Eng: een positieve ervaring met de politie

De afgelopen maanden heb ik alles bij elkaar vier rekeningen gehad van de Belastingdienst; ze willen over 2008 en 2009 zowel de Huurtoeslag als de Zorgtoeslag terughebben. Tegen de terugvorderingen over 2008 had ik al een bezwaarschrift ingediend, dus die hoef ik voorlopig nog even niet terug te betalen. Handig, want het betekent wel dat ik aan het einde van 2009 schulden heb, en als ik me niet vergis zijn die aftrekbaar bij de aangifte Inkomstenbelasting volgend jaar.

De Huurtoeslag over 2009 krijgen ze al wel terug, zij het pas morgen. Dan telt die namelijk ook nog mee bij m'n schuld. De Zorgtoeslag over 2009 had ik al bijna terugbetaald, maar net op tijd bedacht ik dat het wel handig zou zijn om eerst eens te kijken tot wanneer ik m'n bezwaarschrift in kan dienen. Zowaar, dat kan tot 2 januari 2010, dus heb ik in allerijl nog een bezwaarschrift opgestuurd.

Vanwege de jaarwisseling zijn alle brievenbussen afgesloten en moest ik dus even de binnenstad in naar het hoofdpostkantoor. Vandaar ben ik nog even doorgefietst naar het politiebureau aan de Aalsterweg om daar een brief af te geven voor ene H. Kuijpers, hulpofficier van justitie, waarmee ik een afspraak wil om allerlei dossiers in te zien.

Vervolgens weer terug, en net toen ik terug in het centrum was werd ik gebeld. Door ene Kim Smits van de Eindhovense politie. Oh shit, wat nu weer? Zowaar geen ellende deze keer, ze belde op om te vertellen dat iemand m'n portemonnee had gevonden, en wilde weten of ik die vandaag nog op kon komen halen op het hoofdbureau aan de Mathildelaan. Zo snel zijn ze nog nooit geweest: m'n portemonnee lag al bij de politie voordat ik in de gaten had dat ik 'm kwijt was.

Op het bureau bleek m'n geld er zelfs nog in te zitten. Het is wel even wennen hoor, een politiebureau binnenlopen waar je vervolgens vriendelijk behandeld wordt en een paar minuten later weer buiten staat. Persoonlijk ben ik meer gewend aan allerlei vormen van politiegeweld, en als ik een bureau binnenloop duurt het meestal uren voordat ik weer weg ben.

Toch verheugend om te zien dat de politie zo op de valreep van 2009 toch eens een keer iets positiefs doet...

Alliance for Progress Encyclopedia

Weer eens wat anders: terugkeer naar de edele kunst van het webdesign. Dat klinkt in dit geval spectaculairder dan het is, want het hele designwerk bestond uit het toevoegen van een paar regeltjes tekst aan één webpagina. De bulk van het werk bestond uit het uploaden van de "Alliance for Progress Encyclopedia". Dat is een online encyclopedie gewijd aan het Uplift universum, wat dan weer een creatie is van Science-Fictionauteur David Brin.

Alliance for Progress Encyclopedia: www.brin-l.com/a4p

De rest van de dag is opgegaan aan allerlei computerwerk, alleen onderbroken voor eten en boodschappen doen (en de onvermijdelijke onderbrekingen door Sylvia). Bij dat computerwerk hoort ook de e-mail, en daarin zat weer geen reactie van Marcel Martens maar wel weer eentje van Wim Jansen. Weer een hoop gezeik: hij zou zogenaamd nooit gehoord hebben dat mijn post uitsluitend naar de postbus gestuurd moest worden (als dat waar is heeft-ie een waardeloze advocaat), een hulpprogrammaatje van Microsoft downloaden en installeren zodat hij Word-documenten kan lezen die niet met zijn antieke Word-versie zijn geschreven wil-ie ook niet, en als ik m'n spullen niet uiterlijk 15 januari 2010 inlever gaat-ie de kosten inhouden op m'n loon.

Da's toch wel een favoriete bezigheid van Wim Jansen: allerlei bedragen inhouden op het loon van z'n personeel. Waarbij het 'm geen ruk interesseert of het eigenlijk wel mag; zoals zo veel ondernemers in de taxibranche heeft ook Wim Jansen schijt aan de regels.

Blijven zeuren

Bij alle instanties is het hetzelfde: als je je voor de eerste keer meldt ben je een naam, vervolgens wordt je een nummer, en als ze vervolgens niet met grote regelmaat aan dat nummer herinnerd worden komt je dossier onderaan de stapel. Oftewel, als je meer gedaan wilt krijgen dan een stoel, een bak koffie, een half uur om je verhaal te doen en "sorry, we kunnen niets voor u doen" zul je veelvuldig je gezicht moeten laten zien. Net zo lang tot ze je beu zijn en ze je geven wat je nodig hebt, gewoon om van je af te zijn.

Daar ben ik vandaag dus maar eens aan begonnen. Eerst naar Welzijn Eindhoven, meer specifiek het Steunpunt Huiselijk Geweld, waar hun vraag "Kan ik u ergens mee helpen" beantwoord werd met "Ja, met huisvesting". Dat hadden ze uiteraard niet, maar anderhalf uur later was er een inloopspreekuur van het Algemeen Maatschappelijk Werk waar ik terecht zou kunnen, en voor een woning moest ik bij de woningcorporaties zijn.

Dat werd dus de volgende halte: het kantoor van Woonbedrijf aan de Europalaan. De situatie nogmaals uitgelegd (psychische problemen, slachtoffer van huiselijk geweld, daarom gescheiden en als dank op straat getrapt) maar uiteraard geen woning voor Jeroen -- alleen een foldertje over urgentie waar ik toch niet voor in aanmerking kom.

Even terug naar Sylvia, en dan weer terug naar het kantoor van Welzijn Eindhoven voor het inloopspreekuur. Dat heeft ook niet veel opgeleverd, anders dan een lijstje met websites van verhuurders en het advies om op vrijdagochtend bij NEOS aan de Smalle Haven langs te gaan want die schijnen iets te doen voor huisvesting van daklozen.

Dat lijstje met websites heeft niet veel opgeleverd. Op kamers is niet praktisch vanwege de benodigde rust en straks de omgang met m'n kids, de particuliere sector is nog steeds onbetaalbaar, en van de drie antikraak-huisvesters bleek alleen de tweede misschien bruikbaar. Bij de eerste kom je alleen binnen op voordracht van iemand die al via hun als antikraak woont, en bij de derde moet er betaald worden.

Kortom, voor m'n huisvesting heb ik maar drie opties: de komende 6-7 jaar dakloos blijven, Sonja m'n huis uitschoppen, of de woningcorporaties zo gek maken dat ze me een woning geven om van het gezeur af te zijn.

Oh, en aangezien ik toch op Internet bezig was heb ik Wim Jansen nog maar eens per mail herinnerd aan het feit dat hij m'n loonspecificaties en dergelijke naar m'n postbus moet sturen, niet naar de Brederolaan of naar Lommel. Daar is hij via mijn advocaat al meerdere malen aan herinnerd maar het lijkt nog altijd niet tot 'm doorgedrongen te zijn.

Ik heb al een jas

Het leek me voor vandaag wel eens een aardig idee om m'n administratie even te laten voor wat het was en me eens bezig te houden met andere klussen. Meer specifiek: het opruimen van data op m'n oude laptop. U raadt het al, het ging allemaal weer niet zoals gepland.

Gewoontegetrouw ben ik met Sylvia mee geweest naar haar afspraak bij de GGzE, in de veronderstelling dat ik twee uur later wel weer terug zou zijn. Niet, dus. Eerst werd ik meegesleurd naar de C&A, want volgens Sylvia moest ik een nieuwe winterjas hebben. Die heb ik echter al, gaat al een paar jaartjes mee, kostte een kapitaal en is nog in uitstekende staat, dus die kan heus nog wel een aantal jaren mee. Maar ja, hij schijnt een beetje ruim te vallen, volgens Sylvia is het een "hobbezak", en dan bleek de vervanging ook nog onderdeel uit te maken van het beleid om kleren die je in je vorige relatie gekocht hebt allemaal te vervangen.

Sorry hoor, maar ik zie niet in waarom ik een hoop geld uit zou moeten geven (ook al is het in de uitverkoop) alleen omdat m'n winterjas niet helemaal trendy is. Niet goed voor Sylvia's humeur...

En toen kwam Sylvia ook nog op het idee om maar liefst drie verschillende instanties af te gaan, met als gevolg dat we pas om 18:00 weer terug waren.

En wat vond ik vervolgens in de e-mail? Geen reactie van Marcel Martens, maar wel een mailtje van Sonja "Sieg Heil" Holten met de mededeling dat een overboeking van haar rekening naar die van de Belastingdienst niet was uitgevoerd. Kennelijk heb ik een acceptgiro van de Belastingdienst opgestuurd naar de ING zonder eerst het rekeningnummer te controleren.

Maar euh, er was toch een straat- en contactverbod? Bij contact is er per definitie altijd sprake van minimaal twee partijen, maar als dat contact verboden is mag zij dus ook geen contact met mij opnemen. Oftewel, Marcel mag aan de rekening nog een bedrag van € 250 gaan toevoegen, zijnde de door de Rechtbank opgelegde dwangsom.

Tegen dat het 20:00 was geworden heb ik een poging gedaan om nog wat werk op m'n computer gedaan te krijgen, maar nog geen half uur later vond Sylvia dat ik er maar mee moest ophouden. En dus zat ik even later op de bank voor de TV een film te kijken. Ach ja, als je overdag toch al nauwelijks tijd heb gehad om je werk te doen, waarom zou je 's avonds dan ook een paar uur naar een beeldscherm gaan zitten kijken waarop je iets nuttigs aan het doen bent, als je die tijd ook kunt besteden aan het kijken naar een ander beeldscherm waarbij je verder niks hoeft te doen dan te kijken en je te ergeren aan de reclameblokken die na elke twintig minuten film weer in beeld komen?

Harde maatregelen

Gelukkig, Kerstmis zit er weer op. Het eten was bijzonder lekker, maar het was, is en blijft natuurlijk klote dat Tom en Max alweer Kerstmis hebben moeten vieren zonder hun papa. En waarom? Enkel en alleen omdat hun moeder verteerd wordt door haatgevoelens jegens mij en het de normaalste zaak van de wereld vindt om mijn kinderen te misbruiken als wapen. Het sekreet hoort in een psychiatrische inrichting thuis.

En als het aan mij ligt is dat ook precies waar ze volgend jaar terechtkomt...

Met m'n administratie ben ik ook weer lekker opgeschoten, vanmiddag heb ik Marcel een brief gestuurd met de rekening. Naast de jaarafrekeningen en wat kleinere posten heb ik 'm ook nog medegedeeld dat ik smartengeld wil voor elke kalendermaand waarin Sonja haar reet heeft afgeveegd aan de door de Rechtbank opgelegde omgangsregeling. Dat is dus vanaf oktober 2008, dat is dus 15 maanden à € 1.000 = € 15.000,-

De totale rekening liegt er niet om: alles bij elkaar € 39.812,37 die ze dient te betalen vóór 15 januari 2010. En anders volgen er harde maatregelen.

Meer van hetzelfde

Tweede Kerstdag leek op eerste Kerstdag: niet al te vroeg op, ontbijten, en weer verder met de administratie. Het tempo wordt steeds hoger: ik ben begonnen met per dag één maand aan achterstallige administratie weg te werken, intussen zit ik op vier maanden per dag. Morgen nog de laatste vier maanden van 2003, dan kan Marcel Martens maandag de rekening opsturen naar Sonja. De rekening voor 2004 en verder komt er volgend jaar dan wel achteraan.

Hoewel ik Muurmans (Sonja's advocaat) had medegedeeld dat ik vandaag naar m'n kinderen zou gaan is er dat helaas niet van gekomen. Sonja zal waarschijnlijk toch wel weer bij haar moeder gezeten hebben (arme kids...) maar ik had even geen zin om al die kilometers te maken. Maar niet getreurd, morgen of zo zullen ze wel weer terug zijn.

Kerstdiner

Het volk kan weer tevreden zijn, voor het eerst in jaren hebben we weer een witte Kerst. Goed, niet helemaal wit want voor een deel is de sneeuw al weer gesmolten, maar er ligt nog voldoende. Niet dat het mij echt kan boeien, de Kerstdagen zijn tegenwoordig toch voornamelijk commerciële feestdagen met allerlei min-of-meer-verplichte nummers als kerstboom, kerstcadeautjes en verplichte familiebezoekjes.

Die kerstboom hebben we dan ook niet, de familiebezoekjes ook niet (want zowel mijn familie als die van Sylvia hoor en zie je alleen maar als ze wat nodig hebben), kerstcadeautjes hebben dan weer wel evenals een kerstdiner. Niet extreem luxe of zo, maar wel lekker:

Vooraf: zalmcocktail op een bedje van sla.
Voorgerecht: huisgemaakte tomatensoep met basilicum
Hoofdgerecht: Zoetzure konijnenbout met aardappelkroketjes, peultjes en sla
Nagerecht: Stroopwafelpudding met slagroom

En morgen ook weer iets dergelijks. Toch handig als je vriendin een professionele kok is....

Verweerschriften Steunpunt Huiselijk Geweld

Vanochtend ben ik nog maar even onze beide postbussen leeg gaan maken. Dat was al weer een aantal dagen geleden, en de komende dagen zijn de postbusruimtes gesloten, dus het moest vandaag even gebeuren. Geen kerstkaarten in de post, wel een stapel ander spul. De belangrijkste was een brief van de Lumens Groep over mijn klacht tegen Pieter Verstappen en Hans de Bruijn van het Steunpunt Huiselijk Geweld. Die hadden allebei een verweer ingediend, conform procedure heb ik daar nu een kopie van gekregen met het verzoek binnen twee weken te reageren.

Uiteraard wassen Pieter en Hans hun handen in onschuld. Pieter zou geen sexuele verhouding hebben met Sonja, Sonja ontkent het ook, en aangezien ze allebei ontkennen is er "dus" geen sprake van een sexuele verhouding. Met zo'n redenering kunnen we de gevangenissen in Nederland wel sluiten: als je ergens van beschuldigd wordt hoef je alleen maar te ontkennen, daarmee is de zaak afgedaan.

De mishandeling en vrijheidsberoving door Verstappen is volgens De Bruijn "minimale fysieke inzet". Het lijkt de politie wel: ze gebruiken grof geweld maar doen het vervolgens af als "minimale fysieke inzet". Ik ben benieuwd of ze dat nog steeds vinden als ik Sonja en/of Pieter en/of Hans op exact dezelfde manier aanpak als Verstappen en de Waffen-SS mij behandelen.

Verstappen beweerde vervolgens ook nog dat in de oorspronkelijke melding van huiselijk geweld stond dat ik de dader zou zijn en dat het niet aan het SHG is om aan "waarheidsvinding" te doen. Wat hij gemakshalve maar even verzwijgt is dat ik hem al herhaaldelijk verteld heb dat ik het slachtoffer ben en Sonja de dader, maar hij consequent weigert om dit in zijn administratie te corrigeren.

Zoals elke dag ben ik ook vandaag weer verder gegaan met de achterstallige administratie. Inmiddels is ook 2002 afgerond en blijk ik ook dat jaar teveel bijgedragen te hebben. Daarmee komt de totale rekening voor Sonja op € 17.638,16 (exclusief diverse andere vorderingen die ik nog op haar heb). Tijd voor dat voorschot op de erfenis van haar moeder?

Informatieverstrekking

Enigszins tot mijn verbazing werd ik vanochtend gebeld door Bert van Summeren, m'n behandelaar bij de GGzE. De Raad voor de Kinderbescherming had (overigens met mijn toestemming) informatie over mij bij hem opgevraagd, Bert wilde weten of ik me met de inhoud van z'n verklaring kon verenigen.

Ik was net onderweg om boodschappen te gaan doen, dus toen hij de keuze gaf tussen "zal ik het even voorlezen" en "zal ik het even mailen" heb ik die tweede optie maar gekozen. Dat maakt reageren wel zo makkelijk, schriftelijk ben ik nou eenmaal sterker dan verbaal. Eenmaal terug heb ik het verhaal gelezen en er toch nog maar even wat opmerkingen over gemaakt. Het klopte niet helemaal.

Hoorzitting Gemeente Eindhoven

Ik ben nooit te beroerd om iemand een tweede kans te geven, dus heb ik vanochtend Marnix Muurmans (Sonja's advocaat) verblijd met een brief. Daarin de mededeling dat ik voornemens ben tweede Kerstdag met Tom en Max door te brengen en de opmerking dat hij het maar moest zien als een gelegenheid voor z'n cliënte om haar goede wil te tonen. Om 'm voor te zijn heb ik ook meteen maar even aangegeven dat het straat- en contactverbod gebaseerd is op leugens en derhalve niet rechtsgeldig is.

Eigenlijk zou Marcel Martens dit moeten regelen, maar die is met vakantie. Uiteraard heb ik die brief ook meteen naar hem gestuurd. Een uurtje later belde z'n secretaresse: deze aanpak is niet conform procedure, ze verwachtte ook niet dat ik van Muurmans een reactie zal ontvangen. Ik heb die dame dan maar even uitgelegd dat ik soms geen keus heb, aangezien Marcel bepaald geen haast maakt en ook niet terugbelt als ik daarom verzoek.

Dat kan dus nog spannend worden zaterdag...

Vanmiddag was ook de hoorzitting bij de Gemeente Eindhoven inzake de beëindiging van mijn adreshouding in Eindhoven. Ik heb geprobeerd duidelijk te maken dat het onterecht was, mede omdat de woning op dat moment alleen nog maar bij Voorlopige Voorziening aan Sonja was toegewezen, ik niet in de woning kon verblijven vanwege een straatverbod, en ik van die woning afhankelijk ben voor de uitoefening van mijn bedrijf.

De vertegenwoordiging van de Gemeente Eindhoven (twee man sterk) beriepen zich op een wet die zou stellen dat je bij emigratie verplicht bent dit te melden; daarnaast vonden ze dat ik mij in België in moest schrijven omdat ik daar verbleef. Ik heb ze nogmaals uitgelegd dat de Belgische wetgeving dat niet toestaat omdat een caravan geen woning is maar een recreatieverblijf, maar dat leek wederom aan dovemansoren gericht.

De commissie zelf wekte de indruk vooral te gaan voor het stukje "zo staat het in de wet", dus ook dit bezwaar zal wel weer afgewezen worden. De commissie geeft binnenkort een advies aan het College van B&W, het College neemt vervolgens een beslissing, en vervolgens dwarrelt het besluit dan wel een keer m'n postbus in.

Tja, en als de Gemeente Eindhoven dan nog steeds beslist dat ik maar op straat moet zien te overleven kan ik nog maar één ding doen: Sonja m'n huis uit schoppen. Met loon plus allerlei toeslagen van de Belastingdienst plus (zwarte) inkomsten uit prostitutie heeft ze maandelijks zo'n € 3.500 - € 4.000 te besteden dus kan ze makkelijk verkassen. Ze kan iets huren op de particuliere markt of in het hogere segment van de sociale sector, ze kan bij haar moeder intrekken, ze kan een beroep doen op die grote aantallen vrienden en kennissen in Eindhoven die volgens haar allemaal staan te springen om haar te helpen, en anders zullen de diverse hulpinstanties wel al het mogelijke doen om haar te helpen. Voor mijn part trekt ze in bij sexmaatje Pieter Verstappen -- al kan ik me voorstellen dat z'n vrouw daar wat minder gelukkig mee zal zijn.

Aan de andere kant, als Pieter z'n vrouw buitenzet kan Sonja direct bij 'm intrekken. Al lijkt het me voor haar karakter beter als ze eerst eens een paar jaar op straat moet leven; volgens Frau Holten herself is afzien goed voor je karakter, en dat karakter van haar heeft zoveel fouten dat er volop ruimte is voor verbetering.

Telefonisch kan ook

Eigenlijk had ik vanochtend een afspraak met Walter Scheepers van de Arbodienst. Maar ja, met een dik pak sneeuw op straat en een auto met remmen die niet optimaal werken leek het me niet zo'n strak plan om naar Nuenen te rijden. Dat heb ik Walter dan ook maar per SMS doorgegeven, waarop een SMS terug kwam met de mededeling dat we het ook telefonisch af konden handelen en hij mij nog zou bellen.

Dat heeft hij vanmiddag ook inderdaad gedaan, ik heb 'm verteld dat het langzaamaan de goede kant op gaat maar hij vond dat ik nog niet aan reïntegratie kon beginnen vanwege m'n medicijngebruik.

Schadeposten

Vanochtend zat ik te bedenken wat ik vandaag zoal moest/wilde gaan doen, en daarbij kwam onder andere naar boven dat ik nog uit moet zoeken of het zinvol is om per 1 januari 2010 over te stappen naar een andere zorgverzekeraar. Toen drong het opeens tot me door dat het wel eens onmogelijk zou kunnen zijn om over te stappen. Er is natuurlijk een goeie kans dat die eventuele andere verzekeraar m'n huisadres wil hebben, maar aangezien ik dakloos ben heb ik zo'n adres niet.

Nou, een leuke voor Sonja dan. Als ik elders goedkoper uit zou zijn maar vanwege m'n dakloosheid niet over kàn stappen wordt met een simpel rekensommetje duidelijk hoeveel schade ik daardoor lijd, en dan mag zij die schade vergoeden.

Ik kom steeds meer schadeposten tegen, al met al gaat het Sonja een hoop geld kosten. En al moet ik haar de rest van haar leven ermee achtervolgen, ze zal betalen! Dus, Sonja, als ik jou was zou ik maar alvast:
- beginnen met sparen, of
- meer uren gaan werken, of
- de baas om loonsverhoging vragen, of
- geld gaan lenen bij de bank, of
- je moeder vragen om een voorschot op de erfenis, of
- je moeder om zeep helpen en de hele erfenis incasseren, of
- je prostitutietarief verhogen, of
- een combinatie van deze opties.

Of dat, of gaan leven naar het motto "de enige goeie Duitser is een dooie Duitser".

En over schulden van Sonja gesproken: de jaarafrekening 2001 is ook klaar, Sonja's schuld is zojuist met € 2.129,48 omhoog gegaan.

Beter dan verwacht

Ik ben vandaag maar eens (via Sylvia's en mijn postbus) naar Lommel gereden. Kijken hoe m'n caravan zich houdt met dit weer, nog wat spullen ophalen, en kijken of er post lag. De caravan stond er beter bij dan ik had verwacht; ik was al voorbereid op veel vocht en op ramen met een laag ijs, maar dat bleek allemaal heel erg mee te vallen. Wat spullen verzameld en in de auto geladen, bij de receptie nog even gekeken of er post lag (die lag er niet) en dan weer richting Eindhoven.

Maar niet direct: het liep tegen lunchtijd dus heb ik voor het eerst in tijden m'n gezicht weer eens laten zien bij 't Bagetje. Het smaakte allemaal weer uitstekend, met een gevuld en warm buikje kon ik vervolgens terug naar Nederland. Eerst maar even naar de opslag, daar wat spullen achtergelaten, en dan door naar Sylvia.

Het einde van de persvrijheid

Sylvia ging vanmiddag even naar het politiebureau Woensel Noord om wat te vragen, maar daar ging de knop weer eens om en liep ze de deur uit. Daarop ben ik naar bureau Woensel Noord gegaan om te informeren wat er allemaal gebeurd was.

De agent aan de balie vertelde vlot wat er gebeurd was en dat Sylvia intussen op bureau Strijp zat, maar vervolgens wilde hij ook het een en ander van mij weten, had vervolgens de nodige tijd nodig om een verhaal in het computersysteem te lezen en liep verschillende keren weg om met collega's te overleggen. Dat was nogal verdacht voor het feit dat hij eigenlijk alleen maar even m'n telefoonnummer had hoeven vragen om mij op de hoogte te kunnen houden van de ontwikkelingen.

En jawel hoor, na de zoveelste keer wachten dook hij op in de hal met een collega (en ging tussen mij en de uitgang staan) en deelde mede dat ik nog "gesignaleerd" stond (dus door de politie gezocht werd) en aangehouden was. Meteen maar het verhoor doen was er echter niet bij, want Sonja heeft aangifte gedaan op bureau Gestel en dus moest er eerst een smeris van bureau Gestel naar Woensel Noord komen, en die had ook niet al te veel haast.

Bas Rutten (de betreffende smeris) vertelde dat ik was aangehouden omdat The Ex From Hell zich bedreigd had gevoeld door m'n weblogbericht van 13 maart 2009, meer specifiek de laatste twee alinea's daarvan. Ik heb geprobeerd uit te leggen dat ik niemand bedreigd heb maar dat het een uiting van mijn frustratie was, maar echt overtuigd leek hij niet. Sterker nog, hij vond dat ik die tekst maar moest verwijderen, als ik dat over een week nog niet gedaan heb zou Justitie contact zoeken met Blogger en m'n hele weblog laten verwijderen.

Ach ja. Politie en Justitie maken zich al schuldig aan belediging, bedreiging, intimidatie, machtsmisbruik, corruptie, mishandeling en poging tot moord, dus het verbaast me niks dat ze persvrijheid en vrijheid van meningsuiting ook maar niks vinden.

Maar goed, de aangifte plus het proces-verbaal van verhoor gaat samen met twee eerdere aangiftes in één dossier naar de Officier van Justitie, waarna ik over een tijdje m'n verhaal mag gaan doen bij de rechter. Wanneer dat dan zal zijn wist Bas niet te vertellen, maar gezien de drukte bij Justitie zal het nog wel een hele tijd duren.

Volgens Bas nam Justitie bedreiging nogal hoog op vanwege de familiedrama's van de afgelopen jaren. Ik heb 'm dan ook maar eens gevraagd naar de stand van zaken omtrent mijn aangifte tegen Sonja wegens kindermishandeling, maar dat kon hij zogenaamd niet opzoeken. Volgens hem werd de zaak onderzocht door -- jawel -- Leo Verhoeven en moest ik met hem maar contact opnemen.

Daarmee komt vandaag dus een einde aan de politieteller. Eén voordeel heeft het wel, nu ze me niet meer zoeken kan ik zonder meer een politiebureau binnenlopen, dus mag Frau Holten binnenkort een stel aangiftes tegemoet zien. Niet dat ze daarvoor opgepakt en verhoord zal worden, als politiehoer ben je tenslotte onaantastbaar, maar het zal haar carrière vast geen goed doen. En misschien zit het dan eindelijk eens mee, grijpt de overheid in en schoppen ze haar eerst een psychiatrische inrichting in, vervolgens de gevangenis in, en daarna het land uit.

Politieteller: vandaag 1, totaal 59

Sneeuw!

Erwin Kroll had het gisteren al voorspeld: het zou gaan sneeuwen. Vanochtend sneeuwde het hier zachtjes en lag er een dun laagje sneeuw. Het is de rest van de dag ook niet meer opgehouden met sneeuwen, maar in deze contreien is het niet meer geworden dan een dun laagje. Met name in het noorden blijkt echter een flink pak sneeuw gevallen te zijn, en uiteraard reageerde het openbaar vervoer op gepaste wijze. Dat wil zeggen, het treinverkeer rond Utrecht lag stil (waar zo'n beetje het hele Nederlandse treinverkeer de gevolgen heeft ondervonden) en in het noorden reden geen bussen meer.

Helaas was er niet aan te ontkomen, we moesten naar buiten. Eerst boodschappen doen, en dan nog even naar Son. Gelukkig hoeven we de komende dagen de deur niet meer uit, want het blijft sneeuwen.

Onlangs kreeg ik van Jansen Taxi een ontslagbrief. Als je geen bezwaar maakt tegen je ontslag ben je voor de uitkerende instanties vrijwillig werkloos en heb je geen recht op een uitkering. Dat moet ik uiteraard niet hebben dus heb ik Wim Jansen vanmiddag nog maar even een bezwaarschrift gestuurd. Uiteraard als e-mail attachment want aan hem ga ik geen postzegel verspillen.

Wim Jansen reageerde prompt met de mededeling dat hij het document niet kon openen en dat hij geen reden zag waarom hij mij niet zou mogen ontslaan. Kennelijk heeft hij geen idee waarom ik bezwaar heb gemaakt, maar ergens verbaast me dat ook niets: Wim Jansen verkeert wel vaker in onwetendheid over wettelijke regels.

Op zich is het natuurlijk niet mijn probleem dat hij een oude versie van Microsoft Word gebruikt en dus m'n brief niet kon openen. Maar ik ben weer eens veel te aardig, dus heb ik 'm maar even een link gestuurd naar een pagina op de website van Microsoft waar hij terug kan vinden hoe hij het probleem op kan lossen.

Politieteller: vandaag 2, totaal 58

Gezagswijziging? Mooi niet!

Het was weer zover, ik mocht weer eens naar de tandarts. Twee vullingen linksonder en eentje rechtsboven, en daarmee ben ik nu (eindelijk!) klaar met die serie behandelingen. Over drie maanden weer terug voor controle, en daarna in principe elk jaar een keer terug voor controle.

Vanmiddag was dan ook nog het gesprek bij de Raad voor de Kinderbescherming, dat ging vooral over hoe volgens mij de omgangsregeling eruit moet komen te zien na de begeleide omgang. De Raad heeft helaas geen invloed op de wachtlijst van Stichting Maashorst, dus zou het nog wel eens een tijdje kunnen duren voordat die begeleide omgang start.

Ik heb ook aangegeven dat Sonja absoluut niet geschikt is om kinderen op te voeden en dat daar ook het nodige bewijs voor was, maar daar blijkt de Raad voor de Kinderbescherming geen interesse in te hebben. Het enige wat hen op dit moment boeit is het onderzoek inzake gezagswijziging en het op de rit krijgen van de omgang. Als ik de kinderen toegewezen wil krijgen zal daarvoor een nieuwe procedure opgestart moeten worden bij de Rechtbank. Werk aan de winkel dus voor Marcel Martens. Die zich overigens ook vandaag niet gemeld heeft...

Sonja denkt in termen van oorlog, strijd, waarbij er uiteindelijk één winnaar en één verliezer is. Laat ik daar eens even op doorgaan. Als het een strijd is heeft ze onlangs al een slag verloren doordat ze (met grote tegenzin) in moest stemmen met herstel van de omgang. Zoals het er nu naar uitziet gaat ze de slag omtrent de gezagswijziging ook verliezen. Een gezagswijziging komt er alleen als de Raad hiervoor ernstige aanleiding ziet, maar in het eerste Multidisciplinaire Overleg is geconcludeerd dat er vooralsnog geen redenen zijn voor een gezagswijziging. Oftewel, vooralsnog ziet het er naar uit dat Sonja haar zin niet krijgt en ik m'n ouderlijk gezag gewoon behoudt.

Politieteller: vandaag 2, totaal 56

Niets zo leuk als...

Het bijwerken van m'n administratie schiet lekker op. Ik heb in m'n agenda staan dat ik één kalendermaand per dag bijwerk, maar momenteel haal ik er twee per dag. Mooi, want hoe meer ik op één dag gedaan krijg hoe eerder de administratie helemaal bij is (dat zal toch nog wel een paar maanden duren).

Morgen ga ik weer naar de Raad voor de Kinderbescherming, vanmiddag ben ik alvast begonnen met nog wat additionele informatie over Sonja die mevrouw Lavooy ongetwijfeld heel interessant zal vinden. Sonja zal minder blij zijn. De bron van die informatie hou ik uiteraard nog even geheim, het enige wat ik er nu over kwijt kan is dat die informatie thuishoort in de categorie "niets zo leuk als iemand met haar eigen woorden om de oren slaan".

Sonja, als ik jou was zou ik maar eens heel rap mee gaan werken, anders ben je dadelijk echt alles kwijt.

En zowaar goed nieuws van het huisvestingsfront, althans voor Sylvia: vorige week zijn er weer eens potiëntele kopers komen kijken, vandaag kreeg ze te horen dat het huis vrijwel zeker verkocht is. Weliswaar voor veel minder dan de marktwaarde, maar hoe eerder ze er vanaf is hoe beter. Het hangt nu alleen nog af van haar ex, want als mede-eigenaar moet die het bod natuurlijk ook accepteren.

Politieteller: vandaag 0, totaal 54

De efficiëntie van de Kinderbescherming

Vanochtend heb ik eerst maar eens een poging gewaagd Marcel Martens te bereiken, want die loopt weer eens niet al te hard. Helaas, hij was buiten kantoor in bespreking, ik heb gevraagd hem even terug te laten bellen zodra hij terugkwam maar wie er ook belde, geen Marcel Martens. Dan maar een brief per e-mail.

Wie ook belde: mevrouw Lavooy van de Raad voor de Kinderbescherming. Die belde in eerste instantie om te vertellen dat ze m'n brief ontvangen had en Sylvia's adres uit het dossier zou verwijderen, ze had het adres gelukkig niet aan Sonja doorgegeven. Ergens ook wel jammer, want het zou me een waar genoegen geweest zijn om Sonja bij Sylvia aan de deur te zien verschijnen en vervolgens door de politie afgevoerd te zien worden.

Mevrouw Lavooy vertelde ook dat ze binnenkort een uitnodiging zou sturen voor een tweede gesprek, bedacht vervolgens dat ze dat ook wel meteen aan de telefoon kon regelen, en dus kan ik overmorgen weer koffie gaan drinken bij de Raad voor de Kinderbescherming. Dat gesprek moet eigenlijk gaan over hoe ik de invulling van de omgangsregeling zie, maar uiteraard ga ik ook van de gelegenheid gebruik maken om het eens uitgebreid te hebben over kindermishandeling.

Politieteller: vandaag 1, totaal 54

Mag ik even vangen?

Vanochtend ben ik zowaar redelijk vroeg opgestaan (althans, 08:45 vind ik niet onredelijk voor een zondag) om vervolgens een groot deel van de dag (tot pakweg 19:00) achter m'n computer te zitten en eens flink wat werk te verzetten. Alles bij elkaar naar schatting zo'n 9,5 uur, minus alles bij elkaar een uurtje voor eten en koffie, en minus twee uur omdat Sylvia me met enige regelmaat van m'n werk kwam houden.

Het resultaat van al die noeste arbeid is wel dat een paar mensen niet blij gaan zijn. Zo heb ik de politie verblijd met een brief waarin hun argumenten van gisteren onderuit gehaald werden. Ik heb ook meteen maar even van de gelegenheid gebruik gemaakt om ze er op te wijzen dat ze kennelijk wel tijd en mensen beschikbaar hebben om op commando van Sonja op te komen draven maar geen tijd en mensen beschikbaar hebben om onderzoek te doen naar kindermishandeling. Ik heb ze ook meteen maar deelgenoot gemaakt van mijn overtuiging dat deze inactiviteit direct gerelateerd is aan de prostitutiediensten die Sonja kostenloos aanbiedt aan de Eindhovense politie in het algemeen en die van bureau Gestel in het bijzonder.

Verder heb ik de administratie en daarmee de jaarafrekening over 2000 afgerond, met als gevolg dat Marcel Martens nu aan Sonja mag gaan vertellen dat ik aan jaarafrekening plus andere vorderingen nog € 17.179,31 van haar tegoed heb. Maar ik ben schappelijk hoor, dat hoeft ze niet meteen te betalen. Als het voor 1 januari 2010 op m'n rekening staat ben ik tevreden.

Politieteller: vandaag 0, totaal 53

De enige goeie smeris is een dooie smeris

De inhoud van de postbus stemde vanochtend niet tot vrolijkheid. Zo zaten er twee rekeningen in van de tandarts voor in totaal € 831 (ja, inderdaad € 831, geen typefout), een brief van de Lumens Groep en eentje van de Eindhovense politie.

De Lumens Groep deelde mede dat mijn klacht in behandeling was genomen en de afwikkeling naar verwachting drie maanden (!) zal duren.

De politie had weer hetzelfde te vertellen als altijd. Deze keer ging het over klachten wegens excessief politiegeweld bij aanhouding en wegens hun weigering (tot drie keer toe) om een melding van vermissing van mijn kinderen serieus te nemen. Volgens Ton Pijnappel (afdelingschef Eindhoven Stratum) was bij de politie bekend dat Tom en Max bij hun moeder waren en werd daarom geen actie ondernomen. In één opzicht wel handig, als zij weten waar m'n kinderen zijn hoef ik ze alleen maar even te bellen als ze weer eens spoorloos zijn, kennelijk houdt Sonja ze voortdurend op de hoogte.

En wat de aanhouding betreft: ze hebben me daarbij mishandeld en m'n keel dichtgeknepen, maar daar is niks mis mee. Volgens Pijnappel was het optreden van de politie "rechtmatig, professioneel en proportioneel". Oftewel, het is volledig gerechtvaardigd om iemand die (zonder enig bewijs) beschuldigd wordt van vandalisme uit z'n auto te sleuren, z'n arm bijna uit de kom te draaien, z'n keel dicht te knijpen, te boeien en daarbij de handboeien zo strak mogelijk aan te doen, de verdachte de auto in te smijten en 'm vervolgens ook nog te beledigen.

Dus wat vind ik nu van de politie? Heel simpel, wat mij betreft zijn alle smerissen psychopatische neo-Nazi's tot het tegendeel bewezen is en is het Eindhovense politiekorps niets meer dan een moderne versie van de Waffen-SS. Als er voor m'n ogen een smeris vermoord wordt heb ik niks gezien, en als ik er eentje gewond op straat zie liggen schuif ik 'm aan de kant zodat het verkeer gewoon door kan stromen. Laat 'm in de goot maar doodbloeden, voor mij is de enige goeie smeris een dooie smeris.

Politieteller: vandaag 0, totaal 53

Alleen in bed is ook niet alles

Het was even wennen vanavond. Sylvia was aan het begin van de middag vertrokken en zou morgen pas terugkomen. Overdag en 's avonds is dat ergens ook wel lekker, een aantal uren het hele huis voor jezelf zodat je tenminste ongestoord kunt doorwerken, maar vervolgens alleen in bed liggen is toch minder. Maar ach, morgen is ze er weer.

Politieteller: vandaag 0, totaal 53

Daar gaat m'n planning weer

Het zat planning-technisch weer eens niet mee vandaag.

Vanochtend ben ik met Sylvia naar het Catharina Ziekenhuis geweest voor een stel onderzoeken. Om 11:15 zijn we vertrokken, ik ben meegegaan in de veronderstelling dat we dan hooguit 1,5 uur later wel weer terug zouden zijn en ik aan m'n eigen werk kon beginnen. Niet, dus.

Om 12:30 stonden we weer buiten. Helaas gingen we niet naar huis maar moest ik mee Winkelcentrum Woensel in om te winkelen voor een kerstcadeau (Sylvia wilde een kerstcadeautje voor me kopen maar daarvoor moest ik mee). Nadat we dat gedaan hadden verkeerde ik even in de veronderstelling dat we alsnog naar huis zouden gaan. Ook die hoop werd prompt de grond ingeboord, want Sylvia wilde eerst nog even naar Leen Bakker (waarvoor we de halve stad door moesten) voor kerstdecoratie welke wel in de folder maar niet in de schappen stond. Uiteindelijk waren we pas om 15:15 weer thuis, na eerst een bak zeer noodzakelijke koffie was ik zo kapot dat ik een uur heb liggen slapen op de bank. Pas 's avonds na het eten ben ik er aan toegekomen om nog iets van m'n werk gedaan te krijgen.

Politieteller: vandaag 0, totaal 53

Commissie voor Politieklachten

Met maar liefst twee aankondigingen gisteren ben ik vandaag maar eens richting postbus gefietst. Daar lag inderdaad post in van zowel de Gemeente Eindhoven als de Raad voor de Kinderbescherming, plus een brief van de politie, die laatste om mede te delen dat m'n twee laatste klachten behandeld zullen worden door de Commissie voor Politieklachten en ik nog nader geïnformeerd zal worden over het verloop van de procedure. En dan maar afwachten of die Commissie net zo corrupt is als de rest van het Eindhovense politiekorps. Die zijn overigens aardig wat documenten kwijt, want ze deelden ook mede dat mijn twee klachten uit 2008 al afgehandeld waren -- maar alleen al in 2008 heb ik een stuk of acht klachten ingediend. Die overigens ook allemaal een enkeltje doofpot hebben gekregen...

De Gemeente Eindhoven had met de uitnodiging ook maar meteen het dossier meegestuurd. Opvallendste daaraan is het verslagje van mijn bezoek aan de Gemeente na de eerste aanzegging. Daar heeft ene "J. Nooy PRS.PZ.DAPZ" namelijk de opmerking geplaatst "dus kritisch zijn mocht hij met een ander adres komen". Oftewel, ook die vertrouwen me niet, Sonja "Sieg Heil" Holten heeft dus kennelijk ook al bij de Gemeente haar zielige toneelstukje opgevoerd.

Politieteller: vandaag 0, totaal 53

De post is onderweg

Afgelopen juli heb ik bij de Gemeente Eindhoven bezwaar gemaakt tegen hun beslissing mijn adreshouding in Eindhoven te beëindigen. Een paar dagen later kwam er nog wel een ontvangstbevestiging maar daarna bleef het stil. Vanochtend ben ik dus maar eens gaan bellen om te vragen hoe het zit met dat bezwaar. Wat bleek? Ze hebben op 2 december een uitnodiging verzonden voor een hoorzitting. Die zal ik morgen dan wel in m'n postbus vinden.

Vanmiddag werd ik gebeld door mevrouw Lavooy van de Raad voor de Kinderbescherming. Die wist te vertellen dat er een brief onderweg was met het verzoek toestemming te verlenen om informanten (zoals bijvoorbeel de GGzE) te benaderen. Die zal dan morgen ook wel in de postbus liggen. Van mij mag ze iedereen benaderen die ze maar wil. Alle informatie die ze krijgt en er op wijst dat Sonja volledig, compleet en totaal ongeschikt is als ouder is welkom.

Politieteller: vandaag 1, totaal 53

CPH-wandeling

Het weer was niet echt om over naar huis te mailen, maar dat heeft ons er niet van weerhouden om vanmiddag samen met Pauline naar het CPH in Rosmalen te gaan om daar (voor het eerst in lange tijd) een eind te gaan wandelen. Het was weer gezellig.

Alleen waren we pas vroeg in de avond pas weer terug in Eindhoven, zodat m'n dagelijkse lading achterstallige boekhouding is blijven liggen. Nou ja, morgen dan maar een dubbele dosis.

Politieteller: vandaag 0, totaal 52

Hoe vertel je een vrouw...

Sylvia had gisteren boodschappen gedaan, het enige wat we nog moesten hebben was wat vlees voor vanavond en een nieuwe voorraad perssinasappelen. Kleine moeite dus om even op m'n eentje naar de supermarkt te gaan. Dacht ik.

Niet dus. Toen ik tegen Sylvia zei dat ik even boodschappen ging doen reageerde ze met de mededeling dat ze meeging. Waarom dat dan nodig was begreep ik op dat moment ook even niet, maar toen bleek dat er opeens nog meer ingekocht moest worden. En dus zat even rap op en neer naar de winkel er niet meer in.

Na terugkeer ben ik maar weer eens verder gegaan, om te beginnen met wat correspondentie voor m'n advocaat. Helaas blijkt continue geconcentreerd doorwerken ook bij Sylvia in huis niet mogelijk, die kwam me tot drie keer toe van m'n werk houden. En na de lunch herhaalde het patroon zich weer.

Dus, vraag voor wie het antwoord heeft: hoe vertel je een vrouw dat je gewoon ongestoord door wilt werken, zonder dat ze vervolgens kwaad de deur uitstampt? Althans, dat was Sonja's vaste reactie als ze kritiek kreeg, en ik heb z'n donkerbruin vermoeden dat dit normaal gedrag is bij vrouwen.

Politieteller: vandaag 0, totaal 52

Administratie

De twee weken waren weer om, tijd dus voor een bezoekje aan de GGzE. Bert is weer op de hoogte van de laatste ontwikkelingen. Ik heb 'm maar eens gevraagd hoe ik mezelf zo ver zou kunnen krijgen dat ik me aan m'n eigen dagindeling houd. Die planning opstellen was zo gebeurd, de wekker om 07:30 zetten (conform planning) lukte ook nog wel, maar daar hield het wel mee op. Advies van Bert: zet 'm een uur later. Tja...

Verder vond hij nog dat ik misschien wat assertiever moest worden. Ik heb nog te vaak de neiging om anderen maar hun zin te geven (levert het minste stress en de minste ruzie op), waardoor ik echter relatief heftig kan reageren als ik m'n poot eens een keer stijf houd.

Ik heb nu ook een poging gedaan om me inderdaad wat meer aan m'n planning te houden. Op die planning staat onder andere ook het bijwerken van achterstallige administratie (vanaf 2000) aangezien er nog jaarafrekeningen gemaakt moeten worden. Als ik 2000-2008 aan ga pakken en elke dag één maand aan administratie bijwerk zou ik over drie maanden klaar moeten zijn, precies als m'n arbeidscontract afloopt. Daarna is 2009 nog aan de beurt, maar in principe zou de eindafrekening van m'n huwelijk dan klaar moeten zijn. Vervolgens is het dan zien of Sonja mij dan nog geld schuldig is, en daarna is het zien of ze ook inderdaad betaalt.

Sylvia helpt in elk geval wel mee: die heeft me vanavond na het eten naar m'n computer gestuurd om de administratie over maart 2000 af te maken. Nu zien dat we het tempo er in kunnen krijgen, dan is over drie maanden deze ellende tenminste achter de rug.

Politieteller: vandaag 1, totaal 52

Light!

Alsof de duvel er mee speelt (al speelt-ie dan wel mee aan mijn kant): vandaag lag er een brief van mr. Van de Ven in de postbus, met als bijlage onder andere een brief (in tweevoud) van Wim Jansen met de mededeling dat ik per einde contractdatum ontslagen word.

Arrogant als hij is heeft Wim Jansen die brief trouwens niet naar m'n postbusadres gestuurd maar naar de Brederolaan, terwijl hij heel goed weet dat ik daar al lang weg ben en al m'n post naar m'n postbusadres gestuurd moet worden.

Sylvia doet mee aan een onderzoeksproject voor preventie van diabetes, vanavond was daarvoor een bijeenkomst en werd ik meegesleurd. Ik had er geen zin in, en ik heb er ook niks aan gehad. Ten eerste waren we veel te vroeg: de bijeenkomst begon om 19:30 maar wij waren bijna een half uur eerder al aanwezig -- Sylvia was bang dat er anders geen parkeerplek meer zou zijn. Uiteindelijk zijn er acht mensen op komen dagen...

Ten tweede heb ik er niks aan gehad omdat de bijeenkomst er op neer kwam dat een diëtiste (met maatje 36) een verhaal hield over allerlei al dan niet gezonde ingrediënten in levensmiddelen. Daarbij moet je dan denken aan eiwitten, verzadigde en onverzadigde vetten, suiker, en meer van dat spul, plus natuurlijk de onvermijdelijke calorieën. In feite heb ik gewoon twee uur van m'n tijd verspild vandaag.

Ik weet nog niet wat ik doe bij de volgende bijeenkomst: wegblijven, of weer gaan en dan (puur voor de lol) lastige vragen stellen en zien hoe zo'n diëtiste zich er uit kletst.

Neem bijvoorbeeld de marketingkreet "light". Volgens die jongedame betekent "light" dat er 33% minder suiker (of wat anders 33% minder) in zit. Vast, maar "minder dan" is een vergelijking, dus vraag ik me af waarmee het product dan vergeleken is. Oftewel: 33% minder suiker dan... wat precies?

En is een "light" product wel altijd beter, zoals we geacht worden te geloven? Laten we eens uitgaan van een glas vruchtendrank. Fabrikant A produceert merk X dat 3 eenheden suiker per glas bevat, fabrikant B produceert merk Y dat 6 eenheden suiker per glas bevat. Merk X is dan dus gezonder. Dan gaat fabrikant B een light-versie van z'n vruchtendrank produceren, met 33% minder suiker dan het oorspronkelijke product zodat hij "light" op de verpakking mag zetten. Die "light" drank bevat dan dus nog 4 eenheden suiker per glas, dus altijd nog een eenheid suiker meer dan merk X. Als we de reclame en de diëtistes moeten geloven zou die "light" drank dan gezonder moeten zijn. Euh...

Volgende vraag: waarmee wordt die suiker dan vervangen? Ook suiker neemt een bepaalde hoeveelheid ruimte in, dus als je er wat suiker uithaalt hou je ruimte over. Wat komt daarvoor in de plaats? Water? Of iets anders?

En wie subsidieert mijn gebruik van "light" producten? Het vervelende is namelijk dat een verlaging van de hoeveelheid "slechte" ingrediënten als regel gecompenseerd wordt met een toename van het aantal Euro's dat er voor betaald moet worden. Alles "light" nuttigen brengt dus hogere kosten met zich mee. Twee keer zelfs, want er zit minder in maar je moet toch aan je dagelijkse hoeveelheid calorieën, eiwitten, enzovoorts komen dus moet je er meer van eten en drinken.

Ook een hele leuke: wie doet de administratie? Van al die stoffen heb je een dagelijkse minimale en maximale hoeveelheid die naar binnen moet, dus om het echt heel goed te doen moet je exact bijhouden hoeveel je van alles naar binnen werkt, en je hele keuken volhangen met voedingswaardentabellen om te zien wat je nog mag eten en drinken de rest van de dag. Ik weet niet hoe het anderen vergaat, maar ik heb nog meer te doen dan m'n eten en drinken analyseren tot op de laatste calorie en de laatste gram vet.

Politieteller: vandaag 2, totaal 51

Sonja is weer bezig

Het gesprek met Marcel Martens was euh... informatief. Sonja blijkt via haar advocaat aangegeven te hebben dat ze al mijn eigendommen in een verhuiswagen wil laden, waarna ik dien aan te geven waar alles heen moet. En hoogst waarschijnlijk ook meteen even de rekening voor die verhuiswagen betalen. Dat alles is dus een probleem. Ik kan misschien nog wel een paar dozen kwijt in m'n opslag maar geen meubilair, en in/bij m'n caravan kan ik het ook niet kwijt. Dus blijven er eigenlijk vier opties over: het blijft allemaal bij Sonja staan tot ik een woning heb, of ze betaalt mee aan de kosten van een grotere opslagruimte, of ze neemt al het meubilair over -- tegen een fatsoenlijke prijs uiteraard, de kreten "gratis" en "symbolisch bedrag" ken ik even niet, of (en dat lijkt mij de enige juiste optie) Sonja vertrekt en geeft mij mijn woning terug.

Dat van die woonruimte is ook weer aan de orde gekomen trouwens. Sonja gaat nogmaals het voorstel krijgen om akkoord te gaan met co-ouderschap op papier, en uiteraard onderbouwd met goede argumenten. Een woning in Eindhoven maakt de uitvoering van de omgangsregeling makkelijker (dan hoeft ze de kids niet in Lommel op te komen halen), ik krijg gewoon een uitkering als ik m'n baan verlies (en daar ziet het wel naar uit), het maakt het vinden van een andere baan een stuk makkelijker, en last but certainly not least: het scheelt haar in de alimentatie.

Want laten we wel zijn: als ik in maart 2010 werkloos wordt en er dus financieel een stuk op achteruit ga, sta ik in no-time bij de Rechtbank om alsnog partneralimentatie te eisen. Bij Sonja draait alles om geld (dat, plus luxe, gemakzucht en maatschappelijke status), dus als je bij haar iets gedaan wilt krijgen zul je het zo moeten brengen dat jouw voorkeursoptie haar het minste geld kost.

Politieteller: vandaag 0, totaal 49

Als justitie het niet doet...

Het gesprek met Marion Salwegter vanochtend viel nogal tegen. Ze kwam vijandig over en weigerde mij informatie te verstrekken over Tom en Max. Volgens haar verbiedt de beroepscode haar om dergelijke informatie te verstrekken, kennelijk mag je als ouder dus niet eens meer weten hoe je kinderen er op medisch vlak aan toe zijn. Eerlijk gezegd vermoed ik dat die beroepscode een smoesje is, en Sonja tegen Marion Salwegter gezegd heeft dat ze mij niks mag vertellen.

Als ik informatie wil hebben moet ik dat maar aan Sonja vragen. Maar ja, die weigert categorisch om ook maar het minste beetje informatie te verstrekken, dus wat moet je dan nog? Terug naar de Rechtbank om haar te dwingen? Of Sonja d'r zin geven en alles maar gaan doen op haar manier? Kan ook hoor, maar ik denk niet dat ze blij zal zijn als ik 'r met d'r kop tegen de muur mep om 'r te dwingen informatie te verstrekken.

Toch maar eens gaan informeren bij de Nederlandse Vereniging van Huisartsen hoe het zit met het verstrekken van informatie over kinderen aan de ouders, en als blijkt dat Marion gelogen heeft gaat ze een heel groot probleem krijgen...

Aangezien Marcel Martens alsmaar niks van zich laat horen heb ik maar weer de dure methode toegepast om wat van 'm te horen: ik heb z'n secretaresse gebeld en voor morgenmiddag een afspraak gemaakt. Hopelijk wordt-ie nou eindelijk eens wat actiever.

Bureau Slachtofferinformatie heeft zich nog altijd niet gemeld, die heb ik dus ook nog maar eens een mailtje gestuurd. Deze keer wat fermere taal: als ik uiterlijk morgenmiddag 17:00 niks van ze gehoord heb of het idee heb dat ze te weinig gedaan hebben, ga ik zelf actie ondernemen. Mijn kinderen zullen hoe dan ook beschermd worden tegen kindermishandeling en de dader zal hoe dan ook gestraft worden; als politie en justitie het niet doen zal ik mij genoodzaakt zien het zelf te doen.

Politieteller: vandaag 1, totaal 49

Er zijn nog elf wachtenden voor u

Met lood in de schoenen ben ik vanochtend naar Best geweest: ik had weer een afspraak bij de tandarts, en deze keer stond er maar liefst 1,5 uur voor gepland! Het "enige" wat hij gedaan heeft is het afhandelen van een zenuwbehandeling, voor de rest van het onderhoud zal ik nog een keer terug moeten. De zenuw zelf was eerder al verwijderd, nu moest de noodvulling eruit, de tand van binnen leeggemaakt worden, en vervolgens gevuld. Na afloop wist hij te vertellen dat in m'n tand een stukje van een vijl is achtergebleven, die was afgebroken en kon hij er niet meer uithalen. Volgens hem kon ik "er honderd mee worden", als het toch een probleem wordt kan ik door naar de kaakchirurg.

Vanmiddag werd ik zowaar teruggebeld door Ad de Gouw van de Stg. Maashorst. Dat ging even met horten en stoten, toen hij belde besloot m'n GSM dat de accu leeg was. Gelukkig stond m'n laptop aan en had ik zowel een headset als Skype bij de hand, dus zelf maar even teruggebeld.

We staan inmiddels wel op de wachtlijst voor de begeleide omgang, maar er staan nog 11 kinderen voor die van op de lijst, en Ad kon niet aangeven hoe lang het dan nog duurt voordat we aan de beurt zijn. Op dit moment zijn ze bezig met proberen meer plaatsen te krijgen, over 2-3 weken zou dat rond moeten zijn, maar voorlopig is en blijft het afwachten. Zodra we aan de beurt zijn worden we uitgenodigd voor een eerste gesprek.

Politieteller: vandaag 1, totaal 48

Logeren

Vanochtend heb ik het (zo rond 10:30) voor elkaar gekregen om op te staan zonder dat Sylvia wakker werd. Da's vrij zeldzaam, meestal wordt ze er wel wakker van. Opgestaan, aangekleed, op m'n gemak ontbijt gemaakt (luxe variant: inclusief versgeperst sinasappelsap), en vervolgens m'n lief gewekt met de mededeling dat het ontbijt en de koffie klaar stonden.

Vanmiddag hebben we van alles en nog wat ingepakt. Met dit weer is het niet echt geweldig op de camping dus ga ik voorlopig even bij m'n vriendinneke logeren. Het kostte twee keer een retourrit Lommel-Eindhoven, maar het meeste van wat ik nodig heb ligt/staat nu bij Sylvia. Inclusief m'n desktop PC, en da's wel gunstig want dan kan die voor het eerst in meer dan een jaar weer eens het Internet op; er zullen ongetwijfeld heel wat updates staan te wachten.

Politieteller: vandaag 3, totaal 47

Schandalig laat

Schandalig, pas rond 12:30 zijn we uit bed gevallen vandaag! Het was ook zo lekker warm onder de dekens. De temperatuur aan de andere kant van de dekens, da's een heel ander verhaal...

En het weer deed ook z'n best om op echt herfstweer te lijken, dus al te veel hebben we vandaag niet gedaan.

Politieteller: vandaag 0, totaal 44

Wiedergutmachung

Vanochtend ben ik maar eens een rondje bellen gaan doen. Achtereenvolgens de Stichting Maashorst (degene die ik moet hebben is er woensdag weer en belt terug), het Steunpunt Huiselijk Geweld (nog maar weer een terugbelverzoek achtergelaten op de voice mail), Kempenhaeghe (waar Tom nog altijd niet bekend blijkt te zijn), en tot slot Marion Salwegter, Tom's huisarts. Sonja wil niet dat zij geïnformeerd wordt over de bemoeienissen van instanties als Bureau Jeugdzorg en de Raad voor de Kinderbescherming, maar denk ik toch heel anders over.

Vanmiddag werd ik tot mijn verbazing gebeld door Leo Verhoeven van de Eindhovense politie. Die wist te vertellen dat hij eigenlijk iemand anders wilde bellen maar per ongeluk mijn nummer gekozen had. Ja ja, wel erg toevallig dat het telefoontje komt vrij kort nadat ik een aanvulling op een van m'n klachten heb opgestuurd en een klacht tegen Leo Verhoeven zelf heb ingediend.

Volgens hem konden we nog steeds geen afspraak maken omdat ik zogenaamd nog steeds gezocht wordt. Ik heb 'm daarop verteld dat ik al een keer of veertig de politie ben tegengekomen zonder dat die me staande hebben gehouden, en het dus allemaal wel mee zou vallen.

Eén van die wij-bellen-niet-terug-instanties heeft zich vandaag overigens wel gemeld, zij het dan via de post. Zorgverzekeraar VGZ betreurt het dat ik niet tevreden ben over de afhandeling van een klacht en biedt mij daarom in het kader van de Wiedergutmachung voor 2010 een korting aan van 15% op de premie voor mijn aanvullende verzekeringen. Een lachertje, want dat scheelt me op jaarbasis ongeveer vier tientjes terwijl de klacht betrekking had op een onterechte rekening van ruim € 400. Als ze die klacht nou eens af zouden handelen, daar zou ik tenminste wat aan hebben. Ik zal maar weer eens een briefje gaan typen...

Politieteller: vandaag 0, totaal 44

Raad voor de Kinderbescherming

Vanochtend vond het gesprek plaats met mevrouw Lavooy van de Raad voor de Kinderbescherming. Daar had ik al naar uitgekeken, ten eerste omdat er nu misschien eindelijk eens schot in de zaak komt (en Sonja uiteindelijk genadeloos op haar bek gaat), en ten tweede omdat ze Tom ook wilde spreken en ik m'n knulletje dan weer even te zien zou krijgen.

Helaas, dat ging dus niet door. Sonja wil namelijk niet mij aan één tafel (da's mooi, want daarmee demonstreert ze haar onwil weer eens) maar wilde een aparte afspraak. Haar heb ik dus niet gezien en daarmee Tom dus ook niet. Niet dat ik zo'n behoefte heb om Sonja ooit nog te zien (wat mij betreft mag ze vandaag nog dood neervallen en opgestookt worden) maar ik mis m'n knulletjes wel en zij mij ongetwijfeld ook.

Het enige voordeel was dat we niet op haar hoefden te wachten (ze zou ongetwijfeld weer een kwartier te laat gekomen zijn) en het gesprek daarom een kwartier eerder begon dan gepland. Het is een lang gesprek geworden, er stond maximaal anderhalf uur voor maar het heeft twee uur geduurd. Ik heb mijn visie gegeven en uitgebreid verteld hoe Sonja met anderen omgaat, mevrouw Lavooy leek er alleen even van te schrikken toen ik vertelde dat Sonja dusdanig beroerde opvoedingsmethoden hanteert dat ik een paar maanden geleden aangifte tegen haar heb gedaan wegens kindermishandeling. En er meteen ook maar bijverteld dat daar niks aan gedaan wordt omdat Sonja de Gestelse politie in haar zak heeft. En tussen haar benen, maar dat heb ik er niet bijgezegd.

Volgende week woensdag is het gesprek met Sonja, mevrouw Lavooy gaat ook nog even kennismaken met Tom en Max en daarna op school een gesprek voeren met Tom. Van al dat gepraat wordt een verslag gemaakt wat zowel ik als Sonja als concept krijgen en eventueel kunnen wijzigen en aanvullen. Vervolgens wordt de zaak besproken in een zogeheten Multi Disciplinair Overleg (MDO) waar ook weer een conceptrapport van wordt gemaakt waar we allebei ook nog op kunnen reageren, waarna de definitieve versie opgesteld wordt. Dat herhaalt zich nog een keer (MDO, concept, definitieve versie) en vervolgens gaat het eindresultaat naar de Rechtbank.

Mijn ervaring met instanties is dat ze niet al te hard lopen (of het zo druk hebben dat alles lang duurt) maar de Raad wil er toch vaart achter zetten: het streven is om het eindrapport en het advies binnen twee maanden bij de Rechtbank te hebben.

A propos instanties: wat hebben Zorgverzekeraar VGZ, Steunpunt Huiselijk Geweld, Stichting Maashorst en het Bureau Slachtofferinformatie gemeen? Antwoord: ze zouden alle vier terugbellen maar ze hebben zich nog geen van allen gemeld. En dan verwachten ze nog dat je vertrouwen in ze moet hebben? De enige instantie waar ik momenteel vertrouwen in heb is de Raad voor de Kinderbescherming, en dat vertrouwen hebben ze eigenlijk vooral te danken aan die opmerking tijdens de laatste rechtszitting, toen Sonja te horen kreeg dat er nogal wat tegenstrijdigheden in haar verhaal zitten.

Politieteller: vandaag 2, totaal 44

Tot zover m'n planning

Als vanouds is het me weer eens niet gelukt om op te staan zodra de wekker ging (om 07:30 dus). Ik had nog even gehoopt dat het zou helpen dat ik alleen in bed lag, maar helaas. En de rest van de dag ging ook al niet als gepland.

Sylvia belde vanochtend op om te vertellen dat het allemaal niet goed ging, dus in plaats van ergens in de loop van de middag terug te gaan naar Eindhoven zat ik om 11:15 al weer in de auto, precies op tijd terug om Sylvia op te pikken op de route van GGzE naar huis.

Politieteller: vandaag 1, totaal 42

De stilte verscheurd

Vanochtend ben ik op m'n eentje teruggegaan naar Lommel. Sylvia moet sinds gisteren weer werken dus die zal nog wel vaker niet meegaan. Zo op m'n eentje is het erg rustig in m'n caravan, en dat betekende dat ik aardig wat hebben kunnen doen.

Ook een voordeel van alleen hier zitten, en al helemaal buiten het kampeerseizoen: muziek bij het werk en niet al te zachtjes. Ik moet zeggen dat het goed te doen is, werken op m'n PC terwijl Guus Meeuwis uit de speakers tettert. En lekker meeblèren, want als ik alleen ben hoort toch niemand dat ik niet kan zingen...

Politieteller: vandaag 3, totaal 41

Het weer volgens pa

Vies vuil goor nat akelig hoerig smerig kloteweer. Dat is hoe mijn pa het weer zou beschrijven dat we vandaag hadden.

Toen ik opstond was het al grauw en grijs, halverwege het ontbijt begon het zachtjes te regenen, en nog geen half uur later hield het op met zachtjes regenen. Het is de rest van de dag niet meer opgehouden. Herfstweer dus. Goed weer om in bed te blijven, maar dat zat er niet in want vanochtend moest ik, jawel, alweer naar de tandarts. Dat bleek allemaal nog wel mee te vallen, een half uur en een nieuwe vulling later stond ik al weer buiten.

Aangezien het weekend voorbij is zijn de diverse instanties weer bereikbaar, en dus konden er vandaag de nodige telefoontjes gepleegd worden. Eerst maar eens Bureau Jeugdzorg. Dat alleen Max vermeld stond is beleid, als de oudste vermeld wordt stopt het hele circus namelijk zodra die 18 wordt. Maar ik krijg wel omgang met zowel Tom als Max, gelukkig. Voor het starten daarvan moest ik echter niet bij BJZ zijn maar bij de Stichting Maashorst in 's-Hertogenbosch, waar de begeleide omgang plaats zal vinden.

Die ook maar gebeld, maar degene die ik hebben moest was niet bereikbaar, de telefoniste zou 'm een mailtje sturen met het verzoek mij terug te bellen. Vandaag heeft-ie niet meer gebeld, misschien morgen.

Volgende telefoontje: de Raad voor de Kinderbescherming, om te vragen wanneer dat onderzoek gaat beginnen. Goed nieuws, aanstaande donderdag heb ik een afspraak daar. De uitnodiging was vorige week donderdag al verzonden, die zou dus inmiddels in m'n postbus moeten liggen.

Volgende halte: een afspraak bij de GGzE, waar ik na twee minuten bij de psychiater al weer buiten stond. Tot over een half jaar. Door naar de postbus waar inderdaad een brief van de Raad voor de Kinderbescherming in bleek te liggen, en dan via de Lidl terug naar Sylvia.

Wie ook niet meer gebeld heeft: het Steunpunt Huiselijk Geweld. Die zouden me vandaag bellen voor een afspraak, maar kennelijk zijn ze dat al weer vergeten. Schijnt toch moeilijk te zijn voor instanties, terugbellen.

Om m'n adressenbestand bij te kunnen werken heb ik m'n broers en zus een mailtje gestuurd met het verzoek hun contactgegevens door te geven (van m'n zus weet ik waar ze woont, van m'n beide broers niet). M'n oudste broer (Emile) reageerde vrij vlot, al vond hij het wel nodig om te verkondigen dat ik zijn naam van mijn "achterhaalde website" moest halen omdat hij daar "negatieve reacties op kreeg". Geen idee hoe dat zou kunnen, want de enige plek waar hij vermeld wordt is op de verjaardagskalender op de site.

Politieteller: vandaag 0, totaal 38

Daar word ik niet blij van...

De klus voor vandaag heette: printer nakijken. Die produceert op elke afdruk namelijk een aantal blauwe strepen, volgens iemand van Aragorn zou het kunnen helpen om bepaalde onderdelen een keer met een zachte doek schoon te maken. Helaas, dat hielp niet, dus kan het apparaat binnenkort terug naar Aragorn. Ik heb alleen wel een sterk vermoeden dat het aan de tonercartridge ligt en het probleem verholpen is door die cartridge te vervangen door een nieuwe. Daar word ik niet blij van, een nieuwe kost namelijk rond de € 90 exclusief BTW.

Politieteller: vandaag 0, totaal 38

Zelfs Bureau Jeugdzorg doet soms wel iets goed

Twee caravans verderop woont een man als kluizenaar. We zien 'm al weinig, maar de afgelopen weken hebben we 'm helemaal niet gezien, en z'n auto is ook al meer dan een maand niet van z'n plek geweest. Tja, als goede buren ga je je dan toch afvragen of die man misschien dood in z'n caravan ligt. Dat hebben we vanochtend geprobeerd uit te vinden. Helaas, alle gordijnen waren dicht, de deuren waren op slot, en op aankloppen werd niet gereageerd.

Dan maar door naar de receptie, misschien dat die meer wisten. Die wisten natuurlijk ook niet waar die man ergens was, wel wisten ze te vertellen dat het in het verleden al vaker voorgekomen is dat mensen zich ongerust begonnen te maken en die man vervolgens met iemand anders weg was of in het buitenland bleek te zitten. Maar ze zouden 'm bellen.

Het was maar goed ook dat we naar de receptie zijn geweest, want er bleek zowaar post voor me te liggen. Afzender: Bureau Jeugdzorg Noord-Brabant. Het bleek dat BJZ een indicatiebesluit heeft geschreven waarin staat dat er al tijdens het onderzoek door de Raad voor de Kinderbescherming omgang tussen mij en m'n kids moet plaatsvinden. Alleen staat alleen Max maar vermeld, en hoe en waar de eerste keer omgang plaats zou moeten vinden stond er ook niet bij. Maandag maar eens even bellen.

Voor de afwisseling zijn we vanmiddag niet in Lommel gebleven maar naar Turnhout gereden. Daar een keer de belangrijkste winkelstraat bezichtigd, vervolgens aan de cappucino gegaan, en toen weer terug naar Lommel. Ik wist al dat de brandstofprijzen in België lager liggen dan in Nederland, maar het lijkt erop dat het nu wel héél rendabel wordt om daar te gaan tanken en ook meteen maar een paar jerrycans vol te gooien: bij het goedkoopste tankstation kostte de Euro 95 een bescheiden € 1,22 per liter -- voor diezelfde liter betaal je in Nederland bijna 20 cent meer.

Omrijden loont...

Politieteller: vandaag 0, totaal 38

De geldstroom van de Gemeente Eindhoven

Vandaag weer een afspraak bij de GGzE, en voor de rest eigenlijk niks bijzonders. Een mooie gelegenheid dus om het eens over iets anders te hebben.

Het WK Voetbal komt er weer aan, en Nederland wil dat samen met België organiseren. Dat betekent dat er onder andere wedstrijden gespeeld zullen worden in het PSV-stadion in Eindhoven. Klein probleem: daarvoor hebben ze meer zitplaatsen nodig dan het stadion momenteel heeft, en dat betekent dus dat het stadion (dat om één of andere achterlijke reden midden in het stadscentrum staat) voor de zoveelste keer uitgebreid moet worden.

PSV is een van de rijkste voetbalclubs in Nederland en kan zich permitteren om spelers en bestuurders miljoenensalarissen te betalen. Dan zou je dus denken dat PSV die uitbreiding ook wel uit eigen zak kan betalen.

Eindhoven kent ruim 900 daklozen, waarschijnlijk enkele duizenden gezinnen en alleenstaanden die op of onder het bestaansminimum moeten leven, en tal van kleine sportverenigingen die krap bij kas zitten, geen subsidie krijgen, en geen eigen accomodatie kunnen betalen. Voor al die daklozen, overlevers en kleine clubs is er echter weinig of geen financiële hulp te krijgen. Desalniettemin is de Gemeente Eindhoven weer haar gebruikelijke zelf, en wil ze opnieuw de portemonnee trekken om PSV een financiële bijdrage van ettelijke miljoenen te geven om dat k*tstadion weer eens uit te breiden.

Dat snap ik dus niet. Waarom heeft de Gemeente Eindhoven wel een hele hoop geld beschikbaar om een club te helpen die geen financiële hulp nodig heeft, maar heeft ze geen geld beschikbaar om diegenen financieel bij te staan die het zo hard nodig hebben?

Wie het weet mag het zeggen!

En over geld gesproken: na twee verzoeken en een onterechte afboeking is het de Postcode Loterij zowaar gelukt om m'n deelname aan de loterij te beëindigen. Sterker nog, het laatste afgeboekte bedrag hebben ze vandaag zelfs teruggestort! Blij dat ik er van af ben, het heeft tot nog toe meer gekost dan opgeleverd en zo spaar ik toch weer mooi bijna drie tientjes per maand uit. Met mijn inkomen en vaste lasten is dat een hele opluchting.

Politieteller: vandaag 0, totaal 38

Moet ik dan alles zelf doen?

Ook vandaag ging alles weer eens anders dan gepland. Om te beginnen kwam ik weer eens veel later uit bed dan ik bedoeld had, en dankzij Sylvia heb ik m'n middag onder andere doorgebracht in Winkelcentrum Woensel en bij haar makelaar.

Het enige wat ik nog wel voor elkaar gekregen heb is een bezoekje aan IT-leverancier Aragorn. Bij het printen produceert de printer namelijk blauwe strepen op het papier, en ik wilde weten of ik dat zelf kon verhelpen. Het advies was om te proberen de drum (een zwarte rol waar blauwe toner op terecht gekomen is) met een zachte niet-pluizende doek schoon te vegen. Als dat niet helpt moet ik de printer even binnenbrengen, dan kijken ze daar of er een andere oplossing is.

M'n advocaat blijkt wonderbaarlijk rap gereageerd te hebben op m'n brief aan Muurmans: hij blijkt gisteravond nog een antwoord verstuurd te hebben (mijn advocaat, niet Muurmans). Het dringende advies was om niet meer rechtstreeks met Muurmans contact op te nemen. Tja, dat was ook niet de bedoeling, maar als ik m'n advocaat vraag het namens mij te doen en hij doet het vervolgens niet, dan heb ik natuurlijk geen keus meer.

Politieteller: vandaag 0, totaal 38

Werken, jullie!

Ik heb vandaag weer de nodige mensen aan het werk gezet. Leo Verhoeven heb ik een aanvulling gestuurd op een eerdere klacht, tegen hem zelf heb ik een klacht ingediend, de klacht tegen Pieter Verstappen en Hans de Bruijn is ook verzonden, en dan heeft Marnix Muurmans (Sonja's advocaat) ook nog een brief ontvangen over Sonja's dreiging m'n koelkast buiten te zetten en haar weigering om informatie te verstrekken. Die laatste brief met een kopietje naar m'n eigen advocaat.

Politieteller: vandaag 0, totaal 38

Klachtencommissie Lumens Groep

Het mysterie van 0031653131313 lijkt te zijn opgelost: het is het nummer dat je ergens bij de instellingen van je GSM in moet voeren om in het buitenland bereikbaar te zijn. Het lijkt er dus op dat, telkens als je in het buitenland je GSM aanzet, er buiten je medeweten om een SMS naar dat nummer gestuurd wordt. Kassa voor je provider, en jij je maar afvragen waarom je zo snel door je beltegoed heen bent.

Pieter Verstappen (da's die eikel van het Steunpunt Huiselijk Geweld) moet er alsnog aan geloven. Het heeft even geduurd maar vandaag ben ik er eindelijk aan toegekomen om een klacht op te stellen voor de Klachtencommissie van de Lumens Groep. Die mag zich nu gaan buigen over het gedrag van zowel Pieter Verstappen als Hans de Bruijn (de Manager Unit Jeugd & Gezin van de Lumens Groep). De inzet: alsnog correctie van de administratie zodat ik eindelijk als slachtoffer geregistreerd wordt en Sonja als dader, ontslag van zowel Pieter als Hans, en een forse schadevergoeding.

Politieteller: vandaag 0, totaal 38

Het mysterie van 06-53131313

Ondanks alle goede voornemens is het weer eens niet gelukt me aan m'n eigen rooster te houden: de wekker ging gewoon om 07:30 af, maar pas zo'n twee uur later zijn we uit bed gekomen. En daarmee was voor de rest van de dag m'n rooster dus ook naar de vaantjes.

Dat wil niet zeggen dat ik niks gedaan heb. Aangezien gebeld worden in het buitenland nogal prijzig is zou het wel eens zinvol kunnen zijn om over te stappen naar een abonnement en een andere aanbieder. Om het juiste abonnement te kiezen helpt het echter wel als je je belgedrag eerst in kaart brengt. Dat heb ik dus gedaan, en daarbij kwam een zeer onaangename verrassing naar boven: ik blijk sinds vorig jaar in totaal € 12,52 betaald te hebben voor SMS-jes naar 0031653131313, een nummer dat ik niet herken. Geen idee dus waar dit op slaat, maar dat ga ik morgen op Internet eens uitzoeken.

Politieteller: vandaag 0, totaal 38

Vrouwen en computers

Vandaag zijn we maar weer eens richting België getogen, waar ik iets gedaan heb wat ik al ruim een half jaar niet meer gedaan heb: gamen! Niet al te lang helaas, maar een uurtje racen met Need for Speed Most Wanted was wel bijzonder aangenaam tijdverdrijf. Het is dat de driehoeksverhouding man-vrouw-computer geen warme relatie is maar anders zou ik het weer heel wat vaker gaan doen. Om een of andere reden schijnen vrouwen er een hekel aan te hebben als hun mannelijke wederhelft meer dan een uur per dag achter de computer zit...

De renovatie van m'n caravan is ook weer een klein stapje verder gekomen: de gaskachel is er uit gesloopt. Echt goed werkte hij toch al niet, en waarschijnlijk was het nog de originele kachel, stammend uit de tijd dat het woord "oliecrisis" nog uitgevonden moest worden. Veel te duur in gebruik dus, en al helemaal met een gasprijs van € 3,85 per kuub.

Politieteller: vandaag 0, totaal 38

Je kunt niet alles hebben voor dat geld

Vanmiddag ben ik weer verder gegaan met die gigantische achterstand in m'n e-mail, om dan 's avonds nog even bij Peer langs te gaan in Veldhoven. Dat duurde wel wat langer dan gepland, gisteren was namelijk een van z'n kids jarig en zat er vanavond nog de nodige verjaardagsvisite. Maar het was gezellig en het bier smaakte niet slecht. Ook niet echt geweldig, het smaakt een beetje als verdunde Bavaria, maar je kunt niet alles hebben bij bier wat maar de helft kost van wat Grolsch kost.

Politieteller: vandaag 0, totaal 38

Culture List

Drie weken na de oorspronkelijk geplande (en later afgezegde) afspraak werd het wel eens tijd om Karin Borghouts (Steunpunt Huiselijk Geweld) te gaan bellen voor een nieuwe afspraak. Helaas, ze is nog steeds ziek, dus heb ik haar op de voice mail maar verzocht even terug te bellen.

Op m'n lijst met Eerstvolgende Acties staat onder andere het opschonen van een aantal e-mail accounts, samen goed voor duizenden e-mails waarvan stuk voor stuk bepaald moet worden of ze weg kunnen of bewaard moeten blijven. En dan zitten daar natuurlijk ook nog de nodige ongelezen berichten tussen.

Eén van die accounts is een Gmail account dat ik gebruik voor m'n deelname aan de Culture List, een discussiegroep die oorspronkelijk opgezet is als platform voor discussies over het werk van SF-acteur Iain M. Banks maar waarop intussen de meest uiteenlopende onderwerpen aan bod komen. De mail daarvan heb ik al sinds vorig jaar zomer niet meer opgehaald, dus dat zijn heel wat discussies (zo'n 300 stuks, samen goed voor naar schatting 1.500-2.000 e-mails) waar ik me nog even doorheen moet werken. Daar ben ik vandaag dan maar eens aan begonnen. Met voldoende tijd en voldoende Internettoegang zou ik daar nog net voor het einde van deze maand mee klaar moeten zijn.

Politieteller: vandaag 0, totaal 38

Luie smerissen

Vanochtend heb ik de Belastingdienst eens even gebeld om te informeren naar mijn vermeende verhuizing naar een andere provincie. Het blijkt dat de Belastingdienst geen huisadres van me heeft (logisch, want ik ben dakloos) en me daarom heeft ingedeeld in de duurste provincie, te weten Zuid-Holland. Fijn, dank u wel, word je eerst letterlijk je huis uitgeschopt en vervolgens dakloos gemaakt, mag je ook nog eens meer belasting gaan betalen. Dat wordt dus weer een extra rekening voor Sonja "Übermensch" Holten.

Ook heb ik maar eens een mailtje gestuurd naar het Loket Slachtofferinformatie. Op 19 juli 2009 heb ik tegen Sonja aangifte gedaan wegens jarenlange stelselmatige psychische, verbale en fysieke kindermishandeling, maar aangezien ik er vervolgens niets meer van hoorde heb ik op 14 oktober maar eens telefonisch geïnformeerd naar de stand van zaken. De dame aan de andere kant van de lijn zou bij de politie gaan informeren en mij dan terugbellen, maar tot nog toe heeft ze zich niet gemeld. Dus mag het Loket Slachtofferinformatie nu binnen 24 uur gaan uitleggen waarom er geen actie is ondernomen, Sonja zelfs met de kinderen naar Portugal kon verdwijnen, en die dame van Loket Slachtofferinformatie zich niet meer gemeld heeft.

Vanmiddag zijn er weer flink wat kilometers gemaakt, en deze keer zowaar op de fiets. Eerst maar eens naar de Gemeente Eindhoven, en dan door naar de postbus, waar we de politie tegenkwamen. Die reden ter hoogte van het TNT Business Point aan de Kanaaldijk Noord toen ik daar arriveerde. Eerst reden ze door, maar toen ik m'n weg vervolgde richting het viaduct met de Ring bleken ze gekeerd te zijn. Ik ben met een stalen gezicht doorgefietst, onder het viaduct door en dan linksaf, bij maken van de bocht heb ik even uit een ooghoek achterom gekeken en bleken ze alweer gekeerd te zijn. Maar kennelijk was ik niet belangrijk genoeg want ze zijn me niet meer achterna gekomen.

Politieteller: vandaag 1, totaal 38

Armband

Ik ben weer een sieraad rijker: van Sylvia heb ik een armband cadeau gekregen. Waarom? Om iets wat ik eerder vandaag gedaan heb. Maar wat precies, dat ga ik nog even niet vertellen.

Politieteller: vandaag 2, totaal 37

Boeken boeken boeken

Eigenlijk zouden we vanmiddag iemand op gaan zoeken, maar die afspraak is verzet naar vanavond en dus had ik de hele dag niks op de agenda staan. Dat gaf dus mooi de gelegenheid om weer eens verder te gaan in m'n opslag. Daarvoor moest ik overigens wel twee keer heen en weer rijden, want toen ik de eerste keer arriveerde bleek ik de sleutel niet bij me te hebben...

Maar niet getreurd, ik ben uiteindelijk toch een heel eind gekomen. Alles stond nog door elkaar (deels privéspullen, deels handelswaar voor m'n speelgoedhandel), die zijn nu uit elkaar gehaald. Handelswaar links, privéspullen rechts. Nu nog zien dat ik van een hoop van dat spul af kom.

Misschien wel een idee om eerst maar eens aan de voorraad boeken te beginnen. Daarvan bleken er nogal wat in de opslag te liggen: vier grote dozen en vier kleine dozen. Alles bij elkaar goed voor een paar honderd titels, en een deel daarvan kan eigenlijk wel weg. Alleen de speelgoedhandel zal nog een tijdje moeten wachten, daarvoor moet ik eerst de bijbehorende administratie op orde zien te krijgen.

Politieteller: vandaag 0, totaal 35

Autoschade: niet veroorzaakt, wel vergoeden

Zoals wel vaker heb ik ook afgelopen nacht weer beroerd geslapen: alles bij elkaar hooguit zo'n 3,5 uur. Altijd vervelend natuurlijk, en al helemaal als je dan ook nog om 12:00 een afspraak hebt aan de Nederlandse kant van de grens. Om precies te zijn in Nuenen, met Walter Scheepers van de arbodienst. Dat gesprek duurde niet zo bijster lang en bevestigde weer mijn vermoedens over de hele aanpak van mijn reïntegratie: vooral niet al te veel inspanning leveren. De volgende afspraak is over zes weken, Walter bevestigde zelf ook dat die afspraak er eigenlijk alleen maar is om te voldoen aan de eisen van het UWV. Voor de rest lijkt de hele "reïntegratie" alleen maar gericht te zijn op volhouden tot 25 maart 2010, want dan loop m'n arbeidsovereenkomst af en die gaat echt niet verlengd worden, en dus zijn ze dan van me af.

Dan hadden we vanmiddag ook nog een afspraak bij de afdeling Cardiologie in het Catharine Ziekenhuis. Die verliep zo ongeveer hetzelfde als die van een half jaar geleden: met vertraging. De afspraak was om 15:30, na een uur wachten waren we aan de beurt en werd door de assistente een hartfilmpje gemaakt, daarna was het nog eens een kwartier wachten op de cardioloog, en nog eens een kwartier later (intussen was het dus 17:00 geworden) stonden we weer buiten.

Kennelijk is het voor medisch specialisten toch lastig om hun afspraken een beetje behoorlijk in te plannen.

En dan de klapper van de dag: de post. Voor het feit dat m'n postbus al een week niet geleegd was lag er erg weinig in. Wat er (samen met nog een paar andere poststukken) wel in lag was een pak papier afkomstig van "Accident Management Services". Ik dacht eerst even dat het reclame was, maar nieuwsgierig als ik ben heb ik toch de envelop maar opengemaakt. En daar werd ik niet vrolijk van.

Het zal de trouwe lezer(es) niet ontgaan zijn dat in juli 2007 Sonja's auto schade zou hebben opgelopen en ik daarvan de schuld heb gekregen. AMS (in de persoon van ene Debora Mulder) blijkt de schadeafhandeling daarvan te doen. Die durfde zomaar aan te nemen dat ik de aansprakelijkheid voor die schade zou erkennen en per omgaande wel even € 875,29 over zou maken.

Pardon? Hoeveel?

Ze blijken nogal creatief geweest te zijn. Volgens Sonja zou ik een kras op de auto gemaakt hebben en de banden van de auto lekgestoken hebben (hetgeen ze tot op de dag van vandaag volhoudt). Uit het politierapport blijkt echter dat die kras de enige schade is, de linkervoorband was weliswaar zacht maar bleek in de garage na oppompen in orde te zijn. Nou kun je mij van alles wijsmaken, maar niet dat een krasje herstellen ruim € 800 moet kosten.

Goed, volgens de specificatie bedraagt de autoschade € 634,27 (de rest gaat op aan niet nader toegelichte expertisekosten, bedrijfsschade en dossierkosten) maar dat lijkt me nog steeds riant veel voor een krasje. Gelukkig zat er een uitgebreide specificatie bij, afkomstig van het reparateur. Die was nogal verhelderend.

Er is helemaal geen krasje op het portier gerepareerd, ze hebben de achterbumper vervangen en gespoten. Oftewel, ze willen mij nu laten opdraaien voor een schade die ik helemaal niet heb aangericht! Wat denken ze bij "Accident Management Services" wel? Die meneer is opgepakt voor het vermeend aanrichten van de ene schade dus die moet de rest dan ook maar betalen?

Mooi niet dus! Sonja houdt er een tamelijk agressieve rijstijl op na, dus als die achterbumper kapot is zal ze het zelf wel veroorzaakt hebben. Dat ze haar maar laten betalen!

Nog een aardig detail, en tevens weer een tak om Sonja mee te slaan: het aanrijdingsformulier. Volgens dat formulier zouden er opeens ook deuken boven de "berijdersdeur" zitten (dat komt echter nergens terug in noch de aangifte noch het schaderapport), en -- nog veel beter -- zijn er volgens het formulier ook geen getuigen. Terwijl Frau Holten tegenover haar advocaat en de Rechtbank beweerd heeft dat er wel getuigen zouden zijn. Met getuigen is het heel simpel: je hebt ze of je hebt ze niet, daar tussenin zit niets, je kunt niet èn wel èn geen getuigen hebben.

Oftewel, de zoveelste tegenstrijdigheid. Die hele echtscheidingsoorlog wordt voor Sonja steeds meer een verhaal uit de categorie "verstrikt raken in je eigen web van leugens". Mooi, nog even en dan gaat ze spectaculair op haar bek.

Zelfs al zou die reparatie betrekking hebben op die kras op het portier, dan nog zou ik wel gek zijn als ik het zou betalen. Ik word verdacht van een strafbaar feit (vandalisme) maar voor de Nederlandse wet ben je nog altijd onschuldig tot het tegendeel bewezen is, en dat is tot op heden niet gebeurd. Als ik die schade zou betalen zou ik me al bij voorbaat schuldig verklaren, en dan ook nog aan iets waar ik part noch deel aan heb.

Voor hoe dom houden ze bij AMS eigenlijk?

En nog meer kosten: de Belastingdienst heeft een brief gestuurd om me mede te delen dat mijn motorrijuigenbelasting verhoogd wordt van € 112 naar € 123 per kwartaal omdat ik naar een andere provincie verhuisd zou zijn. Da's dus een extra kostenpost van € 44 per jaar. Dat wordt dus weer bellen, want ik wil wel eens weten naar welke provincie ik dan verhuisd zou zijn.

Politieteller: vandaag 0, totaal 35