Ik voel me een stuk beter, en dat had zo z'n effect op m'n productiviteit. Op tijd opgestaan (iets na 08:00) en na het ontbijt Lommel in om te gaan bellen. Drie stuks deze keer: de Dienst WZI, Stichting Maashorst en de tandarts. M'n contactpersoon bij WZI heb ik nu wel gesproken maar hij was onderweg en had geen agenda bij, hij zou later vandaag terugbellen. Een paar uur later belde een collega van hem ook inderdaad terug, maandag heb ik daar een afspraak.
De Stichting Maashorst heb ik gebeld om te informeren naar de wachtlijst voor de begeleide omgang, m'n contactpersoon daar was momenteel afwezig maar belde later op de dag terug: er staat nog één kind voor die van mij op de wachtlijst dus dat wordt een kwestie van hooguit een paar weken. Ongetwijfeld tot groot ongenoegen van Sonja.
De tandarts heeft het druk, ik kan pas 30 maart terecht. Eerder had wel gekund maar dan was het 22 of 23 maart geworden en dat zag ik niet zo zitten. Op m'n verjaardag wil ik echt niet bij de tandarts zitten, en een dag eerder is ook niks want dan kun je er vergif op innemen dat ik op m'n verjaardag zit te verrekken van de tandpijn.
En dan door naar de volgende geldbesparende maatregel: een mobiel telefoonnummer op z'n Belgisch. Dat ging rap: binnen tien minuten had ik een nieuwe GSM (een Nokia 1661, simpel maar doeltreffend) en een Belgisch SIM-kaartje. De kosten: € 35 voor het (SIM-lockvrije) toestel en € 15 voor het kaartje. Niet dat ik binnen België veel hoef te bellen, maar door iedereen naar dat nummer te laten bellen als ik België zit kost het mij verder niks. Dat had ik anderhalf jaar geleden al moeten doen, sinds ik in België bivakkeer heeft gebeld worden me tegen de € 100 gekost.
Dat wordt dus het nieuwe beleid: als ik in Nederland ben staat m'n Nederlandse GSM aan en m'n Belgische uit, en omgekeerd. Alleen nog even iedereen informeren over het nieuwe nummer.
De Stichting Maashorst heb ik gebeld om te informeren naar de wachtlijst voor de begeleide omgang, m'n contactpersoon daar was momenteel afwezig maar belde later op de dag terug: er staat nog één kind voor die van mij op de wachtlijst dus dat wordt een kwestie van hooguit een paar weken. Ongetwijfeld tot groot ongenoegen van Sonja.
De tandarts heeft het druk, ik kan pas 30 maart terecht. Eerder had wel gekund maar dan was het 22 of 23 maart geworden en dat zag ik niet zo zitten. Op m'n verjaardag wil ik echt niet bij de tandarts zitten, en een dag eerder is ook niks want dan kun je er vergif op innemen dat ik op m'n verjaardag zit te verrekken van de tandpijn.
En dan door naar de volgende geldbesparende maatregel: een mobiel telefoonnummer op z'n Belgisch. Dat ging rap: binnen tien minuten had ik een nieuwe GSM (een Nokia 1661, simpel maar doeltreffend) en een Belgisch SIM-kaartje. De kosten: € 35 voor het (SIM-lockvrije) toestel en € 15 voor het kaartje. Niet dat ik binnen België veel hoef te bellen, maar door iedereen naar dat nummer te laten bellen als ik België zit kost het mij verder niks. Dat had ik anderhalf jaar geleden al moeten doen, sinds ik in België bivakkeer heeft gebeld worden me tegen de € 100 gekost.
Dat wordt dus het nieuwe beleid: als ik in Nederland ben staat m'n Nederlandse GSM aan en m'n Belgische uit, en omgekeerd. Alleen nog even iedereen informeren over het nieuwe nummer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten