Vandaag zijn we even op en neer naar Eindhoven geweest voor de post en de was. Moet ook gebeuren, toch? Onderweg heb ik Erwin de Leeuw (CWI) nog even gebeld om 'm te informeren over wat het UWV te vertellen had. Erwin was er intussen al achter dat ik niet meer in Eindhoven ingeschreven sta en vertelde dan ook dat ik alleen al daarom geen WWB-uitkering zou krijgen. Het dossier wordt dan ook verder niet in behandeling genomen.
Oh, en wat dan als ik, als dakloze, straks m'n baan kwijtraak en een uitkering aan wil vragen? Nou, dat kan wel maar dan krijg ik een daklozenuitkering (en dat zal nooit veel zijn) met ook weer hetzelfde wal-en-schipverhaal. Daar gaat Sonja dan niet blij mee zijn want dan wordt er heel rap een herziening van de partneralimentatie aangevraagd. Laat haar dan maar betalen, zij heeft er tenslotte voor gezorgd dat ik dakloos ben geworden.
Sylvia had een goed idee: wat als zij Sonja eens zou bellen om te vragen of ze (zonder mij erbij) spullen uit huis zou kunnen komen halen? Daar bleek Sonja zowaar aan mee te willen werken, al zijn sommige zaken op onverklaarbare wijze verdwenen. Zo is een set dure schroevendraaiers inmiddels weg (die zouden allemaal kapot zijn, en dat voor een set van vijf schroevendraaiers die destijds zo'n 75 gulden gekost heeft) en zou ook m'n afdruiprek kapot zijn. Geen idee hoe ze dat voor elkaar gekregen heeft, die dingen zijn zo ongeveer onverwoestbaar.
En dan was er nog het punt van m'n metalen stellingkast die in de kelderkast staat. Die wilde ze niet meegeven omdat het veel te veel werk zou zijn om die uit elkaar te halen. Onzin, dat ding is in drie minuten uit elkaar te halen, ze heeft gewoon geen zin om dat rek leeg te halen en even te demonteren. Maar geen nood, ze bood zelf aan om het rek voor € 35 over te nemen. En dus gaat Sylvia vrijdagavond naar m'n huis (ja, ik blijf het als MIJN huis beschouwen tot ik een woning heb) en komt ze terug met wat spullen en € 35. Die spullen kunnen dan zaterdag de opslag in.
Oh, en wat dan als ik, als dakloze, straks m'n baan kwijtraak en een uitkering aan wil vragen? Nou, dat kan wel maar dan krijg ik een daklozenuitkering (en dat zal nooit veel zijn) met ook weer hetzelfde wal-en-schipverhaal. Daar gaat Sonja dan niet blij mee zijn want dan wordt er heel rap een herziening van de partneralimentatie aangevraagd. Laat haar dan maar betalen, zij heeft er tenslotte voor gezorgd dat ik dakloos ben geworden.
Sylvia had een goed idee: wat als zij Sonja eens zou bellen om te vragen of ze (zonder mij erbij) spullen uit huis zou kunnen komen halen? Daar bleek Sonja zowaar aan mee te willen werken, al zijn sommige zaken op onverklaarbare wijze verdwenen. Zo is een set dure schroevendraaiers inmiddels weg (die zouden allemaal kapot zijn, en dat voor een set van vijf schroevendraaiers die destijds zo'n 75 gulden gekost heeft) en zou ook m'n afdruiprek kapot zijn. Geen idee hoe ze dat voor elkaar gekregen heeft, die dingen zijn zo ongeveer onverwoestbaar.
En dan was er nog het punt van m'n metalen stellingkast die in de kelderkast staat. Die wilde ze niet meegeven omdat het veel te veel werk zou zijn om die uit elkaar te halen. Onzin, dat ding is in drie minuten uit elkaar te halen, ze heeft gewoon geen zin om dat rek leeg te halen en even te demonteren. Maar geen nood, ze bood zelf aan om het rek voor € 35 over te nemen. En dus gaat Sylvia vrijdagavond naar m'n huis (ja, ik blijf het als MIJN huis beschouwen tot ik een woning heb) en komt ze terug met wat spullen en € 35. Die spullen kunnen dan zaterdag de opslag in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten