Vandaag leek veel op gisteren: ik bezig met het verweer, Sylvia met het tuinhuisje. Dat verweer opstellen is meer werk dan het lijkt want ik zoek me telkens wezenloos naar passages in al die documenten om allerlei leugens en tegenstrijdigheden boven water te krijgen.
Een hele fraaie als voorbeeld. Sonja heeft aangifte tegen me gedaan wegens vernieling van haar auto. Die "vernieling" bestond eruit dat de rechtervoorband zacht was en er een kras op het portier zou zitten. Volgens het proces-verbaal van aangifte heeft de politie voor haar die voorband verwisseld (de andere drie waren dus kennelijk intact) en bleek vervolgens in de garage dat de band niet lek was. Pas later is de dagvaarding opgesteld, toen was de omvang van de vermeende schade dus al duidelijk, maar ze heeft er toch in verklaard dat ik de banden (jawel, meervoud) van haar auto lekgestoken zou hebben.
En zo zijn er nog wel meer punten (waaronder een getuigenverklaring van Sonja's moeder die nogal afwijkt met Sonja's eigen verklaring), maar die worden allemaal wel duidelijk zodra het hele echtscheidingsdossier ingescand is en op Internet staat. Tegen dat het zover is zal ik dat uiteraard wel even in deze weblog vermelden.
Sonja blijkt m'n weblog inmiddels gevonden te hebben, want ze heeft weer eens aangifte tegen me gedaan. Wat bleek? In de blog van 13 maart 2009 heb ik verklaard dat ernstig overwoog een einde aan m'n leven te maken, en daarbij heb ik onder andere ook geschreven: "het enige wat mij dan nog rest is eerst Sonja Holten en Ingrid van Galen om zeep helpen en daarna mezelf". En die opmerking was voor Sonja reden om aangifte te doen van bedreiging.
Meteen ook maar even het proces-verbaal van aangifte inzake mijn aangifte van kindermishandeling ingescand, dan kan het morgen per e-mail naar Marcel Martens en hopelijk maandag meegenomen worden in de procedures.
Een hele fraaie als voorbeeld. Sonja heeft aangifte tegen me gedaan wegens vernieling van haar auto. Die "vernieling" bestond eruit dat de rechtervoorband zacht was en er een kras op het portier zou zitten. Volgens het proces-verbaal van aangifte heeft de politie voor haar die voorband verwisseld (de andere drie waren dus kennelijk intact) en bleek vervolgens in de garage dat de band niet lek was. Pas later is de dagvaarding opgesteld, toen was de omvang van de vermeende schade dus al duidelijk, maar ze heeft er toch in verklaard dat ik de banden (jawel, meervoud) van haar auto lekgestoken zou hebben.
En zo zijn er nog wel meer punten (waaronder een getuigenverklaring van Sonja's moeder die nogal afwijkt met Sonja's eigen verklaring), maar die worden allemaal wel duidelijk zodra het hele echtscheidingsdossier ingescand is en op Internet staat. Tegen dat het zover is zal ik dat uiteraard wel even in deze weblog vermelden.
Sonja blijkt m'n weblog inmiddels gevonden te hebben, want ze heeft weer eens aangifte tegen me gedaan. Wat bleek? In de blog van 13 maart 2009 heb ik verklaard dat ernstig overwoog een einde aan m'n leven te maken, en daarbij heb ik onder andere ook geschreven: "het enige wat mij dan nog rest is eerst Sonja Holten en Ingrid van Galen om zeep helpen en daarna mezelf". En die opmerking was voor Sonja reden om aangifte te doen van bedreiging.
Meteen ook maar even het proces-verbaal van aangifte inzake mijn aangifte van kindermishandeling ingescand, dan kan het morgen per e-mail naar Marcel Martens en hopelijk maandag meegenomen worden in de procedures.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten