Sonja riep vorig jaar dat ik de kinderen tussen 10:45 en 11:15 op kon komen halen, dus stonden we vanochtend stipt om 10:45 aan de deur. Tom zat in de woonkamer en was blij me te zien, maar zodra Sonja zag dat ik door het raam naar binnen keek werd hij naar z'n kamer (op zolder) gestuurd. De geschiedenis herhaalde zich: Sonja wilde Tom en Max niet meegeven en wilde ook de voordeur niet openmaken. In plaats daarvan vond madam het weer nodig om onzin uit te kramen vanuit het slaapkamerraam op de eerste verdieping -- dan kon ze zich tenminste weer in alle opzichten boven mij verheven voelen.
De smoes deze keer was dat ze "de veiligheid van de kinderen niet kon garanderen" als ze bij bij zijn. Ook vond ze het weer eens nodig om de politie te bellen, maar twintig minuten later waren die er nog steeds niet en kreeg ik van Sonja te horen dat ze die niet gebeld had. Geen probleem, zodra Sylvia dat hoorde belde ze zelf de politie. Die zou terugbellen, dat deden ze een half uur later ook met de mededeling dat ze niet zouden komen. Oh nee? Dan maar de politie inschakelen via 112, en toen kwamen ze wel.
Maar ja, die doen toch niks behalve het verhaal van twee kanten aanhoren, dus zijn we na twee uur zonder Tom en Max vertrokken. Volgend weekend de volgende poging, en als ik in de gelegenheid ben doe ik tussentijds alvast aangifte tegen Sonja wegens kindermishandeling.
Aangezien ik er toch was wilde ik meteen ook nog wat spullen meenemen, maar ook dat mocht ik niet. Ik had al gezien dat m'n vitrinekast uit de woonkamer verdwenen was (en die zal vast ook niet meer in huis staan) dus heb ik zo'n vermoeden waarom ik m'n eigen spullen niet mee mocht nemen: goeie kans dat ook die inmiddels verdwenen zijn. Sonja eist dan wel respect, maar respect voor anderen en hun eigendommen heeft ze niet.
Volgende onderwerp: de sloop.
De sloop in m'n tuinhuisje is begonnen en vervolgens vroegtijdig beëindigd. De beide wanden met schrootjes zijn van hun schrootjes ontdaan waarbij duidelijk werd dat het allemaal door amateurs is aangelegd. Er bleek wel isolatiemateriaal achter te zitten maar dat was niet helemaal volgens de regels aangebracht, en de elektrische bedrading voldoet al helemaal niet aan de regels. Dat betekent dus dat al het isolatiemateriaal en alle bedrading er ook uit moet en vervolgens opnieuw (maar dan wel goed) geplaatst respectievelijk aangelegd moet worden.
Toen waren de schrootjes tegen het plafond aan de beurt, maar tegen dat we halverwege waren werd er steeds duidelijker een hoop gezoem hoorbaar. Een voorzichtige blik tussen schrootjes en dak bevestigde de vermoedens: een joekel van een wespennest.
Tja, toen zat er niets anders op dan de sloop maar stil te leggen en op zoek te gaan naar iemand die dat wespennest weg kan halen. Volgens Anny-van-de-receptie moeten we daarvoor bij de brandweer zijn, dus daar ga ik maar eens een babbeltje maken. Bellen kan wel maar kost klauwen met geld, en dat heb ik even niet.
De smoes deze keer was dat ze "de veiligheid van de kinderen niet kon garanderen" als ze bij bij zijn. Ook vond ze het weer eens nodig om de politie te bellen, maar twintig minuten later waren die er nog steeds niet en kreeg ik van Sonja te horen dat ze die niet gebeld had. Geen probleem, zodra Sylvia dat hoorde belde ze zelf de politie. Die zou terugbellen, dat deden ze een half uur later ook met de mededeling dat ze niet zouden komen. Oh nee? Dan maar de politie inschakelen via 112, en toen kwamen ze wel.
Maar ja, die doen toch niks behalve het verhaal van twee kanten aanhoren, dus zijn we na twee uur zonder Tom en Max vertrokken. Volgend weekend de volgende poging, en als ik in de gelegenheid ben doe ik tussentijds alvast aangifte tegen Sonja wegens kindermishandeling.
Aangezien ik er toch was wilde ik meteen ook nog wat spullen meenemen, maar ook dat mocht ik niet. Ik had al gezien dat m'n vitrinekast uit de woonkamer verdwenen was (en die zal vast ook niet meer in huis staan) dus heb ik zo'n vermoeden waarom ik m'n eigen spullen niet mee mocht nemen: goeie kans dat ook die inmiddels verdwenen zijn. Sonja eist dan wel respect, maar respect voor anderen en hun eigendommen heeft ze niet.
Volgende onderwerp: de sloop.
De sloop in m'n tuinhuisje is begonnen en vervolgens vroegtijdig beëindigd. De beide wanden met schrootjes zijn van hun schrootjes ontdaan waarbij duidelijk werd dat het allemaal door amateurs is aangelegd. Er bleek wel isolatiemateriaal achter te zitten maar dat was niet helemaal volgens de regels aangebracht, en de elektrische bedrading voldoet al helemaal niet aan de regels. Dat betekent dus dat al het isolatiemateriaal en alle bedrading er ook uit moet en vervolgens opnieuw (maar dan wel goed) geplaatst respectievelijk aangelegd moet worden.
Toen waren de schrootjes tegen het plafond aan de beurt, maar tegen dat we halverwege waren werd er steeds duidelijker een hoop gezoem hoorbaar. Een voorzichtige blik tussen schrootjes en dak bevestigde de vermoedens: een joekel van een wespennest.
Tja, toen zat er niets anders op dan de sloop maar stil te leggen en op zoek te gaan naar iemand die dat wespennest weg kan halen. Volgens Anny-van-de-receptie moeten we daarvoor bij de brandweer zijn, dus daar ga ik maar eens een babbeltje maken. Bellen kan wel maar kost klauwen met geld, en dat heb ik even niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten