Eng: een positieve ervaring met de politie

De afgelopen maanden heb ik alles bij elkaar vier rekeningen gehad van de Belastingdienst; ze willen over 2008 en 2009 zowel de Huurtoeslag als de Zorgtoeslag terughebben. Tegen de terugvorderingen over 2008 had ik al een bezwaarschrift ingediend, dus die hoef ik voorlopig nog even niet terug te betalen. Handig, want het betekent wel dat ik aan het einde van 2009 schulden heb, en als ik me niet vergis zijn die aftrekbaar bij de aangifte Inkomstenbelasting volgend jaar.

De Huurtoeslag over 2009 krijgen ze al wel terug, zij het pas morgen. Dan telt die namelijk ook nog mee bij m'n schuld. De Zorgtoeslag over 2009 had ik al bijna terugbetaald, maar net op tijd bedacht ik dat het wel handig zou zijn om eerst eens te kijken tot wanneer ik m'n bezwaarschrift in kan dienen. Zowaar, dat kan tot 2 januari 2010, dus heb ik in allerijl nog een bezwaarschrift opgestuurd.

Vanwege de jaarwisseling zijn alle brievenbussen afgesloten en moest ik dus even de binnenstad in naar het hoofdpostkantoor. Vandaar ben ik nog even doorgefietst naar het politiebureau aan de Aalsterweg om daar een brief af te geven voor ene H. Kuijpers, hulpofficier van justitie, waarmee ik een afspraak wil om allerlei dossiers in te zien.

Vervolgens weer terug, en net toen ik terug in het centrum was werd ik gebeld. Door ene Kim Smits van de Eindhovense politie. Oh shit, wat nu weer? Zowaar geen ellende deze keer, ze belde op om te vertellen dat iemand m'n portemonnee had gevonden, en wilde weten of ik die vandaag nog op kon komen halen op het hoofdbureau aan de Mathildelaan. Zo snel zijn ze nog nooit geweest: m'n portemonnee lag al bij de politie voordat ik in de gaten had dat ik 'm kwijt was.

Op het bureau bleek m'n geld er zelfs nog in te zitten. Het is wel even wennen hoor, een politiebureau binnenlopen waar je vervolgens vriendelijk behandeld wordt en een paar minuten later weer buiten staat. Persoonlijk ben ik meer gewend aan allerlei vormen van politiegeweld, en als ik een bureau binnenloop duurt het meestal uren voordat ik weer weg ben.

Toch verheugend om te zien dat de politie zo op de valreep van 2009 toch eens een keer iets positiefs doet...

Alliance for Progress Encyclopedia

Weer eens wat anders: terugkeer naar de edele kunst van het webdesign. Dat klinkt in dit geval spectaculairder dan het is, want het hele designwerk bestond uit het toevoegen van een paar regeltjes tekst aan één webpagina. De bulk van het werk bestond uit het uploaden van de "Alliance for Progress Encyclopedia". Dat is een online encyclopedie gewijd aan het Uplift universum, wat dan weer een creatie is van Science-Fictionauteur David Brin.

Alliance for Progress Encyclopedia: www.brin-l.com/a4p

De rest van de dag is opgegaan aan allerlei computerwerk, alleen onderbroken voor eten en boodschappen doen (en de onvermijdelijke onderbrekingen door Sylvia). Bij dat computerwerk hoort ook de e-mail, en daarin zat weer geen reactie van Marcel Martens maar wel weer eentje van Wim Jansen. Weer een hoop gezeik: hij zou zogenaamd nooit gehoord hebben dat mijn post uitsluitend naar de postbus gestuurd moest worden (als dat waar is heeft-ie een waardeloze advocaat), een hulpprogrammaatje van Microsoft downloaden en installeren zodat hij Word-documenten kan lezen die niet met zijn antieke Word-versie zijn geschreven wil-ie ook niet, en als ik m'n spullen niet uiterlijk 15 januari 2010 inlever gaat-ie de kosten inhouden op m'n loon.

Da's toch wel een favoriete bezigheid van Wim Jansen: allerlei bedragen inhouden op het loon van z'n personeel. Waarbij het 'm geen ruk interesseert of het eigenlijk wel mag; zoals zo veel ondernemers in de taxibranche heeft ook Wim Jansen schijt aan de regels.

Blijven zeuren

Bij alle instanties is het hetzelfde: als je je voor de eerste keer meldt ben je een naam, vervolgens wordt je een nummer, en als ze vervolgens niet met grote regelmaat aan dat nummer herinnerd worden komt je dossier onderaan de stapel. Oftewel, als je meer gedaan wilt krijgen dan een stoel, een bak koffie, een half uur om je verhaal te doen en "sorry, we kunnen niets voor u doen" zul je veelvuldig je gezicht moeten laten zien. Net zo lang tot ze je beu zijn en ze je geven wat je nodig hebt, gewoon om van je af te zijn.

Daar ben ik vandaag dus maar eens aan begonnen. Eerst naar Welzijn Eindhoven, meer specifiek het Steunpunt Huiselijk Geweld, waar hun vraag "Kan ik u ergens mee helpen" beantwoord werd met "Ja, met huisvesting". Dat hadden ze uiteraard niet, maar anderhalf uur later was er een inloopspreekuur van het Algemeen Maatschappelijk Werk waar ik terecht zou kunnen, en voor een woning moest ik bij de woningcorporaties zijn.

Dat werd dus de volgende halte: het kantoor van Woonbedrijf aan de Europalaan. De situatie nogmaals uitgelegd (psychische problemen, slachtoffer van huiselijk geweld, daarom gescheiden en als dank op straat getrapt) maar uiteraard geen woning voor Jeroen -- alleen een foldertje over urgentie waar ik toch niet voor in aanmerking kom.

Even terug naar Sylvia, en dan weer terug naar het kantoor van Welzijn Eindhoven voor het inloopspreekuur. Dat heeft ook niet veel opgeleverd, anders dan een lijstje met websites van verhuurders en het advies om op vrijdagochtend bij NEOS aan de Smalle Haven langs te gaan want die schijnen iets te doen voor huisvesting van daklozen.

Dat lijstje met websites heeft niet veel opgeleverd. Op kamers is niet praktisch vanwege de benodigde rust en straks de omgang met m'n kids, de particuliere sector is nog steeds onbetaalbaar, en van de drie antikraak-huisvesters bleek alleen de tweede misschien bruikbaar. Bij de eerste kom je alleen binnen op voordracht van iemand die al via hun als antikraak woont, en bij de derde moet er betaald worden.

Kortom, voor m'n huisvesting heb ik maar drie opties: de komende 6-7 jaar dakloos blijven, Sonja m'n huis uitschoppen, of de woningcorporaties zo gek maken dat ze me een woning geven om van het gezeur af te zijn.

Oh, en aangezien ik toch op Internet bezig was heb ik Wim Jansen nog maar eens per mail herinnerd aan het feit dat hij m'n loonspecificaties en dergelijke naar m'n postbus moet sturen, niet naar de Brederolaan of naar Lommel. Daar is hij via mijn advocaat al meerdere malen aan herinnerd maar het lijkt nog altijd niet tot 'm doorgedrongen te zijn.

Ik heb al een jas

Het leek me voor vandaag wel eens een aardig idee om m'n administratie even te laten voor wat het was en me eens bezig te houden met andere klussen. Meer specifiek: het opruimen van data op m'n oude laptop. U raadt het al, het ging allemaal weer niet zoals gepland.

Gewoontegetrouw ben ik met Sylvia mee geweest naar haar afspraak bij de GGzE, in de veronderstelling dat ik twee uur later wel weer terug zou zijn. Niet, dus. Eerst werd ik meegesleurd naar de C&A, want volgens Sylvia moest ik een nieuwe winterjas hebben. Die heb ik echter al, gaat al een paar jaartjes mee, kostte een kapitaal en is nog in uitstekende staat, dus die kan heus nog wel een aantal jaren mee. Maar ja, hij schijnt een beetje ruim te vallen, volgens Sylvia is het een "hobbezak", en dan bleek de vervanging ook nog onderdeel uit te maken van het beleid om kleren die je in je vorige relatie gekocht hebt allemaal te vervangen.

Sorry hoor, maar ik zie niet in waarom ik een hoop geld uit zou moeten geven (ook al is het in de uitverkoop) alleen omdat m'n winterjas niet helemaal trendy is. Niet goed voor Sylvia's humeur...

En toen kwam Sylvia ook nog op het idee om maar liefst drie verschillende instanties af te gaan, met als gevolg dat we pas om 18:00 weer terug waren.

En wat vond ik vervolgens in de e-mail? Geen reactie van Marcel Martens, maar wel een mailtje van Sonja "Sieg Heil" Holten met de mededeling dat een overboeking van haar rekening naar die van de Belastingdienst niet was uitgevoerd. Kennelijk heb ik een acceptgiro van de Belastingdienst opgestuurd naar de ING zonder eerst het rekeningnummer te controleren.

Maar euh, er was toch een straat- en contactverbod? Bij contact is er per definitie altijd sprake van minimaal twee partijen, maar als dat contact verboden is mag zij dus ook geen contact met mij opnemen. Oftewel, Marcel mag aan de rekening nog een bedrag van € 250 gaan toevoegen, zijnde de door de Rechtbank opgelegde dwangsom.

Tegen dat het 20:00 was geworden heb ik een poging gedaan om nog wat werk op m'n computer gedaan te krijgen, maar nog geen half uur later vond Sylvia dat ik er maar mee moest ophouden. En dus zat ik even later op de bank voor de TV een film te kijken. Ach ja, als je overdag toch al nauwelijks tijd heb gehad om je werk te doen, waarom zou je 's avonds dan ook een paar uur naar een beeldscherm gaan zitten kijken waarop je iets nuttigs aan het doen bent, als je die tijd ook kunt besteden aan het kijken naar een ander beeldscherm waarbij je verder niks hoeft te doen dan te kijken en je te ergeren aan de reclameblokken die na elke twintig minuten film weer in beeld komen?

Harde maatregelen

Gelukkig, Kerstmis zit er weer op. Het eten was bijzonder lekker, maar het was, is en blijft natuurlijk klote dat Tom en Max alweer Kerstmis hebben moeten vieren zonder hun papa. En waarom? Enkel en alleen omdat hun moeder verteerd wordt door haatgevoelens jegens mij en het de normaalste zaak van de wereld vindt om mijn kinderen te misbruiken als wapen. Het sekreet hoort in een psychiatrische inrichting thuis.

En als het aan mij ligt is dat ook precies waar ze volgend jaar terechtkomt...

Met m'n administratie ben ik ook weer lekker opgeschoten, vanmiddag heb ik Marcel een brief gestuurd met de rekening. Naast de jaarafrekeningen en wat kleinere posten heb ik 'm ook nog medegedeeld dat ik smartengeld wil voor elke kalendermaand waarin Sonja haar reet heeft afgeveegd aan de door de Rechtbank opgelegde omgangsregeling. Dat is dus vanaf oktober 2008, dat is dus 15 maanden à € 1.000 = € 15.000,-

De totale rekening liegt er niet om: alles bij elkaar € 39.812,37 die ze dient te betalen vóór 15 januari 2010. En anders volgen er harde maatregelen.

Meer van hetzelfde

Tweede Kerstdag leek op eerste Kerstdag: niet al te vroeg op, ontbijten, en weer verder met de administratie. Het tempo wordt steeds hoger: ik ben begonnen met per dag één maand aan achterstallige administratie weg te werken, intussen zit ik op vier maanden per dag. Morgen nog de laatste vier maanden van 2003, dan kan Marcel Martens maandag de rekening opsturen naar Sonja. De rekening voor 2004 en verder komt er volgend jaar dan wel achteraan.

Hoewel ik Muurmans (Sonja's advocaat) had medegedeeld dat ik vandaag naar m'n kinderen zou gaan is er dat helaas niet van gekomen. Sonja zal waarschijnlijk toch wel weer bij haar moeder gezeten hebben (arme kids...) maar ik had even geen zin om al die kilometers te maken. Maar niet getreurd, morgen of zo zullen ze wel weer terug zijn.

Kerstdiner

Het volk kan weer tevreden zijn, voor het eerst in jaren hebben we weer een witte Kerst. Goed, niet helemaal wit want voor een deel is de sneeuw al weer gesmolten, maar er ligt nog voldoende. Niet dat het mij echt kan boeien, de Kerstdagen zijn tegenwoordig toch voornamelijk commerciële feestdagen met allerlei min-of-meer-verplichte nummers als kerstboom, kerstcadeautjes en verplichte familiebezoekjes.

Die kerstboom hebben we dan ook niet, de familiebezoekjes ook niet (want zowel mijn familie als die van Sylvia hoor en zie je alleen maar als ze wat nodig hebben), kerstcadeautjes hebben dan weer wel evenals een kerstdiner. Niet extreem luxe of zo, maar wel lekker:

Vooraf: zalmcocktail op een bedje van sla.
Voorgerecht: huisgemaakte tomatensoep met basilicum
Hoofdgerecht: Zoetzure konijnenbout met aardappelkroketjes, peultjes en sla
Nagerecht: Stroopwafelpudding met slagroom

En morgen ook weer iets dergelijks. Toch handig als je vriendin een professionele kok is....

Verweerschriften Steunpunt Huiselijk Geweld

Vanochtend ben ik nog maar even onze beide postbussen leeg gaan maken. Dat was al weer een aantal dagen geleden, en de komende dagen zijn de postbusruimtes gesloten, dus het moest vandaag even gebeuren. Geen kerstkaarten in de post, wel een stapel ander spul. De belangrijkste was een brief van de Lumens Groep over mijn klacht tegen Pieter Verstappen en Hans de Bruijn van het Steunpunt Huiselijk Geweld. Die hadden allebei een verweer ingediend, conform procedure heb ik daar nu een kopie van gekregen met het verzoek binnen twee weken te reageren.

Uiteraard wassen Pieter en Hans hun handen in onschuld. Pieter zou geen sexuele verhouding hebben met Sonja, Sonja ontkent het ook, en aangezien ze allebei ontkennen is er "dus" geen sprake van een sexuele verhouding. Met zo'n redenering kunnen we de gevangenissen in Nederland wel sluiten: als je ergens van beschuldigd wordt hoef je alleen maar te ontkennen, daarmee is de zaak afgedaan.

De mishandeling en vrijheidsberoving door Verstappen is volgens De Bruijn "minimale fysieke inzet". Het lijkt de politie wel: ze gebruiken grof geweld maar doen het vervolgens af als "minimale fysieke inzet". Ik ben benieuwd of ze dat nog steeds vinden als ik Sonja en/of Pieter en/of Hans op exact dezelfde manier aanpak als Verstappen en de Waffen-SS mij behandelen.

Verstappen beweerde vervolgens ook nog dat in de oorspronkelijke melding van huiselijk geweld stond dat ik de dader zou zijn en dat het niet aan het SHG is om aan "waarheidsvinding" te doen. Wat hij gemakshalve maar even verzwijgt is dat ik hem al herhaaldelijk verteld heb dat ik het slachtoffer ben en Sonja de dader, maar hij consequent weigert om dit in zijn administratie te corrigeren.

Zoals elke dag ben ik ook vandaag weer verder gegaan met de achterstallige administratie. Inmiddels is ook 2002 afgerond en blijk ik ook dat jaar teveel bijgedragen te hebben. Daarmee komt de totale rekening voor Sonja op € 17.638,16 (exclusief diverse andere vorderingen die ik nog op haar heb). Tijd voor dat voorschot op de erfenis van haar moeder?

Informatieverstrekking

Enigszins tot mijn verbazing werd ik vanochtend gebeld door Bert van Summeren, m'n behandelaar bij de GGzE. De Raad voor de Kinderbescherming had (overigens met mijn toestemming) informatie over mij bij hem opgevraagd, Bert wilde weten of ik me met de inhoud van z'n verklaring kon verenigen.

Ik was net onderweg om boodschappen te gaan doen, dus toen hij de keuze gaf tussen "zal ik het even voorlezen" en "zal ik het even mailen" heb ik die tweede optie maar gekozen. Dat maakt reageren wel zo makkelijk, schriftelijk ben ik nou eenmaal sterker dan verbaal. Eenmaal terug heb ik het verhaal gelezen en er toch nog maar even wat opmerkingen over gemaakt. Het klopte niet helemaal.

Hoorzitting Gemeente Eindhoven

Ik ben nooit te beroerd om iemand een tweede kans te geven, dus heb ik vanochtend Marnix Muurmans (Sonja's advocaat) verblijd met een brief. Daarin de mededeling dat ik voornemens ben tweede Kerstdag met Tom en Max door te brengen en de opmerking dat hij het maar moest zien als een gelegenheid voor z'n cliënte om haar goede wil te tonen. Om 'm voor te zijn heb ik ook meteen maar even aangegeven dat het straat- en contactverbod gebaseerd is op leugens en derhalve niet rechtsgeldig is.

Eigenlijk zou Marcel Martens dit moeten regelen, maar die is met vakantie. Uiteraard heb ik die brief ook meteen naar hem gestuurd. Een uurtje later belde z'n secretaresse: deze aanpak is niet conform procedure, ze verwachtte ook niet dat ik van Muurmans een reactie zal ontvangen. Ik heb die dame dan maar even uitgelegd dat ik soms geen keus heb, aangezien Marcel bepaald geen haast maakt en ook niet terugbelt als ik daarom verzoek.

Dat kan dus nog spannend worden zaterdag...

Vanmiddag was ook de hoorzitting bij de Gemeente Eindhoven inzake de beëindiging van mijn adreshouding in Eindhoven. Ik heb geprobeerd duidelijk te maken dat het onterecht was, mede omdat de woning op dat moment alleen nog maar bij Voorlopige Voorziening aan Sonja was toegewezen, ik niet in de woning kon verblijven vanwege een straatverbod, en ik van die woning afhankelijk ben voor de uitoefening van mijn bedrijf.

De vertegenwoordiging van de Gemeente Eindhoven (twee man sterk) beriepen zich op een wet die zou stellen dat je bij emigratie verplicht bent dit te melden; daarnaast vonden ze dat ik mij in België in moest schrijven omdat ik daar verbleef. Ik heb ze nogmaals uitgelegd dat de Belgische wetgeving dat niet toestaat omdat een caravan geen woning is maar een recreatieverblijf, maar dat leek wederom aan dovemansoren gericht.

De commissie zelf wekte de indruk vooral te gaan voor het stukje "zo staat het in de wet", dus ook dit bezwaar zal wel weer afgewezen worden. De commissie geeft binnenkort een advies aan het College van B&W, het College neemt vervolgens een beslissing, en vervolgens dwarrelt het besluit dan wel een keer m'n postbus in.

Tja, en als de Gemeente Eindhoven dan nog steeds beslist dat ik maar op straat moet zien te overleven kan ik nog maar één ding doen: Sonja m'n huis uit schoppen. Met loon plus allerlei toeslagen van de Belastingdienst plus (zwarte) inkomsten uit prostitutie heeft ze maandelijks zo'n € 3.500 - € 4.000 te besteden dus kan ze makkelijk verkassen. Ze kan iets huren op de particuliere markt of in het hogere segment van de sociale sector, ze kan bij haar moeder intrekken, ze kan een beroep doen op die grote aantallen vrienden en kennissen in Eindhoven die volgens haar allemaal staan te springen om haar te helpen, en anders zullen de diverse hulpinstanties wel al het mogelijke doen om haar te helpen. Voor mijn part trekt ze in bij sexmaatje Pieter Verstappen -- al kan ik me voorstellen dat z'n vrouw daar wat minder gelukkig mee zal zijn.

Aan de andere kant, als Pieter z'n vrouw buitenzet kan Sonja direct bij 'm intrekken. Al lijkt het me voor haar karakter beter als ze eerst eens een paar jaar op straat moet leven; volgens Frau Holten herself is afzien goed voor je karakter, en dat karakter van haar heeft zoveel fouten dat er volop ruimte is voor verbetering.

Telefonisch kan ook

Eigenlijk had ik vanochtend een afspraak met Walter Scheepers van de Arbodienst. Maar ja, met een dik pak sneeuw op straat en een auto met remmen die niet optimaal werken leek het me niet zo'n strak plan om naar Nuenen te rijden. Dat heb ik Walter dan ook maar per SMS doorgegeven, waarop een SMS terug kwam met de mededeling dat we het ook telefonisch af konden handelen en hij mij nog zou bellen.

Dat heeft hij vanmiddag ook inderdaad gedaan, ik heb 'm verteld dat het langzaamaan de goede kant op gaat maar hij vond dat ik nog niet aan reïntegratie kon beginnen vanwege m'n medicijngebruik.

Schadeposten

Vanochtend zat ik te bedenken wat ik vandaag zoal moest/wilde gaan doen, en daarbij kwam onder andere naar boven dat ik nog uit moet zoeken of het zinvol is om per 1 januari 2010 over te stappen naar een andere zorgverzekeraar. Toen drong het opeens tot me door dat het wel eens onmogelijk zou kunnen zijn om over te stappen. Er is natuurlijk een goeie kans dat die eventuele andere verzekeraar m'n huisadres wil hebben, maar aangezien ik dakloos ben heb ik zo'n adres niet.

Nou, een leuke voor Sonja dan. Als ik elders goedkoper uit zou zijn maar vanwege m'n dakloosheid niet over kàn stappen wordt met een simpel rekensommetje duidelijk hoeveel schade ik daardoor lijd, en dan mag zij die schade vergoeden.

Ik kom steeds meer schadeposten tegen, al met al gaat het Sonja een hoop geld kosten. En al moet ik haar de rest van haar leven ermee achtervolgen, ze zal betalen! Dus, Sonja, als ik jou was zou ik maar alvast:
- beginnen met sparen, of
- meer uren gaan werken, of
- de baas om loonsverhoging vragen, of
- geld gaan lenen bij de bank, of
- je moeder vragen om een voorschot op de erfenis, of
- je moeder om zeep helpen en de hele erfenis incasseren, of
- je prostitutietarief verhogen, of
- een combinatie van deze opties.

Of dat, of gaan leven naar het motto "de enige goeie Duitser is een dooie Duitser".

En over schulden van Sonja gesproken: de jaarafrekening 2001 is ook klaar, Sonja's schuld is zojuist met € 2.129,48 omhoog gegaan.

Beter dan verwacht

Ik ben vandaag maar eens (via Sylvia's en mijn postbus) naar Lommel gereden. Kijken hoe m'n caravan zich houdt met dit weer, nog wat spullen ophalen, en kijken of er post lag. De caravan stond er beter bij dan ik had verwacht; ik was al voorbereid op veel vocht en op ramen met een laag ijs, maar dat bleek allemaal heel erg mee te vallen. Wat spullen verzameld en in de auto geladen, bij de receptie nog even gekeken of er post lag (die lag er niet) en dan weer richting Eindhoven.

Maar niet direct: het liep tegen lunchtijd dus heb ik voor het eerst in tijden m'n gezicht weer eens laten zien bij 't Bagetje. Het smaakte allemaal weer uitstekend, met een gevuld en warm buikje kon ik vervolgens terug naar Nederland. Eerst maar even naar de opslag, daar wat spullen achtergelaten, en dan door naar Sylvia.

Het einde van de persvrijheid

Sylvia ging vanmiddag even naar het politiebureau Woensel Noord om wat te vragen, maar daar ging de knop weer eens om en liep ze de deur uit. Daarop ben ik naar bureau Woensel Noord gegaan om te informeren wat er allemaal gebeurd was.

De agent aan de balie vertelde vlot wat er gebeurd was en dat Sylvia intussen op bureau Strijp zat, maar vervolgens wilde hij ook het een en ander van mij weten, had vervolgens de nodige tijd nodig om een verhaal in het computersysteem te lezen en liep verschillende keren weg om met collega's te overleggen. Dat was nogal verdacht voor het feit dat hij eigenlijk alleen maar even m'n telefoonnummer had hoeven vragen om mij op de hoogte te kunnen houden van de ontwikkelingen.

En jawel hoor, na de zoveelste keer wachten dook hij op in de hal met een collega (en ging tussen mij en de uitgang staan) en deelde mede dat ik nog "gesignaleerd" stond (dus door de politie gezocht werd) en aangehouden was. Meteen maar het verhoor doen was er echter niet bij, want Sonja heeft aangifte gedaan op bureau Gestel en dus moest er eerst een smeris van bureau Gestel naar Woensel Noord komen, en die had ook niet al te veel haast.

Bas Rutten (de betreffende smeris) vertelde dat ik was aangehouden omdat The Ex From Hell zich bedreigd had gevoeld door m'n weblogbericht van 13 maart 2009, meer specifiek de laatste twee alinea's daarvan. Ik heb geprobeerd uit te leggen dat ik niemand bedreigd heb maar dat het een uiting van mijn frustratie was, maar echt overtuigd leek hij niet. Sterker nog, hij vond dat ik die tekst maar moest verwijderen, als ik dat over een week nog niet gedaan heb zou Justitie contact zoeken met Blogger en m'n hele weblog laten verwijderen.

Ach ja. Politie en Justitie maken zich al schuldig aan belediging, bedreiging, intimidatie, machtsmisbruik, corruptie, mishandeling en poging tot moord, dus het verbaast me niks dat ze persvrijheid en vrijheid van meningsuiting ook maar niks vinden.

Maar goed, de aangifte plus het proces-verbaal van verhoor gaat samen met twee eerdere aangiftes in één dossier naar de Officier van Justitie, waarna ik over een tijdje m'n verhaal mag gaan doen bij de rechter. Wanneer dat dan zal zijn wist Bas niet te vertellen, maar gezien de drukte bij Justitie zal het nog wel een hele tijd duren.

Volgens Bas nam Justitie bedreiging nogal hoog op vanwege de familiedrama's van de afgelopen jaren. Ik heb 'm dan ook maar eens gevraagd naar de stand van zaken omtrent mijn aangifte tegen Sonja wegens kindermishandeling, maar dat kon hij zogenaamd niet opzoeken. Volgens hem werd de zaak onderzocht door -- jawel -- Leo Verhoeven en moest ik met hem maar contact opnemen.

Daarmee komt vandaag dus een einde aan de politieteller. Eén voordeel heeft het wel, nu ze me niet meer zoeken kan ik zonder meer een politiebureau binnenlopen, dus mag Frau Holten binnenkort een stel aangiftes tegemoet zien. Niet dat ze daarvoor opgepakt en verhoord zal worden, als politiehoer ben je tenslotte onaantastbaar, maar het zal haar carrière vast geen goed doen. En misschien zit het dan eindelijk eens mee, grijpt de overheid in en schoppen ze haar eerst een psychiatrische inrichting in, vervolgens de gevangenis in, en daarna het land uit.

Politieteller: vandaag 1, totaal 59

Sneeuw!

Erwin Kroll had het gisteren al voorspeld: het zou gaan sneeuwen. Vanochtend sneeuwde het hier zachtjes en lag er een dun laagje sneeuw. Het is de rest van de dag ook niet meer opgehouden met sneeuwen, maar in deze contreien is het niet meer geworden dan een dun laagje. Met name in het noorden blijkt echter een flink pak sneeuw gevallen te zijn, en uiteraard reageerde het openbaar vervoer op gepaste wijze. Dat wil zeggen, het treinverkeer rond Utrecht lag stil (waar zo'n beetje het hele Nederlandse treinverkeer de gevolgen heeft ondervonden) en in het noorden reden geen bussen meer.

Helaas was er niet aan te ontkomen, we moesten naar buiten. Eerst boodschappen doen, en dan nog even naar Son. Gelukkig hoeven we de komende dagen de deur niet meer uit, want het blijft sneeuwen.

Onlangs kreeg ik van Jansen Taxi een ontslagbrief. Als je geen bezwaar maakt tegen je ontslag ben je voor de uitkerende instanties vrijwillig werkloos en heb je geen recht op een uitkering. Dat moet ik uiteraard niet hebben dus heb ik Wim Jansen vanmiddag nog maar even een bezwaarschrift gestuurd. Uiteraard als e-mail attachment want aan hem ga ik geen postzegel verspillen.

Wim Jansen reageerde prompt met de mededeling dat hij het document niet kon openen en dat hij geen reden zag waarom hij mij niet zou mogen ontslaan. Kennelijk heeft hij geen idee waarom ik bezwaar heb gemaakt, maar ergens verbaast me dat ook niets: Wim Jansen verkeert wel vaker in onwetendheid over wettelijke regels.

Op zich is het natuurlijk niet mijn probleem dat hij een oude versie van Microsoft Word gebruikt en dus m'n brief niet kon openen. Maar ik ben weer eens veel te aardig, dus heb ik 'm maar even een link gestuurd naar een pagina op de website van Microsoft waar hij terug kan vinden hoe hij het probleem op kan lossen.

Politieteller: vandaag 2, totaal 58

Gezagswijziging? Mooi niet!

Het was weer zover, ik mocht weer eens naar de tandarts. Twee vullingen linksonder en eentje rechtsboven, en daarmee ben ik nu (eindelijk!) klaar met die serie behandelingen. Over drie maanden weer terug voor controle, en daarna in principe elk jaar een keer terug voor controle.

Vanmiddag was dan ook nog het gesprek bij de Raad voor de Kinderbescherming, dat ging vooral over hoe volgens mij de omgangsregeling eruit moet komen te zien na de begeleide omgang. De Raad heeft helaas geen invloed op de wachtlijst van Stichting Maashorst, dus zou het nog wel eens een tijdje kunnen duren voordat die begeleide omgang start.

Ik heb ook aangegeven dat Sonja absoluut niet geschikt is om kinderen op te voeden en dat daar ook het nodige bewijs voor was, maar daar blijkt de Raad voor de Kinderbescherming geen interesse in te hebben. Het enige wat hen op dit moment boeit is het onderzoek inzake gezagswijziging en het op de rit krijgen van de omgang. Als ik de kinderen toegewezen wil krijgen zal daarvoor een nieuwe procedure opgestart moeten worden bij de Rechtbank. Werk aan de winkel dus voor Marcel Martens. Die zich overigens ook vandaag niet gemeld heeft...

Sonja denkt in termen van oorlog, strijd, waarbij er uiteindelijk één winnaar en één verliezer is. Laat ik daar eens even op doorgaan. Als het een strijd is heeft ze onlangs al een slag verloren doordat ze (met grote tegenzin) in moest stemmen met herstel van de omgang. Zoals het er nu naar uitziet gaat ze de slag omtrent de gezagswijziging ook verliezen. Een gezagswijziging komt er alleen als de Raad hiervoor ernstige aanleiding ziet, maar in het eerste Multidisciplinaire Overleg is geconcludeerd dat er vooralsnog geen redenen zijn voor een gezagswijziging. Oftewel, vooralsnog ziet het er naar uit dat Sonja haar zin niet krijgt en ik m'n ouderlijk gezag gewoon behoudt.

Politieteller: vandaag 2, totaal 56

Niets zo leuk als...

Het bijwerken van m'n administratie schiet lekker op. Ik heb in m'n agenda staan dat ik één kalendermaand per dag bijwerk, maar momenteel haal ik er twee per dag. Mooi, want hoe meer ik op één dag gedaan krijg hoe eerder de administratie helemaal bij is (dat zal toch nog wel een paar maanden duren).

Morgen ga ik weer naar de Raad voor de Kinderbescherming, vanmiddag ben ik alvast begonnen met nog wat additionele informatie over Sonja die mevrouw Lavooy ongetwijfeld heel interessant zal vinden. Sonja zal minder blij zijn. De bron van die informatie hou ik uiteraard nog even geheim, het enige wat ik er nu over kwijt kan is dat die informatie thuishoort in de categorie "niets zo leuk als iemand met haar eigen woorden om de oren slaan".

Sonja, als ik jou was zou ik maar eens heel rap mee gaan werken, anders ben je dadelijk echt alles kwijt.

En zowaar goed nieuws van het huisvestingsfront, althans voor Sylvia: vorige week zijn er weer eens potiëntele kopers komen kijken, vandaag kreeg ze te horen dat het huis vrijwel zeker verkocht is. Weliswaar voor veel minder dan de marktwaarde, maar hoe eerder ze er vanaf is hoe beter. Het hangt nu alleen nog af van haar ex, want als mede-eigenaar moet die het bod natuurlijk ook accepteren.

Politieteller: vandaag 0, totaal 54

De efficiëntie van de Kinderbescherming

Vanochtend heb ik eerst maar eens een poging gewaagd Marcel Martens te bereiken, want die loopt weer eens niet al te hard. Helaas, hij was buiten kantoor in bespreking, ik heb gevraagd hem even terug te laten bellen zodra hij terugkwam maar wie er ook belde, geen Marcel Martens. Dan maar een brief per e-mail.

Wie ook belde: mevrouw Lavooy van de Raad voor de Kinderbescherming. Die belde in eerste instantie om te vertellen dat ze m'n brief ontvangen had en Sylvia's adres uit het dossier zou verwijderen, ze had het adres gelukkig niet aan Sonja doorgegeven. Ergens ook wel jammer, want het zou me een waar genoegen geweest zijn om Sonja bij Sylvia aan de deur te zien verschijnen en vervolgens door de politie afgevoerd te zien worden.

Mevrouw Lavooy vertelde ook dat ze binnenkort een uitnodiging zou sturen voor een tweede gesprek, bedacht vervolgens dat ze dat ook wel meteen aan de telefoon kon regelen, en dus kan ik overmorgen weer koffie gaan drinken bij de Raad voor de Kinderbescherming. Dat gesprek moet eigenlijk gaan over hoe ik de invulling van de omgangsregeling zie, maar uiteraard ga ik ook van de gelegenheid gebruik maken om het eens uitgebreid te hebben over kindermishandeling.

Politieteller: vandaag 1, totaal 54

Mag ik even vangen?

Vanochtend ben ik zowaar redelijk vroeg opgestaan (althans, 08:45 vind ik niet onredelijk voor een zondag) om vervolgens een groot deel van de dag (tot pakweg 19:00) achter m'n computer te zitten en eens flink wat werk te verzetten. Alles bij elkaar naar schatting zo'n 9,5 uur, minus alles bij elkaar een uurtje voor eten en koffie, en minus twee uur omdat Sylvia me met enige regelmaat van m'n werk kwam houden.

Het resultaat van al die noeste arbeid is wel dat een paar mensen niet blij gaan zijn. Zo heb ik de politie verblijd met een brief waarin hun argumenten van gisteren onderuit gehaald werden. Ik heb ook meteen maar even van de gelegenheid gebruik gemaakt om ze er op te wijzen dat ze kennelijk wel tijd en mensen beschikbaar hebben om op commando van Sonja op te komen draven maar geen tijd en mensen beschikbaar hebben om onderzoek te doen naar kindermishandeling. Ik heb ze ook meteen maar deelgenoot gemaakt van mijn overtuiging dat deze inactiviteit direct gerelateerd is aan de prostitutiediensten die Sonja kostenloos aanbiedt aan de Eindhovense politie in het algemeen en die van bureau Gestel in het bijzonder.

Verder heb ik de administratie en daarmee de jaarafrekening over 2000 afgerond, met als gevolg dat Marcel Martens nu aan Sonja mag gaan vertellen dat ik aan jaarafrekening plus andere vorderingen nog € 17.179,31 van haar tegoed heb. Maar ik ben schappelijk hoor, dat hoeft ze niet meteen te betalen. Als het voor 1 januari 2010 op m'n rekening staat ben ik tevreden.

Politieteller: vandaag 0, totaal 53

De enige goeie smeris is een dooie smeris

De inhoud van de postbus stemde vanochtend niet tot vrolijkheid. Zo zaten er twee rekeningen in van de tandarts voor in totaal € 831 (ja, inderdaad € 831, geen typefout), een brief van de Lumens Groep en eentje van de Eindhovense politie.

De Lumens Groep deelde mede dat mijn klacht in behandeling was genomen en de afwikkeling naar verwachting drie maanden (!) zal duren.

De politie had weer hetzelfde te vertellen als altijd. Deze keer ging het over klachten wegens excessief politiegeweld bij aanhouding en wegens hun weigering (tot drie keer toe) om een melding van vermissing van mijn kinderen serieus te nemen. Volgens Ton Pijnappel (afdelingschef Eindhoven Stratum) was bij de politie bekend dat Tom en Max bij hun moeder waren en werd daarom geen actie ondernomen. In één opzicht wel handig, als zij weten waar m'n kinderen zijn hoef ik ze alleen maar even te bellen als ze weer eens spoorloos zijn, kennelijk houdt Sonja ze voortdurend op de hoogte.

En wat de aanhouding betreft: ze hebben me daarbij mishandeld en m'n keel dichtgeknepen, maar daar is niks mis mee. Volgens Pijnappel was het optreden van de politie "rechtmatig, professioneel en proportioneel". Oftewel, het is volledig gerechtvaardigd om iemand die (zonder enig bewijs) beschuldigd wordt van vandalisme uit z'n auto te sleuren, z'n arm bijna uit de kom te draaien, z'n keel dicht te knijpen, te boeien en daarbij de handboeien zo strak mogelijk aan te doen, de verdachte de auto in te smijten en 'm vervolgens ook nog te beledigen.

Dus wat vind ik nu van de politie? Heel simpel, wat mij betreft zijn alle smerissen psychopatische neo-Nazi's tot het tegendeel bewezen is en is het Eindhovense politiekorps niets meer dan een moderne versie van de Waffen-SS. Als er voor m'n ogen een smeris vermoord wordt heb ik niks gezien, en als ik er eentje gewond op straat zie liggen schuif ik 'm aan de kant zodat het verkeer gewoon door kan stromen. Laat 'm in de goot maar doodbloeden, voor mij is de enige goeie smeris een dooie smeris.

Politieteller: vandaag 0, totaal 53

Alleen in bed is ook niet alles

Het was even wennen vanavond. Sylvia was aan het begin van de middag vertrokken en zou morgen pas terugkomen. Overdag en 's avonds is dat ergens ook wel lekker, een aantal uren het hele huis voor jezelf zodat je tenminste ongestoord kunt doorwerken, maar vervolgens alleen in bed liggen is toch minder. Maar ach, morgen is ze er weer.

Politieteller: vandaag 0, totaal 53

Daar gaat m'n planning weer

Het zat planning-technisch weer eens niet mee vandaag.

Vanochtend ben ik met Sylvia naar het Catharina Ziekenhuis geweest voor een stel onderzoeken. Om 11:15 zijn we vertrokken, ik ben meegegaan in de veronderstelling dat we dan hooguit 1,5 uur later wel weer terug zouden zijn en ik aan m'n eigen werk kon beginnen. Niet, dus.

Om 12:30 stonden we weer buiten. Helaas gingen we niet naar huis maar moest ik mee Winkelcentrum Woensel in om te winkelen voor een kerstcadeau (Sylvia wilde een kerstcadeautje voor me kopen maar daarvoor moest ik mee). Nadat we dat gedaan hadden verkeerde ik even in de veronderstelling dat we alsnog naar huis zouden gaan. Ook die hoop werd prompt de grond ingeboord, want Sylvia wilde eerst nog even naar Leen Bakker (waarvoor we de halve stad door moesten) voor kerstdecoratie welke wel in de folder maar niet in de schappen stond. Uiteindelijk waren we pas om 15:15 weer thuis, na eerst een bak zeer noodzakelijke koffie was ik zo kapot dat ik een uur heb liggen slapen op de bank. Pas 's avonds na het eten ben ik er aan toegekomen om nog iets van m'n werk gedaan te krijgen.

Politieteller: vandaag 0, totaal 53

Commissie voor Politieklachten

Met maar liefst twee aankondigingen gisteren ben ik vandaag maar eens richting postbus gefietst. Daar lag inderdaad post in van zowel de Gemeente Eindhoven als de Raad voor de Kinderbescherming, plus een brief van de politie, die laatste om mede te delen dat m'n twee laatste klachten behandeld zullen worden door de Commissie voor Politieklachten en ik nog nader geïnformeerd zal worden over het verloop van de procedure. En dan maar afwachten of die Commissie net zo corrupt is als de rest van het Eindhovense politiekorps. Die zijn overigens aardig wat documenten kwijt, want ze deelden ook mede dat mijn twee klachten uit 2008 al afgehandeld waren -- maar alleen al in 2008 heb ik een stuk of acht klachten ingediend. Die overigens ook allemaal een enkeltje doofpot hebben gekregen...

De Gemeente Eindhoven had met de uitnodiging ook maar meteen het dossier meegestuurd. Opvallendste daaraan is het verslagje van mijn bezoek aan de Gemeente na de eerste aanzegging. Daar heeft ene "J. Nooy PRS.PZ.DAPZ" namelijk de opmerking geplaatst "dus kritisch zijn mocht hij met een ander adres komen". Oftewel, ook die vertrouwen me niet, Sonja "Sieg Heil" Holten heeft dus kennelijk ook al bij de Gemeente haar zielige toneelstukje opgevoerd.

Politieteller: vandaag 0, totaal 53

De post is onderweg

Afgelopen juli heb ik bij de Gemeente Eindhoven bezwaar gemaakt tegen hun beslissing mijn adreshouding in Eindhoven te beëindigen. Een paar dagen later kwam er nog wel een ontvangstbevestiging maar daarna bleef het stil. Vanochtend ben ik dus maar eens gaan bellen om te vragen hoe het zit met dat bezwaar. Wat bleek? Ze hebben op 2 december een uitnodiging verzonden voor een hoorzitting. Die zal ik morgen dan wel in m'n postbus vinden.

Vanmiddag werd ik gebeld door mevrouw Lavooy van de Raad voor de Kinderbescherming. Die wist te vertellen dat er een brief onderweg was met het verzoek toestemming te verlenen om informanten (zoals bijvoorbeel de GGzE) te benaderen. Die zal dan morgen ook wel in de postbus liggen. Van mij mag ze iedereen benaderen die ze maar wil. Alle informatie die ze krijgt en er op wijst dat Sonja volledig, compleet en totaal ongeschikt is als ouder is welkom.

Politieteller: vandaag 1, totaal 53

CPH-wandeling

Het weer was niet echt om over naar huis te mailen, maar dat heeft ons er niet van weerhouden om vanmiddag samen met Pauline naar het CPH in Rosmalen te gaan om daar (voor het eerst in lange tijd) een eind te gaan wandelen. Het was weer gezellig.

Alleen waren we pas vroeg in de avond pas weer terug in Eindhoven, zodat m'n dagelijkse lading achterstallige boekhouding is blijven liggen. Nou ja, morgen dan maar een dubbele dosis.

Politieteller: vandaag 0, totaal 52

Hoe vertel je een vrouw...

Sylvia had gisteren boodschappen gedaan, het enige wat we nog moesten hebben was wat vlees voor vanavond en een nieuwe voorraad perssinasappelen. Kleine moeite dus om even op m'n eentje naar de supermarkt te gaan. Dacht ik.

Niet dus. Toen ik tegen Sylvia zei dat ik even boodschappen ging doen reageerde ze met de mededeling dat ze meeging. Waarom dat dan nodig was begreep ik op dat moment ook even niet, maar toen bleek dat er opeens nog meer ingekocht moest worden. En dus zat even rap op en neer naar de winkel er niet meer in.

Na terugkeer ben ik maar weer eens verder gegaan, om te beginnen met wat correspondentie voor m'n advocaat. Helaas blijkt continue geconcentreerd doorwerken ook bij Sylvia in huis niet mogelijk, die kwam me tot drie keer toe van m'n werk houden. En na de lunch herhaalde het patroon zich weer.

Dus, vraag voor wie het antwoord heeft: hoe vertel je een vrouw dat je gewoon ongestoord door wilt werken, zonder dat ze vervolgens kwaad de deur uitstampt? Althans, dat was Sonja's vaste reactie als ze kritiek kreeg, en ik heb z'n donkerbruin vermoeden dat dit normaal gedrag is bij vrouwen.

Politieteller: vandaag 0, totaal 52

Administratie

De twee weken waren weer om, tijd dus voor een bezoekje aan de GGzE. Bert is weer op de hoogte van de laatste ontwikkelingen. Ik heb 'm maar eens gevraagd hoe ik mezelf zo ver zou kunnen krijgen dat ik me aan m'n eigen dagindeling houd. Die planning opstellen was zo gebeurd, de wekker om 07:30 zetten (conform planning) lukte ook nog wel, maar daar hield het wel mee op. Advies van Bert: zet 'm een uur later. Tja...

Verder vond hij nog dat ik misschien wat assertiever moest worden. Ik heb nog te vaak de neiging om anderen maar hun zin te geven (levert het minste stress en de minste ruzie op), waardoor ik echter relatief heftig kan reageren als ik m'n poot eens een keer stijf houd.

Ik heb nu ook een poging gedaan om me inderdaad wat meer aan m'n planning te houden. Op die planning staat onder andere ook het bijwerken van achterstallige administratie (vanaf 2000) aangezien er nog jaarafrekeningen gemaakt moeten worden. Als ik 2000-2008 aan ga pakken en elke dag één maand aan administratie bijwerk zou ik over drie maanden klaar moeten zijn, precies als m'n arbeidscontract afloopt. Daarna is 2009 nog aan de beurt, maar in principe zou de eindafrekening van m'n huwelijk dan klaar moeten zijn. Vervolgens is het dan zien of Sonja mij dan nog geld schuldig is, en daarna is het zien of ze ook inderdaad betaalt.

Sylvia helpt in elk geval wel mee: die heeft me vanavond na het eten naar m'n computer gestuurd om de administratie over maart 2000 af te maken. Nu zien dat we het tempo er in kunnen krijgen, dan is over drie maanden deze ellende tenminste achter de rug.

Politieteller: vandaag 1, totaal 52

Light!

Alsof de duvel er mee speelt (al speelt-ie dan wel mee aan mijn kant): vandaag lag er een brief van mr. Van de Ven in de postbus, met als bijlage onder andere een brief (in tweevoud) van Wim Jansen met de mededeling dat ik per einde contractdatum ontslagen word.

Arrogant als hij is heeft Wim Jansen die brief trouwens niet naar m'n postbusadres gestuurd maar naar de Brederolaan, terwijl hij heel goed weet dat ik daar al lang weg ben en al m'n post naar m'n postbusadres gestuurd moet worden.

Sylvia doet mee aan een onderzoeksproject voor preventie van diabetes, vanavond was daarvoor een bijeenkomst en werd ik meegesleurd. Ik had er geen zin in, en ik heb er ook niks aan gehad. Ten eerste waren we veel te vroeg: de bijeenkomst begon om 19:30 maar wij waren bijna een half uur eerder al aanwezig -- Sylvia was bang dat er anders geen parkeerplek meer zou zijn. Uiteindelijk zijn er acht mensen op komen dagen...

Ten tweede heb ik er niks aan gehad omdat de bijeenkomst er op neer kwam dat een diëtiste (met maatje 36) een verhaal hield over allerlei al dan niet gezonde ingrediënten in levensmiddelen. Daarbij moet je dan denken aan eiwitten, verzadigde en onverzadigde vetten, suiker, en meer van dat spul, plus natuurlijk de onvermijdelijke calorieën. In feite heb ik gewoon twee uur van m'n tijd verspild vandaag.

Ik weet nog niet wat ik doe bij de volgende bijeenkomst: wegblijven, of weer gaan en dan (puur voor de lol) lastige vragen stellen en zien hoe zo'n diëtiste zich er uit kletst.

Neem bijvoorbeeld de marketingkreet "light". Volgens die jongedame betekent "light" dat er 33% minder suiker (of wat anders 33% minder) in zit. Vast, maar "minder dan" is een vergelijking, dus vraag ik me af waarmee het product dan vergeleken is. Oftewel: 33% minder suiker dan... wat precies?

En is een "light" product wel altijd beter, zoals we geacht worden te geloven? Laten we eens uitgaan van een glas vruchtendrank. Fabrikant A produceert merk X dat 3 eenheden suiker per glas bevat, fabrikant B produceert merk Y dat 6 eenheden suiker per glas bevat. Merk X is dan dus gezonder. Dan gaat fabrikant B een light-versie van z'n vruchtendrank produceren, met 33% minder suiker dan het oorspronkelijke product zodat hij "light" op de verpakking mag zetten. Die "light" drank bevat dan dus nog 4 eenheden suiker per glas, dus altijd nog een eenheid suiker meer dan merk X. Als we de reclame en de diëtistes moeten geloven zou die "light" drank dan gezonder moeten zijn. Euh...

Volgende vraag: waarmee wordt die suiker dan vervangen? Ook suiker neemt een bepaalde hoeveelheid ruimte in, dus als je er wat suiker uithaalt hou je ruimte over. Wat komt daarvoor in de plaats? Water? Of iets anders?

En wie subsidieert mijn gebruik van "light" producten? Het vervelende is namelijk dat een verlaging van de hoeveelheid "slechte" ingrediënten als regel gecompenseerd wordt met een toename van het aantal Euro's dat er voor betaald moet worden. Alles "light" nuttigen brengt dus hogere kosten met zich mee. Twee keer zelfs, want er zit minder in maar je moet toch aan je dagelijkse hoeveelheid calorieën, eiwitten, enzovoorts komen dus moet je er meer van eten en drinken.

Ook een hele leuke: wie doet de administratie? Van al die stoffen heb je een dagelijkse minimale en maximale hoeveelheid die naar binnen moet, dus om het echt heel goed te doen moet je exact bijhouden hoeveel je van alles naar binnen werkt, en je hele keuken volhangen met voedingswaardentabellen om te zien wat je nog mag eten en drinken de rest van de dag. Ik weet niet hoe het anderen vergaat, maar ik heb nog meer te doen dan m'n eten en drinken analyseren tot op de laatste calorie en de laatste gram vet.

Politieteller: vandaag 2, totaal 51

Sonja is weer bezig

Het gesprek met Marcel Martens was euh... informatief. Sonja blijkt via haar advocaat aangegeven te hebben dat ze al mijn eigendommen in een verhuiswagen wil laden, waarna ik dien aan te geven waar alles heen moet. En hoogst waarschijnlijk ook meteen even de rekening voor die verhuiswagen betalen. Dat alles is dus een probleem. Ik kan misschien nog wel een paar dozen kwijt in m'n opslag maar geen meubilair, en in/bij m'n caravan kan ik het ook niet kwijt. Dus blijven er eigenlijk vier opties over: het blijft allemaal bij Sonja staan tot ik een woning heb, of ze betaalt mee aan de kosten van een grotere opslagruimte, of ze neemt al het meubilair over -- tegen een fatsoenlijke prijs uiteraard, de kreten "gratis" en "symbolisch bedrag" ken ik even niet, of (en dat lijkt mij de enige juiste optie) Sonja vertrekt en geeft mij mijn woning terug.

Dat van die woonruimte is ook weer aan de orde gekomen trouwens. Sonja gaat nogmaals het voorstel krijgen om akkoord te gaan met co-ouderschap op papier, en uiteraard onderbouwd met goede argumenten. Een woning in Eindhoven maakt de uitvoering van de omgangsregeling makkelijker (dan hoeft ze de kids niet in Lommel op te komen halen), ik krijg gewoon een uitkering als ik m'n baan verlies (en daar ziet het wel naar uit), het maakt het vinden van een andere baan een stuk makkelijker, en last but certainly not least: het scheelt haar in de alimentatie.

Want laten we wel zijn: als ik in maart 2010 werkloos wordt en er dus financieel een stuk op achteruit ga, sta ik in no-time bij de Rechtbank om alsnog partneralimentatie te eisen. Bij Sonja draait alles om geld (dat, plus luxe, gemakzucht en maatschappelijke status), dus als je bij haar iets gedaan wilt krijgen zul je het zo moeten brengen dat jouw voorkeursoptie haar het minste geld kost.

Politieteller: vandaag 0, totaal 49

Als justitie het niet doet...

Het gesprek met Marion Salwegter vanochtend viel nogal tegen. Ze kwam vijandig over en weigerde mij informatie te verstrekken over Tom en Max. Volgens haar verbiedt de beroepscode haar om dergelijke informatie te verstrekken, kennelijk mag je als ouder dus niet eens meer weten hoe je kinderen er op medisch vlak aan toe zijn. Eerlijk gezegd vermoed ik dat die beroepscode een smoesje is, en Sonja tegen Marion Salwegter gezegd heeft dat ze mij niks mag vertellen.

Als ik informatie wil hebben moet ik dat maar aan Sonja vragen. Maar ja, die weigert categorisch om ook maar het minste beetje informatie te verstrekken, dus wat moet je dan nog? Terug naar de Rechtbank om haar te dwingen? Of Sonja d'r zin geven en alles maar gaan doen op haar manier? Kan ook hoor, maar ik denk niet dat ze blij zal zijn als ik 'r met d'r kop tegen de muur mep om 'r te dwingen informatie te verstrekken.

Toch maar eens gaan informeren bij de Nederlandse Vereniging van Huisartsen hoe het zit met het verstrekken van informatie over kinderen aan de ouders, en als blijkt dat Marion gelogen heeft gaat ze een heel groot probleem krijgen...

Aangezien Marcel Martens alsmaar niks van zich laat horen heb ik maar weer de dure methode toegepast om wat van 'm te horen: ik heb z'n secretaresse gebeld en voor morgenmiddag een afspraak gemaakt. Hopelijk wordt-ie nou eindelijk eens wat actiever.

Bureau Slachtofferinformatie heeft zich nog altijd niet gemeld, die heb ik dus ook nog maar eens een mailtje gestuurd. Deze keer wat fermere taal: als ik uiterlijk morgenmiddag 17:00 niks van ze gehoord heb of het idee heb dat ze te weinig gedaan hebben, ga ik zelf actie ondernemen. Mijn kinderen zullen hoe dan ook beschermd worden tegen kindermishandeling en de dader zal hoe dan ook gestraft worden; als politie en justitie het niet doen zal ik mij genoodzaakt zien het zelf te doen.

Politieteller: vandaag 1, totaal 49