Zo, de APK en grote beurt is geregeld, volgende week vrijdag gaat ons Opeltje naar de garageboer. Een andere garageboer (Driessen Opel hier in Eindhoven) heeft vanochtend ook nog even teruggebeld voor een prijsopgave voor schokbrekers en gordelslot (da's dat ding waar je de gordel in vastklikt). Nou wist ik al dat Driessen bepaald niet de goedkooopste is, maar dit was wel heel erg. De schokbrekers zouden uitkomen op € 185 exclusief werkloon, en het gordelslot zou maar liefst € 285 moeten gaan kosten. Nou meen ik gezien te hebben dat het gordelslot niks meer is dan een stang met een houder, die met een enkele moer vastzit, maar volgens de meneer van Driessen Opel moet dan heel het spansysteem dat er onder zit ook vervangen worden. Zo kun je ook geld verdienen natuurlijk...
Meteen maar even Sonja gemaild over die afspraak, meteen ook maar even gevraagd hoe lang ze nodig denkt te hebben voor dat woningzoeken, en vermeld dat er door dat zoeken wat mij betreft geen reden is om het opsturen van de papierwinkel nog langer uit te stellen.
Het heeft een paar dagen geduurd, maar inmiddels heeft ene Patty van het Maatschappelijk Werk zich ook gemeld, de eerste afspraak daarmee staat gepland voor volgende week donderdag.
Vervolgens werd het 12:30 uur, en hing er een kwaaie Sonja aan de lijn. Om te beginnen was ze kwaad omdat ik dat mailtje van vanochtend naar haar e-mailadres op haar werk gestuurd heb. Helaas zal ik wel moeten, want dan weet ik tenminste vrijwel zeker dat ze het dezelfde dag nog leest, met haar privémail is het altijd maar afwachten wanneer ze die ziet.
Verder is ze niet op zoek naar een koopwoning maar is ze bezig met een inventarisatie van haar mogelijkheden in die richting. Volgende week dinsdag heeft ze een afspraak met een makelaar en een financieel adviseur en daar moet ik dus weer op wachten. Dat vindt ze niet meer dan redelijk want ik heb volgens haar al een half jaar de tijd gehad om te bekijken wat m'n mogelijkheden zijn. Wat ze gemakshalve maar even vergeet is dat zij in die periode hetzelfde had kunnen doen...
En ik zie nu al aankomen wat er gebeurt: Sonja interpreteert de informatie van makelaar en adviseur zo negatief mogelijk, negeert alles wat er op zou kunnen wijzen dat ze kan verhuizen, en eist vervolgens dat zij in de woning kan blijven. En dan wordt het dus oorlog, en zou ze wel eens heel rap het huis uitgezet kunnen worden. Het formulier voor de advocaat wil ze niet tekenen voordat ze heel die "inventarisatie" afgerond heeft, en zelfs dan nog pas als ze alle bijlagen bij het formulier ook gezien heeft. En Sonja kennende verzint ze daarna wel weer wat anders.
Dan was ze ook nog eens kwaad omdat ik eerst een afspraak voor de APK heb gemaakt en daarna pas gevraagd heb of ze me dan even op kan komen halen. Jawel, het had inderdaad weer gemoeten op de Sonja-methode: eerst bellen voor een voorlopige afspraak, dan Sonja bellen of het in haar agenda past, en dan of de definitieve afspraak maken of een nieuwe voorlopige afspraak maken en dan weer de hele procedure door. En dat terwijl ze eind maart al een herinnering voor de APK had ontvangen van de RDW, er niks aan gedaan heeft, en vier dagen voor de uiterste keuringsdatum de hele handel op mijn bord gedumpt heeft met de opmerking dat ik het zelf maar even moet regelen.
Om dat even in perspectief te plaatsen: zelf is ze meerdere keren met haar leaseauto teruggeweest naar de garage, zij maakte de afspraken zonder met mij te overleggen, maar telkens werd dan wel van mij verwacht dat ik haar op zou halen en terug zou brengen. Als ik me niet vergis is de politieke term hiervoor "tweesporenbeleid".
Dit zogenaamde "niet nakomen van afspraken" was voldoende reden om weer eens te zeuren over die tandartsafspraak van morgen. Helaas voor haar kan me dat niet boeien, ze wist het tenslotte een maand vantevoren al.
Kortom, het stressniveau gaat weer omhoog, en vanavond zal ik ook wel weer van alles en nog wat naar m'n hoofd gesmeten krijgen.
Daarmee werd het 13:10 en kwam er ook nog een mail van Sonja binnen. Daarin voor een deel een herhaling van het bovenstaande, maar daarnaast ook een heel eisenpakket voor haar eventuele andere woning:
"Als ik via het verwerven van eigendom niet in staat blijk om gelijkwaardige en geschikte woonruimte te vinden zal ik de huidige gemeenschappelijke woning voor de kinderen en mij opeisen via de rechter. Onder geschikt versta ik in deze: de kinderen moeten naar hun gewende school en opvang kunnen zonder aanmerkelijk langere reistijden ten opzichte van de huidige situatie. Ik moet het kunnen betalen. De omvang van de woning moet zodanig zijn dat de kinderen en ik er normaal en als gezin kunnen functioneren. Het betreft zelfstandige woonruimte. Het is geen appartement (dit ivm servicekosten)."
Kortom, een eisenpakket dat dusdanig opgesteld is dat ze geen koopwoning zal kunnen vinden. Vreemd is het wel dat ze zelfstandige woonruimte wil hebben terwijl ik wat haar betreft maar een kamer moet huren of in m'n taxibus moet gaan wonen. En een appartement van € 400 per maand plus € 50 servicekosten is nog altijd € 50 goedkoper dan een rijtjeshuis van € 500 per maand.
Oh, en direct na die eerste e-mail kwam er nog een tweede achteraan: die afspraak met de makelaar is niet volgende week dinsdag maar pas de week daarop (dan is het dus al 20 mei).
Geachte lezer, wat denkt u, zou ik ook eens zo'n eisenpakket voor een woning op moeten gaan stellen? Wat dacht u van: zelfstandige woning in Eindhoven of aangrenzende gemeente (dit ivm werk), rijtjeshuis (vrijstaand of half-vrijstaand mag ook), grote woonkamer (want mensen ontvangen in een woonkamer van 4x4 meter wordt wel erg krap), grote keuken (want ik begin koken leuk te vinden, en dan heb je nou eenmaal ruimte nodig), minimaal drie grote slaapkamers (eentje voor mij en eventuele toekomstige partner, eentje als logeerkamer en eentje als werkkamer), tuin op het zuiden of zuidoosten (want als het mooi weer is wil ik graag buiten zitten, en de kinderen kunnen dan buiten spelen), en natuurlijk een garage. Maximale huur: zodanig dat ik direct huurtoeslag krijg, dus dat zal in elk geval onder de € 500 per maand moeten zitten.
Klinkt redelijk, toch?
Meteen maar even Sonja gemaild over die afspraak, meteen ook maar even gevraagd hoe lang ze nodig denkt te hebben voor dat woningzoeken, en vermeld dat er door dat zoeken wat mij betreft geen reden is om het opsturen van de papierwinkel nog langer uit te stellen.
Het heeft een paar dagen geduurd, maar inmiddels heeft ene Patty van het Maatschappelijk Werk zich ook gemeld, de eerste afspraak daarmee staat gepland voor volgende week donderdag.
Vervolgens werd het 12:30 uur, en hing er een kwaaie Sonja aan de lijn. Om te beginnen was ze kwaad omdat ik dat mailtje van vanochtend naar haar e-mailadres op haar werk gestuurd heb. Helaas zal ik wel moeten, want dan weet ik tenminste vrijwel zeker dat ze het dezelfde dag nog leest, met haar privémail is het altijd maar afwachten wanneer ze die ziet.
Verder is ze niet op zoek naar een koopwoning maar is ze bezig met een inventarisatie van haar mogelijkheden in die richting. Volgende week dinsdag heeft ze een afspraak met een makelaar en een financieel adviseur en daar moet ik dus weer op wachten. Dat vindt ze niet meer dan redelijk want ik heb volgens haar al een half jaar de tijd gehad om te bekijken wat m'n mogelijkheden zijn. Wat ze gemakshalve maar even vergeet is dat zij in die periode hetzelfde had kunnen doen...
En ik zie nu al aankomen wat er gebeurt: Sonja interpreteert de informatie van makelaar en adviseur zo negatief mogelijk, negeert alles wat er op zou kunnen wijzen dat ze kan verhuizen, en eist vervolgens dat zij in de woning kan blijven. En dan wordt het dus oorlog, en zou ze wel eens heel rap het huis uitgezet kunnen worden. Het formulier voor de advocaat wil ze niet tekenen voordat ze heel die "inventarisatie" afgerond heeft, en zelfs dan nog pas als ze alle bijlagen bij het formulier ook gezien heeft. En Sonja kennende verzint ze daarna wel weer wat anders.
Dan was ze ook nog eens kwaad omdat ik eerst een afspraak voor de APK heb gemaakt en daarna pas gevraagd heb of ze me dan even op kan komen halen. Jawel, het had inderdaad weer gemoeten op de Sonja-methode: eerst bellen voor een voorlopige afspraak, dan Sonja bellen of het in haar agenda past, en dan of de definitieve afspraak maken of een nieuwe voorlopige afspraak maken en dan weer de hele procedure door. En dat terwijl ze eind maart al een herinnering voor de APK had ontvangen van de RDW, er niks aan gedaan heeft, en vier dagen voor de uiterste keuringsdatum de hele handel op mijn bord gedumpt heeft met de opmerking dat ik het zelf maar even moet regelen.
Om dat even in perspectief te plaatsen: zelf is ze meerdere keren met haar leaseauto teruggeweest naar de garage, zij maakte de afspraken zonder met mij te overleggen, maar telkens werd dan wel van mij verwacht dat ik haar op zou halen en terug zou brengen. Als ik me niet vergis is de politieke term hiervoor "tweesporenbeleid".
Dit zogenaamde "niet nakomen van afspraken" was voldoende reden om weer eens te zeuren over die tandartsafspraak van morgen. Helaas voor haar kan me dat niet boeien, ze wist het tenslotte een maand vantevoren al.
Kortom, het stressniveau gaat weer omhoog, en vanavond zal ik ook wel weer van alles en nog wat naar m'n hoofd gesmeten krijgen.
Daarmee werd het 13:10 en kwam er ook nog een mail van Sonja binnen. Daarin voor een deel een herhaling van het bovenstaande, maar daarnaast ook een heel eisenpakket voor haar eventuele andere woning:
"Als ik via het verwerven van eigendom niet in staat blijk om gelijkwaardige en geschikte woonruimte te vinden zal ik de huidige gemeenschappelijke woning voor de kinderen en mij opeisen via de rechter. Onder geschikt versta ik in deze: de kinderen moeten naar hun gewende school en opvang kunnen zonder aanmerkelijk langere reistijden ten opzichte van de huidige situatie. Ik moet het kunnen betalen. De omvang van de woning moet zodanig zijn dat de kinderen en ik er normaal en als gezin kunnen functioneren. Het betreft zelfstandige woonruimte. Het is geen appartement (dit ivm servicekosten)."
Kortom, een eisenpakket dat dusdanig opgesteld is dat ze geen koopwoning zal kunnen vinden. Vreemd is het wel dat ze zelfstandige woonruimte wil hebben terwijl ik wat haar betreft maar een kamer moet huren of in m'n taxibus moet gaan wonen. En een appartement van € 400 per maand plus € 50 servicekosten is nog altijd € 50 goedkoper dan een rijtjeshuis van € 500 per maand.
Oh, en direct na die eerste e-mail kwam er nog een tweede achteraan: die afspraak met de makelaar is niet volgende week dinsdag maar pas de week daarop (dan is het dus al 20 mei).
Geachte lezer, wat denkt u, zou ik ook eens zo'n eisenpakket voor een woning op moeten gaan stellen? Wat dacht u van: zelfstandige woning in Eindhoven of aangrenzende gemeente (dit ivm werk), rijtjeshuis (vrijstaand of half-vrijstaand mag ook), grote woonkamer (want mensen ontvangen in een woonkamer van 4x4 meter wordt wel erg krap), grote keuken (want ik begin koken leuk te vinden, en dan heb je nou eenmaal ruimte nodig), minimaal drie grote slaapkamers (eentje voor mij en eventuele toekomstige partner, eentje als logeerkamer en eentje als werkkamer), tuin op het zuiden of zuidoosten (want als het mooi weer is wil ik graag buiten zitten, en de kinderen kunnen dan buiten spelen), en natuurlijk een garage. Maximale huur: zodanig dat ik direct huurtoeslag krijg, dus dat zal in elk geval onder de € 500 per maand moeten zitten.
Klinkt redelijk, toch?
1 opmerking:
hoi jeroen,als je een gordel slot bij een andere zaak haalt,kun je dat zelf monteren als het toch maar een schroef is,wij hebben hier zo'n winkel op empel,waar je het heel voordelig kan halen. en op zo'n auto kerkhof(weet even niet de andere naam)zelfde auto zoeken,slot eruit halen,nog goed koper(misschien ook de schokbrekers),en dan naar een andere garage)
groetjes hellen
Een reactie posten