Vandaag stond natuurlijk alles in het teken van slechts één ding: het concert van Guus Meeuwis. Het werk begon wel met een misser: zowel ik als mijn collega Angelique hadden kennelijk niet goed begrepen waar het opstappunt was, waardoor we allebei aan de verkeerde kant van Strijp-S stonden. Voor de Eindhovenaren/Philipsmensen onder u: we stonden op het parkeerterrein aan de Beukenlaan, waar vroeger de Vipre-bussen stonden opgesteld. We moesten bij de poort aan de Glaslaan zijn. Foutje in de communicatie...
Dat parkeerterrein aan de Glaslaan was gereserveerd voor mensen die een VIP-arrangement hadden voor het concert. Dat waren dus kaartjes van € 130 - € 215 exclusief (niet volledig aftrekbare) BTW. Voor dat geld wilden ze dan kennelijk die paar honderd meter naar het stadion gereden worden. Och ja, het zijn weer een aantal uren betaald werk. Plus fooien, al waren mijn passagiers wel krenten -- over de hele avond nog geen € 15.
Om 20:00 was het dan zover: busjes geparkeerd en met z'n tweeën te voet naar het stadion. Met Hans (de derde chauffeur) hadden we afgesproken dat hij tijdens het concert zou blijven pendelen, al begon hij drie kwartier vantevoren daar opeens weer moeilijk over te doen. Pech gehad, afspraak is afspraak. Naar binnen door de hoofdingang, polsbandjes en kaarten opgehaald en op zoek naar onze plek. Dat was even zoeken, maar uiteindelijk bleken we goeie zitplaatsen te hebben: Eretribune, rij 16, stoel 25 en 26. Helaas was het geluid niet altijd even goed, maar de sfeer was er niet minder om. Het is toch een hele ervaring, enkele tienduizenden mensen bij elkaar in één stadion die allemaal staan mee te zingen.
En tja, dat Frans Bauer tot twee keer toe opdook was dan weer minder, maar vooruit maar weer.
Toen Guus rond 22:30 aan z'n toegift begon zijn we weer vertrokken, we moesten tenslotte nog terug naar de Glaslaan om de busjes op te halen zodat we om 23:00 weer voor de hoofdingang zouden staan. Het was CHAOS! De eerste dienst ging nog wel aangezien de bezoekers verspreid over drie uur naar het stadion kwamen, maar vervolgens wilden ze wel allemaal tegelijk weg!
Dat parkeerterrein aan de Glaslaan was gereserveerd voor mensen die een VIP-arrangement hadden voor het concert. Dat waren dus kaartjes van € 130 - € 215 exclusief (niet volledig aftrekbare) BTW. Voor dat geld wilden ze dan kennelijk die paar honderd meter naar het stadion gereden worden. Och ja, het zijn weer een aantal uren betaald werk. Plus fooien, al waren mijn passagiers wel krenten -- over de hele avond nog geen € 15.
Om 20:00 was het dan zover: busjes geparkeerd en met z'n tweeën te voet naar het stadion. Met Hans (de derde chauffeur) hadden we afgesproken dat hij tijdens het concert zou blijven pendelen, al begon hij drie kwartier vantevoren daar opeens weer moeilijk over te doen. Pech gehad, afspraak is afspraak. Naar binnen door de hoofdingang, polsbandjes en kaarten opgehaald en op zoek naar onze plek. Dat was even zoeken, maar uiteindelijk bleken we goeie zitplaatsen te hebben: Eretribune, rij 16, stoel 25 en 26. Helaas was het geluid niet altijd even goed, maar de sfeer was er niet minder om. Het is toch een hele ervaring, enkele tienduizenden mensen bij elkaar in één stadion die allemaal staan mee te zingen.
En tja, dat Frans Bauer tot twee keer toe opdook was dan weer minder, maar vooruit maar weer.
Toen Guus rond 22:30 aan z'n toegift begon zijn we weer vertrokken, we moesten tenslotte nog terug naar de Glaslaan om de busjes op te halen zodat we om 23:00 weer voor de hoofdingang zouden staan. Het was CHAOS! De eerste dienst ging nog wel aangezien de bezoekers verspreid over drie uur naar het stadion kwamen, maar vervolgens wilden ze wel allemaal tegelijk weg!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten