Kroeggevecht!

M'n dienst van gisteravond was weinig enerverend, het belangrijkste verschil was dat ik begonnen ben met een busje in plaats van een gewone taxi en uiteindelijk m'n hele dienst met dat ding heb gereden. De fooien vielen ook vies tegen (minder dan een Euro), en zonder m'n laatste rit zou het een dienst zijn geworden om te vergeten.

Voor m'n laatste rit moest ik een vrouwelijke klant ophalen bij een café aan de Tongelresestraat. Toen ik het café binnenkwam was er een kleine oorlog gaande tussen twee jongedames: volop schelden en schreeuwen, vooral door degene die m'n klant bleek te zijn. Dat ontaardde vervolgens in nog meer schelden en schreeuwen, krabben, aan de haren trekken en dreigementen uit de categorie "als je nog één keer iets over me zegt maak ik je af". Er waren drie man voor nodig om die twee uit elkaar te halen.

Uiteindelijk is ze toch in de taxi beland, samen met haar vriend, en kon het stel naar huis. Vriendlief rekende af en was (ongetwijfeld mede door z'n alcoholgebruik) nogal royaal met z'n fooi. Rekent u even mee?

Hij rekende af met een biljet van € 50 en wilde twee tientjes terug. Per saldo heeft hij dus € 30 betaald. Het moest eigenlijk € 15,10 afrekenen maar "dan heb jij ook een beetje fooi". Oftewel, een fooi van € 14,90. Werd m'n avond toch nog goed.

Toen ik die twee had afgeleverd was het 02:30, bij gebrek aan een rit ben ik toen maar terug naar Nuenen gereden en was ik zowaar precies op schema (03:00) afgewerkt. Anderhalf uur later lag ik in bed, om 11:00 stond ik er weer langs. Dat was vroeger dan dat ik m'n wekker verteld had, maar om een of andere reden word ik na een uurtje of zes slaap altijd wakker.

Zo rond 16:00 ben ik weer richting Nuenen vertrokken voor m'n volgende dienst, deze tot 04:00 morgenvroeg. Het idee was om rond 17:30 in Nuenen te zijn zodat ik vooraf nog even warm kon eten. Alleen was het idee ook om op tijd te vertrekken vanwege de avondspits. Onderweg realiseerde ik me pas dat het zaterdag was en er dus geen avondspits was...

Onderweg Rob nog even gebeld om te vragen of Sonja nog post afgeleverd had. Dat bleek ze zowaar te hebben gedaan, maar aangezien er niemand thuis was kon ik die even niet ophalen. Gelukkig was ik later vanavond in de buurt en had ik alsnog m'n post.

Omdat ik toch veel te vroeg was heb ik m'n auto maar even op een parkeerterrein gezet, ik moest toch nog even online om m'n BTW-aangifte te doen. Dat ging dus niet door. M'n gebruikersnaam voor de website van de Belastingdienst had ik wel, m'n wachtwoord niet meer (die stond in een tekstbestandje op m'n PDA, maar ja, die is overleden) en om een nieuw wachtwoord aan te vragen moest ik het initiële wachtwoord opgeven dat ik gekregen heb toen ik m'n bedrijf begon.

Dat wachtwoord had ik nog wel.

Dat staat in de oorspronkelijke brief.

Die in m'n map met zakelijke correspondentie zit.

Die in m'n caravan ligt. Veertig kilometer verderop.

Nou ja, dan schuift de aangifte maar door naar morgen. Eigenlijk een dag te laat, maar dat heb ik al eens eerder meegemaakt en daar heeft de Belastingdienst niet over geklaagd. Het zal helpen dat het maar een klein bedrag is.

Co-ouderschap

Vandaag late dienst (van 18:00 tot 03:00) en dus had ik vandaag lekker veel vrije tijd. Om 09:15 opgestaan, kachel alvast aangemaakt en toen eerst maar eens op m'n gemak richting toiletgebouw. Even naar de WC, douchen (in hoog tempo, want de benaming "lauw" is nog teveel eer voor wat er uit de sproeier kwam), emmertje gevuld, tegen dat ik terug was in m'n caravan was die redelijk warm. Vervolgens op m'n gemak ontbeten volgens de regels van het "tijd-genoeg-ontbijt", dus drie boterhammen, bak yoghurt, koffie en versgeperst sinasappelsap.

Daarna was het tijd om aan het werk te gaan, er moesten nog een drietal klachten over de Eindhovense politie op papier gezet worden. Waarmee het totaal op vijf komt.

Woningverhuurder Domein blijkt te houden van vlot reageren: zo rond 14:00 werd ik gebeld door ene mevrouw Jebalia. Goed en slecht nieuws: men wil een kopie van het echtscheidingsconvenant waarin staat dat er co-ouderschap is afgesproken, dat sturen ze dan door naar de urgentiecommissie, en als die mij urgentie verleent is de ouderlijke woning in Best in principe voor mij. Maar ja, dat convenant is er niet, de co-ouderschap ook niet, dus mag m'n advocaat weer aan het werk. Het is hoogst twijfelachtig of Sonja zelfs maar op papier akkoord wil gaan met co-ouderschap dus heb ik eigenlijk iets nodig waarmee ik haar zo onder druk kan zetten dat ze akkoord gaat. Iemand een suggestie?

Griep in wording

Ik heb vandaag maar even niet de moeite genomen om bij het TNT Business Point te informeren of er nog een pakketje voor me zou liggen. Ik denk dat ik de schok even niet aan zou kunnen als er inderdaad wat zou liggen... :-)

Qua werk was het ook niet alles vandaag. Alles bij elkaar heb ik ruim twee uur van m'n dienst stilgestaan op het station. Dat bood natuurlijk wel mooi de gelegenheid om te Internetten, maar echt geweldig is het niet. Vooral ook niet omdat ik op een gegeven moment vooraan in de rij stond en nog een half uur had voordat ik aan m'n verplichte pauze moest beginnen. Net op tijd dook een klant op die heel veel haast had om op Eindhoven Airport terecht te komen. Klantvriendelijk als ik ben heb ik dus even flink vaart gemaakt (binnen de grenzen van de wet natuurlijk), waarna hij als dank voor de moeite een spectaculaire € 0,40 aan fooi achterliet. Dat doe ik dus ook niet meer.

Vervolgens ben ik m'n pauze maar gaan houden, en meteen daarna kon ik vanaf Eindhoven Airport een stel dat terugkwam van vakantie terug naar huis brengen. Dat ging niet direct helemaal goed. Na afgerekend te hebben kreeg ik het gevoel dat het niet klopte, waarna ik toch maar even ben gaan tellen en bleek dat de klant bijna € 20 te weinig had betaald. Dus ben ik maar even teruggegaan, alles uitgelegd en natuurlijk gezegd dat ik er van overtuigd was dat hij het niet met opzet fout gedaan had. Persoonlijk verdenk ik 'm ervan dat hij wel degelijk geprobeerd heeft me een poot uit te draaien, maar dat kun je nou eenmaal niet hardop zeggen.

En om de ellende compleet te maken lijkt het erop dat het griepvirus bezig is de macht over te nemen. Ik heb vannacht al niet echt geweldig geslapen, zo rond 03:00 werd ik wakker en daarna ben ik niet meer in slaap gevallen. Daarnaast ben ik in rap tempo werkelijk strontverkouden aan het worden. Dat begon vanochtend al met een verstopte neus en daarna is het steeds verder bergafwaarts gegaan. Als dit zo nog even doorzet zal ik waarschijnlijk de hele volgende week met griep in bed liggen.

Wel ben ik nog even lekker brutaal geweest. Ik heb tenslotte een woning nodig, de ouderlijke woning in Best staat nog steeds leeg, en volgens het spreekwoord hebben brutalen de halve wereld, dus heb ik bij Domein (de verhuurder van de ouderlijke woning) een brief in de bus gegooid met het verzoek mij de woning toe te wijzen. Niet geschoten is altijd mis tenslotte, en misschien helpt het.

Hallelujah!

Vanochtend op het TNT Business Point durfde ik het bijna niet meer te vragen. Dat hoefde ook niet, de man achter de balie zag me en zei dat hij wat voor me had. En zowaar, Viking Direct had geleverd. Twee dozen zelfs. HALLELUJAH!

Euh, twee dozen, ik had toch alleen nog een doos ordners tegoed? Die ordners hebben ze inderdaad geleverd (en zowaar ook nog de goeie), daarnaast hebben ze nu een tweede tonercartridge en een tweede datumstempel geleverd, en afgaand op het gekriebel op de pakbon komt er nog een labelmaker achteraan.

Zo blijf je bezig. Eerst leveren ze niets, vervolgens iets wat je niet besteld hebt, en uiteindelijk leveren ze een deel van je bestelling twee keer. Dan ben ik benieuwd of er een dezer dagen nog een pakketje voor me klaarligt bij TNT.

Vandaag had ik er wel aan gedacht om niet alleen m'n Netbook maar ook de bijbehorende USB-stick mee te nemen, en het blijkt allemaal nog te werken ook. HALLELUJAH!

Nu alleen nog een hardwareprobleem oplossen, want telkens na 5-10 minuten krijg ik het beruchte Blue Screen of Death. Dat kleurt weliswaar uitstekend bij m'n in metallic blauw uitgevoerde Netbook, maar het vermeldt ook iets over IRQ-problemen. Als je weet wat IRQ is weet je waar het probleem zit. Als je niet weet wat IRQ is: niet vragen, sommige dingen moet je niet willen weten. Maar goed, ik kan nu overal op Internet, met een beetje mazzel houdt dat zelfs in dat de geachte lezers (M/V) nu niet meer soms enkele weken moeten wachten op nieuwe berichten.

Het schiet allemaal niet op

Op maar liefst twee fronten schoot het vandaag allemaal niet op. Om te beginnen met m'n nieuwe Netbook. Die had ik meegenomen om te controleren of die Web'n'Walk intussen weer werkte. Halverwege Eindhoven bedacht ik dat het wel handig zou zijn geweest als ik niet alleen m'n Netbook maar ook die USB-stick had meegenomen. D'oh!

Om 07:30 heb ik me maar weer gemeld bij het TNT Business Point, waar nog een doos ordners op me zou staan te wachten. En jawel, u raadt het al, die was er dus niet. En dus kon ik 's middags Viking Direct maar weer eens gaan bellen. Wat bleek? Volgens hun administratie was gisteren geprobeerd het pakket af te leveren maar was er niemand thuis. Oftewel, ze hebben het ALWEER naar het verkeerde adres gestuurd. De dame aan de telefoon verzekerde me dat m'n pakket morgenochtend alsnog bij het TNT Business Point afgeleverd zou worden. Ja ja.

Netbook

Na het ontbijt, de afwas en een babbeltje met Gerrit over de verzekering van m'n caravan (laatste nieuws: het park gaat uitbreiden tot twee keer de huidige omvang) was het vandaag weer eens tijd voor een ritje naar Eindhoven. Eerst maar eens het TNT Business Point om een doos terug te sturen. De dame achter de balie liep al meteen naar achter (ze kennen me daar intussen wel) en kwam terug met een doos spullen. Die bleek afgelopen zaterdag al afgeleverd te zijn. Die andere doos terugsturen ging niet, die zal Viking Direct dus ergens op moeten komen halen. Ik weet alleen nog niet waar. Ik ben intussen wel razend benieuwd of ze morgen alsnog wat afleveren, en zo ja wat dan precies. Ik heb nog een doos ordners van ze tegoed, maar of ze die ook inderdaad zullen leveren? Eerst zien, dan geloven. En daarna een schadeclaim indienen, want door dat gestuntel heb ik m'n printer twee weken lang niet kunnen gebruiken. Dat is dus twee weken geen correspondentie, geen offertes, geen facturen, geen niks.

Na deze toch min of meer heuglijke ontwikkeling was het weer tijd om geld uit te gaan geven: eerst naar de Lidl, vervolgens de binnenstad in naar de Kijkshop en de winkel van T-Mobile, dan nog een rondje door de Nettorama, en dan terug naar Lommel.

T-Mobile? Yep. Ik ben dat gesodemieter met m'n huidige laptop zat en dus heb ik nu eindelijk die Netbook (kleine laptop) met mobiel Internetabonnement aangeschaft. Gelukkig was het rustig in de winkel dus heeft Carlo (de verkoper) alle tijd genomen om te controleren of het ding ook daadwerkelijk goed werkt. Al met al heb ik zeker een half uur in die winkel gestaan, en ik moet zeggen dat ik zeer tevreden ben over de service.

Op de terugweg moest ik natuurlijk zelf ook even proberen of het ding goed werkte. Niet dus. Zucht. Terug in m'n caravan eerst even gegeten en daarna gekeken of ik de oorzaak van het probleem kon vinden. Ik vermoed dat ik het gevonden heb, maar het daadwerkelijk uitproberen zal tot morgen moeten wachten. Met die Web'n'Walk stick van T-Mobile kan ik weliswaar verbinding krijgen buiten Nederland, maar dat is nogal aan de prijzige kant.

Zondag Slaapdag

Schandalig gewoon. Rond 01:00 lag ik in bed, om 09:00 werd ik wakker van de wekker, vervolgens heb ik me omgedraaid en heb ik verder geslapen tot 13:30. Schandalig! Maar wel eens een keer lekker, m'n lichaam zal het wel nodig gehad hebben, die wisselende diensten blijven toch niet zonder gevolgen. Nu moet ik die uitslaapdagen alleen nog beter zien te plannen: een prima activiteit als het slecht weer is, maar vandaag was het stralend weer. Droog, zonnig, aangename temperatuur voor de tijd van het jaar. Sterker nog, terwijl ik deze alinea zat te typen tijdens m'n ontbijt/lunch kreeg ik het zo warm dat ik de verwarming maar uitgezet en m'n overhemd uitgetrokken heb. Zes graden buiten, en ik zit in een t-shirt achter m'n computer...

Rest enkel de vraag waarom ik het zo warm had. Kwam het door de combinatie van mooi zonnig weer en een petroleumkachel die het voor de verandering eens goed deed? Of zou het toch de overgang zijn? :-)

Het nadeel van zo extreem uitslapen is natuurlijk wel dat je dan een stuk minder gedaan krijgt op een dag. Desalniettemin was het toch een productieve dag. Op m'n gemak ontbeten, onder de douche, naar de Wash-O-Matic, terwijl de wasmachine draaide even de digitale snelweg op, terug in m'n caravan de was opgeruimd, rond etenstijd even wat gaan eten bij 't Bagetje, nog even gamen, en dan naar bed.

De was heeft trouwens een verrassing opgeleverd. Op de "eetkamertafel" (tussen aanhalingstekens want ik heb geen eetkamer) ligt een tafelkleed, dat ligt er al zolang ik deze caravan heb. Vandaag mocht-ie dus ook een keer mee in de was (het kleed, niet de tafel) en bleek die tafel zowaar uitschuifbaar te zijn. Há, 2 x 30 cm meer werkruimte achter m'n computer dus! Althans, in theorie, want er kleven wat praktische bezwaren aan. Uitschuiven naar links gaat niet want dan staat m'n printer in de weg, uitschuiven naar rechts kan niet want dan kan ik niet meer achter die tafel vandaan. Dat gaat dus weer wat creatief denkwerk vergen.

Babybadje: de alternatieve toepassing

De zaterdag begon slecht: rond 03:30 werd ik wakker met last van m'n darmen. Het voelde weer eens alsof er een loden bal voor de uitgang lag. Oh jippie. Opstaan dus, in rap tempo aangekleed, jas aan, handschoenen aan, en op een drafje naar het toiletgebouw. Daar heb ik zeker een kwartier op het toilet gezeten voordat ik van die loden bal af was. En toen weer terug naar bed.

Toen ik weer wakker werd kwam er een hoop licht van buiten en ontbrak het tikkend geluid op het dak m'n caravan. Goed nieuws dus: de zon was terug en de regenbuien waren vertrokken. Dat kwam mooi uit, want er stond veel op de planning.

Eerst even de kachel aan en brood uit de diepvries trekken, vervolgens met m'n afwas naar het toiletgebouw. Afwassen deze keer in het babybadje aangezien daar nog wel een stop in zit. En ja, natuurlijk heb ik het babybadje ook weer schoon achtergelaten. Meteen ook maar even naar het toilet, en dan terug naar m'n caravan en m'n ontbijt, uiteraard eentje die past bij het hebben van een vrije dag: boterhammen, koffie, bak yoghurt en versgeperst sinasappelsap.

De planning voor de rest van de dag voorzag in een bezoekje aan de receptie voor de eventuele post en de verzekering van m'n caravan, een stop bij de de doe-het-zelfzaak en de Lidl, een rondje Internet, en op de terugweg even weer een voorraad petroleum inslaan. Het was me grotendeels niet gegund. Er lag zowaar post bij de receptie (een rekening van de loodgieter) maar Gerrit (die over de caravanverkoop gaat) was met iemand in gesprek dus daarvoor zal ik morgen of zo terug moeten. Zowel de doe-het-zelfzaak als de Lidl hadden van alles, behalve wat ik hebben moest. Dan maar even door naar de wat verderop gelegen Aldi, maar die was weg. Het pand zag eruit alsof het compleet gestript was.

M'n rondje Internet heb ik ook niet meer gehaald, alleen de petroleum is gelukt. Nou is het allemaal niet onoverkomelijk, maar het betekent wel een vrij weekend zonder Italiaanse bollen bij het ontbijt en vanavond nasi goreng zonder saté. Dan maandag maar boodschappen doen in Eindhoven, zowel bij de Nettorama als bij de Lidl, misschien dat de nasi goreng dan maandagavond wel met saté geserveerd kan worden. Jazeker, twee dagen hetzelfde, maar omdat ik geen zin heb om dat spul twee dagen op rij te eten staat het voor vandaag en overmorgen op het menu, morgenavond ga ik m'n gezicht weer eens laten zien bij 't Bagetje. Da's ook alweer een paar weken geleden.

M'n rondje Internet schuift door naar morgen, dat kan dan mooi gecombineerd worden met een bezoek aan de Wash-O-Matic. Efficiency is alles.

Vanmiddag ben ik maar weer eens verder gegaan met iets wat er ook al lang ligt en hoognodig gedaan moet worden: het maken van de jaarafrekeningen. Wat een ***werk. Maar goed, de verwachting is dat ik uiteindelijk per saldo nog een hoop geld van Sonja tegoed heb, en dat motiveert best wel. :-)

Na m'n avondhap had ik eigenlijk niet echt zin meer om verder te gaan met die afrekeningen, ik had eigenlijk helemaal nergens meer zin in, maar het was te vroeg om dan maar naar bed te gaan. Dus bleef er maar één optie over: de Luie Zondagavond. Onderuit op de bank, DVD in de PlayStation, film kijken. Vanavond "Bridget Jones's Diary". Ik moest zowaar moeite doen om 'm te kunnen kijken. Eerst begon de PS2 te mekkeren dat hij de DVD niet wilde spelen vanwege een "Parental Lock" op het apparaat, toen ik die eraf gegooid had bleken beeld en geluid niet synchroon te lopen. Dan krijg je dus het effect dat je iemand eerst ZIET praten en 'm met een seconde of twee vertraging HOORT praten. Een keer terug naar het hoofdmenu en de audio-instellingen loste het probleem op.

De menu-optie voor de taalinstellingen hadden ze op deze DVD trouwens net zo goed achterwege kunnen laten: de enige keuze die je hebt is Engels. Daar staat dan wel tegenover dat je de film desgewenst kunt kijken met Arabische ondertitels. :-)

Het blijft moeilijk...

Zowaar, Viking Direct bleek een doos voor me afgeleverd te hebben bij het TNT Business Point. Euh, eentje maar? Er zouden er twee moeten zijn, een doos met ordners en een doos met andere spullen. Dus niet, ze hadden er maar eentje afgeleverd. Die voelde eigenlijk ook wel erg licht aan en de inhoud rammelde, dat voorspelde dus ook al niet veel goeds. Blijkt dat ze m'n bestelling niet gestuurd hebben maar wel een doos met plastic brievenbakjes. Die ik niet besteld heb.

Nog maar weer een keer bellen dan en weer alles uit moeten leggen. Het slot van het liedje was dat ze m'n spullen alsnog zullen leveren, maar die kan ik dan dinsdagochtend pas ophalen. Als ze het dan WEL goed doen tenminste en ik niet weer moet gaan bellen om dan te horen dat ze alles weer naar de Brederolaan hebben gestuurd.

Dit betekent dus dat, als ze het deze keer wel meteen goed doen, ze bijna twee weken nodig hebben gehad om een bestelling uit te leveren. Viking Direct adverteert met "vandaag besteld, morgen geleverd"...

Maar de ellende was nog niet voorbij. De trouwe lezer zal zich wellicht herinneren dat ik afgelopen zomer melding heb gemaakt van huiselijk geweld en dat die melding doorgestuurd is naar het Steunpunt Huiselijk Geweld (SHG). Vervolgens heb ik één bezoekje gehad van ene meneer Verstappen van het SHG waarbij bleek dat ze (zoals bij het SHG gebruikelijk) er vanuit waren gegaan dat de vrouw het slachtoffer was en ik de man de dader. Die Verstappen heeft nadien nog één keer gebeld en sindsdien heb ik niks meer van het SHG gehoord, laat staan dat ik hulp van ze heb gekregen.

Vanmiddag heb ik ze dus maar eens gebeld in een poging een afspraak los te peuteren. Dat is met enige moeite ook gelukt, zij het pas over een paar weken, maar het bleek wel dat ze helemaal niet bekend waren met mijn zaak, ik stond helemaal niet als slachtoffer geregistreerd! Oftewel, die Verstappen heeft het dossier nooit aangepast! Nu snap ik ook waarom Sonja bij Slachtofferhulp terecht is gekomen: doordat zij (geheel ten onrechte) als slachtoffer wordt beschouwd hebben ze haar natuurlijk doorgestuurd naar Slachtofferhulp, terwijl het eigenlijke slachtoffer in de kou is blijven staan.

Ik zie de bui trouwens al hangen voor die afspraak. De intake verloopt namelijk via NEOS in Eindhoven, daar ben ik al eens geweest maar daar heb je niks aan als je grootste probleem bestaat uit het niet hebben van zelfstandige woonruimte. NEOS biedt je enkel een plaatsje in het Labrehuis, daar zit je zonder privacy tussen allerlei crisisgevallen en moet je als "eigen bijdrage" ook nog eens 70% van je inkomen inleveren. Kortom, ik zie het er nog van komen dat mr. Martens er nog een zaak bij gaat krijgen.

Met dank aan de Gemeente Eindhoven

TomTom gaat weer eens extra moeite kosten. Een tijdje geleden heb ik een hoop geld betaald voor een nieuwe kaart van West-Europa die er niet bleek te zijn. Daarop kreeg ik van de helpdesk te horen dat het bedrag gecrediteerd zou worden. Vanmiddag lag weer een afrekening van Visa in de bus, de tweede inmiddels sinds die toestand, maar ik heb m'n geld nog altijd niet teruggekregen. Zucht, moet ik daar weer achteraan.

Ook Viking Direct vergde weer wat van mijn tijd. Het pakket bleek alweer niet aanwezig te zijn op het TNT Business Point, dus ben ik maar weer gaan bellen. Jawel, u raadt het al, ze hadden het weer naar de Brederolaan gestuurd. Alleen lag het deze keer nog in de vrachtwagen, morgenochtend zou het alsnog op het Business Point afgeleverd worden. Ja ja, eerst zien en dan geloven.

Vlak voordat ik aan het werk ging kreeg ik ook nog commentaar op m'n schoenen. Buiten werktijd loop ik op sportschoenen, normaliter trek ik m'n nette schoenen aan als ik ga werken maar dat was ik compleet vergeten vandaag. Martien vond die sportschoenen "wel erg trendy voor op de taxi".

Gelukkig zat niet alles tegen, het positieve nieuws is dat ik weer eens gelijk bleek te hebben. Vanmiddag heb ik de Gemeente Eindhoven gebeld om te informeren of de Gemeentelijke Belastingen nu perceelsgebonden zijn (zoals ik en mijn advocaat stellen) of persoonsgebonden zijn (zoals Sonja en haar advocate beweren). Die belastingen blijken wel degelijk perceelsgebonden te zijn, mr. Van Galen strooit dus weer eens met beweringen die niet gehinderd worden door enig waarheidsgehalte. (Da's nog eens een nette manier van zeggen dat ze weer heeft gelogen, hè?)

Logisch ook natuurlijk dat die belastingen perceelsgebonden zijn. In die belastingen zit onder andere ook het rioolrecht en de afvalstoffenheffing. Het is ondoenlijk om daarvoor elke volwassene afzonderlijk een belastingaanslag te sturen. Goed, theoretisch is het wel mogelijk, maar dan moet je elke bewoner z'n eigen afvalcontainer geven, registreren welke container van wie is, en van elke bewoner afzonderlijk gaan registreren hoe vaak hij of zij naar het toilet gaat. En dan moet je eigenlijk ook nog per toiletbezoek registreren of de betreffende bewoner alleen geplast heeft of ook gepoept. Immers, ontlasting belast het riool meer dan urine.

Ik kan me zo voorstellen dat veel mensen er toch moeite mee zouden hebben als de Gemeente hun toiletgebruik zou gaan registreren, en dan heb ik het nog niet gehad over de juridische haken en ogen. Iets met privacy en zo...

Advocaat

Voor vandaag stond alleen m'n bezoek aan m'n advocaat op het programma. Met e-mail, brieven en telefoontjes kom je een heel eind, maar zo af en toe is het toch wel handig om elkaar te zien, zeker als er meerdere zaken lopen. Het was een vruchtbare bijeenkomst. Uiteraard kan ik niet alles vertellen, het is tenslotte mogelijk dat de vijand meeleest.

Zaak #1: Echtscheiding
De Rechtbank heeft de uitspraak aangehouden (dat wist ik al) maar heeft noch een reden noch een nieuwe datum medegedeeld. Afwachten dus. Van Galen heeft ook weer van zich laten horen; de door mij doorgestuurde rekeningen van UPC en Brabant Water zijn door Sonja betaald, de rekening voor de gemeentelijke belasting is teruggestuurd. Die wil ze niet betalen omdat die belasting zogenaamd persoonsgebonden zouden zijn en Sonja zelf ook een aanslag hiervoor ontvangen zou hebben. Die belasting is volgens mij en mijn advocaat echter perceelsgebonden, ik heb in al die jaren ook nooit een aanslag voor Sonja binnen zien komen. We zijn dus allebei benieuwd naar die vermeende aanslag die Sonja ontvangen zou hebben. Voor de zekerheid toch maar even navragen bij de Gemeente Eindhoven of die belasting perceels- of persoonsgebonden is.

Zaak #2: Hoger Beroep
Het hoger beroep stond voor 13 januari 2009 op de rol maar is doorgeschoven naar 27 januari 2009. Dan wordt er nog geen uitspraak gedaan maar wordt een datum voor arrest bepaald. In gewoon Nederlands: dan wordt de datum bepaald waarop het Hof uitspraak doet. Die tweede stapel papier die ik daarvoor heb opgestuurd kon niet meer mee maar kan nog wel op de zitting worden ingediend. Samen met wat ik voor die tijd verder nog boven water kan halen. En dat zal me ook ongetwijfeld nog wel lukken. Ik weet niet bij welke, maar bij een van die twee zittingen moet ik zelf ook op komen dagen. Da's mooi, want Van Galen zal ongetwijfeld op het laatste moment wel weer wat verzonnen hebben, dan kan dat meteen ter plekke lekgeschoten worden.

Zaak #3: Connexxion
Connexxion heeft eerder al erkend dat mijn dienstverband per 1 november verlengd was maar heeft nu opeens bedacht dat die overeenkomst van rechtswege zou zijn beëindigd. De gevorderde nabetaling van salaris is dus ook niet overgemaakt. Kort en goed: dat wordt dus nog één brief naar Connexxion met een poging de zaak zo opgelost te krijgen, daarna wordt het een rechtszaak.

Op de weg terug naar Lommel heb ik nog even een tussenstop gemaakt om met Viking Direct te bellen. M'n bestelling is inderdaad retourgekomen, aangezien ik nog wat meer spullen nodig heb heb ik vervolgens een nieuwe bestelling geplaatst, weer aangegeven dat die naar het TNT Business Point gestuurd moet worden, en in het vak met opmerkingen ook nog eens expliciet aangegeven dat de zending niet naar het kantooradres maar naar het TNT Business Point moet. Voor 18:00 besteld, dus morgen 07:30 zou het klaar moeten liggen. Het zal mij benieuwen.

De Wraak van de Schoonmoeder

Vanochtend had ik weer een afspraak bij de GGzE. De receptioniste was alweer in een bijzonder vrolijke bui; het wordt nog gezellig daar.

En daarna mocht ik weer aan het werk. In m'n postvakje bij de baas bleek een rittenstaat te liggen met een begeleidend briefje: op de rittenstaat zou een afstand van 0,52 kilometer niet verantwoord zijn bij een rit van de PC Hooftlaan naar de Drosserstraat. Alleen, op de hele rittenstaat komt die rit niet voor...

Desalniettemin: of ik maar even die halve kilometer wil verantwoorden anders wordt het overeenkomende ritbedrag op m'n salaris ingehouden. Maar ja, ik kan geen rit verantwoorden die ik niet gereden heb, dus dat mag de administratie donderdag even uitleggen.

Om m'n pakketje te krijgen heb ik Rob maar ingeschakeld: ik heb 'm gevraagd om Sonja te bellen en haar te vragen dat pakketje vandaag nog bij 'm af te leveren. Later op de dag kreeg ik een SMS-je van 'm met het verzoek hem even te bellen. Dat heb ik dan ook gedaan, en toen werd weer een hele hoop duidelijk.

M'n pakketje was inderdaad op donderdag afgeleverd, precies zoals ik van Viking Direct had verwacht. Sonja was op dat moment niet thuis, m'n schoonmoeder was er echter wel. Die heeft het pakketje echter niet aangenomen maar weer mee terug laten nemen! Nou is m'n schoonmoeder toch al bepaald geen helder licht maar dit slaat echt alles! Wie of wat geeft haar het recht om zoiets te doen? Ik voel spontaan de aandrang opkomen om een straat- en contactverbod te gaan eisen voor m'n schoonmoeder: wegblijven bij m'n woning en geen contact met m'n kinderen.

Commentaar van Sonja: ze vond het nogal raar dat ik een pakketje had laten sturen naar een adres waar ik niet meer woon. Bullshit, want ze weet heel goed dat ik officieel nog steeds daar woon en ze weet ook heel goed dat m'n bedrijf ook nog steeds in mijn woning gevestigd is.

Voer dus weer voor m'n advocaat. Die kan meteen aan de slag, want toevallig had ik eerder vandaag al z'n secretaresse gebeld voor een afspraak. Ik was er al helemaal op ingesteld dat het wel ergens volgende week zou worden, maar ik bleek zowaar morgen al terecht te kunnen. Dat kwam al helemaal goed uit aangezien ik morgen een vrije dag heb. Morgenmiddag ga ik weer eens richting Rosmalen.

Bij een van m'n ritten vanavond kwam ik een kind tegen met een bijzonder goed geheugen. Hij beweerde dat ik hem al eens eerder opgehaald had. Zou best kunnen, maar ik heb al zoveel kinderen in m'n taxi gehad dat ik ze echt niet kan onthouden. Echter, toen ik 'm thuis afleverde realiseerde ik me dat ik hem inderdaad al eens eerder opgehaald had. Pakweg een half jaar geleden, toen ik nog bij Connexxion werkte, heb ik 'm een keer thuis opgehaald om 'm naar school te brengen. Ongelooflijk, hij heeft me dus maar één keer eerder gezien, dat is al maanden geleden, maar hij herkende me toch. Goei geheugen.

Ik was eigenlijk om 23:00 afgewerkt, om 21:30 kwam ik aan op het station, om 22:30 stond ik er nog steeds. Om 22:45 wilde ik net er mee ophouden toen er opeens (schrik!) klanten opdoken: een stel dat naar de Aalsterweg wilde. Intussen had ik al verzocht om einde dienst maar dat moest dus maar even wachten.

Op het moment dat je met een klant vertrekt moet je aan de centrale melden waar je heen gaat. Dat heb ik dus gedaan, en dat leidde weer tot wat mobilofoonhumor. Deze keer met centraliste Rian.

Ik: "Instap naar de Aalsterweg, en daarna naar huis"

Rian: "Ja ja". (op een toon van "dat zullen we nog wel eens zien")

Ik: "Moet je mee uitkijken hoor, ja zeggen. Heb ik ook een keer gedaan, toen ik wakker werd bleek ik getrouwd te zijn"

Rian: "Toch niet met mij!"

Ik: "Nee, niet met jou. Hoezo, had je belangstelling?"

Rian: "Maak je maar geen illusies"

Nou deed ik dat toch al niet, Rian is verder een aardige meid maar zo aardig nou ook weer niet. :-)

De post is er weer eens

Vooraleer aan het werk te gaan ben ik nogmaals bij het TNT Business Point gaan informeren of mijn pakketje al gearriveerd was. Dat bleek nog altijd niet het geval te zijn, maar door m'n krappe planning ben ik er niet meer aan toegekomen om Viking Direct maar eens te gaan bellen.

Vanmiddag kreeg ik een SMS-je van Rob met de mededeling dat er weer post voor mij bij hem lag. Tegen dat ik moest pauzeren was ik toch in de buurt dus heb ik van de nood maar even een deugd gemaakt. Post ophalen, bakkie koffie, boterhammetjes naar binnen werken, even bijkletsen en dan weer terug aan het werk.

Op de weg terug naar Lommel nog even gauw online voor de eventuele e-mail, en meteen de orderbevestiging van Viking Direct nog eens bekeken. Toen werd ook meteen duidelijk waarom ik m'n spullen nog altijd niet binnen had: die hebben ze dus toch naar m'n huisadres gestuurd! En Sonja is uiteraard niet zo sympathiek om te bedenken dat ik dat pakketje wel eens nodig zou kunnen hebben en het vervolgens even bij Rob af te leveren.

Ik word hier zo ontzettend moe van...

Kroegenritten

Het is wel ander publiek met die kroegenritten. Zo had ik er om 22:00 al eentje van Engelse makelij die werkelijk straalbezopen door iemand in de taxi gezet werd, en zo ver heen was dat hij z'n adres niet meer uitgesproken kreeg. Gelukkig was hij nog net in staat om de weg te wijzen, al moest ik 'm onderweg wel wakker houden. Thuisgekomen bleek hij ook nog eens geen geld bij te hebben, waarop z'n wederhelft maar even afrekende. Die wederhelft was weliswaar bijzonder aantrekkelijk, maar tegen dat die vent nuchter wakker wordt wil ik toch niet in zijn schoenen staan...

Een andere klant was weer eens zeer behulpzaam bij het aanvullen van m'n wisselgeld: eerst ruim een tientje afrekenen met kleingeld, en het resterende handje kleingeld was fooi. Handig.

Ook leuk: ergens ver na middernacht stapte er een knul in met drie jongedames als gezelschap. Eén van die (ook goed aangeschoten) jongedames wilde niet naar huis gebracht worden maar naar haar auto. Toen ik vroeg waar haar auto dan stond kwam er op een heel benepen toon uit: "Dat weet ik niet meer". Gelukkig wist de jongeman het nog wel.

Tot slot om 03:45 nog een rit naar Helmond, een stel dat in Eindhoven een feestje had gehad en naar huis wilde. De vrouwelijke helft voorin (met duidelijk ook aardig wat teveel alcohol op), met als bestemming "het UPC-gebouw, en vandaar wijs ik de weg wel". Ook hierbij werd de mannelijke helft uiteindelijk bevorderd tot navigatiesysteem, want nog voor Helmond was de jongedame al zo ongeveer knock-out.

Door die rit was ik wel weer later afgewerkt dan bedoeld. Eigenlijk moest ik tot 04:00 werken, maar het was bijna 05:00 toen ik eindelijk weer in m'n eigen auto zat en 06:00 tegen dat ik weer in Lommel was. Het was bijna nog later geworden omdat onze centralist me eerst nog een keer terug naar het centrum van Eindhoven wilde sturen, maar daar heb ik toch maar even een stokje voor gestoken.

Ik heb nog even overwogen om m'n slaap maar over te slaan en gewoon door te gaan, maar het bed heeft het toch gewonnen. Ik sliep al voor m'n hoofd m'n kussen raakte.Zo rond 14:30 werd ik weer wakker.

Het was eigenlijk ook wel weer eens tijd om een keer af te wassen. Ook dat leidde weer tot een complete expeditie. In eerste instantie was ik van plan om met m'n emmertje naar het toiletgebouw te gaan om daar water te halen, maar halverwege m'n straatje bedacht ik opeens dat het eigenlijk net zo makkelijk (zo niet makkelijker) zou zijn om m'n afwas gewoon mee te nemen. In het toiletgebouw heb ik volop ruimte, gratis onbeperkt warm en koud stromend water, en als het meezit ook nog wat aanspraak (ik ben niet de enige die daar z'n afwas doet). Terug naar de caravan dus, grotere emmer gepakt en daar m'n afwas, een fles afwasmiddel en een theedoek in gedaan, en weer richting toiletgebouw. Na 20 meter kon ik eerst weer terug, want het schoot me opeens te binnen dat afwassen een stuk makkelijker gaat als je ook een afwasborstel meeneemt. Maar uiteindelijk is de afwas toch gedaan. Volgende keer wel nog een handdoek meenemen en een vaatdoek om de sporen uit te wissen.

Net voor die expeditie had ik de verwarming alvast aangemaakt en wat brood uit de diepvries gehaald, toen ik terug kwam was het warm binnen en was m'n brood ontdooid, en kon er ontbeten worden. Al zou je het, gezien het tijdstip, ook een late lunch kunnen noemen. Dat werd meteen ook maar een werklunch: op m'n gemak eten en ondertussen m'n administratie bijwerken.

Vervolgens moest ik toch echt naar Lommel om m'n was te gaan doen, anders blijft het maar liggen. Alleen moest ik nog even een psychologische grens over: intussen was het al weer langzaam donker aan het worden buiten. Maar ik heb het deze keer toch voor elkaar gekregen, m'n witte was is weer (min of meer) wit. Alleen bleek ook 12 minuten in de wasdroger niet voldoende, althans niet voor alles. Vreemd genoeg was een deel wel droog en deel nog niet helemaal, waardoor er 's avonds alweer kleren in m'n caravan hingen te drogen. Volgende keer nog maar drie minuten langer in de droger dan, ooit kom ik er wel achter hoe lang m'n was nou eigenlijk echt nodig heeft om helemaal droog uit de droogkast te komen.

Vanavond heb ik me maar weer eens een luie avond veroorloofd: lekker languit op de bank, pilsje en bakkie chips erbij, en een DVD-tje in de PlayStation (bij gebrek aan een gewone DVD-speler). De film vanavond: The First Wives Club. Lachen natuurlijk om te zien hoe de dames hun ex-echtgenoten onderuit halen, maar het bracht wel de gedachte naar boven dat er dan eigenlijk ook een First Husbands Club zou moeten zijn, voor mannen die door hun echtgenotes zijn ingeruild voor een ander (lees: jonger, rijker en knapper) exemplaar.

Waar is de kroeg?

De nacht begon al met bijna ruzie met de centrale. Wat doet die vent namelijk als je een kroegenrit krijgt? Die geeft de naam van de kroeg en de plaats, en meer niet. Zoiets belangrijks als het adres is teveel moeite. Tja, en ik ken echt alle tig-honderd kroegen in de regio Eindhoven niet hoor! Commentaar van de centralist: ik moest thuis maar gaan Googlen om al die adressen te achterhalen, want anders moest hij ze telkens opzoeken. Pardon? Moet ik nu naast m'n eigen werk ook nog zijn werk gaan doen? Toen ik opmerkte dat ik in m'n caravan geen Internet heb kwam als commentaar dat ik dan maar in een Internetcafé moest gaan zitten!

Om 03:00 weer naar Lommel, naar bed en ergens tegen 12:00 weer eruit. Desalniettemin heb ik toch weer niet voor elkaar gekregen om m'n was te gaan doen. Zucht. Maar morgen ben ik vrij (althans, vanaf 04:00) dus morgenmiddag zou het moeten lukken. Ik krijg m'n was wel gedaan, het duurt alleen wat langer.

Jeugdzorg, deel 2

Bij wijze van uitzondering twee berichten op één dag. Deze tweede was aanvankelijk bedoeld als één korte alinea in het eerste bericht, maar het is een wat langer verhaal geworden. Vandaar dus twee berichten vandaag.

Gisteren stond er in De Pers een artikel over Bureau Jeugdzorg. Op veel plaatsen op Internet (onder andere op Hyves) wordt steen en been geklaagd over Bureau Jeugdzorg, worden medewerkers met naam en foto vermeld, en worden er incidenteel zelfs bedreigingen geuit aan het adres van Bureau Jeugdzorg en haar medewerkers. Dat vinden ze daar natuurlijk helemaal niet leuk, tegenwoordig wordt er door Bureau Jeugdzorg dan ook volop gedreigd met juridische stappen.

Dat hebben ze bij mij ook een keer gedaan. Omdat ik in m'n weblog de naam van een medewerker had genoemd (ene Erik Bruning, omdat hij het presteerde om 25 minuten te laat op onze afspraak te verschijnen!) kreeg ik een tijdje geleden een brief van ze waarin ik gesommeerd werd die naam binnen een week uit m'n blog te verwijderen anders zouden ze civiel- en strafrechtelijke stappen ondernemen. Ik heb niks misdaan dus ben ik er niet op ingegaan, ik heb er niets meer van gehoord. Pure intimidatie door Bureau Jeugdzorg dus. Ze hebben zich zelfs in het geheel niet gemeld over het feit dat ik ook Erik's collega Stan Smits ergens in m'n blog vermeld heb.

Bureau Jeugdzorg (en andere overheidsinstanties die klagen over agressieve cliënten) zouden echter eerst eens naar zichzelf moeten kijken. In plaats van met harde maatregelen te dreigen zouden ze eerst eens moeten gaan onderzoeken waarom hun cliënten agressief worden en hun gal spuien op Internet. Die cliënten doen dat echt niet zomaar, daar zullen ze ongetwijfeld een hele goede reden voor hebben.

Kijk maar eens naar mijn geval. Ik heb Bureau Jeugdzorg al meerdere malen gewaarschuwd dat Tom en Max door Sonja stelselmatig psychisch, verbaal en fysiek mishandeld worden, ik heb bij de politie zelfs al melding gemaakt van kindermishandeling, maar Bureau Jeugdzorg verdomt het om iets te ondernemen. Die vinden het makkelijker om achter hun computer te blijven zitten met een bak koffie, te vergaderen en rapporten te schrijven, want dat is veel makkelijker en goedkoper dan datgene doen wat ze geacht worden te doen: kinderen te beschermen. Zolang er geen doden en gewonden vallen doet Bureau Jeugdzorg niks, en daarna blijft hun activiteit waarschijnlijk beperkt tot het met een beschuldigende vinger naar andere instanties wijzen omdat die niet ingegrepen hebben.

Jeugdzorg, deel 1

M'n planning voor vandaag: 10:00 opstaan, douchen, ontbijten, kleren wassen, afspraak met Ageeth Bikker van de Combinatie Jeugdzorg, pakketje ophalen, boodschappen doen, werken. Ik zeg slechts één woord: planning.

Inderdaad.

Dat opstaan lukte nog wel zij het met een uur vertraging, douchen en ontbijten lukte ook nog wel, maar toen zag ik in m'n agenda dat ik die afspraak met Ageeth Bikker om 15:00 had, een uurder eerder dan ik dacht. De Wash-O-Matic zal dus nog een dag langer moeten wachten.

Voordat ik richting Eindhoven ging bedacht ik dat het wel een goed idee zou zijn om even de hoofdkraan van het water open te draaien zodat de spoelbak van m'n toilet weer vol kon lopen en ik het toilet dan weer een keer kon doorspoelen. Het enkele feit dat ik dat hier vertel maakt al duidelijk dat ook dat niet helemaal ging zoals bedoeld.

Toen ik de hoofdkraan opendraaide hoorde ik meteen water stromen in m'n tuinhuisje. Na een paar seconden bedacht ik dat het wel erg veel lawaai maakte voor een vollopende stortbak, dus leek het me verstandig om even te controleren wat er aan de hand was. Jawel, weer een lek! Ondanks de 24 uur per dag stokende vorstbeschermer en het isolatiemateriaal om alle leidingen is er nog een leiding gesneuveld. Die zit gelukkig wel makkelijk bereikbaar dus dat zou makkelijk te repareren moeten zijn. Tegen dat ik weet hoe je zoiets moet repareren. Ik was wel heel snel terug bij de put om de hoofdkraan weer dicht te draaien.

Van m'n gesprek met Ageeth ben ik niet veel wijzer geworden. Ze komt tegenwoordig elke week bij Sonja over de vloer, vind dat ik ontzettend leuke kinderen heb (dat zijn ze inderdaad) en Tom en Max zijn ook al gek op Ageeth. De eerste keer dat ze over de vloer kwam mocht ze van Tom niet weg voordat ze z'n kamer en z'n Lego gezien had. Wat er nu eigenlijk echt gebeurt aan hulpverlening heb ik er echter nog altijd niet uitgekregen. Sonja wil ook nog steeds niet met mij aan één tafel, nog steeds met het smoesje van "rust". Ik heb Ageeth er nog maar eens op gewezen dat Sonja dit enkel doet om mij onderuit te halen.

Sonja heeft een bloedhekel aan alles wat hulpverlener heet en zich met haar bemoeit, ze zou niets liever willen dan dat ze allemaal opsodemieteren zodat zij ongestoord haar gang kan gaan. Ik heb Ageeth dan ook maar alvast een voorspelling gegeven: binnenkort zal Sonja aankondigen dat ze geen hulp meer nodig heeft en wordt Combinatie Jeugdzorg samen met Bureau Jeugdzorg en alle andere instanties zonder pardon aan de kant gezet.

Ageeth vindt het ook niet nodig om mij voortdurend op de hoogte te houden van de ontwikkelingen. Ze komt weliswaar elke week bij Sonja maar ondanks aandringen heb ik m'n volgende afspraak met haar pas over een maand. Oftewel, ook dit is weer gewoon een geval van standaard hulpverlening aan mannen: je krijgt een stoel en een bak koffie, je mag je verhaal vertellen en dan ga je weer. Voor de rest gebeurt er niets. Er moet echt eerst bloed op de muur zitten voordat hulpverleners in dit land eens een keer actie ondernemen. Het sterkt mij in elk geval wel in m'n plan om tegen Sonja aangifte te doen wegens huiselijk geweld en kindermishandeling. Misschien dat die hulpverleners eens een keer wakker schrikken als ze merken dat hun cliënte opgepakt is en in de cel zit.

Ik denk dat ik vanaf nu ook maar een wekelijkse update van Ageeth af ga dwingen. Ze komt elke week een keer bij Sonja dus ga ik 'r voortaan maar elke vrijdag bellen.

Na m'n bezoek was het TNT BUsiness Point het volgende doel. Helaas, m'n pakketje was nog steeds niet gearriveerd. De TNT-medewerker adviseerde om Viking Direct te bellen, maar daar had ik natuurlijk weer geen telefoonnummer van bij de hand. Dat wordt dus maandag.

Zo ergens tegen 22:45 werd het tijd om te gaan eten en was het even lachen. Hieronder de mobilofoonconversatie tussen Nicolien (de centraliste) en mij. Het nummer "155" is het nummer van m'n taxi.
Nicolien: "155? Hapje eten?"Ik: "Met jou? Ja hoor, altijd! Heb je al ergens een tafeltje gereserveerd of moet ik daar nog even voor bellen?"Nicolien: "Ik ben over tien minuten afgewerkt."Ik: "Dan ben ik over tien minuten bij je. Oh shit, ik moet tot drie uur werken."

Het moge duidelijk zijn dat ik op m'n eentje gegeten heb...

Die mobilofoon zorgt eigenlijk elke dienst wel voor entertainment. Dat ding is bedoeld voor zakelijke communicatie, eigenlijk mag-ie ook alleen daarvoor gebruikt wordt, maar er wordt heel wat niet-zakelijk afgeouwehoerd via de mobilofoon.

Receptionistenhumor

Vanochtend ging het weer eens niet zoals gepland. Nee hoor, dat komt al sinds jaren niet meer als een verrassing. Eigen schuld ook, moet ik maar niet tot 11:00 in bed blijven liggen.

Vanmiddag had ik weer een afspraak bij GGzE, en vantevoren wilde ik eigenlijk nog naar Lommel om een machine was te doen. Wasgoed in de wasmand, wasmand in de auto, en op naar Lommel. Toen ik bij de Wash-O-Matic de straat inreed bedacht ik opeens dat het wel handig zou zijn geweest als ik ook wasmiddel had meegenomen... In de onsterfelijke woorden van Homer Simpson: D'oh!

Terugrijden om wasmiddel te gaan halen zou teveel tijd kosten, want dan zou ik niet meer op tijd in Geldrop zijn. Dan maar m'n auto geparkeerd en m'n e-mail opgehaald, en vervolgens naar Geldrop gereden. Eerst nog even een tussenstop bij het TNT Business Point voor de post en m'n pakketje. Geen post, en geen pakketje. Morgen nog een keer proberen.

De (immer charmante) receptioniste bij de GGzE was in een bijzonder vrolijke bui vandaag. Ik moest nog een adreswijziging doorgeven aangezien de post van GGzE nog naar m'n huisadres werd gestuurd. Ze keek even met een blik van "Oei, postbus, kan dat eigenlijk wel" maar verkondigde vervolgens vrolijk: "Dat kan, maar dan wil ik er wel alles van weten. Wat voor kleur heeft-ie?". Euh, blauw met een rooie voordeur. Waarna ik volgens de dame "vanaf nu in een postbus woon".

Ze stond trouwens wel even te kijken van het tijdstip van de afspraak: 13:35. Volgens haar was het de eerste keer dat er een afspraak stond voor precies dat tijdstip, die gaan standaard waarschijnlijk per heel of half uur. Ik zat dus netjes op tijd te wachten, maar toen ik om 13:45 nog steeds zat te wachten (weinig tijd want om 14:45 moest ik beginnen met werken) heb ik toch m'n hoofd maar eens om de deur gestoken. Dat hielp. Het werd wel een korte sessie, een half uur later was ik weer weg met een nieuwe afspraak voor volgende week dinsdag.

Kort en bondig: ze vond dat ik inderdaad m'n poot stijf moest houden. Dat waren niet haar letterlijke woorden, maar de strekking klopt wel. M'n poot stijf houden bij Jeugdzorg morgen omdat ik als vader ook rechten heb en niet aan de zijlijn gezet mag worden, en m'n poot stijf houden voor wat betreft het betalen van de lasten voor de echtelijke woning. Ze was het helemaal met me eens dat als Sonja als enige de lusten van die woning wil, ze ook als enige de lasten daarvan zal moeten dragen.

Van de GGzE in Geldrop naar m'n werk zou je makkelijk in een half uur moeten kunnen doen, maar om onverklaarbare reden was het opeens stervensdruk op de Ring in Eindhoven en was ik dus een kwartier te laat. Nou ja, dan compenseer ik dat wel door aan het einde van m'n dienst een kwartier eerder op te houden. Toch? Of werkt dat zo niet?

Dat kwartier eerder kwam er trouwens wel. Ik zou eigenlijk om 23:00 afgewerkt zijn, om 22:10 stond ik ergens in een verre uithoek van Geldrop. Toen had ik dus twee mogelijkheden: terug naar Zuid waar ik dan om 22:30 zou arriveren en dus meteen weer door zou kunnen rijden naar Nuenen, of Zuid maar overslaan en meteen naar Nuenen rijden. Ik wilde het net vragen toen onze briljante centraliste er zelf mee aan kwam: kom maar naar binnen. Wie ben ik om de centrale tegen te spreken?

TNT Business Point

Opstaan gebeurt momenteel elke dag weer later: vandaag ben ik rond 10:00 pas uit bed gevallen. Voor de rest is er eigenlijk niks bijzonders gebeurd. Ik heb het eindelijk voor elkaar gekregen om m'n kantoorspul te bestellen (een tonercartridge en een datumstempel) voor m'n bedrijf. Handig: als je bij Viking Direct bestelt kun je je spullen tegenwoordig ook laten bezorgen bij een TNT Business Point. Dat betekent voor mij dus dat ik het niet op m'n huisadres hoef te laten bezorgen en vervolgens drie weken moet gaan zitten wachten tot Sonja alles weer eens bij Rob aflevert.

Ook nog eens handig omdat bij datzelfde TNT Business Point ook m'n postbus gehuisvest is, en het ligt ook nog vlak langs de route naar m'n werk. Viking Direct verkondigt dat als je je bestelling voor 18:00 plaatst je de zending de volgende ochtend vanaf 07:30 op kunt halen bij het Business Point, eens zien of ze dat waarmaken.

Zachtjes tikt de regen op het caravandak

Gisteren had ik het toch over "om 08:00 opstaan"? Maak er maar 09:00 van, een uurder eerder is toch echt te vroeg als je ergens tegen 00:30 pas terug bent.

Toen ik vanochtend wakker werd hoorde ik een voortdurend tikkend geluid op het dak. Regen! Geweldig, want dat betekent dat het aan het dooien is en sneeuw en ijs weer gaan verdwijnen. Nou is een Nederlander geen Nederlander als-ie niks te klagen heeft, en ondanks m'n inburgeringsproces in Vlaanderen ben ik volgens mijn (oeps, inmiddels verlopen) paspoort nog steeds een Nederlander, dus:

Gatverdamme, het regent!

Niks mis mee zolang je binnen zit. Maar ik moest naar buiten, naar het toiletgebouw. Die wandeling heeft nog nooit zo lang geduurd. De sneeuw was intussen zo goed als weg, maar ijs lag er nog wel. Alleen was het niet altijd goed te zien welk stukje asfalt schoon was en waar nog ijs lag. Bovendien waren sommige ijsplekken al bijna gedooid en kon je er dus makkelijk op gaan staan terwijl andere stukken spekglad waren. Ik ben dan ook meer heen en terug geglibberd dan gewandeld.

M'n werk ging niet helemaal zoals gepland. Op zeker moment stond ik in de rij op het station en moest er weer doorgeschoven worden. Dat wilde ik wel doen, iedereen achter mij ook, alleen m'n taxi wilde niet. De elektrische systemen werkten nog wel dus de accu was niet leeg, maar m'n taxi vertikte om te starten. Het maakte wel duidelijk hoe collegiaal iedereen is op Zuid: samen met nog drie andere chauffeurs hebben we nog geprobeerd 'm aan te duwen maar dat hielp niet, de enige die uit zichzelf kwam helpen was een collega van Jansen Taxi, de andere twee waren van andere bedrijven maar die "heren" lieten zich zomaar nog niet overtuigen om even een handje te helpen.

Uiteindelijk is het probleem opgelost door een andere collega op te laten draven met startkabels, waarna ik m'n taxi maar om ben gaan ruilen voor een ander exemplaar. Einde werktijd was weer eens later dan op het rooster stond, want net toen ik om 22:45 het voor gezien wilde houden stapte er nog een klant in. Uiteindelijk was het 23:45 toen ik in m'n eigen auto stapte.

Vroeg in de avond kreeg ik ook nog een SMS-je van Hellen met de vraag of ik vanavond nog die kant op zou komen. Euh, nee, ik moet werken. Het bleek dat vanavond de thuiskapster weer langs zou komen, maar om een of andere reden stond dat niet in m'n agenda. Nou ja, deze ronde dan maar een keer naar een andere kapper, en dan hopen dat de volgende ronde niet samenvalt met werk.

Water en gemengde gevoelens

Water heeft vandaag voor gemengde gevoelens gezorgd, afhankelijk van de verschijningsvorm van het spul. Eerst maar de negatieve gevoelens. Het leek me wel een idee om ondanks het lek toch even de hoofdkraan open te draaien en het toilet een keer door te spoelen. Niet dus. Een deel van het smeltwater van gisteren heeft zich namelijk verzameld op de rand van het putdeksel, vannacht is het weer gaan vriezen, en dus...

... zat het deksel vastgevroren. En dat is niet gewoon een klein licht exemplaar maar een volwassen stenen exemplaar, in alle richtingen iets groter dan een stoeptegel en daarmee dus behoorlijk zwaar. Die wrik je niet even gauw los. Kortom, de hoofdkraan en het toilet zullen moeten wachten tot het ijs weer vloeibaar water is geworden.

Door naar de positieve gevoelens. Ik zie langzaamaan op verschillende plekken plasjes water ontstaan. Het ijs is weer aan het dooien, nu maar hopen dat het doorzet.

Een andere nutsvoorziening had trouwens ook al kuren. Dankzij een dik gordijn is het nogal donker in m'n slaapkamer, dus het eerste wat ik doe als ik opsta, is het licht aandoen. Maar helaas, geen licht. Goed, kan gebeuren, al zou het wel erg toevallig zijn als beide gloeilampen (boven m'n bed hangt een set van twee spotjes) het tegelijk zouden hebben begeven. Het lag niet aan de gloeilampen, de stroom was helemaal uitgevallen. Wat gemorrel in de stoppendoos mocht ook niet baten, en dus kon ik me weer in volledige winteruitrusting hijsen (sjaal, winterjas, handschoenen, pet, capuchon) om bij de receptie iemand over de balie te gaan trekken. Ik wilde net vertrekken toen het licht weer aan ging. Mooi, dat scheelde weer een wandeling en dus kon ik eerst op m'n gemak ontbijten.

Deze week heb ik late dienst, en dat heeft zo z'n voordelen. Het begint al bij het ontbijt. Als ik vroege dienst heb is er geen tijd om op m'n gemak te gaan zitten ontbijten, en dus bestaat het ontbijt dan meestal uit een suikerwafel (als vast voedsel en bodempje in m'n maag), een fles fruityoghurt van de Lidl (als hoofdbestanddeel van het ontbijt) en een bak oploskoffie (om warm te worden). Mijn ontbijt gisteren en vandaag: twee Italiaanse bollen, eentje belegd met ham en kaas en eentje met kip-pestosalade, een kop koffie en een glas sinasappelsap. Versgeperst sap welteverstaan, niet uit een pak. Niet dat die Italiaanse bollen standaard zijn hoor, morgen ga ik weer gewoon aan de boterhammetjes. En de sinasappelen zijn nu ook op dus wordt het morgen weer sap uit een pak.

Tweede voordeel: je krijgt nog eens wat gedaan als je rond 08:00 opstaat en in principe pas om 13:30 hoeft te vertrekken. Eerst op m'n gemak ontbijten, dan een wandeling naar het toiletgebouw om te gaan douchen, en dan weer verder met opruimen in m'n caravan, want het is nog steeds een puinhoop. Maar het wordt langzaam beter. Heel langzaam, maar toch.

Dan zit er ook nog een voordeel in de combinatie van late dienst en rust op de camping. Bij gebrek aan buren kun je, terwijl je aan het werk bent, Guus Meeuwis uit de speakers laten komen met flink veel volume en lekker meezingen. Geen mens die last heeft van de muziek, en geen mens die last heeft van het feit dat mijn zangkwaliteiten vallen in de categorie "misdaden tegen de menselijkheid".

Volgens mijn agenda heb ik morgen een afspraak met Ageeth Bikker van de Combinatie Jeugdzorg. Die afspraak was echter gemaakt op een moment dat ik nog niet wist dat ik op dat tijdstip nog aan het werk zou zijn. Eigenlijk zou ik dus moeten bellen om die afspraak te verzetten, maar vanmiddag bracht m'n werk me toevallig bij de buren van de Combinatie Jeugdzorg. Dat scheelde dus weer een telefoontje, ik ben meteen maar even binnen gelopen. Ageeth was er niet maar de receptioniste zou haar laten terugbellen. Dat ging rap, ik was het terrein nog niet af toen de telefoon ging.

Foutje in de agenda, kennelijk had ik die afspraak vorige week maandag en niet deze maandag. Ageeth had "zitten wachten", al vraag ik me af waarom ze dan niet even gebeld heeft om te vragen waar ik bleef. Maar goed, nieuwe afspraak gemaakt voor aanstaande vrijdagmiddag. Niet dat ik denk dat het ook maar iets op zal leveren, maar als liefhebbende papa moet je tenslotte toch laten zien dat je betrokken bent bij je kroost, ook al mag je ze niet zien.

M'n dienst was verder weinig enerverend en viel eigenlijk ook een beetje tegen. Ik moest om 14:45 beginnen, en vanwege dat tijdstip (einde schooltijd!) had ik verwacht dat ik met groepsvervoer (schoolkinderen, gehandicapten die naar huis gaan en zo) zou beginnen. Aldus geschiedde. Aangezien er daarna eigenlijk alleen nog maar contante ritten zijn zou je verwachten dat dit wel aardig wat fooi op zou moeten kunnen leveren. Dat kan misschien wel, maar het gebeurde niet. Aan het einde van m'n dienst stond de teller op precies € 3,00 en daarvan heb ik € 2,60 te danken aan m'n laatste rit, een dame die met maar liefst vier grote koffers en een vent van Schiphol was gekomen, in Eindhoven uit de trein was gestapt, en naar huis wilde. Het viel niet mee, maar ik heb het allemaal in m'n taxi gekregen.

Die rit eindigde kort na 22:30 in de wijk Vaartbroek en daarmee op nog geen tien minuten van Nuenen. Dat kwam heel mooi uit, meteen maar even op de knop "Verzoek einde dienst" geduwd en alvast richting Nuenen gegaan. Gelukkig vond ook de centrale dat ik mijn bijdrage voor vandaag wel weer geleverd had. Daarmee was ik vandaag niet alleen volgens het rooster om 23:00 afgewerkt maar zat ik ook daadwerkelijk om 23:05 weer in m'n eigen auto. En dan nog een uurtje om terug aan m'n caravan te geraken.

Ice Tea? Zeg maar Iced Tea!

Vanwege de beperkte ruimte in m'n caravan staat een deel van m'n voorraden in een kast in de voortent. Nou wordt die voortent niet gehinderd door zaken als isolatie en verwarming, en dus is het daar net zo koud als buiten. Dat heeft uiteraard zo z'n consequenties. Onderin die kast staat een fles Ice Tea die z'n naam nu pas echt eer aan doet: hij is compleet bevroren.


Het recreatiepark Blauwe Meer ontleent z'n naam aan het "meer" in het midden van de camping, al blijf ik erbij dat het niet meer is dan een overmaatse vijver. Die plas water is uiteraard ook niet bestand tegen een week van strenge vorst, dus heb ik het park voorlopig maar even hernoemd naar Recreatiepark Bevroren Meer.


Eigenlijk, EIGENLIJK wilde ik vandaag nog met Pauline en m'n fototoestel gaan wandelen op Coudewater; morgen gaat het dooien dus was vandaag zo'n beetje de laatste kans om Coudewater in het wit te zien. Maar ja, da's een planning hè. En we weten allemaal wat er dan gebeurt...

Sorry Pauline.

Ten eerste was m'n bed lekker warm en ben ik dus een uur later opgestaan dan bedoeld. Ook wilde ik nog foto's maken hier op het park. Dat heb ik gedaan, wat onder andere onderstaande foto heeft opgeleverd. Let op het glinsterende spul onderaan de golfplaten en net boven het horizontale stukje van de afvoerpijp. Dat, dames en heren, is water. Smeltwater. En dat kan maar één ding betekenen: dooi! Het gaat weer langzaam de goeie kant op met de temperatuur!


Na eerst nog even een bak koffie ben ik weer eens richting Lommel getogen. Tijd om de was te gaan doen in de Wash-O-Matic. De stapel wasgoed pastte precies in één machine en kostte me derhalve een bescheiden € 3,60 om het gewassen te krijgen. Daarvoor kan ik niet de hele dag gaan zitten klooien met emmertjes wasgoed voor de handwas. Vervolgens nog € 0,90 voor de droger (12 minuten à € 0,30 per vier minuten), wasgoed opvouwen en terug in de wasmand, en dan terug naar m'n caravan.

Bij het opruimen bleek m'n was toch niet zo droog te zijn als ik had gedacht. Kennelijk ben ik op het verkeerde been gezet door de temperatuur van m'n wasgoed (als het warm uit de droger komt voelt het droger aan dan het is). En dus hangt m'n caravan momenteel vol met wasgoed om verder te drogen. Volgende keer toch maar wat meer geld spenderen aan de droger. Ik vind het nog niet slecht gedaan voor een eerste keer, en al doende leert men.

Op expeditie in barre omstandigheden

Ondanks de dappere strijd van de vorstbeschermer is alles in m'n tuinhuisje bevroren, tot aan m'n pilsjes toe. Het klinkt idioot, maar ik leg tegenwoordig pilsjes in de koelkast om op te warmen in plaats van af te koelen...

En als ik zeg "alles is bevroren" dan bedoel ik ook "alles". Gisteravond heb ik nog even m'n eigen toilet gebruikt, eigenlijk moet ik dan achter m'n tuinhuisje de hoofdkraan van de waterleiding even opendraaien, terug naar m'n toilet, doorspoelen, wachten tot de stortbak weer volgelopen is, en dan de hoofdkraan weer afsluiten. Maar het was laat, het was donker en het was vooral ook Heel Erg Koud, dus heb ik dat doorspoelen maar even achterwege gelaten. Da's niet hoe het hoort, maar het moest maar even.

Toen ik vanochtend weer naar m'n toilet ging zag ik dus iets wat ik nog nooit eerder gezien had: zelfs de urine en het velletje toiletpapier lagen bevroren in de pot.

Hoezo, barre omstandigheden?

Aan het einde van de ochtend ben ik maar weer eens richting Eindhoven gegaan. Eerst even langs de postbus, waar een betalingsherinnering van het VGZ in lag. Die had betrekking op maar liefst vier declaraties, inclusief die ene van Sonja die ze dus kennelijk nog altijd niet betaald heeft. Oh, meneer de advocaaaaaaat!

Dan door de Lidl, toch maar niet naar de Nettorama, en vervolgens de stad in. Op zoek naar een leuke combinatie van Netbook en Internetabonnement, maar doordat het overal redelijk druk was ben ik niks wijzer geworden. Wel ben ik weer een handjevol Euro's lichter geworden: ik ben teruggekomen met een stapeltje DVD's, een kleine rekenmachine om m'n taxiwerk wat makkelijker te maken, en -- oh jubel ende vreugde -- een GSM-oplader voor vier verschillende merken GSM's. Dus kan m'n zakelijke GSM weer opgeladen worden. Ik wilde eerst nog bij een telecomboer binnenlopen voor een nieuwe oplader, maar kreeg opeens de ingeving om eerst even naar de Kijkshop te gaan. En jawel, daar lag-ie, in de bak met "Promo's" voor een bescheiden € 5,00. Bij de telecomboeren was ik vast duurder uitgeweest. Extra voordeeltje: die oplader is voor m'n zakelijke GSM, daarmee een bedrijfsuitgave, en dus kan ik de BTW terugvorderen. Da's weliswaar slechts € 0,80 maar elke cent die de fiscus bijdraagt hoef ik niet zelf te betalen.

Op de terugweg even online gekeken voor Netbooks met Internetabonnement, zoals het er nu uitziet wordt het een Asus Eee PC 901 met een Web'n'Walk abonnement van T-Mobile. Uiteraard ook op naam van m'n bedrijf, want dan kan ik de BTW terugvorderen. Hetgeen me er aan herinnert dat ik deze maand de BTW-aangifte over het afgelopen kwartaal nog in moet dienen.

Eenmaal terug in m'n caravan kon ik meteen weer met m'n emmertje op expeditie naar het toiletgebouw. Er moest namelijk nog eten gekookt worden, maar daarvoor moest er wel eerst afgewassen worden. Dus mezelf goed warm ingepakt, met m'n emmertje naar het toiletgebouw om water te halen, afwassen, eten koken, eten, nog een keer afwassen. Waarmee m'n emmertje weer leeg was.

Mooi gepland toch, precies genoeg water?

Nee! Want "geen water" betekende ook "geen koffie"! En dus mocht ik nogmaals op expeditie. Wat zal ik blij zijn als de winter voorbij is en ik m'n waterleiding kan gaan repareren...

Morgen gaat ook weer een drukke dag worden. Zo staat er onder andere een bezoek aan de Wash-O-Matic op het programma, moeten er online nog wat rekeningen betaald worden, een Netbook met Internetabonnement plus wat kantoormaterialen besteld worden, en zal me tegen die tijd vast nog wel het een en ander te binnen schieten uit de categorie "dat moet ik ook nog doen".

Dan het slechte nieuws: voor vannacht wordt in deze contreien -13 graden Celsius voorspeld. Het iets minder slechte nieuws: de nacht daarna nog -3. Het goede nieuws: vanaf dinsdag staan er geen mintekens meer voor de dag- en nachttemperaturen. Jippie! Nu maar hopen dat die mintekens ook definitief wegblijven en de temperaturen weer rap met twee cijfers voor de komma geschreven gaan worden.

Nog meer geld

Het is nog kouder geworden. De afgelopen dagen was het 's ochtends rond de -2, vanochtend was het -12,5. Het zal de lezer niet verbazen dat ik al een aantal nachten op rij dik aangekleed in bed heb gelegen.

Werk was gewoon werk, al was deze keer wel een bezoekje aan het postkantoor noodzakelijk. In één ochtend tijd heb ik twee klanten gehad die allebei nog geen tientje hoefden af te rekenen maar niet kleiner hadden dan een biljet van € 50. Daarmee was m'n voorraad kleiner papiergeld helemaal op, en dus kon ik in m'n lunchpauze naar het postkantoor om die 2 x € 50 om te wisselen.

En dan was er nog die klant die deels met kleingeld afrekende, vervolgens keek hoeveel kleingeld hij nog in z'n hand had (zo'n anderhalve Euro alles bij elkaar) en het vervolgens aan mij doneerde. Dankuwel, altijd handig als er muntgeld binnenkomt.

Geld

Vandaag heb ik van één klant de laagste fooi (boven de € 0,00) gekregen die ik ooit gehad heb: € 0,10. Jawel, een hele tien cent... Niet getreurd, de klant die ik daarvoor had gaf maar liefst € 5,00 fooi, waarmee het totaal voor vandaag op een alleszins aardige € 9,00 uitkwam. Plus de onbetaalbare waardering van een klant die er zeer over te spreken was dat ik voor hem en zijn echtgenote zowel bij het in- als bij het uitstappen het portier openhield. Volgens meneer deed de vorige chauffeur dat niet, die bleef gewoon in z'n auto zitten. Slordig, want op de opleiding wordt je toch echt bijgebracht wat een klant aan service mag verwachten.

De Gemeente Eindhoven bleek zowaar al per e-mail gereageerd te hebben op mijn e-mail van gisteren; de beide advocaten (die mijn e-mail ook ontvangen hebben) hebben zich nog niet gemeld. De Gemeente wil in elk geval niet meewerken, die blijven gewoon op het standpunt staan dat ik die vordering moet betalen. Van Sonja hadden ze nog geen betaling ontvangen.

Da's dan weer typisch Sonja: wel de lusten van de woning opeisen, maar tegelijkertijd wel vinden dat iemand anders de bijbehorende lasten maar voor z'n rekening moet nemen. Nou goed, dat kan. Ik wel best alle lasten behorende bij de woning betalen. Zodra Sonja vertrokken is en mij de sleutels heeft gegeven.

Dat heb ik dan weer

Godmiljaar wat is het koud! Maar ik leef nog, dus da's toch nog iets positiefs. Al ken ik iemand die daar waarschijnlijk anders over denkt...

Even wat cijfertjes: volgens m'n auto was het vanochtend -11, in het dorpje Raeren (Oost-België) is zelfs -19,3 gemeten, en volgens de gratis krant Metro heeft België momenteel de ergste kou in 12 jaar. Dat heb ik dan weer. Jarenlang woon je in een comfortabel, warm en geïsoleerd rijtjeshuis en krijg je de ene kwakkelwinter na de andere. Verkas je noodgedwongen naar een stacaravan in België, krijg je de strengste winter in 12 jaar over je heen.

Op de terugweg van m'n werk bleek m'n laptop zowaar weer te werken. Ik heb nog niet alles kunnen doen wat ik wilde, want dan had ik waarschijnlijk de accu van de auto leeggetrokken. De Gemeente Eindhoven heeft z'n mailtje echter wel gehad en m'n weblog is weer deels bijgewerkt. Nu nog een e-mail naar m'n advocaat, een paar rekeningen voor m'n bedrijf betalen, en wat kantoormaterialen bestellen. Printen is toch best lastig als de toner op is...

Over m'n advocaat gesproken: daar heb ik weer eens een brief van ontvangen met een kopie van een fax van mr. Van Galen. Net voor de Kerstdagen hadden we verzocht om wat medewerking voor wat betreft de omgangsregeling, maar Sonja wenst daar niet aan mee te werken. Voorts blijkt de uitspraak inzake de echtscheiding aangehouden te zijn en kan het dus nog wel even duren eer dat ik weer vrijgezel ben. En de alimentatie binnenkomt.

Koud hè!

Het wordt maar niet minder met de vorst. Integendeel, het wordt steeds erger. Toen ik vanochtend in m'n auto stapte was het -10 buiten. En de komende nacht wordt het nog erger.

De eerste helft van de dag ging goed. Fooi-technisch gezien was het zelfs een uitstekende dag! Twee Britse heren wilden van station Eindhoven naar een hotel in 's-Hertogenbosch. Ik had ze bijna geadviseerd om dan met de trein naar 's-Hertogenbosch te gaan en daar dan een taxi naar het hotel te pakken. Dat heb ik toch maar niet gedaan, en het loonde. De rit kostte hen uiteindelijk zo'n € 83,00. Een van de twee rekende af met twee biljetten van € 50 en hoefde niks terug. Oftewel, een fooi van een slordige € 17 voor één rit! Ik heb weken gehad waarin ik in totaal minder dan dat binnenhaalde.

M'n middag verliep minder geweldig. Ik had om ritten in Nuenen gevraagd zodat ik m'n kerstpakket nog op kon halen, maar daar ben ik niet aan toegekomen. Bij een van die ritten kreeg ik een afleveradres doorgegeven dat me bekend voorkwam. Toen ik op het ophaaladres arriveerde wist ik weer waarom dat adres me zo bekend voorkwam. Hetzelfde vrouwmens dat ik vorige maand op een haar na m'n taxi uitgeschopt heb omdat ze continu zat te zeiken, zaniken en beledigen. En jawel, deze keer was het niet anders.

Alhoewel, eigenlijk was het nog erger. Ze zou zelf wel de weg wijzen, deed dat vervolgens verkeerd, gaf mij daarvan de schuld, en weigerde vervolgens het hele bedrag te betalen dat ze zou moeten betalen. In plaats van € 11,31 wilde ze niet meer dan € 8 betalen. Na overleg met de centrale heb ik haar die € 8 laten betalen, de baas stuurt haar nog wel een rekening voor het verschil. Komt ze nog goed weg, want in feite was ze een wanbetalende passagier, en die worden normaliter zonder pardon aan de politie overgedragen.

Wat mij betreft mag dat mens op de zwarte lijst gezet worden. Geen idee of we zo'n lijst hebben, maar als we die niet hebben is zij een uitstekende reden om er eentje te beginnen.

Op de weg naar huis wilde ik eigenlijk nog even een mail sturen naar de Gemeente Eindhoven over dat dwangbevel waar ik het gisteren over had, maar m'n laptop weigerde deze keer alle medewerking. Ik denk dat ik komend weekend toch maar zo'n Netbook aan ga schaffen en een mobiel Internetabonnement.

Netbook? Ja, een Netbook. In feite een klein formaat laptop, speciaal bedoeld om onderweg online te kunnen zijn. En dat is eigenlijk het enige waar ik momenteel een laptop voor nodig heb, het zwaardere werk kan ik in m'n caravan op m'n desktop PC doen. Zo'n Netbook is een stuk kleiner dan een gewone laptop en dus makkelijker mee te nemen, en met een prijs van rond de € 350 kosten ze ook nog maar pakweg de helft van een volwaardige laptop. Alleen nog even uitzoeken welk merk en type het meest geschikt is voor mijn toepassingen, en kijken welke telecomboer de beste combi-aanbieding heeft.

Voor de komende nacht zijn temperaturen voorspeld van -10 tot -15 graden. Zeer strenge vorst dus, en dat vergde derhalve wat voorzorgsmaatregelen. Het was of dat, of vannacht doodvriezen. De vorstbeschermer in m'n tuinhuisje kon het al niet meer aan: hij vecht dapper door maar tegen deze temperaturen vecht-ie een verloren strijd. Alles is weer bevroren in dat hok.

De andere vorstbeschermer heb ik in het woongedeelte van m'n caravan opgehangen. Ook die dappere strijder zal het niet lukken om de vorst buiten te houden, maar alle beetjes helpen. Voor optimaal resultaat zou ik eigenlijk m'n petroleumkacheltje de hele nacht moeten laten branden, maar uiteindelijk is dat gewoon een brandende vloeistof, en daarmee is het onverantwoord om die zonder toezicht te laten branden.

M'n oliekacheltje mocht zich nuttig maken in de slaapkamer, maar ook die trok het niet echt. Voor het naar bed gaan heb ik dus m'n petroleumkacheltje er even bijgezet. Daar ging het in de slaapkamer niet bepaald lekkerder door ruiken, maar het werd wel warmer.

En dan tot slot de persoonlijke vorstbescherming voor in bed. Die bestaat uit één paar dikke sportsokken, een onderbroek met daarover de broek van m'n huispak, en een t-shirt met daar overheen een coltrui en daar weer overheen de bovenste helft van m'n huispak. En dat alles dan ook nog eens stuk voor stuk eerst opgewarmd op de kachel, behalve dan die onderbroek. Het bed zelf: een dekbed, daar bovenop een dikke deken (dubbelgevouwen) en daar nog een fleece-deken bovenop (ook dubbelgevouwen). Telt u even mee: tussen m'n borstkas en de buitenwereld zaten dus maar liefst ACHT lagen! Als je bedenkt dat het dekbed in een dekbedovertrek zit zou je zelfs kunnen stellen dat het TIEN lagen zijn.

Als er hierna geen berichten meer geplaatst worden ben ik vannacht alsnog doodgevroren...

Dwangbevel

Vanochtend was Lommel (en naar later bleek heel Zuid-Nederland) bedekt met 5 cm sneeuw. Toegegeven, het zag er schitterend uit toen ik vanochtend m'n hoofd buiten de deur stak. De bijverschijnselen waren echter minder geweldig. Ik moest om 08:00 beginnen dus ging om 06:00 de wekker en was ik om 06:45 vertrokken. Door de sneeuw, de gladheid en de verkeersdrukte heb ik er echter DRIE UUR over gedaan om in Nuenen te komen! Van Lommel naar Nuenen is 45 km, dat komt dus neer op een gemiddelde snelheid van 15 km per uur.

Met name 's ochtends was het een hele uitdaging om m'n passagiers veilig op hun bestemming te krijgen. Tegen het begin van de middag ging het al beter omdat de hoofdwegen intussen drooggereden waren, maar in woonwijken bleef het knap lastig. Ik heb wel een prachtcompliment overgehouden aan m'n voorzichtige rijstijl: van een ouder echtpaar kreeg ik te horen dat ik een "voorbeeldige chauffeur" was. De fooi was navenant. M'n dag kon al niet meer stuk. Althans, dat dacht ik. Maar toen was ik nog niet bij Rob geweest om m'n post op te halen.

In die post zat namelijk ook een dwangbevel van de Gemeente Eindhoven. Aangezien ik niet in m'n huis mag wonen acht ik het niet meer dan redelijk dat Sonja de gemeentelijke belastingen betaalt die bij die woning horen. Maar dat heeft ze dus niet gedaan, en dus heeft de Gemeente Eindhoven mij dat dwangbevel gestuurd. Gedateerd op 18 december 2008, en graag binnen twee dagen € 162,77 dokken anders gaat het naar de deurwaarder.

Dat laatste betekent dat er dan beslag kan worden gelegd op MIJN loon, MIJN inboedel, MIJN auto en MIJN Postbankrekeningen, waarbij uiteraard weer extra kosten in rekening worden gebracht, en dat alles omdat Sonja niet wil betalen. Dat wordt dus weer voer voor m'n advocaat.

Het spijt me het te moeten zeggen, maar als Sonja zo doorgaat met haar terreur sta ik niet voor de gevolgen in. Als dadelijk inderdaad MIJN eigendommen in beslag worden genomen zie ik het er nog van komen dat ik naar m'n woning ga met een rode waas voor m'n ogen en 'r zo ongenadig hard met d'r kop tegen de muur mep dat ze de rest van d'r leven in het ziekenhuis zal liggen te kreperen van de pijn. Sonja is aanhanger van de keiharde, genadeloze en extreem gewelddadige Duitse aanpak, ze roept altijd dat alles goed komt als iedereen maar altijd alles op haar manier doet, nou, dan kan ze d'r zin krijgen. Sonja is nou eenmaal iemand die zich de consequenties van haar gedrag pas realiseert op het moment dat ze letterlijk keihard met die consequenties wordt geconfronteerd.

Kleine wasjes, grote wasjes...

Ik had me voorgenomen om vanochtend op tijd (dat wil zeggen 08:00) op te staan. Maar de geest is zwak en het bed was warm dus werd het 10:00. Op het programma vandaag: afval afvoeren want dat is inmiddels opgelopen tot twee vuilniszakken plus één doos oud papier, naar Lommel om online weer het een en ander af te handelen, bij de receptie informeren naar de verzekeringspolis van de vorige eigenaar van m'n caravan, en weer een keer onder de douche. De goden waren m'n planning zowaar gunstig gezind want ik heb het allemaal ook daadwerkelijk kunnen doen, zij het dan dat ze bij de receptie die verzekeringspolis niet meer hadden.

Eenmaal in Lommel gearriveerd heb ik even bij Hellen geïnformeerd of ze vanmiddag thuis zou zijn, maar die had vandaag "geen zin in bezoek" dus dat ging niet door. Wat ook niet doorging was het betalen van een (dankzij Sonja achterstallige) rekening voor m'n bedrijf. Daarvoor had ik namelijk m'n andere GSM nodig, maar de accu daarvan is leeg en de oplader is er mee opgehouden.

Nou zit er in Lommel naast de McDonald's een winkelplein, en bij de doe-het-zelfzaak daar had ik een tijdje geleden al een "noodoplader" zien liggen. Briljant idee: laat ik daar eens heenrijden om te zien of ze die oplader nog hebben. Alleen was half Lommel ook op het idee gekomen om op dat plein te gaan winkelen, dus was het wel even zoeken naar een parkeerplaats. De oplader zelf bleek inderdaad nog steeds in de bak met "promo's" te liggen, maar daar moesten dan weer vier AAA-batterijen in en die heb ik niet. Althans, die heb ik wel maar dan wel twee te weinig. Geen oplader dus. Geen nood, het kwam ineens in me op dat m'n privé-GSM geen simlock meer heeft, dus met het overzetten van het simkaartje zou het probleem provisorisch opgelost moeten zijn.

Die privé-GSM meldde zich zowaar ook een keer, net toen ik een parkeerplaats veroverd had. Rob belde even om te vertellen dat Sonja net een tas met post bij hem had afgeleverd. Aardige timing, want net een half uur eerder had ik m'n advocaat nog eens gemaild over de problemen die veroorzaakt worden door het feit dat Sonja m'n post niet doorstuurt. Morgen na m'n werk dus even langs Rob om de post op te halen, maar het zal toch beter geregeld moeten worden want eens in de drie weken is toch wel bar weinig.

Dat is zelfs des te meer een probleem omdat er nu ook weer rekeningen voor m'n bedrijf binnenkomen. Door het niet direct doorsturen van m'n post heb ik nu al een paar keer rekeningen veel te laat betaald, en dat is natuurlijk niet bevorderlijk voor m'n reputatie bij m'n leveranciers.

Onderweg heb ik in Lommel trouwens ook nog een "Wash-O-Matic" gevonden! Da's heel mooi, want die is zeven dagen per week open, één machine was kost € 3,60 (wat het drogen kost heb ik nog niet achterhaald) en volgens m'n laptop zitten in die hoek ook nog eens twee onbeveiligde draadloze netwerken. Kortom, ik denk dat ik voortaan daar m'n was maar ga doen. Tijdens het wassen kan ik dan gaan Internetten, en bovendien ben ik niet meer afhankelijk van anderen om m'n was te doen. Als iemand me dan ook nog even wil leren strijken...

Raar weer

Ook vandaag moest er weer gewerkt worden, en deze keer moest ik al om 08:00 beginnen. Da's dus héél vroeg op, ondanks m'n kwartier besparende maatregel die inmiddels tot standaard verheven is. Werken op zaterdag heeft één groot voordeel: bijna allemaal contante ritten dus meer (kans op) fooi. De zaterdag levert bij benadering net zo veel op als maandag t/m vrijdag bij elkaar. En da's nog niet veel, als goed boekhouder heb ik het bijgehouden en kan ik voorlopig concluderen dat je blij mag zijn als je in een maand tijd € 50 aan fooien binnenhaalt.

Vanavond sprak ik een collega die dat wel erg weinig vond en verkondigde dat hij met taxiwerk zou stoppen als z'n fooien onder de € 200 per maand zouden komen. Maar ja, hij werkt alleen 's nachts, dat zijn dan toch voornamelijk kroegenritten, en dronken klanten schijnen niet zo krenterig te zijn. Daar ga ik dan over een paar weken wel achterkomen, volgende week vrijdag moet ik tot 03:00 en zaterdag tot 04:00 werken. Als die werktijden (en fooien!) goed bevallen ga ik toch maar eens bij de baas informeren of m'n rooster niet aangepast kan worden.

Het weer was trouwens zeer bijzonder vanochtend. In België lag een laagje sneeuw en hing er een dichte mist met zicht tot hooguit 100 meter en voor een deel zelfs nog veel minder. Ik kwam de grens met Nederland over, en het was in één keer allemaal weg. Geen sneeuw, geen mist. Je zou bijna denken dat die sneeuwbuien en mistbanken geen geldig paspoort zouden hebben of zo. :-)

Een andere meteorologische waarneming: ik moest voor een rit over de Karel de Grotelaan, het eerste stuk was perfect helder zicht, en dan zie je een eind voor je opeens zo'n muur van mist. Heel apart om te zien. Tot ik die muur van mist in reed, want toen zag ik meteen heel weinig meer.

Een bijverschijnsel van het winterweer is dat het uitstekend wandelweer is. Koud, dat wel, maar voor de rest is het ideaal. Dus heb ik bij m'n wandelmaatje (inderdaad, Pauline) maar eens geïnformeerd of ze zin had om morgen mee te gaan wandelen. Helaas, die bleek het hele weekend niet thuis te zijn dus dat ging niet door.

Na de gedane arbeid was het weer tijd voor een ander regelmatig terugkerend verschijnsel: Sandwichbar 't Bagetje is sinds gisteren weer open en dus ben ik daar maar weer eens gaan eten. Bij het afrekenen moest de jongedame me € 4,55 teruggeven. Met een schuldbewuste blik kwam ze vertellen dat ze me alleen muntjes van € 0,50 (en eentje van € 0,05) terug kon geven omdat ze geen munten van één en twee Euro meer hadden... Ik heb 'r toen maar verteld dat ik daar juist heel blij mee was, aangezien ik als taxichauffeur telkens in rap tempo door m'n wisselgeld heen ga.

Ik denk dat ik dat maar eens ga proberen in te voeren: telkens als ik daar eet graag enkel kleingeld retour. Een paar keer expliciet vragen en dan zouden ze het al automatisch moeten gaan doen. :-)

En toen moest er weer gewoon gewerkt worden

Onverbiddelijk: vandaag weer aan het werk, gelukkig niet meteen om 08:00 maar pas om 09:30 dus hoefde ik niet helemaal onchristelijk vroeg m'n bed uit. Dankzij wat zorgvuldige planning kon ik er zelfs nog een kwartiertje extra uitpersen. Als ik 's ochtends nog brood moet gaan staan smeren (ontbijt + lunch) ben ik gauw een kwartier verder, dus doe ik dat weer -- net als vroeger -- de avond vantevoren al. Ik ben nou eenmaal een avondmens, dus als ik mogelijkheid zie om 's ochtends een kwartier langer te kunnen blijven liggen zal ik het niet laten!

Nadeel van om 09:30 beginnen is wel dat ik pas om 18:00 afgewerkt ben, en in de praktijk vandaag zelfs pas rond 18:30. Internet kon me even gestolen worden, meteen door naar Lommel, naar m'n ding-ding voer en de TV: The Simpsons en Top Gear, en daarna naar bed. Morgen weer om 08:30 beginnen dus eigenlijk had ik al vóór Top Gear in bed moeten liggen, maar voor een van de weinige leuke programma's op TV wil ik wel een uitzondering maken.

Vlaamse Schonen

Oud & Nieuw had veel weg van Kerstmis: ook deze gelegenheid heb ik op m'n eentje door moeten brengen. Zelfs nog niet één SMS-je van wie dan ook ontvangen om me gelukkig nieuwjaar te wensen.

In hartje Lommel was het wel redelijk druk en vrij koud (vier graden aan de verkeerde kant van de nul) maar viel er eigenlijk niet veel te beleven. De café's zaten uiteraard vol, maar ik zie het niet echt zitten om in m'n eentje de kroeg in te gaan. En dus ben ik maar teruggekeerd naar m'n caravan.

Helaas, ik zou vannacht met alle genoegen in slaap zijn gevallen in de armen en het bed van een Vlaamse schone, maar dat zat er niet in. Geen gebrek aan Vlaamse schonen in Lommel afgelopen nacht, maar die vielen eigenlijk allemaal in de categorie "ik had je vader kunnen zijn".

Iemand enig idee welke Lommelse kroeg de plaatselijke vrijgezellenkroeg is?

Vandaag hoefde ik niet te werken, en zo heel vroeg lag ik ook niet in bed, dus heb ik gedaan wat ik zo'n beetje standaard doe op m'n eerste vrije dag: uitslapen. Verder ook niet meer de deur uitgeweest, behalve voor m'n traditionele Nieuwjaarsdouche; hé, elk jaar op 1 januari een keer douchen is ook een vorm van regelmatig douchen! :-)

Nog wat administratie gedaan, geprobeerd weer een beetje puin te ruimen, en mezelf vervolgens lekker een paar uurtjes geamuseerd met Need for Speed Most Wanted. Eindelijk weer eens gamen! Da's al heel lang geleden!