zaterdag 20 februari 2010

Het voordeel van een traumatische jeugd

Op werkdagen gaat hier de wekker om 07:30, in het weekend houd-ie z'n bek. Het rooster voor vandaag: 08:45 - 11:30 recreatie (dan mogen we de cel uit) en van 16:30 - 17:30 luchten. Afgaande op het uiterlijk van m'n afdelingsgenoten trek ik met m'n 42 lentes de gemiddelde leeftijd flink op. De tijd op cel wordt verdeeld tussen eten, TV kijken, Sudoku spelen en nadenken. Gelukkig krijg ik hier Seroquell dus lig tenminste niet de halve nacht te piekeren.

Tegen bedtijd ben ik er al achter dat ik dit niet nog een keer wil meemaken. M'n traumatische jeugd blijkt hier echter wel een voordeel te zijn: ik kan er tegen om langere tijd alleen te zijn. Maar goed ook, anders zou ik hier gillend gek worden. Helaas moet ik het hier stellen zonder m'n drie eerste levensbehoeften: Sylvia, computer en Internet. Ik zou een hoop gedaan krijgen als ik m'n PC hier had.

Helaas bleek Seroquell z'n beperkingen te hebben: vanavond won het piekeren het van de Seroquell.

Geen opmerkingen: