zaterdag 6 februari 2010

Vertel het maar, want ik weet het niet meer

Sonja is weer post aan het doorsturen geweest. Op zich natuurlijk niks mis mee, ware het niet dat ze daar nogal ruim de tijd voor heeft genomen. In m'n postbus lagen vanochtend (naast allerlei andere post) een betalingsherinnering van m'n tandarts (inclusief € 3,76 rente wegens te late betaling) gedateerd op 30 november 2009, een brief van m'n werkgever gedateerd 10 december 2009 en een brief van de verhuurder van m'n externe opslagruimte gedateerd 31 december 2009.

De volgende halte was de Brederolaan 94. Ik had gisteren aangekondigd dat ik Tom en Max vanochtend op zou komen halen, en ik wil natuurlijk niet de reputatie krijgen dat ik afspraken niet nakom. Sonja was thuis, net als de kinderen plus de stadshoer van Kerkrade (ook wel aangeduid als "haar moeder"). De bel lag er al uit, Muurmans heeft dus kennelijk gisteren nog even gebeld om haar te waarschuwen. Rond 10:30 was ik daar, om 10:50 arriveerde de politie. Nog maar een keer alles uitgelegd, maar ze kunnen niet bevatten dat het straat- en contactverbod een clausule bevat waarin staat dat het verbod niet geldt voor zover het de omgang in de weg zou staan.

Of ik misschien dat vonnis bij me had? Nee, natuurlijk niet, maar dat konden ze ook aan Sonja vragen. Die was weer haar gebruikelijke leugenachtige zelf en beweerde dat ze die niet in huis had liggen! Zelfs de politie geloofde het niet. Maar goed, het slot van het liedje was dat ze het op het bureau allemaal gingen uitzoeken, en ik moest mee. Ook daar wilden ze niet luisteren, maar ze waren vandaag tenminste wel vriendelijk. Geen geweld, geen handboeien, geen poging tot moord. Om 11:10 kwam ik binnen op de Mathildelaan, ik kreeg zelfs koffie, en om 12:00 stond ik weer buiten. Met de mededeling dat als ze me weer aan zouden treffen op de Brederolaan ik opgepakt zou worden. De dienders moeten hun favoriete politiehoertje tenslotte beschermen.

Oftewel, business as usual. De misdadiger wordt beschermd, het slachtoffer wordt geïntimideerd en om niks opgepakt. Ze zijn er echt op uit om de zaak te laten escaleren. Nou ja, als ze dat zo graag willen, wie ben ik dan om ze hun zin niet te geven? Je wordt als slachtoffer tenslotte geacht bevelen van alle instanties op te volgen, dan doe ik dat maar. Befehl ist Befehl!

Een van die agenten had nog wel één interessante opmerking. Volgens hem was het zo dat als Sonja de kinderen mee moet geven van de rechter maar het weigert, ze zich schuldig maakt aan gijzeling van de kinderen. En daarvoor kan ze opgepakt worden. Goed om te weten, als ze de volgende keer weer niet meewerkt zal ik eisen dat ze ter plekke gearresteerd wordt. Een paar uurtjes cel is wel eens goed voor Frau Holten. Goed voor je karakter, zoals ze zelf zegt.

De idioten blijken nog steeds los te zijn, want op het weblog van de Eindhovense politie stond alweer een reactie van iemand (ene "Mike") die duidelijk ook niet weet waar hij het over heeft en z'n gebrek aan intelligentie probeerde te camoufleren met denigrerend taalgebruik:

"Ikke wel met naam hoor Jeroentje. Heb elders op dit blog ook al een reactie gegeven op een 'post' van jou. Je moet je handjes eens in eigen boezem steken en/of een keer in de spiegel kijken. Ik denk dat je 'ex' het slachtoffer is wat jij kennelijk maar moeilijk kunt verkroppen. Een Rechter heeft het laatste woord en de politie kan iemand nooit "verbieden om aangifte te doen..." waar haal je de wijsheid vandaan?!?!?
Je kunt die klaag-energie van je beter steken in het heropbouwen van je leven ipv af te geven op oa de Politie, zielig menneke. :-("

Oftewel, alweer eentje die zich niet kan voorstellen dat ook mannen het slachtoffer kunnen worden van huiselijk geweld, alweer eentje die vindt dat ik het allemaal verkeerd doe, maar niemand die me weet te vertellen hoe het dan wel moet. Ik ben het echt kotsbeu. De ene instantie na de andere roept dat ze me niet kunnen helpen maar weten niet te vertellen welke instantie me dan wel kan helpen, en de ene na de andere persoon zegt dat ik het allemaal verkeerd doe maar niet eentje weet te vertellen hoe ik het dan wel aan moet pakken. Maar ja, alleen maar negatieve kritiek leveren is natuurlijk wel veel makkelijker dan iets constructiefs aanleveren.

Dus, vertel mij maar hoe ik m'n leven opnieuw op moet bouwen zonder dak boven m'n hoofd, zonder baan, straks zonder inkomen, maar wel met een hoop psychische problemen, want ik weet het niet meer. Het enige wat ik weet is dat het de komende weken (en desnoods maanden) oorlog gaat worden in Eindhoven, en er bij het actievoeren dankbaar gebruik zal worden gemaakt van het feit dat het met carnaval druk zal zijn in de binnenstad.

En voor degenen die op tijd naar huis willen is het aan te raden om aanstaande maandag de avondspits op de A2 rond Eindhoven te mijden...

Geen opmerkingen: