet gezien...

10:45 Wijziging in de planning: het fornuis schuift door naar vanmiddag, ik ga me eerst maar eens even bezig houden met m'n speelgoedhandel. De bedoeling is om op 1 oktober m'n nieuwe winkel open te gooien, en dat is nog maar een paar dagen.

13:10 Max laat weer van zich horen, tijd derhalve om maar eens aan de lunch te beginnen.

14:20 Max heeft weer een poepluier, die ga ik nog even gauw vervangen en dan gaan we Tom maar eens ophalen.

14:50 Tom wil met Guus afspreken, maar die wil niet echt. Zo te zien heeft die ook hetzelfde probleem als Tom: afgepeigerd. Je vraagt je af wat ze die kinderen op school laten doen.

15:05 Jippie, dan is het nu tijd om m'n gasfornuis maar eens onderhanden te nemen. Het belooft nog een hele uitdaging te worden, eentje die groot genoeg is om het vandaag niet af te krijgen.

17:00 Ongelooflijk wat een werk! Het resultaat tot nog toe: de bovenkant van het apparaat is nu schoon, de knoppen aan de voorkant ook, evenals het rooster in de oven en tot op zekere hoogte de bodemplaat, al zag die laatste eruit alsof hij al heel erg lang niet meer schoongemaakt is. Ik heb voor deze klus werkelijk alles uit de kast moeten trekken. Heet water, afwasmiddel, multisponsje, en zelfs de St. Marc (ontvettingsmiddel, zo'n beetje industrial-strength) en een Brillo schuurspons. En dan heb ik de binnenkant van de oven en de la eronder nog niet gehad.

Waarmee het al weer tijd is om eten te gaan koken. Gewoontegetrouw heb ik weer een recept van Internet geplukt. Vanavond op het menu: slavinken op een bedje van groenten, vergezeld van gekookte aardappelen.

19:10 Bedtijd voor Tom en Max en afwastijd voor de papa. Daarna wacht me weer de TV (het is schrikbarend hoeveel TV ik de laatste tijd kijk). Eerst weer 'Celebrity Masterchef' op de BBC, dan een uurtje wat anders gaan doen terwijl Sonja naar 'CSI: Miami' kijkt, en daarna is het tijd voor de belevenissen van Jamie Oliver in Italië. Daarna: of nog even spelen of door naar bed.

maandag 25 september 2006

We eten brood, maar vreten kilometers

07:30 Het is te merken dat de herfst begonnen is. Buiten is het grijs, en ik heb eigenlijk helemaal geen zin om op te staan. Het zal toch moeten. Tom wakker maken, Max uit bed halen, en dan weer de rest van de ochtendprocedure.

08:35 Tom gaat ruzie krijgen op school. Omdat het er regenachtig uit ziet heeft hij niet z'n schoenen maar z'n laarzen aangedaan; juffrouw Gerrie (een van z'n twee juffen) vindt dat niet goed en zegt dat hij z'n gymschoenen aan moet doen. Standaard antwoord van Tom: "dat wil ik niet". Daar ga ik me verder niet mee bemoeien, dat vechten die twee onderling maar uit. Max en ik gaan weer verder, even wat boodschappen doen bij de Albert Heijn.

09:15 We zijn weer thuis, en tot nog toe valt het met het weer eigenlijk wel mee. Het is aangenaam fris buiten, en de regen blijft beperkt tot af en toe wat verdwaalde druppeltjes motregen. Zo te ruiken heeft Max z'n luier weer goed gevuld, dus die ga ik eerst maar eens vervangen (de luier, niet de peuter). Daarna heb ik dan even tijd voor koffie en m'n e-mail, want rond 10:00 moeten we weer op pad naar WerkConsult.

10:15 En dan is het nu tijd voor een frisse wandeling van drie kwartier. Deze keer gaat Max echter niet in de rugdrager maar in de buggy, en dan zie ik wel hoe ik 'm daar de trap op krijg. Vorige keer hebben we er iets meer dan drie kwartier over gedaan om daar te komen, dus zonder die zware last op m'n rug zou het nu net in drie kwartier moeten kunnen.

11:00 Gelukt — precies drie kwartier over gedaan. Tree voor tree de trap op gaat nog net, maar wel met veel moeite; één verkeerde beweging en we liggen allebei weer beneden. Max trekt zich er niks van aan, die is onderweg in slaap gevallen en maft ook nu rustig door. Totdat we binnen zijn, want zodra we de deur door zijn wordt-ie wakker.

12:20 Na ruim een uur van discussiëren en gaten schieten in m'n financiële planning staan we weer buiten, klaar voor de volgende frisse wandeling van drie kwartier. Deze keer tilt Johan even mee, dan komen we tenminste veilig de trap af.

13:15 Max is deze keer wakker gebleven. De lunch gaat vlot naar binnen. Hoewel hij duidelijk moe is kan ik 'm nu niet in bed leggen, want dan ligt-ie nog te slapen als we Tom op moeten gaan halen. Zodra we dat gedaan hebben gaat-ie echter wel naar bed, en dan slaapt-ie waarschijnlijk al nog voordat ik de trap af ben.

14:30 Over een kwartier komt Tom uit school, tijd dus om maar weer eens die kant op te gaan. En dan durft Sonja nog te beweren dat ik de hele dag binnenzit — ik zie m'n schoenzolen bij wijze van spreken met de dag dunner worden.

14:45 Max heeft onderweg z'n standaardhouding in de buggy maar weer aangenomen: slapend. Alleen kan ik 'm dan straks thuis niet in bed leggen, want zodra ik 'm uit de buggy probeer te halen wordt-ie wakker.

De regelmatig terugkerende straf van 'geen Lego Star Wars spelen' schijnt bij Tom als straf niet echt veel te helpen, maar blijkt wel een positief ander effect te hebben: Tom gaat weer bij vriendjes spelen. Vanmiddag gaat hij bij ene Bram spelen (die ik niet ken), wat als enige nadeel heeft dat ik 'm straks weer op moet gaan halen. Maar ach, het is beter dan dat hij de hele middag thuis zichzelf (en daarmee ook mij) verveelt.

16:05 Aan Operation Clean Kitchen ga ik vandaag overduidelijk niet meer toekomen. Het is dat Max net wakker is geworden zodat ik tenminste nog gauw even beneden de boel kan stofzuigen, maar daar houdt het ook wel mee op.

16:25 Voor de vierde keer vandaag gaan Max en ik op stap: deze keer om Tom op te halen.

17:00 Over een uurtje is Sonja thuis, tijd dus om me maar weer eens naar de keuken te begeven om eerst af te wassen en vervolgens eten te gaan koken.

17:30 Sonja belt dat ze in de file staat en wat later thuis is. Geen probleem, dan doe ik het gewoon wat rustiger aan in de keuken. Vandaag staat er pasta-broccoli met spekblokjes en ui in roomsaus op het menu. De roomsaus (een pakje van Honig) is volgens de opdruk voor Tagliatellasaus, maar bij gebrek aan tagliatella wordt het macaroni. De procedure in het kort: broccoli koken, pasta koken, spekblokjes bakken, gesnipperde ui erbij, saus maken volgens de handleiding op het pakje. Eigenlijk wil ik er nog champignons bij doen, maar de laatste die ik heb liggen al een tijdje in de koelkast en beginnen ook een beetje twijfelachtig te ruiken. Geen risico, enkeltje vuilnisbak. Uiteindelijk smaakt het wat aan de zoute kant, maar dat zal wel komen door de doorgaans stevig gezouten spekblokjes.

19:00 Bedtijd voor Tom en Max, en ik heb weer een afspraak met m'n aanrecht. Alleen deze keer niet alleen om af te wassen, maar ook om de gootsteen te ontstoppen. Die zit weliswaar nog niet helemaal dicht maar is wel goed op weg.

20:00 Tijd maar weer voor een avondje TV kijken (al zou ik eigenlijk wat anders moeten doen). Eerst 'Celebrity Masterchef' op de BBC, gevolgd door 'Dat zal ze leren' op weet-ik-veel welke van de kommerzielen, wat dan weer gevolgd wordt door 'Holland's Next Top Model'. Kortom, weer veel te veel TV voor iemand met mijn stapel werk.

22:30 TV uit, nog even de laptop aan om m'n weblog bij te werken, en dan is het zometeen weer tijd om naar bed te gaan.

zondag 24 september 2006

Weer een verloren dag

10:10 Redelijk uitgeslapen val ik uit bed. Wel weer een paar kostbare uren verspild, maar met een beetje mazzel kan ik een flink deel van de dag toch nog aan m'n ondernemingsplan besteden. Al wacht mij eerst weer het onvermijdelijke puinruimen, want als Sonja in de keuken bezig is geweest ziet de keuken er om een of andere reden altijd uit als een slagveld.

11:00 Sonja gaat straks zwemmen met de kids, dus heb ik weer heerlijk het rijk alleen. Maar eerst moet ze nog even op pad, en ondertussen is Max ook wel weer toe aan een uurtje slapen. Sonja's tempo en "nog even dit doen" gewoontes kennende zal de middag ook wel weer een heel eind om zijn voordat ze daadwerkelijk vertrekken.

13:10 Hè-hè, eindelijk zijn ze de deur uit en kan ik aan de slag. Al is al dat niks-kunnen-doen, gecombineerd met eerst het geblaat van de TV en daarna een hyperactieve Tom zo vermoeiend dat ik eigenlijk weer terug naar bed zou willen. Maar helaas, daar heb ik geen tijd voor. Nu eerst proberen wat verder te komen met m'n ondernemingsplan, en tegen dat ik daar een paar uur aan besteed heb moet ik weer eten gaan koken.

Het begint er op te lijken dat ik met m'n weekenden nog maar een paar mogelijkheden heb: of mezelf keihard opstellen en het hele weekend doorbrengen op m'n werkkamer (huishouden en kids zijn dan voor Sonja) of m'n weekenden maar volledig afschrijven en alleen uit bed komen om te eten en naar het toilet te gaan. Dat, of scheiden en alleen gaan wonen. Want met Sonja en de kids in de buurt is het duidelijk onmogelijk om iets naar behoren te kunnen doen.

16:00 Sonja belt op om te vertellen dat ze zometeen vertrekken. Het gesprek gaat dan ook meteen maar even over "wat eten we vandaag"? Zou je ze niet! Zit ik daar een uur lang op Internet te zoeken naar een beetje leuk recept voor wat we in huis hebben, en wat wil het volk dan? De ene wil pizza, de andere wil friet. Stelletje barbaren!

17:00 Tja, dan zetten we maar frieten en frikandellen op het menu...

18:00 Sonja verdwijnt naar bed met de mededeling dat ze misschien wel en misschien niet meer terugkomt vandaag, de kids zijn voor mij.

19:00 Bedtijd! Tom wil weer eens niet naar bed. Pech gehad, hij zal toch moeten. Max laat zich wel in bed liggen, al blijft hij wel zachtjes protesteren. Zou ik dan vanavond misschien toch nog wat werk gedaan kunnen krijgen?

20:10 Sonja komt naar beneden, op zoek naar de paracetamol zetpillen voor Max, die kennelijk weer eens buikpijn heeft. Na een kwartier zoeken vind ik die zetpillen precies daar waar ik tegen Sonja gezegd had dat ze lagen.

20:40 Sonja komt weer terug, deze keer voor wat water voor Max, om vervolgens maar met Max op schoot te gaan zitten en ondertussen TV te kijken. Oh, en of ik zometeen ook nog maar even de zwemtas (die Sonja bij thuiskomst uit het zwembad onderaan de trap heeft gedumpt) op wil ruimen. Je zou toch denken dat ze dat zelf ook wel zou kunnen.

Dan roept Tom bovenaan de trap dat z'n moeder nog een verhaaltje voor moet komen lezen. Wat blijkt? Hij heeft zich net pas uitgekleed, terwijl hij eigenlijk al lang had moeten slapen. En dus word ik door Sonja naar boven gecommandeerd om Tom in te stoppen. Kortom, ook vanavond kan ik het wel vergeten om nog wat zinvol werk te verrichten.

zaterdag 23 september 2006

Het schiet weer niet op

08:00 Half wakker registreer dat ik Sonja intussen is opgestaan, zich heeft aangekleed, en Max uit bed heeft gehaald. Nu wil ze naar de bakker om verse broodjes te gaan halen. Het zal allemaal wel; persoonlijk vind ik het verspilling, temeer daar d'r eerste salaris nog niet binnen is en we dus nog steeds op de reserves draaien, maar als ze zich zoiets in d'r hoofd heeft gehaald krijg ik het er toch niet meer uit. Bijverschijnsel van opgroeien in een huishouden waar alles kennelijk draaide om geld, luxe en gemakzucht, en geldgebrek wel zo'n beetje het laatste gebrek was.

09:10 Ha, ontbijt op bed! Drie halve broodjes en een bak koffie. Zo te horen kan Sonja het beneden wel alleen af met de kids (de ene zit in de box, en de andere zit een tekening te maken voor z'n oma die gisteren jarig was), dus ik blijf lekker nog even in bed liggen, boek erbij (guess what: Harry Potter en de Steen der Wijzen, helaas de Nederlandse vertaling) en m'n ontbijt flink rekken.

10:00 Redelijk wakker sta ik op. Sonja wil "zometeen" nog even de stad in, onder andere om een cadeautje te kopen voor haar moeder. Benieuwd hoelang ze deze keer nodig zal hebben om daadwerkelijk de deur uit te komen. Hoe eerder hoe liever, liefst met de kids, dan kan ik in alle rust verder met m'n ondernemingsplan. Maar eerst kan ik puinruimen in de keuken en af gaan wassen.

12:30 Sonja wil "even" bij de desktop PC. Daardoor kan ik niet echt verder op m'n laptop, wat op zich ook weer niet zo'n probleem is aangezien ik momenteel toch niks zinnigs aan het doen ben. Aan m'n ondernemingsplan valt nu toch niet te werken. Verdreven van m'n plek verdwijn ik maar weer terug naar boven en ga op bed verder liggen lezen.

13:30 Sonja heeft het eindelijk voor elkaar gekregen om te vertrekken. Tom gaat mee, Max mag naar bed. Mooi, dan kan ik eindelijk aan het werk. Dat wil zeggen, na eerst maar weer de keuken opgeruimd te hebben, want daar heeft ze alweer een puinhoop van gemaakt. Dat ze slordig en gemakzuchtig is weet ik al jaren, maar het lijkt wel of het steeds erger wordt.

14:15 Max vindt dat-ie wel weer lang genoeg geslapen heeft. Daarnaast vindt-ie ook nog dat het etenstijd is. Tja, wat kun je als papa dan anders doen dan je zoon uit bed halen en 'm te eten geven?

16:15 Sonja en Tom zijn weer thuis. Niet lang, want een half uur later zijn ze al weer weg. Deze keer naar d'r moeder, en nu neemt ze Max ook mee. Rust in de tent!

17:40 Ik ben nog altijd niet echt opgeschoten met m'n ondernemingsplan, en dat zal de komende uren ook niet verbeteren. Eerst ga ik maar eens een pizza in de oven gooien (vanavond dus weer eens een snel-en-gemakkelijk menu), dan is die rond 18:00 uur klaar, mooi op tijd voor 'Jeremy Clarkson Meets the Neighbours'.

18:45 M'n eerste TV-programma voor vanavond is afgelopen, dan heb ik nu zo'n drie kwartier om weer verder te werken want om 19:30 begint de volgende aflevering van 'Dat zal ze leren'.

20:30 En ook TV-programma nummer 2 is weer afgelopen. Terug aan het werk maar weer.

22:40 De familie is weer huiswaarts gekeerd. Max is zowaar wakker maar Sonja brengt 'm toch maar meteen naar bed. Tom is in de auto in slaap gevallen, en dat betekent dat ik nu dus 20 kilo aan kleuter twee trappen op mag sjouwen, om 'm vervolgens op z'n bed te parkeren en 'm ook nog uit te kleden.

23:05 Vandaag ga ik zelf ook maar eens wat vroeger naar bed, geen spelletje meer vanavond, alleen nog even lezen in bed. Morgen maar eens proberen of ik me de hele dag op m'n kamer kan verstoppen, misschien dat ik m'n Financieel Plan toch nog uitgewerkt krijg voor maandag.

vrijdag 22 september 2006

Culinair experiment

07:25 Max is al wakker, ik intussen ook (althans, ik slaap niet meer). Tom daarentegen wil weer eens niet uit bed komen. Ik regel nog even schone kleren voor Tom en ga vervolgens samen met Max richting ontbijt. De keuken is alweer een puinhoop. Sonja heeft gisteren kennelijk citroen en ui door het eten gedaan, en dus liggen er nog steeds een aangesneden citroen en een halve ui op het aanrecht. Ook de koffie is niet opgeruimd. De koffiebus had ik gisteren afgewassen, en hoewel ik er na het boodschappen doen alvast een nieuw pak koffie naast had gezet vond Sonja dat ik die bus beter tot de volgende ochtend leeg kon laten zodat die goed kon drogen. Vanochtend heeft ze vervolgens zelf koffie gezet, de bus bijgevuld en opgeruimd, en de rest van het pak koffie, inclusief de schaar waarmee ze 'm opengemaakt heeft, laten liggen. En natuurlijk was het ook weer even teveel moeite om de vers gezette koffie even over te gieten in de daarvoor bedoelde thermoskan. Volgens mij wordt het nu toch echt tijd om dit huishouden maar te gaan degraderen tot een Duits huishouden, en me aan te passen aan het feit dat Sonja afgericht is voor de Duitse samenleving met z'n "Befehl ist Befehl" mentaliteit.

08:05 Na tig keer roepen verschijnt Tom eindelijk aangekleed beneden. Als Duits-afgerichte kleuter moet ik 'm weer alles opdragen: eet je boterham op, trek je schoenen aan, doe je jas aan. Nu maar hopen dat ze 'm op school Duits gaan leren, want als hij zo doorgaat is Duitsland straks de enige plek in de wereld waar hij nog een baan kan vinden.

09:10 Vanochtend heb ik even zowel m'n laptop als m'n desktop PC nodig. De laptop start meteen op (hij krijgt dan ook al een half uur stroom), de desktop wil weer eens niet, die blijft weer hangen bij het zoeken naar de harde schijf. En dat heet dan "Deutsche Spitzenqualität". Het is eerder "Deutsche Scheissequalität". Het doet me denken aan die oude buizen-TV's van vroeger, die moest je ook altijd een kwartier vantevoren aanzetten. Medion-apparatuur? Nie wieder.

10:25 Tja, en toen moesten er weer boodschappen gedaan worden. Op naar de Lidl.

11:25 De boodschappen zijn weer gedaan, nu eerst nog even het laatste beetje koffie, en dan over twintig minuten weer de deur uit om Tom op te halen. Max is intussen druk bezig met in de box in slaap te vallen; dat komt slecht uit, want hij zal toch mee moeten. Als we terug zijn mag hij door naar bed. Ik moet er alleen even aan denken om brood voor de lunch uit de diepvries te trekken voordat we gaan, dan is het tenminste ontdooid als we terug zijn. Ik heb geen zin in weer hetzelfde gesodemieter als afgelopen woensdag.

12:15 Ongelooflijk. We zijn net een minuut binnen, en Tom begint al met "ik heb nog geen lunch gehad!". Nee, natuurlijk niet, we zijn verdomme net binnen! Na de lunch gaat Max naar bed en Tom naar z'n kamer, na eerst te zaniken dat hij op de PlayStation wil spelen. Dat gaat niet door, want dan zit hij de hele middag alleen nog maar voor de TV. Hij zou beter buiten gaan spelen, maar dat wil-ie niet en ik kan 'm ook niet dwingen.

16:15 De middag is besteed aan nog meer zoek- en leeswerk voor m'n ondernemingsplan. Nu moet ik alleen nog zien dat ik tenminste het financiële gedeelte dit weekend uitgewerkt krijg. Maar nu eerst afwassen, want daarna moet er weer eten gekookt worden. Vandaag staan er speklapjes op het menu. Nou zijn gewone recht toe recht aan speklapjes ook maar saai, maar gelukkig is er Google. Een search op "speklapjes" levert ruim 25.000 (!) links op, en daar zit er ook een tussen voor Oosterse speklapjes. Dat ga ik maar eens proberen. Rijst erbij, sla erbij, en dan maar hopen dat het eetbaar is. Gelukkig zijn alle voorzorgsmaatregelen getroffen: ik heb alle ingrediënten in huis en het noodplan is ook geregeld. Experimenteel koken vereist namelijk slechts twee dingen: het lef om te experimenteren, en een paar diepvriespizza's voor het geval het experiment niks eetbaars oplevert. Want daar kun je zeker van zijn met kookexperimenten: het zal nooit allemaal lukken, van tijd tot tijd zal het eindresultaat iets zijn wat je zelfs je schoonmoeder niet voor wilt zetten.

18:50 Het eten viel in de smaak, zelfs Tom at zonder gezeur z'n bord leeg. Het smaakte allemaal wel veel milder dan ik had verwacht, maar voor de rest smaakte het uitstekend. Nu nog "The Simpsons" kijken en dan kunnen daarna de kids naar bed.

20:00 De kinderen liggen in bed, tijd nu voor "Celebrity Masterchef" op de BBC.

20:30 Sonja gaat voor de afwisseling ook "Harry Potter" spelen. Ik installeer mezelf met m'n laptop op de bank en kijk intussen toe hoe Sonja het er vanaf brengt.

donderdag 21 september 2006

Klachten

Misschien niet echt gelukkig gekozen, twee berichten achter elkaar met achtereenvolgens de titels "Actieve euthanasie" en "Duitsers". Maar zolang er niemand komt klagen...

07:15 Het is weer tijd om op te staan. En m'n bed was nou net zo lekker warm...

09:00 Vandaag maar eens een dag zonder huishoudelijke slavernij, er zijn belangrijkere dingen te doen. Ten eerste moet er nog een bezwaarschrift richting het UWV omdat ze geweigerd hebben een opleiding te betalen waarvan al was aangetoond dat die opleiding voor mij noodzakelijk is om weer een baan te vinden. Dat bezwaar zal ongetwijfeld niet helpen, aangezien het gaat om een beslissing van het UWV en het bezwaarschrift behandeld moet worden door datzelfde UWV. En dan moet er ook nog een klacht naar De Nationale Ombudsman over de buitengewoon onfrisse wijze waarop een van mijn ex-werkgevers, het Ministerie van Defensie, met haar burgermedewerkers omgaat. Details kan ik nog niet geven, maar als dit hele dossier openbaar gemaakt wordt gaat de pleuris uitbreken. Ik heb op Internet al verhalen gevonden van anderen die de vuile was van Defensie buiten hingen, en daaruit blijkt dat Defensie in dergelijke gevallen niet terugschrikt om dergelijke helden te intimideren, hen met de dood te bedreigen, en hun omgeving continu lastig te vallen.

11:00 Max is er bij gaan liggen, een teken dat hij nodig een uurtje naar bed moet.

13:10 Vervolgens wordt hij weer wakker, en moet er wat eten in. Daarna is het weer tijd om te gaan spelen (voor Max, niet voor mij) en kan hij ook nog z'n geliefde Teletubbies kijken voordat we Tom op gaan halen.

14:30 Op pad om Tom op te gaan halen, en meteen maar even het bezwaarschrift voor het UWV op de post doen. De klacht voor de Nationale Ombudsman vereist wat meer werk, dus die zal ergens tussen nu en maandag wel een keer de deur uitgaan.

18:00 Sonja is weer thuis, aan haar de eer om te koken (vanavond Lasagnette op het menu), ik ga ondertussen weer eens geld uitgeven bij de Nettorama.

19:15 Wat vreselijk deprimerend, op donderdagavond boodschappen doen bij de Nettorama hier in Eindhoven. Een winkelcentrum mag je het eigenlijk niet noemen, meer een hele grote hal waarvan de Nettorama het grootste deel heeft, plus nog een handvol andere winkels. De Nettorama is de enige die om deze tijd nog open is, voor de rest is het overal neergelaten rolluiken. Gelukkig is het eten klaar als ik thuiskom.

20:20 Voor de kids is het tijd voor bad en bed, voor de rest van de avond is het weer een film ("What women want") en misschien nog even spelen.

woensdag 20 september 2006

Duitsers

06:45 Ik word half wakker door het gestommel van Sonja. Die is kennelijk op het idee gekomen om te gaan douchen, en daarna gaat ze schone kleren uitzoeken. Uiteraard moet daar het licht voor aan. Dat snap ik dus niet; waarom kan ze dat allemaal niet gewoon de avond vantevoren doen? Het is goed te merken dat ze een "degelijke Duitse opvoeding" gehad heeft — vooruitdenken en nadenken over waar je nou eigenlijk mee bezig bent behoren niet tot de vaardigheden.

06:55 Door al dat gedoe op de vroege ochtend ben ik niet de enige die wakker gemaakt wordt: ook Max wordt er door gewekt. Sonja haalt 'm uit bed en dumpt 'm vervolgens bij mij in bed. Uiteraard zonder 'm even te voorzien van een schone luier en zonder 'm aan te kleden. Dan zal ik ook maar opstaan. Maar goed voor m'n humeur is het beslist niet. Sonja neemt intussen Max mee naar beneden voor z'n papfles.

07:05 Tegen dat ik aangekleed de slaapkamer uitkom blijkt Tom ook al opgestaan te zijn. Da's positief, dat scheelt weer een hoop gedoe om 'm uit bed te krijgen. Beneden in de keuken blijkt Sonja weer eens niks opgeruimd te hebben: de zak chips van gisteravond ligt er nog steeds, en ook de schaar ligt nog op het aanrecht in plaats van in de la waar-ie hoort te liggen. Een schaar? Ja, een schaar. Nederlanders en Duitsers gebruiken beiden een mes om hun brood te smeren, maar terwijl Nederlanders dat mes dan ook nog gebruiken om hun brood door te snijden schijnen ze in Duitsland hun brood niet te snijden maar te knippen. Dat schijnen ze met vlees trouwens ook te doen. Raar volk die Duitsers...

08:20 Tijd om Tom weer naar school te brengen. Max en ik gaan vervolgens nog even naar het postkantoor, en op de terugweg geld uitgeven bij de Albert Heijn.

De oplettende lezer zal zich herinneren dat ik onlangs een opmerking gemaakt heb over de afmetingen van brievenbussen, meer specifiek de gleuf daarvan. Welnu, m'n vermoeden dat TNT Post iets aan het uitspoken is werd weer eens versterkt. Op het postkantoor hebben ze een kartonnen plaat met een gleuf erin om te bepalen of iets wel of geen briefpost is. Je zou dan denken: als het er doorheen past, hoe krap ook, dan is het briefpost. Niet, dus. Volgens de baliemedewerker moet het er doorheen passen zonder de randen te raken. In dit geval ging de envelop er sowieso niet doorheen, maar dat wist ik al. Gelukkig heb ik voor de grensgevallen inmiddels ook de oplossing gevonden: die wring ik niet met een beetje geweld door de gleuf van de brievenbus, die gooi ik tegenwoordig op het postkantoor in de zak met frankeermachinepost ("oeps, sorry, verkeerde zak"). Daar zit namelijk geen gleuf boven maar een klep. Tot nog toe geen problemen mee gehad. En anders kom ik ook nog wel eens op het postagentschap op het Kastelenplein: daar hebben ze gewoon een open postzak staan waar je alles, brieven en pakketjes, zo in kunt gooien. Zo gemakkelijk laat ik me door TNT Post geen poot uitdraaien...

10:00 Toepasselijk citaat uit een oude commercial: en dan is er koffie. En alweer ben ik niet blij. Niet vanwege de koffie, maar vanwege een e-mailtje van Skype: aangezien ik de afgelopen 180 dagen niet via Skype gebeld heb is het beltegoed van m'n Toy Imperium account vervallen. Da's toch weer een Euro of drie naar de kloten. Waarmee het prijsvoordeel ten opzichte van een landlijn van KPN weer teniet is gedaan. Nou snap ik best wel dat ze bij Skype niet tot in het oneindige van die "stille accounts" in hun administratie willen hebben staan, maar eigenlijk zouden ze dan gewoon dat bedrag moeten restitueren. Immers, ik heb betaald voor een niet-geleverde dienst. En ze zouden op z'n minst een aantal dagen vantevoren een mailtje kunnen sturen om de gebruiker er op te attenderen dat z'n beltegoed op het punt staat te verdwijnen. Wat dat betreft kunnen ze nog wat leren van hun concurrent VoipBuster.

11:45 Na een halve ochtend rustig aan doen is het al weer tijd om Tom op te gaan halen.

12:15 Teruggekomen is het weer voedertijd. Het brood moet echter nog wel even ontdooien, in de tussentijd kan ik Max alvast z'n eten geven, dan kan hij daarna door naar bed voor z'n middagslaapje. Tom blijft maar zaniken of het brood al ontdooid is, als hij vervolgens na drie keer zeuren in een paar minuten tijd aankomt met "ik heb NU honger" verlies ik m'n geduld en val tegen 'm uit. HET GAAT NOU EENMAAL NIET SNELLER! Medisch gezien is er niks mis met z'n gehoor, maar luisteren doet-ie weer eens voor geen meter.

13:45 Het is weer zover: tijd voor de volgende veldslag in Operation Clean Kitchen. Vandaag is het tweede aanrechtkastje aan de beurt. De inhoud: schoonmaakmiddelen en aanverwant spul. Daar zitten volgens mij ook de nodige chemische stoffen tussen, dus als er de komende tijd geen nieuwe berichten in deze weblog verschijnen is er iets gruwelijk fout gegaan...

14:30 Het kastje is schoon, de inhoud geïnventariseerd. Als verantwoorde ouder ben ik niet blij met wat ik gevonden heb: naast gewone relatief ongevaarlijke schoonmaakmiddelen stond er bijvoorbeeld ook terpentine tussen en een fles brandspiritus die — oh gruwel — voorzien was van een gewone dop in plaats van een kindveilige sluiting. Dat is toch niet echt iets wat ik wil zien op een plek waar een nieuwsgierige peuter van 14 maanden zo bij kan. Dus wordt het ook hier weer: verdeel en heers. Alles wat voor huishoudelijk gebruik bedoeld is gaat de kelderkast in (die kan namelijk wel op slot) en de overige chemische stoffen worden veilig opgeborgen in de schuur, in een afgesloten metalen kast.

De inventarisatie was ook nog goed voor een paar verbaasde blikken. Wat doet dat spul daar? Zo heb ik gevonden: één doos nietjes, een aangebroken fles granolreiniger, tapijtreiniger en een aangebroken pak vaatwastabletten. Wat die nietjes daar doen weet ik niet, granol hebben we niet op onze muren (behang en stuc), en tapijten en vloerbedekking hebben we ook niet (overal laminaat). Die twee zullen wel meegekomen zijn met de verhuizing, want in onze flat hadden we inderdaad granol en vloerbedekking. Maar wat die vaatwastabletten hier doen? Ik heb geen flauw idee; we hebben geen vaatwasmachine, nooit gehad ook, ik ben hier de vaatwasmachine!

16:45 M'n rug vind het wel weer genoeg voor vandaag. Twee kastjes uitgemest plus een hele la vol allerlei keukengereedschap. Alles afgewassen en uiteraard ook hier weer de hele handel uitsorteren. Ik heb nu al twee dozen met allerlei overgebleven zooi, en dan ben ik nog niet eens klaar met de keuken en moet de rest van het huis ook nog. Een deel van dat spul zal bewaard moeten blijven, de rest gaat op Marktplaats.nl, en als die laatste stapel in dit tempo blijft groeien kan ik van de opbrengst van de verkoop waarschijnlijk wel een lang verwenweekend in één of ander luxe kuuroord financieren. Dat ga ik tegen die tijd ook wel nodig hebben, vrees ik.

Maar nu eerst even bijkomen, en dan over drie kwartier weer terug om eten te gaan koken.

17:30 Vandaag weer couscous op het menu. Dat zul je nu altijd zien: zodra je er op rekent dat je wederhelft op de normale tijd thuis is komt ze later...

19:00 Bedtijd voor het nageslacht. Terwijl Sonja zich daar mee bezighoudt ga ik maar weer eens afwassen. Vervolgens weer even terug achter de computer.

20:15 Net als ik even wegloop belt Sonja's moeder weer eens over d'r huizenjacht, en ben ik m'n plekje kwijt. Haar moeder wil verhuizen, maar Sonja moet dan maar zorgen dat die andere woning via Internet gevonden wordt. Zoals gebruikelijk is ze "zo klaar" dus dat gaat wederom lang duren. Ik parkeer mezelf dan maar voor de TV en ga "Bridget Jones's Diary" kijken. Die heb ik al eens gezien, maar op zich is het toch best een leuke film, en gelukkig heb ik wat films betreft een geheugen als Zwitserse gatenkaas waar met een hagelgeweer op geschoten is.

22:45 De film is afgelopen, daarna nog "Little Britain" gekeken, Sonja gaat naar bed en ik ga zoals altijd nog even spelen. Ik ben inmiddels over de helft. Van het eerste spel. Van de drie.

dinsdag 19 september 2006

Actieve euthanasie

07:30 Tijd om weer uit bed te rollen. En dat voor een avondmens... Maar goed. Tom wakker maken (die niet wakker wil worden), Max uit bed en aankleden, en op naar het ontbijt.

08:20 Nog even de afvalcontainer buiten zetten, en dan is het weer tijd voor de dagelijkse wandeling naar school. Het weer: grijs, beetje fris, maar wel droog.

09:00 Er zullen vandaag toch echt wat boodschappen gedaan moeten worden. Ik pak m'n PDA (die in dit geval dienst doet als digitaal boodschappenlijstje) en ga eens bekijken wat ik allemaal mee moet brengen. Zo heel veel kan het niet zijn, want zo groot zijn m'n fietstassen niet. Vervolgens veroorloof ik me m'n tweede bak koffie en een rondje e-mail.

10:15 Op naar de Lidl. Als ik daar weer buiten kom is er net een man op leeftijd een karretje aan het pakken. Die moet-ie even met een klein beetje beleid langs de fiets manoeuvreren (die ik vastgelegd heb aan de constructie waar die karretjes instaan), wat kennelijk voldoende reden is om te beginnen zaniken over het feit dat die fiets daar staat, dat ik "niet een meter verder wil lopen" (wil ik wel, maar daar kon ik de fiets niet kwijt) en dat hij de volgende keer z'n boodschappenkar gewoon "erin zal hangen". Met andere woorden: dan zal hij niet aarzelen om vernielingen aan te richten. Dat soort opmerkingen moet je tegen mij niet maken, ik reageer bijzonder negatief op dreigementen, dus krijgt hij van mij te horen dat ik in dat geval niet zal aarzelen om een flinke klap uit te delen.

Als ik dat soort mensen tegenkom — gepensioneerd en kennelijk niks beters te doen dan kankeren op anderen — komen bij mij altijd dezelfde twee woorden in m'n gedachten: actieve euthanasie. Ze leveren toch geen bijdrage meer aan de economie, ze kosten de belastingbetaler alleen maar geld, dus als ze zich dan ook nog eens zo gedragen hoeven ze bij mij niet op enige sympathie te rekenen. Geef ze maar een spuitje, het geld wat we daarmee uitsparen kunnen we dan besteden aan belangrijke zaken zoals onderwijs en gezondheidszorg.

12:00 De koffie is op, Max zal waarschijnlijk nog wel een tijdje doorslapen, laat ik maar weer eens verder gaan met de keuken. M'n planning tot nog toe werkt voor geen meter, ik zal blij zijn als ik heel dat groot onderhoud (na de keuken moet de rest van het huis ook nog) achter de rug heb. Daarna is het gewoon een kwestie van bijhouden, en dat is tenminste nog enigszins te plannen.

13:30 Max is weer ontwaakt. Die zal ongetwijfeld wel honger hebben, en ik lust eigenlijk ook wel wat. Dus wordt Operation Clean Kitchen weer even onderbroken.

14:15 Ik ben nog niet klaar in de keuken, maar over een kwartiertje moeten we toch de deur uit om Tom op te halen dus doe ik het nu maar even rustig aan. Het is wel gunstig gebleken dat we vanochtend al boodschappen hebben gedaan: een uur na thuiskomst begon het weer te regenen. Intussen is het ook weer opgehouden, als het een beetje meezit blijft dat zo tot we terug zijn.

15:45 Afgaande op z'n gedrag is Max weer moe. Dus mag hij weer even terug naar bed. Tom is op z'n kamer aan het spelen, dus ik kan beneden gewoon doorwerken. Het keukenkastje dat vandaag aan de beurt is was dermate vuil dat het een flinke klus was om 'm schoon te krijgen. Ook een uitdaging: de la die erboven zit. Daar ligt namelijk ons bestek in, en in aanzienlijk grotere aantallen dan we echt nodig hebben. Dat betekent dus weer: de complete inhoud afwassen en uitsorteren.

16:40 Max vindt dat-ie wel genoeg geslapen heeft. Voor mij een goede gelegenheid om m'n slavenarbeid in de keuken even te laten liggen.

17:15 Het is alweer tijd om de ene keukenactiviteit te vervangen door die andere: eten koken. Vandaag staan er gekookte aardappelen, erwten met worteltjes, en braadworstjes op het menu. Tom mag, zoals wel vaker, nu Lego Star Wars gaan spelen tot we gaan eten, en dat laat hij zich geen twee keer zeggen. Ik ben benieuwd hoe dat dadelijk gaat als het etenstijd is.

18:00 Het gesodemieter begint weer: het eten is klaar maar Tom "heeft geen honger". Niks mee te maken, aantreden! Als z'n eten opgeschept is wil hij meteen beginnen zonder te wachten tot iedereen voorzien is, want nu heeft hij opeens "heel veel honger".

18:50 Tom moet naar bed, maar in plaats daarvan gaat hij toch weer achter de computer zitten. Sonja gaat naar boven om in bad te gaan, met het verzoek Max over een kwartiertje naar boven te brengen zodat die ook in bad kan.

19:10 Tom weigert naar boven te gaan, dus heb ik geen andere keus dan Lego Star Wars zelf maar af te sluiten. Tom krijgt weer eens een woede-uitbarsting en gaat meteen door naar z'n kamer. Ik breng Max naar boven, kleed 'm uit en lever 'm af in de badkamer. Vervolgens ga ik door naar de zolder om Tom ook naar de badkamer te jagen. Dat alles gaat weer met de nodige herrie gepaard, maar uiteindelijk krijg ik 'm de badkamer in.

19:30 De kids zijn voor Sonja, ik ga weer naar beneden om maar weer eens af te wassen. Dat had ik ook nog niet gedaan vandaag...

21:25 Genoeg gedaan voor vandaag. Zometeen ga ik nog even TV kijken, bezien hoe het Jamie Oliver vergaat in Italië, en als het een beetje wil gaat Sonja daarna naar bed en kan ik nog even gaan spelen.

maandag 18 september 2006

De keuken wacht

07:15 Ik ben gisteravond inderdaad zo ongeveer in slaap gevallen op het moment dat m'n hoofd het kussen raakte. Ik heb kennelijk zo diep geslapen dat ik een hoop gepiep hoor en het even duurt voordat het tot me doordringt dat het m'n wekker is.

07:20 Opstaan, Tom uit bed halen (hij is zowaar al wakker), vervolgens Max ook uit bed, en naar beneden om ontbijt te maken, plus Tom's lunch. Sonja blijkt de tafelmargarine opgemaakt te hebben dus moet ik verder met de halvarine van Max (de margarine, en nog allerlei andere levensmiddelen, mag hij niet hebben vanwege z'n koemelkallergie). Commentaar van Tom: "ik lust geen halvarine". Onzin, dat heeft-ie al wel vaker op z'n brood gehad. Vervolgens vraag ik wat hij op z'n boterham wil, en komt er als antwoord: "ik wil geen boterham". Ook goed, dan niet, dan lijdt-ie maar honger. Max en ik gaan in elk geval wel ontbijten, en uiteraard moet Tom dan gewoon aan tafel blijven zitten.

08:20 We gaan weer richting school. Daar aangekomen blijkt dat ze de kinderen in Tom's klas eens een keer hebben gemeten en gewogen. De uitslag: Tom is 117 cm lang en daarmee een van de langste in z'n klas, en weegt 20 kg wat, afgaande op het lijstje, redelijk gemiddeld is. Na Tom afgeleverd te hebben gaan Max en ik nog even door naar het kantoor van WZI (voorheen de Gemeentelijke Sociale Dienst) om daar een brief af te geven. Met de post moet je altijd maar afwachten of hij aankomt en zo ja: wanneer. Vorige week hebben ze ook al een brief van me gehad, die heb ik daar zelf in de brievenbus gedaan maar is kennelijk toch nooit aangekomen (waardoor het vermoeden bestaat dat het geen echte brievenbus is maar de invoeropening van de papiervernietiger) dus lever ik 'm deze keer maar aan de balie af. Voor details van al dit gedoe kun je terecht bij m'n weblog Reïntegratieleed.

09:15 Weer thuisgekomen gaat Max weer spelen. Ik kijk even of er vandaag boodschappen gedaan moeten worden, constateer dat het nog wel een dag kan wachten, pak nog een bak koffie en ga m'n e-mail maar eens ophalen.

09:40 Dat uitstellen van het boodschappen doen was een goed idee: het was vanochtend al grijs weer, en zojuist is het gaan regenen. Max heeft intussen kennelijk wel een goed humeur: tijdens de wandeling van WZI naar huis is hij begonnen met kletsen (al heb ik geen idee waar-ie het over heeft) en sindsdien is hij niet meer opgehouden. :-)

Ik ga me maar eens een paar uurtjes wijden aan m'n ondernemingsplan.

12:00 Na flink wat zoek- en leeswerk is het nu toch weer eens tijd om met m'n keuken verder te gaan. Vandaag is in elk geval onze voorraadkast aan de beurt, plus wat ik verder nog gedaan krijg.

12:30 De kast is leeg en schoongemaakt, lunchtijd voor Max en mezelf. Ik ben wel enigszins verbaasd dat Max nog niks heeft laten merken van vermoeidheid; normaliter is hij rond 11:00 toch wel toe aan een uurtje slapen.

13:00 Volgende klus: het Grote Uitsorteren. De kast moet opnieuw ingedeeld worden, want de rommelige indeling tot nog toe werkte voor geen meter. Aangezien we van alles in huis hebben speciaal voor Max krijgt hij z'n eigen plank. Dan wil ik nog een plank met al ons "bakspul" zoals cakemix, appeltaartmix en aanverwante verpakkingen en een plank met reguliere voorraad levensmiddelen.

13:45 Max is nu toch echt moe. Bedtijd dus, alleen wel jammer voor 'm dat ik 'm over drie kwartier weer uit bed moet halen.

13:55 Een deel van de voorraad, met name in de categorie "bakspul" kan linea recta de vuilnisbak in. Dat is veelal gewoon droog poeder, en dat is jarenlang goed te houden, zelfs nog tot geruime tijd na de vermelde houdbaarheidsdatum, maar het meeste is al meer dan twee jaar voorbij die datum. Geen genade, weg ermee. Eenzelfde lot is de schrikbarend grote voorraad snoepgoed beschoren. Een deel daarvan zat in een tas, maar iets in die tas was kennelijk te warm geworden, gesmolten en uit de verpakking gekomen, met als gevolg dat er het een en ander aan elkaar plakt. Weg ermee. Dan blijven nog twee plastic dozen en een tas met snoepgoed over, een klein deel daarvan gaat ook nog de vuilnisbak in en de rest komt bij elkaar in één plastic doos. Dat komt goed uit, want ik had nog een doos nodig voor het los in de kast rondslingerende bestek. Daar moeten we nog veel meer van hebben, maar ik heb even geen idee waar dat ergens ligt. Ik zal het vanzelf wel een keer tegenkomen.

14:35 Opeens realiseer ik me dat ik Tom ook nog op moet halen. Ik kijk op de klok en zie dat ik over tien minuten op school moet zijn. Oh shit! Ik laat alles vallen, haal Max uit bed, zet 'm in de buggy en maak dat ik wegkom.

14:50 Zowaar, Tom wil met een vriendje afspreken! Ik vind het al lang prima. De papa van Olivier (het vriendje in kwestie) moet nog even op z'n andere kind wachten maar komt Olivier dadelijk wel even brengen. Wel zo gemakkelijk, dan weet hij ook meteen waar hij moet zijn om 'm weer op te halen.

15:10 De bel. Olivier is gearriveerd, ergens rond half vijf wordt-ie weer opgehaald. De kids gaan spelen, en ik mag weer verder zwoegen in de keuken. Het wordt nu al wat gecompliceerder: behalve onze voorraadkast hebben we boven het aanrecht ook nog een kastje met voorraad en dan hebben we ook nog een kelderkast waarin wat voorraad ligt. Het keukenkastje neem ik ook nog onderhanden, de kelderkast zal in de loop van de week aan de beurt komen. Ook in het keukenkastje kom ik van alles tegen wat ik er niet in wil hebben, van poeder voor dipsausjes die ver over de houdbaarheidsdatum zijn tot lege blikken en lege kruidenpotjes. Dat betekent dus weer: een deel weggooien, een deel afwassen en in de doos met overbodige spullen mikken.

16:30 De tijd vliegt als je hard aan het werken bent: de papa van Olivier staat aan de deur. Na deze korte onderbreking kan ik weer verder waar ik gebleven was.

17:45 Vandaag staat er junkfood op het menu: frietjes en hamburgers. Daar zijn twee redenen voor: ten eerste heb ik geen boodschappen gedaan dus is de keus nogal beperkt, ten tweede heb ik even geen zin om nog uitgebreid te gaan staan koken. Het pilsje erbij smaakt weer bijzonder goed.

20:30 Vanavond ga ik maar eens lekker lui doen: de laptop blijft uit, ik ga voor de TV hangen: Tomb Raider: The Cradle of Life. En daarna uiteraard weer verder spelen met Harry Potter.

zondag 17 september 2006

Een dag om te vergeten

07:05 Max wordt wakker, Sonja komt even later uit bed, intussen iets mompelend over "het zou toch fijn zijn als ik ook eens mocht uitslapen". Kortom, die heeft weer een pestbui. Het belooft weer een gezellige zondag te worden.

07:30 Tom staat naast m'n bed, niet aangekleed, hij wil een schoon shirt. Ik stuur 'm naar boven om alvast z'n broek en sokken aan te trekken, een paar minuten later is hij terug zonder sokken omdat die "niet willen luisteren". Waarop ik 'm nogmaals terugstuur om het nog maar een keer te proberen, en kennelijk willen z'n sokken nu wel luisteren.

08:00 Tijd voor het ontbijt.

09:30 Het huishouden kent geen mededogen: was opruimen, nieuwe machine wasgoed opzetten, en het wasgoed dat nog in de machine zit ophangen.

10:15 Nu eerst maar eens even een bak koffie. Ondanks mijn inspanningen begint de keuken al weer een puinhoop te worden: Sonja's handtas en de Kampioen (uitgave van de ANWB) liggen op de koelkast, Sonja's Intermediair ligt op het gasfornuis.

Tom zit TV te kijken en heeft een beker drinken gevaarlijk dichtbij staan. Uit ervaring weet ik dat het dan een kwestie van tijd is voordat hij het over de grond mept, dus zet ik 'm wat verder weg. Vervolgens gooit niet Tom maar Max de beker over de tafel. Het gevolg: Sonja kwaad omdat ze het op moet ruimen, en vervolgens krijg ik ook nog eens het verwijt dat ik Tom een "represaille" heb gegeven. Juist ja.

11:30 Bedtijd voor Max. Sonja schijnt het daar niet mee eens te zijn omdat het veel te vroeg zou zijn.

11:45 Sonja beweert ook moe te zijn (geen idee waarvan) en gaat "een uurtje" naar bed. Die zal ik dus de komende uren ongetwijfeld niet terugzien.

13:10 Max wordt wakker. Sonja brengt 'm naar beneden, dumpt 'm in de box en verdwijnt weer naar boven.

14:45 Na een halve dag zeuren geef ik Tom z'n zin: ik zet m'n computer uit (aan werken kom ik toch niet toe in de herrie van dit huishouden) en ga samen met hem op z'n kamer met de Lego spelen.

15:50 Koffie!

16:30 Sonja is alweer een paar uur uit bed, ik ben moe genoeg om mezelf nu maar eens even in bed te parkeren. Van slapen komt helaas weinig terecht: als ik na een half uurtje net lekker weggezakt ben komt Tom weer binnenvallen om te laten zien wat-ie gebouwd heeft. Tien minuten later komt Sonja ook nog eens binnen. Zelfs uitrusten is me niet gegund...

17:40 Tijd om maar weer eens eten te gaan koken. Op het menu prijkt vandaag pasta (Fusilli) met een mix van gehakt, champignons, en rode en groene paprika.

18:45 Tom gaat weer naar z'n kamer, niet om te gaan slapen maar om verder te spelen. Ik zeg 'm dan wel dat het bedtijd is, maar daar trekt hij zich weer eens niks van aan.

19:15 Ik ga naar boven en krijg alweer te horen dat Tom niet naar bed wil. Ik kan me er niet eens meer druk om maken; na vijf jaar lang door z'n moeder Duits afgericht te zijn is hij zo opstandig dat ik dat toch nooit meer rechtgetrokken zal krijgen. Dus wijd ik me maar weer aan mijn huishoudelijke verplichtingen: was ophangen en de volgende lading opzetten.

19:45 Ik ben weer beneden, pak nog een glas wijn en zet m'n computer aan. Ik zit net, en dan begint Sonja (die met Max op schoot voor de TV hangt) over "moet Tom niet naar bed?". Met andere woorden: ga Tom naar bed brengen. Jawohl! Dus sta ik weer op, ga naar boven, jaag Tom naar de badkamer om z'n tanden te poetsen en te plassen, en ruim de Lego op terwijl Tom in de badkamer bezig is. Om vervolgens ook maar meteen schone kleren voor 'm te pakken voor morgenochtend.

20:05 Volgende poging om weer aan de slag te gaan. Ik zit net — jawel — en vervolgens komt Sonja met de opmerking dat Max in slaap is gevallen. Waarmee ze toch weer mooi ontsnapt is aan het in bad doen en naar bed brengen van Max, en het naar bed brengen van Tom.

Inmiddels is op de BBC weer een aflevering (herhaling) te zien van Top Gear. Maar helaas, dat kan ik niet kijken. Sonja is TV aan het kijken, en op de PC is ze nog bezig met Lego Star Wars, en als ik dat durf uit te zetten krijg ik geheid weer een hoop kritiek. Het zal er wel weer op neerkomen dat ze naar bed gaat zodra de film die ze aan het kijken is afgelopen is, en ik alsnog dat spelletje kan afsluiten.

22:30 Ook de tweede film is afgelopen, en Sonja gaat naar bed. Geen woord over Lego Star Wars waarvoor de PC nog steeds aan staat, dus zal de computer wel gewoon uitkunnen. M'n laptop gaat ook uit, tijd voor m'n dagelijkse rondje Harry Potter.

23:40 Vandaag maar eens wat vroeger naar bed. Al die stress van vandaag vreet energie, ik zal ongetwijfeld goed slapen vannacht. Al zal het ook wel helpen dat ik tussen het moment dat ik eten ben gaan koken en nu op m'n eentje bijna een hele fles wijn naar binnen heb gewerkt.

zaterdag 16 september 2006

Verstoring en nog meer verstoring

01:00 Als je ogen dicht beginnen te vallen tijdens het spelen is het toch echt tijd om te gaan slapen...

09:30 Na eerder vanochtend al uit m'n dromen gerukt te zijn door de familie ben ik weer in slaap gevallen, maar nu is het toch echt tijd om op te staan.

10:00 Het ontbijt laat nog even op zich wachten, dus begin ik eerst maar eens met het verzamelen van al die keukendoeken die ik de afgelopen dagen gebruikt heb voor Operation Clean Kitchen. De hele stapel in de wasmachine, en gezien de staat waarin ze verkeren ook maar als kookwas.

10:30 Het ontbijt is inmiddels ook genuttigd. Sonja gaat met de kids de stad in dus kan ik op m'n gemak verder met m'n aanbiedingen voor eBay. Voor zolang het duurt, want vanmiddag komt m'n schoonmoeder. Naar verluidt is dat ergens "tegen het einde van de middag" wat vertaald neerkomt op ergens rond 16:00. Al heeft schoonmoeder altijd een marge van een paar uur.

12:23 Sonja belt. Haar moeder heeft zojuist gebeld met de mededeling dat ze rond 14:00 bij ons zal zijn. Daar gaat de middag...

13:00 Het werk wordt even onderbroken, de was is klaar en moet opgehangen worden. En er ligt nog genoeg voor nog een aantal machines.

14:05 En zowaar, schoonmoeder staat vrijwel precies op de gemelde tijd voor de deur. Ik ga eerst nog m'n aanbiedingen op eBay gooien, om vervolgens braaf even buiten te gaan zitten voor de koffie. Maar daarna moet ik gewoon weer aan het werk, wat onder meer inhoudt het ophangen van de volgende stapel was.

17:00 Het bezoek is al weer een tijdje geleden vertrokken, de afwas heb ik intussen ook al weer gedaan, en kennelijk is het nu de bedoeling dat ik eten ga koken. Voor vandaag staan er krieltjes, Hollandse pangroenten en braadworstjes op het menu. Sonja probeert ondertussen de keukenmachine weer te degraderen tot opbergbak, nu nog voor d'r fietsleutels, maar als ik dat toelaat binnenkort weer voor alle klein spul dat ze kwijt moet. Niet in mijn keuken!

19:30 Terwijl ik nogmaals sta af te wassen blijkt dat "Dat zal ze leren" net begonnen is. Huh, dat stond toch voor maandagavond gepland? Tegen dat het eerste reclameblok begint ben ik klaar met de afwas en kan ik mezelf op de bank parkeren om de rest van het programma te kijken. Tussen het lawaai van Max en wat later het telefoontje van Sonja met d'r moeder door krijg ik zowaar nog wat mee van wat er gebeurt. Dat gebeurt dus vrijwel altijd als ik iets probeer te kijken op TV: altijd wel iemand die er tussendoor aan het kleppen is. Grrr...

22:30 Sonja is weer naar bed, en ik ga maar weer eens verder met... Inderdaad. :-)

vrijdag 15 september 2006

Rustig beginnen

07:05 Max is al wakker en met Sonja naar beneden. Sonja is zo weg, dus zal ik wat vroeger dan normaal m'n bed uit moeten. Eerst maar even Tom wakker maken, vervolgens naar beneden om Max uit de box te plukken, terug naar boven om 'm aan te kleden, en dan weer terug voor het ontbijt.

08:45 Tom is naar school, Max gaat zoals gebruikelijk weer spelen, en ik ga... nee, niet verder in de keuken, ik ga het vanochtend maar eens lekker rustig aan doen. Computer aan, bakkie koffie erbij, en dan maar eens zien dat ik wat aanbiedingen voor buitenlandse eBay-sites gemaakt krijg.

10:30 Max laat merken dat-ie moe is, dus die kan even naar bed.

11:30 Dat heeft ook niet lang geduurd, Max is al weer wakker. In elk geval wel netjes op tijd om Tom zometeen op te gaan halen.

12:15 We zijn weer terug, tijd voor de lunch. Tom weet zich weer eens niet te gedragen, en heeft z'n brood al op nog voordat het eten van mij en Max op tafel staat. Het idee was natuurlijk dat hij dan Lego Star Wars kan gaan spelen, maar dat gaat vandaag mooi niet door. Sterker nog, hij moet aan tafel blijven zitten tot Max en ik klaar zijn met eten.

12:45 Nu is het dan toch echt tijd om verder te gaan met Operation Clean Kitchen. Eens zien hoever ik kom.

17:00 De score voor vandaag: twee kastjes, uitgeruimd, schoongemaakt, de complete inhoud afgewassen (en dat was nogal wat) en uitgesorteerd, en de kasten opnieuw ingeruimd. Het wordt nog wel wat. Maar nu eerst maar eens even lekker niks doen, wel zo goed voor m'n rug, en daarna eten koken. Vandaag op het menu: shoarma met stokbrood, sla en uiteraard m'n eigengemaakte knoflooksaus. Conclusie: zes teentjes knoflook voor een halve pot mayonaise resulteert in redelijk pittige knoflooksaus. Blijf maar even uit m'n buurt...

19:45 The Simpsons zijn afgelopen, bedtijd voor m'n erfgenamen. Ik ga intussen met verstand op nul en blik op oneindig TV kijken in afwachting van Top Gear.

22:35 Sonja is naar bed vertrokken toen Top Gear begon, dat is intussen afgelopen en daarmee is er dus feitelijk niks interessants meer op TV. Dus ga ik de PS2 maar weer eens aanzetten, eens kijken of ik vandaag verder kom met Harry Potter.

donderdag 14 september 2006

Uh, gatver!

01:00 Het blijft verslavend...

07:10 Tom komt al een etage naar beneden gestommeld, en Sonja is nog niet weg. Tom heeft echter geen schone kleren gekregen, maar in plaats van even naar beneden te lopen gaat-ie staan roepen. Ik zeg 'm nog dat-ie dat niet moet doen omdat Max dan wakker wordt, maar echt luisteren zit er niet aan. Dan gaat hij toch maar naar beneden, waarna ze samen weer naar boven komen stommelen — met genoeg lawaai om Max wakker te maken.

07:20 Ik sta zelf ook op, haal Max uit bed en ga naar beneden om ontbijt en lunch te maken. Tom komt er achteraan, maar zonder sokken. Ik stuur 'm terug om sokken aan te gaan doen, wat echter aanvankelijk weer het gebruikelijke resultaat "wil ik niet!" oplevert.

08:20 Tijd om te vertrekken, Max mag deze keer in de wandelwagen. Dat is puur mijn eigenbelang, want de doos die naar het postkantoor moet kan ik anders niet meenemen. Op school aangekomen help ik Tom nog even met omkleden voor de gymles.

08:45 We vervolgen onze wandeling naar het postkantoor. De jongedame aan de balie is zeer gecharmeerd van Max (ze blijkt zelf een zoontje van 11 maanden te hebben), maar hoewel die normaliter alle dames onderuit charmeert kan er nu nog geen glimlachje vanaf. Als ik wat dichterbij kom ruik ik waarom.

09:15 Thuisgekomen kan Max meteen door naar boven voor een schone luier. Oh gatver. Vandaag hebben we dunne poep, die inmiddels deels uit z'n luier en in z'n broek is gaan zitten, en als ik z'n kontje af wil vegen kom ik er achter dat we door de vochtige doekjes heen zijn. Geen nood, dan spoelen we het gewoon af in de badkuip. Vervolgens is het aankleden, rommel opruimen en terug naar beneden.

10:00 Ik had nog even overwogen om m'n rondje door de Lidl nog een dag op te schuiven, maar gezien het gebrek aan vochtige doekjes zal het toch vandaag moeten. Meteen maar doen, dan zijn we om 11:00 wel weer terug en tegen die tijd is Max weer rijp voor bed.

11:15 De boodschappen zijn gedaan, Max ligt in bed, dan kan nu eindelijk aan m'n tweede bakkie koffie beginnen. Effe bijkomen, want Operation Clean Kitchen moet ook weer verder.

11:30 Verder met de grote schoonmaak. Eerst maar eens bovenop de diverse kasten schoonmaken. Daar is het zo goor dat zelfs de Ajax allesreiniger het niet wegkrijgt. Briljant idee: Dreft afwasmiddel. Dat scheelt stukken, nu krijg ik die plakkerige troep een stuk makkelijker weg.

13:00 Max wordt wakker. Eerst maar eens even de lunch dan, m'n rug zal het ook vast wel fijn vinden als ik er even bij ga zitten.

13:30 De plicht roept weer. De kastjes zijn bovenop schoon, nu de binnenkant nog. Kast #1 (van 8) bevat onder andere glazen en mokken. Alles moet eruit, en dan ga ik de binnenkant van de kast te lijf. Gelukkig is die redelijk schoon, dus daar ben ik zo doorheen. Nu ik toch alles op het aanrecht heb staan kan ik het ook net zo goed meteen allemaal een keer afwassen.

14:30 De volgende onderbreking: Tom moet weer opgehaald worden.

15:00 De kids gaan spelen, ik heb nog een keukenkastje in te ruimen. Deze keer wordt-ie wel gestructureerder ingedeeld dan voorheen: onderste plank theeglazen en veelgebruikte mokken, op de middelste plank onze meest gebruikte glazen, en op de bovenste plank de glazen en mokken die maar zelden gebruikt worden. Wat er nu nog over is gaat in de krat bij alle zooi die ik gisteren van bovenop de kasten heb gehaald.

17:00 En dan is het alweer tijd om eten te gaan koken. Op het menu prijkt vandaag nogmaals bloemkoolschotel, deze keer echter met saus. Max mag die saus echter niet hebben, dus voor hem heb ik wat bloemkool apart gehouden, wat aardappeltjes gekookt en een kipfilet in stukjes gesneden en gebakken. Overigens ben ik aardig geweest voor Sonja's collega's en heb ik het oorspronkelijk geplande menu doorgeschoven naar morgen: shoarma. Nou is die shoarma het probleem niet, maar we hebben geen knoflooksaus meer in huis dus heb ik die zelf maar gemaakt. Belangrijkste ingrediënten: een halve pot mayonaise en zes teentjes knoflook. Ach ja, dan kan dat spul nog lekker 24 uur trekken. Ik kan me zo indenken dat Sonja's collega's niet blij geweest zouden zijn...

18:15 Aan tafel! Kennelijk smaakt het goed, want het gaat weer compleet op — en zonder klagen! Ik heb me alleen wel wat verkeken op de hoeveelheid eten voor Max: voldoende voor twee dagen! Dus wat krijgt-ie morgen te eten?

19:10 Het is weer bedtijd voor de kids, en vreemd genoeg laten die zich allebei zonder protest naar bed brengen. Zouden ze dan echt zo afgemat zijn? Ik vind het allang best, dan kan ik even in alle rust op bed gaan liggen om m'n rug even te ontlasten.

woensdag 13 september 2006

Operation Clean Kitchen

00:30 Harry Potter heeft er weer een dag opzitten, een mooi punt in het spel om er voor nu maar mee te stoppen. Nog even douchen en dan naar bed.

07:35 Ik zou met alle plezier nog een paar uur doorslapen, maar helaas. Tijd om onze standaard ochtendprocedure weer af te werken.

08:45 Tom is op school afgeleverd compleet met foto's. Max en ik gaan nog even door naar het postkantoor.

09:30 Tijd voor een bak koffie, om ondertussen drie van m'n klanten het heuglijke nieuws mede te delen dat hun aankopen onderweg zijn.

11:45 Na wat tijd besteed te hebben aan m'n nieuwe webwinkel is het alweer tijd om Tom op te gaan halen.

12:45 We zijn weer thuis en hebben inmiddels de lunch ook weer achter de kiezen. Max mag een uurtje gaan slapen. Eigenlijk zou ik nu moeten beginnen aan de grote schoonmaak van de keuken, met name de bovenkant van de diverse kastjes aangezien daar als sinds tijden niet meer schoongemaakt is, maar met deze temperatuur (26 graden) heb ik niet echt veel zin om met een stoomcleaner schoon te gaan maken, temeer omdat over een uurtje de zon op m'n keuken komt te staan en het daar dan nog warmer wordt. Ik denk dat ik het maar uitstel tot morgen; dan wordt het ook warm, maar wel een paar graden minder dan vandaag. Bovendien is Tom dan de hele dag naar school en kan ik dus beter doorwerken.

13:00 Ik ben toch maar aan de keuken begonnen. Voordat ik de bovenkant van de kasten schoon kan maken zal eerst alle zooi die er op ligt er af moeten en vervolgens schoongemaakt en opgeruimd worden. En daar blijkt nogal wat te liggen: een stapel plastic deksels behorende bij bakjes waarvan ik niet eens weet of ik ze nog heb, een doos met twee gloeilampen, een doos met steakbestek, een doos met kleurpotloden, twee eierkokers, een plaat plexiglas (huh?), een elektrische messenslijper, drie magnetronschalen, een metalen broodmandje, een sleutelkastje, een bus mierenlokmiddel, een flacon bladluisverdelger, en vier fotolijsten voor panoramafoto's.

14:30 Korte onderbreking van de werkzaamheden: Max is weer wakker.

14:40 Terug de keuken in. Op een paar rekjes boven het aanrecht zwerft ook nog van alles rond wat hetzelfde lot beschoren is: schoonmaken en opruimen. En dan staat er op de koelkast nog het een en ander wat ook aan een schoonmaakbeurt toe is: een keukenmachine (luxe uitvoering, met twee mengkommen), een koffieapparaat, een waterkoker, een sinasappelpers en een glazen theepot met theelicht.

15:15 Weer even een korte onderbreking om Max z'n fruithapje te geven. Tom is inmiddels al zo ongeveer sinds hij thuis is zich stierlijk aan het vervelen. Het enige wat hij wil doen is TV kijken en/of Lego Star Wars spelen, en dat is nou net wat hij van mij nu niet mag. Hij besteedt al veel te veel tijd aan het staren naar beeldschermen, hij zou beter buiten gaan spelen.

15:30 Tot zover de onderbreking. Nog meer schoonmaakwerk te doen in de keuken.

17:05 Alles wat op de koelkast stond is schoongemaakt, evenals het bovenblad van de koelkast zelf. De keukenmachine (hé, krijg nou wat, hij is helemaal niet bruin-gespikkeld, hij is wit!), het koffieapparaat en de waterkoker mogen terug erop, de rest gaat de kast in. Dat deel van de keuken ziet er al een stuk beter uit. Nu de rest nog... Voorlopig ga ik er vanuit dat Operation Clean Kitchen een week gaat duren.

Zo, en nu ga ik eerst eens even tien minuten lekker helemaal niks doen. En daarna weer terug de keuken in, maar nu om eten te koken. Op het menu: Kip Madras. En reken maar dat het begeleidende glas Duvel me bijzonder goed zal smaken!

18:30 Dat smaakte inderdaad uitstekend. Tom mag nog even buiten spelen, Sonja gaat Max in bad stoppen en ik ga maar weer afwassen. Dat had ik ook nog niet gedaan vandaag...

19:15 Met de nodige moeite is Tom langzaam richting bed te bewegen. Max komt nog even z'n melk halen en ligt een kwartiertje later ook in bed. Als dat allemaal geregeld is ga ik nog wat inpakken voor morgen, om vervolgens mezelf onder te dompelen in een warm bad. M'n rug is er blij mee.

22:45 Zo, nog even een eBay-aanbieding de nek omdraaien voordat-ie verlengd wordt, dan kan daarna de laptop uit en de PlayStation aan.

dinsdag 12 september 2006

Schoonmaak

01:00 Weer veel te laat zet ik de TV en de PS2 uit, regel ik nog even het ontbijt, en ga ik naar bed.

07:25 Alweer een zonnige dag. Mooi. Tom wakker maken, ontbijt en lunch maken, Max uit bed, ontbijten, en wegwezen weer.

08:20 Maar voordat we richting school lopen, eerst nog even de groencontainer buitenzetten. Die zit bijna vol, maar tussen nu en de volgende keer (over twee weken) zal ik nog wel een paar keer het gras moeten maaien, dus zal de container leeg moeten.

09:00 Als vanouds: Max gaat spelen, ik vergrijp me aan de koffie en ga weer een rondje e-mail doen. Grote schrik: m'n laptop start meteen bij de eerste poging op! Ik heb zo het vermoeden dat het geholpen heeft dat ik eerder vanochtend de schakelaar van de stekkerdoos omgezet heb, waardoor het apparaat al wel stroom heeft gekregen. Met m'n zeer beperkte elektronicakennis zou ik zeggen dat er een condensator op het mainboard niet goed is.

10:00 Na het doen van de afwas begin ik maar eens aan de opruiming. Er zwerft van alles en nog wat rond hier in huis. Zo kom ik in de woonkamer, de ouderslaapkamer en de keuken nog het een en ander aan gereedschap tegen, door Sonja ongetwijfeld achtergelaten onder het motto "dat heb ik nog nodig". Ja, ergens in de komende zes maanden of zo. Aangezien Sonja het niet opruimt verzamel ik het allemaal zelf en dump de hele handel in de schuur. Op de koelkast kom ik naast gereeedschap nog een heel scala aan andere spullen tegen die daar niet horen te liggen, van babyflesjes (die niet gebruikt worden) tot oud papier, rijstwafels en allerlei afval. Dat wordt allemaal ook opgeruimd, ik kan nu eindelijk het bovenblad van m'n koelkast weer zien. En dat is duidelijk toe aan een schoonmaakbeurt, net als de apparatuur die er nog op staat (keukenmachine, koffieapparaat, en waterkoker). En net als de rest van de keuken...

11:00 Het is weer bedtijd voor Max, en vervolgens moet de vloer in de woonkamer gedweild worden. Na eerst een halve emmer van m'n sop over het aanrecht gegooid te hebben begin ik aan die klus. Het is dè manier om te ontdekken hoeveel meubilair je eigenlijk in je woonkamer hebt staan. Een minimalistisch interieur wordt opeens een stuk aantrekkelijker.

12:00 Dat zit er weer op. Terwijl de vloer droogt ga ik op m'n werkkamer aan de slag: m'n klanten hebben betaald, dus moet er weer het een en ander ingepakt worden.

12:45 Max meldt zich, gelukkig ben ik zo goed als klaar met inpakken. Nog even afmaken, vervolgens eerst Max naar beneden en daarna m'n laptop en de uitgaande post. Zometeen maar eens een hapje gaan eten.

13:45 De lunch is weer naar binnen gewerkt. Max zet ik voor de TV om Teletubbies te kijken, dan kunnen we daarna langzaam aan eens vertrekken richting brievenbus en school.

14:25 En weg zijn we weer.

15:00 ...en ook weer terug. Twee van de drie enveloppen die ik wilde versturen pasten opeens niet meer door de gleuf van de brievenbus, terwijl het voorheen met dezelfde inhoud wel ging (met een beetje duwen). Ik begin TNT Post ervan te verdenken dat ze stiekem die opening een millimeter smaller hebben gemaakt.

Tom gaat TV kijken, Max gaat in de box spelen, en ik ga op jacht naar foto's. Tom moet voor een schoolproject een babyfoto van zichzelf hebben en een foto waar het hele gezin op staat. We hebben echter niet zo bijster veel gewone foto's (en ik heb geen idee waar die zoal rondslingeren), de meeste foto's zijn digitaal. Bovendien zijn er geen foto's waar we alle vier opstaan, dus zal de gezinsfoto moeten bestaan uit twee foto's. Al die foto's moeten dan op een geheugenkaartje, en daarmee moet ik dan naar het Kruidvat om ze af te laten drukken. Dat betekent dus wel dat Max vanmiddag niet naar bed kan.

16:15 Een uur later, en ik heb zowaar twee bruikbare foto's gevonden op Sonja's laptop. Maar geen babyfoto van Tom. Dan heeft het dus ook nog geen zin om naar het Kruidvat te gaan. De kids gaan gewoon door met waar ze mee bezig zijn, ik mag me weer aan de was gaan wijden. De eerste twee ladingen van gisteren zijn droog en kunnen opgeruimd worden, de derde zit nog in de wasmachine en moet buiten opgehangen worden, en dan moet er ook nog een nieuwe machine was opgezet worden.

17:00 De was is zoveel mogelijk gedaan, nu is het wachten tot de huidige lading gewassen is. Inmiddels zweet ik me wezenloos en ben ik moe. Hetgeen dan weer tot gevolg heeft dat het menu van vanavond er eentje wordt uit de categorie "snel en gemakkelijk": diepvriespizza en een bak sla. Ik heb geen energie meer om ook nog te gaan koken.

19:00 Aan Sonja de eer om de kinderen in bad te stoppen en naar bed te brengen, ik ga intussen nog even de was ophangen. Het zou vannacht niet gaan regenen, dus is het morgenochtend allemaal droog en kan het opgeruimd worden.

19:30 Max blijft maar herrie maken. Kennelijk zijn er weer tandjes aan het doorkomen, een beetje Dentinox doet wonderen.

19:45 Tijd om af te gaan wassen. Sonja wekt even de indruk dat ze komt helpen, maar na twee schaaltjes afgedroogd te hebben is ze al weer weg omdat weet-ik-veel-wat op haar laptop kennelijk belangrijker is. En dus kan ik het weer allemaal alleen doen.

20:30 Sonja houdt het bureau nog bezet dus ga ik zelf maar CSI kijken. Na het tweede reclameblok komt Sonja er nog even bijzitten voor de rest van de aflevering, zodra die afgelopen is verdwijnt ze richting douche en bed.

21:30 CSI afgelopen, Sonja naar bed, dus wat ga ik dan doen? Juist, verder met Harry Potter.