Vanmiddag weer een afspraak bij de GGzE, en wederom leverde het weinig op. Er schijnt binnen de GGzE groepstherapie gegeven te worden aan een aantal mannen met uiteenlopende problemen, binnenkort heb ik een gesprek met de therapeut die dat begeleidt. Niet dat ik er veel van verwacht, want mijn werkelijke problemen zullen er niet door opgelost worden, maar niet geschoten is altijd mis. Ik heb nog eens aangegeven dat ik de kans groot acht dat ik binnenkort opnieuw een zelfmoordpoging zal doen, maar daar werd overheen gepraat met de opmerking dat ik "altijd een keus" heb. Als ik zo'n neiging op voel komen moet ik maar even wat anders gaan doen; wandelen of zo. Iemand nog verbaasd dat ik me niet echt serieus genomen voel door de hulpverlening?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten