Naderend ontslag

De schriftelijke uitnodiging van het UWV heb ik niet gezien dus heb ik er maar op gegokt dat ik op het kantoor aan de Boschdijk moest zijn. Dat bleek goed gegokt, en de dame aan de balie wist zelfs te achterhalen bij wie ik moest zijn. Ik heb aan de arts uitgelegd waarom ik me ziekgemeld heb, zij gaat nog even overleggen met de arts van de Arbodienst en dan hoor ik binnenkort wel of ik me wel of niet terecht heb ziekgemeld.

M'n volgende afspraak was om 11:00 met Nelly Arts van de GGzE, maar doordat ik bij de UWV na een kwartiertje al weer buitenstond ben ik eerst maar even teruggegaan naar De Grote Beek; beter daar aan de koffie dan ruim 1,5 in m'n auto gaan zitten wachten. Terwijl ik daar zat ik kreeg van de afdelingsarts (die toevallig ook Sonja heet) te horen dat ze me na m'n gesprek met Nelly Arts wilde spreken om een ontslagdatum vast te stellen.

Bij de GGzE heb ik nog maar weer een keer het verhaal verteld en m'n beklag gedaan over het gebrek aan hulp, maar zoals altijd ben ik er eigenlijk niks mee opgeschoten. Kennelijk is één zelfmoordpoging niet voldoende om nu eindelijk eens een keer de hulp te krijgen die ik nodig heb.

Die Sonja heb ik vandaag niet meer gezien dus ging het gesprek ook niet door, wel kreeg ik na het avondeten te horen dat ik morgen m'n ontslaggesprek krijg. Oftewel, ze gaan niet eens meer kijken wanneer ik met ontslag zou kunnen, ze hebben maar alvast besloten dat ik morgen eruit moet.