Zoals Johan Cruijff het ooit zei: "elk nadeel heb z'n voordeel". Zo ook bij mij. Voor mij dit jaar natuurlijk ten eerste Kerst zonder m'n kinderen, en bij gebrek aan uitnodigingen ook nog eens een eenzame Kerst. Het voordeel? Vier dagen vrij en daarmee eindelijk tijd om nog een collectie leugens van Sonja boven water te halen voor het hoger beroep. Met hopelijk zaterdagmiddag/-avond een onderbreking voor Angelique natuurlijk.
De rit vanaf het AZC duurde uiteindelijk bijna drie uur. Ten eerste was bij het ophalen één van m'n passagiers (een dame uit Somalië) nog niet op komen dagen, of zoals een medewerkster het uitdrukte: "die heeft een Somalisch tempo". Ten tweede maakt zo'n busje een teringherrie, dat doen ze zowiezo maar boven de 100 km/uur al helemaal dus continu 120 rijden is niet echt klantvriendelijk.
Na het afleveren was het tijd om te gaan eten en heb ik maar eens het centrum van Ter Apel opgezocht om m'n boterhammetjes op te eten, en daarna was het alweer tijd voor de terugrit. Nog een paar uurtjes werken, en toen zat de dienst er weer op. Ik had nog even gehoopt dat klanten vanwege Kerstavond wel wat royaler zouden zijn met hun fooien, maar helaas. Nul komma nul fooi.
Terug naar Lommel dan maar, op naar m'n kerstdiner. Geen luxe diner in een driesterrenrestaurant, ook geen romantisch Candlelight Dinner met charmant vrouwelijk gezelschap, maar hachee met rode kool, stukjes appel en aardappelpuree. Niet zelf gemaakt, maar gewoon een kant-en-klaarmaaltijd van € 2,99 bij de Lidl. Zes minuten in de magnetron, als de bel gaat is het etenstijd.
Maar dat ging dus niet door. Ik had namelijk helemaal geen zin om in m'n uppie de hele avond in m'n caravan te zitten, dus heb ik m'n auto net buiten het centrum geparkeerd en ben ik de binnenstad ingewandeld om te zien of daar nog wat te beleven viel. Dat zag er zowaar gezellig uit, althans de fakkeloptocht. Geen idee waar al die mensen vandaan kwamen en waar ze heen gingen, maar het zag er wel mooi uit. De stroom mensen met fakkels bleef echter maar doorgaan, dus of ze hebben rondjes gelopen of er liepen echt een paar duizend mensen mee.
Voor de rest viel er eigenlijk niks te beleven, zelfs m'n stamkroeg was dicht. Maar niet getreurd, m'n wandeling bracht me ook langs de Pathé bioscoop, en daar heb ik eerst even gekeken wat voor films er zoal draaiden. Verschillende films zowaar, waaronder om 20:30 uur "Australia". Een blik op m'n horloge leerde me dat het intussen 20:15 uur was. Ach ja, alleen in m'n caravan is ook niet alles, binnen was het warm en droog, en die film duurt een dikke 2,5 uur, dus tien minuten later zat ik in de bioscoop. En ik was duidelijk niet de enige die op Kerstavond kennelijk niks te doen had.
De film voldeed aan de verwachtingen die ik er van had naar aanleiding van kritieken. Schitterende beelden en wel een verhaallijn maar niet al te complex. In feite is het een liefdesverhaal tegen de achtergrond van een oorlog, en in dat opzicht dus vergelijkbaar met films als "Gone With The Wind" en "Casablanca". Alleen zijn die twee klassiekers geworden, ik betwijfel of "Australia" dat ook zal worden.
Desalniettemin toch een goeie film, die drie uurtjes bioscoop zijn werkelijk voorbijgevlogen.
Terug in Lommel heb ik uiteraard niet eerst nog m'n kerstdiner in de magnetron gemikt, Kerstdiner 2008 is op de terugweg in de auto genuttigd en bestond dit jaar uit niet meer dan een suikerwafel. Eentje uit een pak van 10, à € 0,99 per pak bij de Lidl...
De rit vanaf het AZC duurde uiteindelijk bijna drie uur. Ten eerste was bij het ophalen één van m'n passagiers (een dame uit Somalië) nog niet op komen dagen, of zoals een medewerkster het uitdrukte: "die heeft een Somalisch tempo". Ten tweede maakt zo'n busje een teringherrie, dat doen ze zowiezo maar boven de 100 km/uur al helemaal dus continu 120 rijden is niet echt klantvriendelijk.
Na het afleveren was het tijd om te gaan eten en heb ik maar eens het centrum van Ter Apel opgezocht om m'n boterhammetjes op te eten, en daarna was het alweer tijd voor de terugrit. Nog een paar uurtjes werken, en toen zat de dienst er weer op. Ik had nog even gehoopt dat klanten vanwege Kerstavond wel wat royaler zouden zijn met hun fooien, maar helaas. Nul komma nul fooi.
Terug naar Lommel dan maar, op naar m'n kerstdiner. Geen luxe diner in een driesterrenrestaurant, ook geen romantisch Candlelight Dinner met charmant vrouwelijk gezelschap, maar hachee met rode kool, stukjes appel en aardappelpuree. Niet zelf gemaakt, maar gewoon een kant-en-klaarmaaltijd van € 2,99 bij de Lidl. Zes minuten in de magnetron, als de bel gaat is het etenstijd.
Maar dat ging dus niet door. Ik had namelijk helemaal geen zin om in m'n uppie de hele avond in m'n caravan te zitten, dus heb ik m'n auto net buiten het centrum geparkeerd en ben ik de binnenstad ingewandeld om te zien of daar nog wat te beleven viel. Dat zag er zowaar gezellig uit, althans de fakkeloptocht. Geen idee waar al die mensen vandaan kwamen en waar ze heen gingen, maar het zag er wel mooi uit. De stroom mensen met fakkels bleef echter maar doorgaan, dus of ze hebben rondjes gelopen of er liepen echt een paar duizend mensen mee.
Voor de rest viel er eigenlijk niks te beleven, zelfs m'n stamkroeg was dicht. Maar niet getreurd, m'n wandeling bracht me ook langs de Pathé bioscoop, en daar heb ik eerst even gekeken wat voor films er zoal draaiden. Verschillende films zowaar, waaronder om 20:30 uur "Australia". Een blik op m'n horloge leerde me dat het intussen 20:15 uur was. Ach ja, alleen in m'n caravan is ook niet alles, binnen was het warm en droog, en die film duurt een dikke 2,5 uur, dus tien minuten later zat ik in de bioscoop. En ik was duidelijk niet de enige die op Kerstavond kennelijk niks te doen had.
De film voldeed aan de verwachtingen die ik er van had naar aanleiding van kritieken. Schitterende beelden en wel een verhaallijn maar niet al te complex. In feite is het een liefdesverhaal tegen de achtergrond van een oorlog, en in dat opzicht dus vergelijkbaar met films als "Gone With The Wind" en "Casablanca". Alleen zijn die twee klassiekers geworden, ik betwijfel of "Australia" dat ook zal worden.
Desalniettemin toch een goeie film, die drie uurtjes bioscoop zijn werkelijk voorbijgevlogen.
Terug in Lommel heb ik uiteraard niet eerst nog m'n kerstdiner in de magnetron gemikt, Kerstdiner 2008 is op de terugweg in de auto genuttigd en bestond dit jaar uit niet meer dan een suikerwafel. Eentje uit een pak van 10, à € 0,99 per pak bij de Lidl...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten