Ja, het was inderdaad heel erg gezellig gisteravond. Rond 19:30 uur gearriveerd en tegen middernacht weer vertrokken. Om 00:15 uur weer thuis, een kwartiertje later in bed, en uiteindelijk rond 02:30 uur in slaap gevallen. Da's niet echt grappig, want om 06:00 ging de wekker alweer af.
Een paar dagen geleden heb ik het met Helma gehad over een mogelijke overstap naar een baan als chauffeur bij de Centrale Huisartsenpost in Eindhoven. Kennelijk willen hogere machten dat ook, want vanochtend kon ik alvast oefenen met hulpverlening. Niks spectaculairs verder, een van de kinderen in m'n bus had een sneetje van 2 cm in d'r been, daar kwam wat bloed uit, dus daar moest even een pleister op geplakt worden. Gelukkig zitten die in de verbanddoos van m'n bus, al bleek ontsmettingsmiddel (toch wel handig om bij de hand te hebben) te ontbreken.
Zo rond 12:00 ging de telefoon: de voorbode van een pesthumeur bij Sonja. Vera belde op met de mededeling dat ze niks meer voor ons kan doen zolang de situatie niet verandert. Sonja zal ongetwijfeld blij zijn als ze van Vera verlost is, maar er is meer. We hebben het advies gekregen om ons vrijwillig te melden bij Jeugdzorg voor hulp. Daar zal Sonja zich niks van aantrekken zonder een stok achter de deur (die vindt toch al dat al die hulpverleners haar gewoon met rust moeten laten en zich nergens mee moeten bemoeien), maar gelukkig werd de stok meegeleverd: over drie weken gaat Vera bij Jeugdzorg informeren of we ons vrijwillig gemeld hebben, hebben we dat niet dan maakt ze er een zorgmelding van en worden we verplicht om ons daar te melden.
Aan mij de twijfelachtige eer die boodschap vanavond aan Sonja over te brengen. Donkere wolken pakken zich samen...
Een paar dagen geleden heb ik het met Helma gehad over een mogelijke overstap naar een baan als chauffeur bij de Centrale Huisartsenpost in Eindhoven. Kennelijk willen hogere machten dat ook, want vanochtend kon ik alvast oefenen met hulpverlening. Niks spectaculairs verder, een van de kinderen in m'n bus had een sneetje van 2 cm in d'r been, daar kwam wat bloed uit, dus daar moest even een pleister op geplakt worden. Gelukkig zitten die in de verbanddoos van m'n bus, al bleek ontsmettingsmiddel (toch wel handig om bij de hand te hebben) te ontbreken.
Zo rond 12:00 ging de telefoon: de voorbode van een pesthumeur bij Sonja. Vera belde op met de mededeling dat ze niks meer voor ons kan doen zolang de situatie niet verandert. Sonja zal ongetwijfeld blij zijn als ze van Vera verlost is, maar er is meer. We hebben het advies gekregen om ons vrijwillig te melden bij Jeugdzorg voor hulp. Daar zal Sonja zich niks van aantrekken zonder een stok achter de deur (die vindt toch al dat al die hulpverleners haar gewoon met rust moeten laten en zich nergens mee moeten bemoeien), maar gelukkig werd de stok meegeleverd: over drie weken gaat Vera bij Jeugdzorg informeren of we ons vrijwillig gemeld hebben, hebben we dat niet dan maakt ze er een zorgmelding van en worden we verplicht om ons daar te melden.
Aan mij de twijfelachtige eer die boodschap vanavond aan Sonja over te brengen. Donkere wolken pakken zich samen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten