Ik zag het helemaal niet zitten om met ontslag te gaan; het leek me dat er eerst maar eens hulp op gang moest komen. En dus ben ik na m'n ontbijt maar eens een flink eind gaan wandelen, uiteraard met de bedoeling om het ontslaggesprek te saboteren. Om 11:10 belde de verpleging met de mededeling dat ik om 11:45 m'n gesprek had, om 12:00 kwam ik op m'n gemak eens binnenwandelen. Hé, ik wacht al zes jaar op hulp dus dan kunnen ze nu ook wel een kwartiertje op mij wachten!
Dat gesprek ging helaas zoals verwacht. Ik heb aangegeven dat ik het er niet mee eens was, dat ik me ook niet had laten opnemen voor "een korte time-out" maar dat ik hulp nodig had. Helaas, die kreeg ik niet, het enige wat ik te horen kreeg was dat ik dat maar op moest nemen met m'n behandelaar (Nelly Arts dus) want dat zou de spil zijn in mijn behandeling. Daar loop ik al 1,5 jaar de deur plat zonder dat er daadwerkelijke hulp op gang komt dus dat zal ook nu ongetwijfeld weer niks opleveren. Dan maar uitproberen hoe vaak ik opschudding moet gaan veroorzaken voordat er geluisterd wordt.
Dat gesprek ging helaas zoals verwacht. Ik heb aangegeven dat ik het er niet mee eens was, dat ik me ook niet had laten opnemen voor "een korte time-out" maar dat ik hulp nodig had. Helaas, die kreeg ik niet, het enige wat ik te horen kreeg was dat ik dat maar op moest nemen met m'n behandelaar (Nelly Arts dus) want dat zou de spil zijn in mijn behandeling. Daar loop ik al 1,5 jaar de deur plat zonder dat er daadwerkelijke hulp op gang komt dus dat zal ook nu ongetwijfeld weer niks opleveren. Dan maar uitproberen hoe vaak ik opschudding moet gaan veroorzaken voordat er geluisterd wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten