Vanochtend werd ik al om 06:00 gewekt! Aankleden, ontbijten, inpakken en wegwezen. En wat bleek er in een plastic tas te zitten? Een schone onderbroek, schoon shirt en schone sokken. Die had Sylvia dinsdagavond al gebracht maar dat vonden ze niet nodig mij even te vertellen! Stelletje hufters! Om 07:15 zaten we in het busje naar 's-Hertogenbosch. Eerst even de cel in en vervolgens een gesprek met een psychiater. Niet omdat ik hulp nodig heb maar om te bepalen of ik in een gewone gevangenis opgesloten kan worden of naar een psychiatrisch ziekenhuis van Justitie zou moeten. Retour cel en meteen weer rechtsomkeert voor een gesprek met m'n advocate. Ze zal de de rechter-commissaris om schorsing vragen, hetgeen betekent dat ik voorlopig vrijgelaten word, met als belangrijkste motivatie dat ik voor Sylvia moet zorgen en tevens vanwege m'n werk (ik ben dan wel met ziekteverlof maar dat weet de rechter-commissaris niet). Even later was de zitting maar bleek de rechter-commissaris niet onder de indruk te zijn. Ze liet me voorlopig voor 14 dagen opsluiten in Vught om daar onderzocht te worden. Fijn, ben je slachtoffer en schreeuw je om hulp, word je als een crimineel behandeld.
Weer een uurtje de cel in en op transport naar Vught. Daar aangekomen kwam de volgende klap: een SMS-je dat Sylvia woensdag al gestuurd had en waaruit bleek dat ze "hopelijk genoeg" pillen had geslikt. Daar was ik al bang voor. Gelukkig bleek ze later nog een SMS-je gestuurd te hebben dus heeft ze het gelukkig overleefd. Vervolgens strippen, douchen en naar de afdeling met een plunjebaal met daarin m'n schamele bezittingen, voor zover ze niet achtergehouden zijn. M'n cel was slechts 17 x 9 schoenlengtes groot, wat omgerekend neerkomt op ongeveer 4,85 x 2,50 meter, dus ongeveer 12 vierkante meter.
Toen ik m'n plunjebaal op de grond zette werd ik door een opgewekt gepiep begroet. Aha, ik had eindelijk m'n digitale Soduku-spelletje terug. Dat was samen met de TV m'n enige vermaak; eigen boeken mocht ik niet invoeren en de gevangenisbibliotheek was voor deze afdeling alleen op donderdagochtend drie kwartier open -- niet echt handig als je vrijdagmiddag binnenkomt. Gelukkig mocht ik nog wel eenmalig Sylvia even bellen op kosten van Justitie.
Weer een uurtje de cel in en op transport naar Vught. Daar aangekomen kwam de volgende klap: een SMS-je dat Sylvia woensdag al gestuurd had en waaruit bleek dat ze "hopelijk genoeg" pillen had geslikt. Daar was ik al bang voor. Gelukkig bleek ze later nog een SMS-je gestuurd te hebben dus heeft ze het gelukkig overleefd. Vervolgens strippen, douchen en naar de afdeling met een plunjebaal met daarin m'n schamele bezittingen, voor zover ze niet achtergehouden zijn. M'n cel was slechts 17 x 9 schoenlengtes groot, wat omgerekend neerkomt op ongeveer 4,85 x 2,50 meter, dus ongeveer 12 vierkante meter.
Toen ik m'n plunjebaal op de grond zette werd ik door een opgewekt gepiep begroet. Aha, ik had eindelijk m'n digitale Soduku-spelletje terug. Dat was samen met de TV m'n enige vermaak; eigen boeken mocht ik niet invoeren en de gevangenisbibliotheek was voor deze afdeling alleen op donderdagochtend drie kwartier open -- niet echt handig als je vrijdagmiddag binnenkomt. Gelukkig mocht ik nog wel eenmalig Sylvia even bellen op kosten van Justitie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten