Om 08:30 mocht ik m'n gezicht weer laten zien bij de GGzE, deze keer bij mevrouw Baaijens, psychiater. Even uitgelegd hoe ik er aan toe ben, en even later stond ik weer buiten met een recept voor Seroquell 50 mg. Die versie werkt anders dan die van 25 en 100 mg; bij die houdt na vijf minuten het malen in je hoofd op, nog eens vijf minuten later slaap je, en veertien uur later word je weer wakker. Die van 50 mg werken anders, die hebben een "vertraagde afgifte" waardoor je (als het goed is) alleen minder last heb van het malen maar niet meteen een gat in de dag slaapt en de rest van de dag als een zombie rondloopt.
Via de postbus terug, en in die postbus lag weer een brief van de Lumens Groep (waar ook Welzijn Eindhoven onder valt, en daar valt het Steunpunt Huiselijk Geweld dan weer onder). En jawel, ook deze klacht is afgewezen, Pieter Verstappen heeft niks misdaan volgens z'n baas. Desalniettemin gaat er wel iets veranderen: Pieter wordt van de zaak afgehaald en vervangen door iemand anders. Daar zal Sonja vast niet blij mee zijn want dan moet ze weer iemand alle leugens gaan vertellen en proberen in te palmen met haar zielige verhaaltjes. Maar ach, Pieter heeft ze aan haar kant gekregen door met de benen wijd te gaan dus dat zal ze met de volgende ook wel weer doen. Ze kijkt niet op een klant meer of minder.
En dan, om 14:00 uur, moest ik bij de Rechtbank zijn. Marnix Muurmans blijkt vooral zichzelf graag te horen praten en heeft net zo kritiekloos als Ingrid van Galen alles maar geloofd wat Sonja 'm voorgelogen heeft. Op één punt hebben ze in elk geval wel commentaar gekregen van de rechter: Sonja heeft verklaard dat ze de bel uit had staan en ik daarom op de deur en het raam had staan kloppen en met de brievenbus geklepperd had, waarop de rechter opmerkte dat je ook niet anders kunt als je aan de deur staat en de bel het niet doet.
Sonja heeft er wel een circus van gemaakt. Die heeft kennelijk gedaan alsof ik levensgevaarlijk ben, want tijdens de zitting zat er één politieagent in de zaal en stonden er buiten de zaal twee bij de deur op wacht. De rechter keek nogal verbaasd, die kon zich kennelijk ook niet voorstellen dat zo'n klein tenger manneke als ik een bedreiging zou vormen voor een vrouw die in alle richtingen een stuk groter is dan ik, twee keer zo zwaar is, en daarmee zo'n beetje de indruk wekt van een tank op twee benen. Maar ja, bij gebrek aan harde feiten heeft Sonja al dat theater natuurlijk wel nodig.
Uitspraak volgende week woensdag 11:00 uur, daarvoor hoef ik niet naar 's-Hertogenbosch maar alleen een telefoontje van Marcel Martens af te wachten.
Sylvia had nog een dinercheque ter waarde van € 50 liggen en die hebben we vanavond maar eens uitgegeven. Lekker met z'n tweetjes uit eten bij Grand Café Berlage, biertje erbij (leve het openbaar vervoer) en uiteindelijk maar € 12 bij hoeven te betalen. Kijk, dan is uit eten nog eens betaalbaar!
En wie zat er ook? Jawel, niemand anders dan Pieter Verstappen -- Sonja's nieuwe liefde. Gezien het gezelschap (drie stellen) zat ons aller Pieter daar samen met z'n echtgenote. Ik heb me ingehouden, ik was bijna gaan vragen of ze wist dat haar wederhelft vreemdgaat. Ik weet dat hij me gezien heeft maar ik heb 'm volledig genegeerd.
Pieter had natuurlijk ook wel wat te vieren, nu hij ondanks z'n incompetentie niet wordt ontslagen. Maar misschien is het enkele feit dat zijn aandeel in deze weblog gepubliceerd is al voldoende om z'n verdere carrière om zeep te helpen. En als z'n vrouw dit ooit leest zou het ook wel eens z'n huwelijk de vernieling in kunnen helpen.
Via de postbus terug, en in die postbus lag weer een brief van de Lumens Groep (waar ook Welzijn Eindhoven onder valt, en daar valt het Steunpunt Huiselijk Geweld dan weer onder). En jawel, ook deze klacht is afgewezen, Pieter Verstappen heeft niks misdaan volgens z'n baas. Desalniettemin gaat er wel iets veranderen: Pieter wordt van de zaak afgehaald en vervangen door iemand anders. Daar zal Sonja vast niet blij mee zijn want dan moet ze weer iemand alle leugens gaan vertellen en proberen in te palmen met haar zielige verhaaltjes. Maar ach, Pieter heeft ze aan haar kant gekregen door met de benen wijd te gaan dus dat zal ze met de volgende ook wel weer doen. Ze kijkt niet op een klant meer of minder.
En dan, om 14:00 uur, moest ik bij de Rechtbank zijn. Marnix Muurmans blijkt vooral zichzelf graag te horen praten en heeft net zo kritiekloos als Ingrid van Galen alles maar geloofd wat Sonja 'm voorgelogen heeft. Op één punt hebben ze in elk geval wel commentaar gekregen van de rechter: Sonja heeft verklaard dat ze de bel uit had staan en ik daarom op de deur en het raam had staan kloppen en met de brievenbus geklepperd had, waarop de rechter opmerkte dat je ook niet anders kunt als je aan de deur staat en de bel het niet doet.
Sonja heeft er wel een circus van gemaakt. Die heeft kennelijk gedaan alsof ik levensgevaarlijk ben, want tijdens de zitting zat er één politieagent in de zaal en stonden er buiten de zaal twee bij de deur op wacht. De rechter keek nogal verbaasd, die kon zich kennelijk ook niet voorstellen dat zo'n klein tenger manneke als ik een bedreiging zou vormen voor een vrouw die in alle richtingen een stuk groter is dan ik, twee keer zo zwaar is, en daarmee zo'n beetje de indruk wekt van een tank op twee benen. Maar ja, bij gebrek aan harde feiten heeft Sonja al dat theater natuurlijk wel nodig.
Uitspraak volgende week woensdag 11:00 uur, daarvoor hoef ik niet naar 's-Hertogenbosch maar alleen een telefoontje van Marcel Martens af te wachten.
Sylvia had nog een dinercheque ter waarde van € 50 liggen en die hebben we vanavond maar eens uitgegeven. Lekker met z'n tweetjes uit eten bij Grand Café Berlage, biertje erbij (leve het openbaar vervoer) en uiteindelijk maar € 12 bij hoeven te betalen. Kijk, dan is uit eten nog eens betaalbaar!
En wie zat er ook? Jawel, niemand anders dan Pieter Verstappen -- Sonja's nieuwe liefde. Gezien het gezelschap (drie stellen) zat ons aller Pieter daar samen met z'n echtgenote. Ik heb me ingehouden, ik was bijna gaan vragen of ze wist dat haar wederhelft vreemdgaat. Ik weet dat hij me gezien heeft maar ik heb 'm volledig genegeerd.
Pieter had natuurlijk ook wel wat te vieren, nu hij ondanks z'n incompetentie niet wordt ontslagen. Maar misschien is het enkele feit dat zijn aandeel in deze weblog gepubliceerd is al voldoende om z'n verdere carrière om zeep te helpen. En als z'n vrouw dit ooit leest zou het ook wel eens z'n huwelijk de vernieling in kunnen helpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten