Zoals wel vaker heb ik ook afgelopen nacht weer beroerd geslapen: alles bij elkaar hooguit zo'n 3,5 uur. Altijd vervelend natuurlijk, en al helemaal als je dan ook nog om 12:00 een afspraak hebt aan de Nederlandse kant van de grens. Om precies te zijn in Nuenen, met Walter Scheepers van de arbodienst. Dat gesprek duurde niet zo bijster lang en bevestigde weer mijn vermoedens over de hele aanpak van mijn reïntegratie: vooral niet al te veel inspanning leveren. De volgende afspraak is over zes weken, Walter bevestigde zelf ook dat die afspraak er eigenlijk alleen maar is om te voldoen aan de eisen van het UWV. Voor de rest lijkt de hele "reïntegratie" alleen maar gericht te zijn op volhouden tot 25 maart 2010, want dan loop m'n arbeidsovereenkomst af en die gaat echt niet verlengd worden, en dus zijn ze dan van me af.
Dan hadden we vanmiddag ook nog een afspraak bij de afdeling Cardiologie in het Catharine Ziekenhuis. Die verliep zo ongeveer hetzelfde als die van een half jaar geleden: met vertraging. De afspraak was om 15:30, na een uur wachten waren we aan de beurt en werd door de assistente een hartfilmpje gemaakt, daarna was het nog eens een kwartier wachten op de cardioloog, en nog eens een kwartier later (intussen was het dus 17:00 geworden) stonden we weer buiten.
Kennelijk is het voor medisch specialisten toch lastig om hun afspraken een beetje behoorlijk in te plannen.
En dan de klapper van de dag: de post. Voor het feit dat m'n postbus al een week niet geleegd was lag er erg weinig in. Wat er (samen met nog een paar andere poststukken) wel in lag was een pak papier afkomstig van "Accident Management Services". Ik dacht eerst even dat het reclame was, maar nieuwsgierig als ik ben heb ik toch de envelop maar opengemaakt. En daar werd ik niet vrolijk van.
Het zal de trouwe lezer(es) niet ontgaan zijn dat in juli 2007 Sonja's auto schade zou hebben opgelopen en ik daarvan de schuld heb gekregen. AMS (in de persoon van ene Debora Mulder) blijkt de schadeafhandeling daarvan te doen. Die durfde zomaar aan te nemen dat ik de aansprakelijkheid voor die schade zou erkennen en per omgaande wel even € 875,29 over zou maken.
Pardon? Hoeveel?
Ze blijken nogal creatief geweest te zijn. Volgens Sonja zou ik een kras op de auto gemaakt hebben en de banden van de auto lekgestoken hebben (hetgeen ze tot op de dag van vandaag volhoudt). Uit het politierapport blijkt echter dat die kras de enige schade is, de linkervoorband was weliswaar zacht maar bleek in de garage na oppompen in orde te zijn. Nou kun je mij van alles wijsmaken, maar niet dat een krasje herstellen ruim € 800 moet kosten.
Goed, volgens de specificatie bedraagt de autoschade € 634,27 (de rest gaat op aan niet nader toegelichte expertisekosten, bedrijfsschade en dossierkosten) maar dat lijkt me nog steeds riant veel voor een krasje. Gelukkig zat er een uitgebreide specificatie bij, afkomstig van het reparateur. Die was nogal verhelderend.
Er is helemaal geen krasje op het portier gerepareerd, ze hebben de achterbumper vervangen en gespoten. Oftewel, ze willen mij nu laten opdraaien voor een schade die ik helemaal niet heb aangericht! Wat denken ze bij "Accident Management Services" wel? Die meneer is opgepakt voor het vermeend aanrichten van de ene schade dus die moet de rest dan ook maar betalen?
Mooi niet dus! Sonja houdt er een tamelijk agressieve rijstijl op na, dus als die achterbumper kapot is zal ze het zelf wel veroorzaakt hebben. Dat ze haar maar laten betalen!
Nog een aardig detail, en tevens weer een tak om Sonja mee te slaan: het aanrijdingsformulier. Volgens dat formulier zouden er opeens ook deuken boven de "berijdersdeur" zitten (dat komt echter nergens terug in noch de aangifte noch het schaderapport), en -- nog veel beter -- zijn er volgens het formulier ook geen getuigen. Terwijl Frau Holten tegenover haar advocaat en de Rechtbank beweerd heeft dat er wel getuigen zouden zijn. Met getuigen is het heel simpel: je hebt ze of je hebt ze niet, daar tussenin zit niets, je kunt niet èn wel èn geen getuigen hebben.
Oftewel, de zoveelste tegenstrijdigheid. Die hele echtscheidingsoorlog wordt voor Sonja steeds meer een verhaal uit de categorie "verstrikt raken in je eigen web van leugens". Mooi, nog even en dan gaat ze spectaculair op haar bek.
Zelfs al zou die reparatie betrekking hebben op die kras op het portier, dan nog zou ik wel gek zijn als ik het zou betalen. Ik word verdacht van een strafbaar feit (vandalisme) maar voor de Nederlandse wet ben je nog altijd onschuldig tot het tegendeel bewezen is, en dat is tot op heden niet gebeurd. Als ik die schade zou betalen zou ik me al bij voorbaat schuldig verklaren, en dan ook nog aan iets waar ik part noch deel aan heb.
Voor hoe dom houden ze bij AMS eigenlijk?
En nog meer kosten: de Belastingdienst heeft een brief gestuurd om me mede te delen dat mijn motorrijuigenbelasting verhoogd wordt van € 112 naar € 123 per kwartaal omdat ik naar een andere provincie verhuisd zou zijn. Da's dus een extra kostenpost van € 44 per jaar. Dat wordt dus weer bellen, want ik wil wel eens weten naar welke provincie ik dan verhuisd zou zijn.
Politieteller: vandaag 0, totaal 35
Dan hadden we vanmiddag ook nog een afspraak bij de afdeling Cardiologie in het Catharine Ziekenhuis. Die verliep zo ongeveer hetzelfde als die van een half jaar geleden: met vertraging. De afspraak was om 15:30, na een uur wachten waren we aan de beurt en werd door de assistente een hartfilmpje gemaakt, daarna was het nog eens een kwartier wachten op de cardioloog, en nog eens een kwartier later (intussen was het dus 17:00 geworden) stonden we weer buiten.
Kennelijk is het voor medisch specialisten toch lastig om hun afspraken een beetje behoorlijk in te plannen.
En dan de klapper van de dag: de post. Voor het feit dat m'n postbus al een week niet geleegd was lag er erg weinig in. Wat er (samen met nog een paar andere poststukken) wel in lag was een pak papier afkomstig van "Accident Management Services". Ik dacht eerst even dat het reclame was, maar nieuwsgierig als ik ben heb ik toch de envelop maar opengemaakt. En daar werd ik niet vrolijk van.
Het zal de trouwe lezer(es) niet ontgaan zijn dat in juli 2007 Sonja's auto schade zou hebben opgelopen en ik daarvan de schuld heb gekregen. AMS (in de persoon van ene Debora Mulder) blijkt de schadeafhandeling daarvan te doen. Die durfde zomaar aan te nemen dat ik de aansprakelijkheid voor die schade zou erkennen en per omgaande wel even € 875,29 over zou maken.
Pardon? Hoeveel?
Ze blijken nogal creatief geweest te zijn. Volgens Sonja zou ik een kras op de auto gemaakt hebben en de banden van de auto lekgestoken hebben (hetgeen ze tot op de dag van vandaag volhoudt). Uit het politierapport blijkt echter dat die kras de enige schade is, de linkervoorband was weliswaar zacht maar bleek in de garage na oppompen in orde te zijn. Nou kun je mij van alles wijsmaken, maar niet dat een krasje herstellen ruim € 800 moet kosten.
Goed, volgens de specificatie bedraagt de autoschade € 634,27 (de rest gaat op aan niet nader toegelichte expertisekosten, bedrijfsschade en dossierkosten) maar dat lijkt me nog steeds riant veel voor een krasje. Gelukkig zat er een uitgebreide specificatie bij, afkomstig van het reparateur. Die was nogal verhelderend.
Er is helemaal geen krasje op het portier gerepareerd, ze hebben de achterbumper vervangen en gespoten. Oftewel, ze willen mij nu laten opdraaien voor een schade die ik helemaal niet heb aangericht! Wat denken ze bij "Accident Management Services" wel? Die meneer is opgepakt voor het vermeend aanrichten van de ene schade dus die moet de rest dan ook maar betalen?
Mooi niet dus! Sonja houdt er een tamelijk agressieve rijstijl op na, dus als die achterbumper kapot is zal ze het zelf wel veroorzaakt hebben. Dat ze haar maar laten betalen!
Nog een aardig detail, en tevens weer een tak om Sonja mee te slaan: het aanrijdingsformulier. Volgens dat formulier zouden er opeens ook deuken boven de "berijdersdeur" zitten (dat komt echter nergens terug in noch de aangifte noch het schaderapport), en -- nog veel beter -- zijn er volgens het formulier ook geen getuigen. Terwijl Frau Holten tegenover haar advocaat en de Rechtbank beweerd heeft dat er wel getuigen zouden zijn. Met getuigen is het heel simpel: je hebt ze of je hebt ze niet, daar tussenin zit niets, je kunt niet èn wel èn geen getuigen hebben.
Oftewel, de zoveelste tegenstrijdigheid. Die hele echtscheidingsoorlog wordt voor Sonja steeds meer een verhaal uit de categorie "verstrikt raken in je eigen web van leugens". Mooi, nog even en dan gaat ze spectaculair op haar bek.
Zelfs al zou die reparatie betrekking hebben op die kras op het portier, dan nog zou ik wel gek zijn als ik het zou betalen. Ik word verdacht van een strafbaar feit (vandalisme) maar voor de Nederlandse wet ben je nog altijd onschuldig tot het tegendeel bewezen is, en dat is tot op heden niet gebeurd. Als ik die schade zou betalen zou ik me al bij voorbaat schuldig verklaren, en dan ook nog aan iets waar ik part noch deel aan heb.
Voor hoe dom houden ze bij AMS eigenlijk?
En nog meer kosten: de Belastingdienst heeft een brief gestuurd om me mede te delen dat mijn motorrijuigenbelasting verhoogd wordt van € 112 naar € 123 per kwartaal omdat ik naar een andere provincie verhuisd zou zijn. Da's dus een extra kostenpost van € 44 per jaar. Dat wordt dus weer bellen, want ik wil wel eens weten naar welke provincie ik dan verhuisd zou zijn.
Politieteller: vandaag 0, totaal 35
Geen opmerkingen:
Een reactie posten