Sonja heeft haar ware aard weer eens laten zien: toen ik vannacht rond 00:45 terug was uit Den Bosch bleek dat ze wel degelijk in huis is geweest en spullen heeft meegenomen! Ze heeft in elk geval kleding voor haarzelf en de kinderen meegenomen, en volgens mij ook nog een aantal DVD's. Dat was dus niet de afspraak!
Eigenlijk verbaast het me ook niks, Sonja is iemand die vindt dat anderen zich wel altijd aan afspraken dienen te houden maar tegelijkertijd vindt dat zij dat niet hoeft. Daarnaast geeft haar handelen blijk van een volledig ontbreken van respect voor mijn privacy. Ik heb haar vanochtend een SMS-je gestuurd met de mededeling dat ik voor 10:00 vanochtend via de e-mail een lijst van haar wil hebben met een gedetailleerd overzicht van alles wat ze meegenomen heeft. En uiteraard beschouw ik alle afspraken die ik met haar gemaakt heb nu als vervallen.
Bij een rondgang door de woning bleek er opeens wel een sleutel te zitten op de muurkast op zolder! De tweede sleutel is nog steeds spoorloos, evenals de sleutel van het dressoir. En dan moet ik echt geloven dat ze die niet heeft? Ik dacht het toch niet...
Inmiddels heb ik Bureau Jeugdzorg hierover per e-mail geïnformeerd en dringend verzocht actie te ondernemen om de kinderen tegen hun moeder in bescherming te nemen.
Vanmiddag had ik m'n eerste afspraak met m'n advocaat. Die wist onder andere te vertellen wat ik al aan alle kanten gehoord heb, namelijk dat Sonja de woning toegewezen zal krijgen en ik op straat kom te staan. Welkom in de sociale Nederlandse rechtsstaat. Wat er verder besproken is valt onder de noemer "vertrouwelijk", je weet tenslotte maar nooit of de vijand meeleest.
Eigenlijk verbaast het me ook niks, Sonja is iemand die vindt dat anderen zich wel altijd aan afspraken dienen te houden maar tegelijkertijd vindt dat zij dat niet hoeft. Daarnaast geeft haar handelen blijk van een volledig ontbreken van respect voor mijn privacy. Ik heb haar vanochtend een SMS-je gestuurd met de mededeling dat ik voor 10:00 vanochtend via de e-mail een lijst van haar wil hebben met een gedetailleerd overzicht van alles wat ze meegenomen heeft. En uiteraard beschouw ik alle afspraken die ik met haar gemaakt heb nu als vervallen.
Bij een rondgang door de woning bleek er opeens wel een sleutel te zitten op de muurkast op zolder! De tweede sleutel is nog steeds spoorloos, evenals de sleutel van het dressoir. En dan moet ik echt geloven dat ze die niet heeft? Ik dacht het toch niet...
Inmiddels heb ik Bureau Jeugdzorg hierover per e-mail geïnformeerd en dringend verzocht actie te ondernemen om de kinderen tegen hun moeder in bescherming te nemen.
Vanmiddag had ik m'n eerste afspraak met m'n advocaat. Die wist onder andere te vertellen wat ik al aan alle kanten gehoord heb, namelijk dat Sonja de woning toegewezen zal krijgen en ik op straat kom te staan. Welkom in de sociale Nederlandse rechtsstaat. Wat er verder besproken is valt onder de noemer "vertrouwelijk", je weet tenslotte maar nooit of de vijand meeleest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten