Sylvia zou vandaag naar Lommel komen, dus was het opnieuw vroeg opstaan en zorgen dat in elk geval de afwas gedaan was en de keet een beetje opgeruimd. Ze was op tijd vertrokken in Eindhoven, want tot mijn verrassing stond ze al om 09:45 opeens in m'n caravan. Jippie, m'n vriendinneke was er weer!
Tja, en wat doe je dan zoal de hele dag? Kletsen, koffiedrinken, schoonmaken, naar de dichtstbijzijnde patisserie lopen om wat lekkers te halen voor bij de koffie (precies een half uur heen, precies een half uur terug). En dan 's avonds lekker eten, want Sylvia had boodschappen gedaan en zou vanavond koken. Jummie! Meteen ook maar voor twee dagen, want met wat het gas hier kost word je zo ongeveer gedwongen om zuinig en creatief te zijn. Morgen hoef ik alleen nog maar het restant gekookte aardappelen om te toveren in gebakken aardappelen, de rest hoeft alleen maar even in de microgolf opgewarmd te worden.
En toen moest ze jammer genoeg weer terug naar Eindhoven. Toen we richting de uitgang liepen hadden de plaatselijke eenden een hoop commentaar. Vraag van Sylvia richting de eenden: "Zijn jullie ons nou aan het uitlachen?". Nog meer eendengesnater. Waarop ik ze toeriep: "Pas op hè, morgen staat er Peking Eend op het menu!". Geloof het of niet, maar ze waren meteen stil. Ik heb ze niet meer gehoord. Kennelijk wonen er intelligente eenden hier op het park.
Het uiteindelijke vertrek duurde langer dan voorzien: toen Sylvia haar auto wilde starten bleek de accu leeg te zijn. Dan maar even teruglopen naar m'n caravan, m'n eigen auto gehaald en vervolgens met startkabels haar auto weer aan de praat gekregen. Maar toen was het ook echt tijd om afscheid te nemen. Even een paar dagen alleen, dinsdag ben ik jarig en is ze weer terug.
Tja, en wat doe je dan zoal de hele dag? Kletsen, koffiedrinken, schoonmaken, naar de dichtstbijzijnde patisserie lopen om wat lekkers te halen voor bij de koffie (precies een half uur heen, precies een half uur terug). En dan 's avonds lekker eten, want Sylvia had boodschappen gedaan en zou vanavond koken. Jummie! Meteen ook maar voor twee dagen, want met wat het gas hier kost word je zo ongeveer gedwongen om zuinig en creatief te zijn. Morgen hoef ik alleen nog maar het restant gekookte aardappelen om te toveren in gebakken aardappelen, de rest hoeft alleen maar even in de microgolf opgewarmd te worden.
En toen moest ze jammer genoeg weer terug naar Eindhoven. Toen we richting de uitgang liepen hadden de plaatselijke eenden een hoop commentaar. Vraag van Sylvia richting de eenden: "Zijn jullie ons nou aan het uitlachen?". Nog meer eendengesnater. Waarop ik ze toeriep: "Pas op hè, morgen staat er Peking Eend op het menu!". Geloof het of niet, maar ze waren meteen stil. Ik heb ze niet meer gehoord. Kennelijk wonen er intelligente eenden hier op het park.
Het uiteindelijke vertrek duurde langer dan voorzien: toen Sylvia haar auto wilde starten bleek de accu leeg te zijn. Dan maar even teruglopen naar m'n caravan, m'n eigen auto gehaald en vervolgens met startkabels haar auto weer aan de praat gekregen. Maar toen was het ook echt tijd om afscheid te nemen. Even een paar dagen alleen, dinsdag ben ik jarig en is ze weer terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten