Men neme een weg langs een bouwplaats. Vanwege die bouwplaats ligt er overal een hoop zand. Voeg daaraan toe een nachtje regen. Tussenresultaat: modder op de weg. Voeg daaraan toe één net gewassen taxibus en zorg dat zowel de chauffeur als z'n passagier door de modder moeten lopen. Eindresultaat: een net gewassen bus waaraan je zowel van buiten als van binnen niet kunt zien dat-ie net gewassen is.
Iemand bij de Planning had namelijk besloten dat m'n vaste routes vanochtend maar even door iemand anders gereden moest worden en ik een incidentele rit kreeg...
Later op de dag werd-ie nog vuiler. Ik had twee van m'n schoolkinderen op de voorbank zitten, en eentje (het eerder genoemde probleemkind) begon op pakweg een kilometer voor het eindpunt in de neus van het andere kind te knijpen. Goed hard ook, want 500 meter verder had-ie een flinke bloedneus. Bloed over z'n handen, over z'n kleren, en over de bekleding van de bank. Toch maar even de bus aan de kant gezet en wat verband voor 'm gezocht. Waarop bleek dat m'n verbandkit een heel eind leeg was, wat uiteraard niet het geval hoort te zijn. Zo zat het verband dat ik eigenlijk nodig had er niet in, dus heb ik maar wat anders gepakt. Extra vervelend echter was dat er ook geen handschoenen inzaten.
Maar goed, kind wat verband gegeven om het bloed op te vangen en vervolgens als een speer door. Kind afgeleverd, even m'n handen gewassen, en toen terug naar Connexxion om te melden wat er gebeurd was en een nieuwe verbandkit te gaan halen. De vlek in de bekleding is er helaas niet meer uitgegaan.
Nog wat later was het tijd voor een dubbele rit: een kind ophalen in Waalre, naar Eindhoven brengen voor z'n therapie, en vijf kwartier na afleveren weer oppikken en naar huis brengen. En geen rit tussendoor, dus ik zag al vijf kwartier verveling aankomen. Dat viel mee, de betreffende instelling blijkt een paar onbeveiligde draadloze netwerken te hebben, dus heb ik gewoon een uurtje in m'n bus zitten Internetten.
In de mail zat een reactie van Emile over het tijdelijk betrekken van pa's woning. Het enthousiasme is op z'n zachtst gezegd ver te zoeken, maar hij lijkt er mee te kunnen leven. Mooi, maar dan heb ik wel een sleutel nodig. Dus meteen maar even geïnformeerd waar en wanneer ik die op kan halen.
Voor het eerst sinds maanden heb ik Coby weer eens gesproken via MSN. Destijds in Rosmalen zijn we (dat is: Coby, Pauline, Hellen en ik) een aantal keer het dorp ingegaan om op een terrasje koffie te gaan drinken. Het is al weer (veel te) lang geleden dat ik Coby voor het laatst gezien heb, dus heb ik meteen maar eens wat in de groep gegooid: het voorstel om weer eens met z'n vieren bij te kletsen. Coby vond het een uitstekend idee, Hellen en Pauline ook. Binnenkort maar eens de agenda's naast elkaar leggen en een datum prikken. Coby meldt morgen wanneer ze tijd heeft.
Toch weer iets om naar uit te kijken!
Iemand bij de Planning had namelijk besloten dat m'n vaste routes vanochtend maar even door iemand anders gereden moest worden en ik een incidentele rit kreeg...
Later op de dag werd-ie nog vuiler. Ik had twee van m'n schoolkinderen op de voorbank zitten, en eentje (het eerder genoemde probleemkind) begon op pakweg een kilometer voor het eindpunt in de neus van het andere kind te knijpen. Goed hard ook, want 500 meter verder had-ie een flinke bloedneus. Bloed over z'n handen, over z'n kleren, en over de bekleding van de bank. Toch maar even de bus aan de kant gezet en wat verband voor 'm gezocht. Waarop bleek dat m'n verbandkit een heel eind leeg was, wat uiteraard niet het geval hoort te zijn. Zo zat het verband dat ik eigenlijk nodig had er niet in, dus heb ik maar wat anders gepakt. Extra vervelend echter was dat er ook geen handschoenen inzaten.
Maar goed, kind wat verband gegeven om het bloed op te vangen en vervolgens als een speer door. Kind afgeleverd, even m'n handen gewassen, en toen terug naar Connexxion om te melden wat er gebeurd was en een nieuwe verbandkit te gaan halen. De vlek in de bekleding is er helaas niet meer uitgegaan.
Nog wat later was het tijd voor een dubbele rit: een kind ophalen in Waalre, naar Eindhoven brengen voor z'n therapie, en vijf kwartier na afleveren weer oppikken en naar huis brengen. En geen rit tussendoor, dus ik zag al vijf kwartier verveling aankomen. Dat viel mee, de betreffende instelling blijkt een paar onbeveiligde draadloze netwerken te hebben, dus heb ik gewoon een uurtje in m'n bus zitten Internetten.
In de mail zat een reactie van Emile over het tijdelijk betrekken van pa's woning. Het enthousiasme is op z'n zachtst gezegd ver te zoeken, maar hij lijkt er mee te kunnen leven. Mooi, maar dan heb ik wel een sleutel nodig. Dus meteen maar even geïnformeerd waar en wanneer ik die op kan halen.
Voor het eerst sinds maanden heb ik Coby weer eens gesproken via MSN. Destijds in Rosmalen zijn we (dat is: Coby, Pauline, Hellen en ik) een aantal keer het dorp ingegaan om op een terrasje koffie te gaan drinken. Het is al weer (veel te) lang geleden dat ik Coby voor het laatst gezien heb, dus heb ik meteen maar eens wat in de groep gegooid: het voorstel om weer eens met z'n vieren bij te kletsen. Coby vond het een uitstekend idee, Hellen en Pauline ook. Binnenkort maar eens de agenda's naast elkaar leggen en een datum prikken. Coby meldt morgen wanneer ze tijd heeft.
Toch weer iets om naar uit te kijken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten