M'n Internettoegang bij Sylvia blijft een bron van frustratie. Dankzij de achterlijke manier waarop dat huis gebouwd is krijg ik met m'n Web'n'walk stick niet of nauwelijks een werkende verbinding. De uploadsnelheid varieert tussen de 0 B/s en de 1,2 Kb/s, de teller voor de downloadsnelheid staat het grootste deel van de tijd op 0 en als-ie daar al boven komt is het nog niet vooruit te branden. E-mail ophalen met Outlook bijvoorbeeld zou hooguit 2-3 minuten moeten duren, ik zit nu telkens 5-10 minuten te wachten en dan is het nog maar afwachten of alles wel opgehaald wordt: Outlook grossiert momenteel in meldingen over verbroken verbindingen en niet-gevonden mailservers.
De enige manier om nog iets van verbinding te krijgen is door m'n stick buiten te hangen. De setup hier ziet er dan zo uit: vanaf de USB-aansluiting aan de voorkant van m'n PC (de aansluiting die het dichtste bij het raam zit) loopt een USB-verlengkabel richting raam. Dat haalt-ie bij lange na niet, dus aan het einde van die verlengkabel zit — jawel — de volgende USB-verlengkabel. Daarmee haal ik het raam wel, aan het einde van die tweede kabel bungelt het stickie uit het raam. Maar ja, dan moet het raam wel open, en met het weer van de afgelopen dagen is dat niet altijd een onverdeeld genoegen.
Oftewel, hoog tijd dat we hier in huis een vaste aansluiting krijgen. Die zal ook grotendeels draadloos zijn omdat we anders door het hele huis netwerkkabels moeten gaan leggen, maar dat zou in elk geval beter moeten functioneren dan deze ellende. Momenteel is de digitale snelweg meer een digitaal zandpad na een wolkbreuk.
Nou had ik vandaag niet alle tijd om me bezig te houden met m'n eigen werkzaamheden. Eerst had ik een afspraak bij de GGzE; ik heb geprobeerd Bert zover te krijgen dat hij alvast een afspraak voor me zou maken bij mevrouw Van der Spek (of in elk geval haar afdeling) maar dat bleek niet mogelijk. Niet alleen mag hij dat niet, het kan ook niet. Eerst moet het psychologisch rapport (waarvan ik nog geen definitieve versie heb) naar de psychiater, die moet dan gaan beoordelen welke hulp wenselijk is, en dan kunnen we verder. Toevallig heb ik volgende week een afspraak met die psychiater, en als het een beetje meezit heeft m'n advocate inmiddels een exemplaar van het rapport ontvangen, dus met wat geluk en goede wil kan heel die procedure volgende week al in gang gezet worden.
Toen ik net terug was bij Sylvia arriveerde ook de meubelboer waar ze haar nieuwe kledingkast had besteld. En dus zijn we de hele middag bezig geweest om dat ding in elkaar te zetten. Dat ging goed, behalve dan dat Sylvia op zeker moment een andere volgorde ging aanhouden dan die van de bouwinstructies. Niet goed voor m'n humeur, maar dat heb ik volgens mij heel aardig weten te verbergen.
Oorspronkelijk zat er wel tijdsdruk achter omdat ik om 17:00 een afspraak had met m'n andere advocaat, maar tijdens het klussen belde haar secretaresse met de mededeling dat de afspraak verzet moest worden naar morgen 16:30. Dat kwam dus eigenlijk wel goed uit.
De enige manier om nog iets van verbinding te krijgen is door m'n stick buiten te hangen. De setup hier ziet er dan zo uit: vanaf de USB-aansluiting aan de voorkant van m'n PC (de aansluiting die het dichtste bij het raam zit) loopt een USB-verlengkabel richting raam. Dat haalt-ie bij lange na niet, dus aan het einde van die verlengkabel zit — jawel — de volgende USB-verlengkabel. Daarmee haal ik het raam wel, aan het einde van die tweede kabel bungelt het stickie uit het raam. Maar ja, dan moet het raam wel open, en met het weer van de afgelopen dagen is dat niet altijd een onverdeeld genoegen.
Oftewel, hoog tijd dat we hier in huis een vaste aansluiting krijgen. Die zal ook grotendeels draadloos zijn omdat we anders door het hele huis netwerkkabels moeten gaan leggen, maar dat zou in elk geval beter moeten functioneren dan deze ellende. Momenteel is de digitale snelweg meer een digitaal zandpad na een wolkbreuk.
Nou had ik vandaag niet alle tijd om me bezig te houden met m'n eigen werkzaamheden. Eerst had ik een afspraak bij de GGzE; ik heb geprobeerd Bert zover te krijgen dat hij alvast een afspraak voor me zou maken bij mevrouw Van der Spek (of in elk geval haar afdeling) maar dat bleek niet mogelijk. Niet alleen mag hij dat niet, het kan ook niet. Eerst moet het psychologisch rapport (waarvan ik nog geen definitieve versie heb) naar de psychiater, die moet dan gaan beoordelen welke hulp wenselijk is, en dan kunnen we verder. Toevallig heb ik volgende week een afspraak met die psychiater, en als het een beetje meezit heeft m'n advocate inmiddels een exemplaar van het rapport ontvangen, dus met wat geluk en goede wil kan heel die procedure volgende week al in gang gezet worden.
Toen ik net terug was bij Sylvia arriveerde ook de meubelboer waar ze haar nieuwe kledingkast had besteld. En dus zijn we de hele middag bezig geweest om dat ding in elkaar te zetten. Dat ging goed, behalve dan dat Sylvia op zeker moment een andere volgorde ging aanhouden dan die van de bouwinstructies. Niet goed voor m'n humeur, maar dat heb ik volgens mij heel aardig weten te verbergen.
Oorspronkelijk zat er wel tijdsdruk achter omdat ik om 17:00 een afspraak had met m'n andere advocaat, maar tijdens het klussen belde haar secretaresse met de mededeling dat de afspraak verzet moest worden naar morgen 16:30. Dat kwam dus eigenlijk wel goed uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten