Sonja blijkt dinsdag inderdaad naar die financieel adviseur geweest te zijn, maar uiteraard moest ik eerst expliciet naar de uitkomst vragen, want uit zichzelf vertelt ze niks. En dan maar klagen dat anderen niet communiceren...
De uitslag was als verwacht: volgens Sonja is een huis kopen geen optie. Woningprijzen in Eindhoven beginnen tegen de € 190.000, met haar inkomen zou ze een hypotheek van maximaal € 160.000 kunnen krijgen en dan bruto € 900 per maand aan lasten kwijt zijn. Daarvan krijgt ze een deel wel terug van de fiscus waarmee de netto maanlasten op ongeveer € 540 uit zouden komen, maar die teruggaaf komt volgend jaar pas. Volgens haar is dat niet op te brengen met een inkomen van € 1.400 netto per maand. Nou ligt haar inkomen rond de € 1.500 netto per maand, maar dat even terzijde. Wat ze echter gemakshalve maar even vergeet is dat ze na de scheiding en verhuizing ook minder lasten heeft, al zal dat voor een deel weer tenietgedaan worden door de alimentatie.
Bovendien lijkt het me dat ze de hulp van haar moeder in kan roepen, hetzij door geld van haar te lenen, hetzij door haar garant te laten staan. D'r moeder heeft net d'r huis verkocht voor bijna twee ton, dus die moet dat op kunnen brengen.
De onwil was echter ook duidelijk: ze maakte namelijk de opmerking dat ze voor een huis van € 160.000 naar Geldrop zou moeten verhuizen. Da's niet zo ver weg, maar het is wel duidelijk dat ze gewoon weer niet mee wil werken. En dat betekent dus dat ze via een kort geding de woning op zal moeten gaan eisen. Helaas voor haar zal ze dat verliezen, want de rechter zal kijken naar zowel mijn inkomen als het hare, en dan moeten constateren dat zij wel andere woonruimte kan krijgen maar ik niet.
Ik heb haar nog gezegd dat ze dan particulier zal moeten gaan huren, maar dat kan ze zogenaamd ook niet omdat ze geen € 600 per maand op kan brengen. Dat kan ze wel, het zal alleen betekenen dat ze haar luxe levensstijl aan zal moeten gaan passen aan haar inkomen. Maar ja, dat wil ze ook weer niet want ze heeft tenslotte van thuis uit altijd meegekregen dat ze is voorbestemd voor een leven van geld, luxe en gemakzucht.
Uiteindelijk zal ze toch moeten verhuizen, en ze zal zich nog de haren uit het hoofd trekken van spijt dat ze m'n aanbod van een tijdje geleden (woning ruilen tegen alimentatie) niet geaccepteerd heeft.
De uitslag was als verwacht: volgens Sonja is een huis kopen geen optie. Woningprijzen in Eindhoven beginnen tegen de € 190.000, met haar inkomen zou ze een hypotheek van maximaal € 160.000 kunnen krijgen en dan bruto € 900 per maand aan lasten kwijt zijn. Daarvan krijgt ze een deel wel terug van de fiscus waarmee de netto maanlasten op ongeveer € 540 uit zouden komen, maar die teruggaaf komt volgend jaar pas. Volgens haar is dat niet op te brengen met een inkomen van € 1.400 netto per maand. Nou ligt haar inkomen rond de € 1.500 netto per maand, maar dat even terzijde. Wat ze echter gemakshalve maar even vergeet is dat ze na de scheiding en verhuizing ook minder lasten heeft, al zal dat voor een deel weer tenietgedaan worden door de alimentatie.
Bovendien lijkt het me dat ze de hulp van haar moeder in kan roepen, hetzij door geld van haar te lenen, hetzij door haar garant te laten staan. D'r moeder heeft net d'r huis verkocht voor bijna twee ton, dus die moet dat op kunnen brengen.
De onwil was echter ook duidelijk: ze maakte namelijk de opmerking dat ze voor een huis van € 160.000 naar Geldrop zou moeten verhuizen. Da's niet zo ver weg, maar het is wel duidelijk dat ze gewoon weer niet mee wil werken. En dat betekent dus dat ze via een kort geding de woning op zal moeten gaan eisen. Helaas voor haar zal ze dat verliezen, want de rechter zal kijken naar zowel mijn inkomen als het hare, en dan moeten constateren dat zij wel andere woonruimte kan krijgen maar ik niet.
Ik heb haar nog gezegd dat ze dan particulier zal moeten gaan huren, maar dat kan ze zogenaamd ook niet omdat ze geen € 600 per maand op kan brengen. Dat kan ze wel, het zal alleen betekenen dat ze haar luxe levensstijl aan zal moeten gaan passen aan haar inkomen. Maar ja, dat wil ze ook weer niet want ze heeft tenslotte van thuis uit altijd meegekregen dat ze is voorbestemd voor een leven van geld, luxe en gemakzucht.
Uiteindelijk zal ze toch moeten verhuizen, en ze zal zich nog de haren uit het hoofd trekken van spijt dat ze m'n aanbod van een tijdje geleden (woning ruilen tegen alimentatie) niet geaccepteerd heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten