Ik zou van m'n baas nog een brief krijgen voor de Rechtbank waarin zou worden vermeld dat ik voor m'n werk in Eindhoven MOET wonen. Die brief kwam alsmaar niet, en de zitting is volgende week woensdag al, dus heb ik Theo Duivesteijn (de baas in kwestie) gebeld om te vragen of hij die brief vandaag of uiterlijk maandagochtend gereed zou kunnen hebben.
Nee dus. Theo deelde me namelijk mede dat hij het maar niks vond dat ik dan weer in Lommel verbleef en dan weer ergens anders (geen idee waarom, hij betaalt toch geen kilometervergoeding), hij vond het ook maar niks dat ik me de afgelopen tijd een paar keer ziek gemeld heb, en daarom heeft hij m'n contract niet verlengd. Daar komt-ie dan wel rijkelijk laat mee: vandaag is het 7 november, maar m'n contract liep tot en met 31 oktober. Oftewel, ik ben al een week werkeloos zonder het zelf te weten. Theo beweerde dat hij een brief had gestuurd waarin stond dat m'n contract niet verlengd zou worden, maar toen ik gistermiddag m'n postbus leeghaalde zat die brief er nog niet in.
Ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat het gewoon een centenkwestie is. Meer specifiek de centen waarmee Theo's bonussen betaald worden. Hoe beter de vestiging presteert hoe hoger zijn bonussen worden (althans, volgens een collega die anoniem zal blijven), maar als iemand ziek thuis zit kost-ie alleen maar geld en dat drukt dus het nettoresultaat. Het hielp ook niet dat iemand op de Planning m'n ziekmelding van afgelopen maandag niet goed genoteerd had: ik had opgegeven "psychische klachten" maar daar is "overspannen" van gemaakt. En aangezien iemand die overspannen is als regel toch wel een paar maanden uit de running is was het voor Theo dus gunstiger om m'n contract maar niet te verlengen.
Het demonstreert wel weer eens de beroerde interne communicatie bij Connexxion: m'n laatste ziekmelding was afgelopen maandag 3 november, volgens Theo was ik toen dus al niet meer in dienst, maar de Planning wist nergens van. Euh...
Meteen maar even ingeschreven bij het CWI en een WW-uitkering aangevraagd. Dat zal ook wel weer een tijdje duren, want m'n intakegesprek is pas op 20 november.
Het moge duidelijk zijn dat ik me behoorlijk belazerd voel door Connexxion. Eerst allemaal mooie verhalen over een aangepast contract, meer uren en wat al niet meer, en dan vervolgens tegelijk met de kliko buitengezet worden. Helemaal met lege handen blijf ik niet staan, volgens Theo ligt maandagochtend een brief klaar waarin staat dat ik weer aan de slag kan bij Connexxion zodra m'n huisvestingsprobleem opgelost is en ik weer in Eindhoven woon. Maar of ik dan nog daar wil werken? Gezien het schreeuwend tekort aan chauffeurs ben ik dan allang bij een ander taxibedrijf aan het werk -- en met een beetje mazzel ook nog full-time.
Hellen zou Hellen niet zijn als ze er geen positieve draai aan zou geven; het is natuurlijk balen om je baan kwijt te raken, maar je kunt het ook zien als het begin van iets nieuws. En om dat te vieren zijn we met z'n tweetjes buiten de deur gaan eten. Niks bijzonders verder, gewoon een bakkie soep en een kop koffie, maar het was wel lekker om even weg te zijn. En de soep zelf smaakte ook uitstekend. Vervolgens nam de avond een nogal verrassende wending...
Volgens de man aan het volgende tafeltje was er dit weekend iets te doen in de Maaspoorthallen en had dat "iets te maken met yoga". Op zich niet slecht, en nog gratis toegankelijk ook, dus zijn we daar maar eens naar toe gegaan. Maar met yoga bleek het niks van doen te hebben.
Wat het wel was: Amma. Nog nooit van gehoord, maar volgens de pers behoort ze tot de tien belangrijkste spirituele leiders ter wereld en heeft ze de bijnaam "knuffelgoeroe". Het was inderdaad een mooie ervaring om haar een keer mee te maken, inclusief de knuffel. Voor dat laatste hebben we dan ook zo'n vier uur moeten wachten. Om de tijd te doden hebben we ons tussendoor maar even nuttig gemaakt in het restaurant, meehelpen bij het uitserveren van maaltijden.
http://www.amma-europe.org/dutch/
Nee dus. Theo deelde me namelijk mede dat hij het maar niks vond dat ik dan weer in Lommel verbleef en dan weer ergens anders (geen idee waarom, hij betaalt toch geen kilometervergoeding), hij vond het ook maar niks dat ik me de afgelopen tijd een paar keer ziek gemeld heb, en daarom heeft hij m'n contract niet verlengd. Daar komt-ie dan wel rijkelijk laat mee: vandaag is het 7 november, maar m'n contract liep tot en met 31 oktober. Oftewel, ik ben al een week werkeloos zonder het zelf te weten. Theo beweerde dat hij een brief had gestuurd waarin stond dat m'n contract niet verlengd zou worden, maar toen ik gistermiddag m'n postbus leeghaalde zat die brief er nog niet in.
Ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat het gewoon een centenkwestie is. Meer specifiek de centen waarmee Theo's bonussen betaald worden. Hoe beter de vestiging presteert hoe hoger zijn bonussen worden (althans, volgens een collega die anoniem zal blijven), maar als iemand ziek thuis zit kost-ie alleen maar geld en dat drukt dus het nettoresultaat. Het hielp ook niet dat iemand op de Planning m'n ziekmelding van afgelopen maandag niet goed genoteerd had: ik had opgegeven "psychische klachten" maar daar is "overspannen" van gemaakt. En aangezien iemand die overspannen is als regel toch wel een paar maanden uit de running is was het voor Theo dus gunstiger om m'n contract maar niet te verlengen.
Het demonstreert wel weer eens de beroerde interne communicatie bij Connexxion: m'n laatste ziekmelding was afgelopen maandag 3 november, volgens Theo was ik toen dus al niet meer in dienst, maar de Planning wist nergens van. Euh...
Meteen maar even ingeschreven bij het CWI en een WW-uitkering aangevraagd. Dat zal ook wel weer een tijdje duren, want m'n intakegesprek is pas op 20 november.
Het moge duidelijk zijn dat ik me behoorlijk belazerd voel door Connexxion. Eerst allemaal mooie verhalen over een aangepast contract, meer uren en wat al niet meer, en dan vervolgens tegelijk met de kliko buitengezet worden. Helemaal met lege handen blijf ik niet staan, volgens Theo ligt maandagochtend een brief klaar waarin staat dat ik weer aan de slag kan bij Connexxion zodra m'n huisvestingsprobleem opgelost is en ik weer in Eindhoven woon. Maar of ik dan nog daar wil werken? Gezien het schreeuwend tekort aan chauffeurs ben ik dan allang bij een ander taxibedrijf aan het werk -- en met een beetje mazzel ook nog full-time.
Hellen zou Hellen niet zijn als ze er geen positieve draai aan zou geven; het is natuurlijk balen om je baan kwijt te raken, maar je kunt het ook zien als het begin van iets nieuws. En om dat te vieren zijn we met z'n tweetjes buiten de deur gaan eten. Niks bijzonders verder, gewoon een bakkie soep en een kop koffie, maar het was wel lekker om even weg te zijn. En de soep zelf smaakte ook uitstekend. Vervolgens nam de avond een nogal verrassende wending...
Volgens de man aan het volgende tafeltje was er dit weekend iets te doen in de Maaspoorthallen en had dat "iets te maken met yoga". Op zich niet slecht, en nog gratis toegankelijk ook, dus zijn we daar maar eens naar toe gegaan. Maar met yoga bleek het niks van doen te hebben.
Wat het wel was: Amma. Nog nooit van gehoord, maar volgens de pers behoort ze tot de tien belangrijkste spirituele leiders ter wereld en heeft ze de bijnaam "knuffelgoeroe". Het was inderdaad een mooie ervaring om haar een keer mee te maken, inclusief de knuffel. Voor dat laatste hebben we dan ook zo'n vier uur moeten wachten. Om de tijd te doden hebben we ons tussendoor maar even nuttig gemaakt in het restaurant, meehelpen bij het uitserveren van maaltijden.
http://www.amma-europe.org/dutch/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten