dinsdag 13 april 2010

Dat gaat nooit niet passen niet

Voorafgaand aan m'n afspraak bij de Reclassering heb ik m'n postbus maar eens leeggehaald. Het loonde. Jansen Taxi blijkt wel m'n loon en vakantiegeld uitbetaald te hebben maar niet m'n opgebouwde vakantiedagen. Daar moet ik dus weer achteraan. Dan zat er ook nog een rekening in van m'n advocaat voor twee keer griffierecht, geen idee waar hij dat nou weer vandaan haalt dus ook daar moet ik achteraan. Dan zat er ook nog een brief in van het UWV om me te vertellen hoe beroerd laag m'n Ziektewet-uitkering gaat zijn (onder het bestaansminimum!) dus is er voor Marcel weer werk aan de winkel: ga Sonja maar kaalplukken voor partneralimentatie.

Maar het beste nieuws in de post: een uitnodiging voor volgende week bij Stichting Maashorst, hetgeen betekent dat de begeleide omgang nu eindelijk op gang gaat komen en ik dus binnenkort m'n knulletjes weer te zien krijg! Al zou het me niks verbazen als Sonja weer dwars zou gaan liggen.

Over Sonja gesproken: Sylvia blijkt haar gebeld te hebben. Zaterdag 1 mei mag ze 's ochtends bij Sonja de sleutel van de poort op komen halen, en dan 's middags terugkomen om m'n spullen op te halen. Die worden door Sonja dan buiten in de tuin onder de partytent gezet. En dan maar afwachten hoeveel er ontbreekt. Het zou trouwens wel handig geweest zijn als dat ook even met mij overlegd was, want ik ben het er absoluut niet mee eens dat m'n spullen buiten komen te staan. Veel te veel kans dat ze beschadigd raken of gejat worden. Ik vraag me ook af hoe Sonja al die spullen zo wil gaan stapelen dat het onder het dak van de partytent past. Die meet namelijk slechts 2 x 2 meter, en daar moet dan onder komen te staan: een zit/slaapbank, een TV-kastje, een breedbeeld-TV, een eetkamertafel met vier stoelen, twee stalen bureaus (respectievelijk 175 en 150 cm lang, 75 cm breed), twee bureaustoelen, een dossierkast, een koel-/vriescombinatie, een gasfornuis met oven, een tweepersoonsbed (inclusief boxsprings en matrassen), een eenpersoonsbed, vier boekenkasten, en dan nog allerlei klein spul.

En waarom mocht dat op 1 mei? Omdat Sonja dan "met z'n allen" een week naar Legoland in Denemarken gaat. Daar heeft ze dus wel geld voor. Wat vooral interessant daaraan is, is haar opmerking dat ze weet dat ze over de schreef gaat omdat ze weet dat ze me dat moet mededelen, maar dat "doe ik lekker niet". Het is sneu voor Tom en Max, maar ik hoop dat Justitie haar verbiedt om het land te verlaten vanwege het strafrechtelijk onderzoek naar fraude en valsheid in geschrifte, wat hopelijk voort zal vloeien uit mijn geplande aangifte tegen haar vanwege die stunt met de motorrijtuigenbelasting.

Sylvia had ook nog geprobeerd Marcel te bellen, maar die was niet op kantoor, zou om 14:30 terug zijn en dan terugbellen. Ik heb rond 15:30 ook nog geprobeerd te bellen maar toen heette het opeens dat hij de hele dag weg was. Een afspraak maken kon wel maar dat zou dan op z'n vroegst volgende week zijn; dat is mij veel te laat, de dame aan de telefoon zal het overleggen met Marcel en dan morgen terugbellen voor het maken van een afspraak. Het zal mij benieuwen of ze ook echt zal bellen.

Een paar uur later zag ik Sylvia weer, en die was zoweer wel teruggebeld door Marcel (vanaf kantoor, daar waar hij zogenaamd niet zou zijn). Kennelijk is dat dè manier om Marcel te spreken te krijgen, want als Sylvia belt neemt hij wel de moeite om dezelfde dag terug te bellen. Belt u mij niet, mijn secretaresse belt uw secretaresse... Marcel erkende in elk geval wel dat hij mij terug had moeten bellen maar dit niet gedaan had omdat hij het ontzettend druk had, en bovendien zou hij pas kortgeleden mijn Belgisch nummer gekregen hebben van z'n secretaresse. Onzin, want dat heb ik 'm bij ons laatste gesprek (pakweg een maand geleden) al doorgegeven. Misschien dat het helpt dat Sylvia 'm gezegd heeft dat als hij deze week niet meer belt, ik volgende week een andere advocaat ga zoeken.

Geen opmerkingen: