Vanochtend werd ik weer gebeld door Ageeth Bikker van Combinatie Jeugdzorg. Ze heeft vorige week met Sonja overlegd, die wil "ooit wel weer" contact met mij over de kinderen maar "voorlopig niet", ze wil nu "rust". Oftewel, ze wil niet eens met mij aan één tafel zitten om het over de kinderen en de opvoeding te hebben. Vertaald betekent dat dus gewoon dat ze niet wil dat ik ook maar enige bemoeienis met mijn kinderen heb zodat zij ongehinderd haar gang kan gaan. Gezien haar ideeën over opvoeding vrees ik dan ook het ergste voor Tom en Max.
Ik heb nogmaals duidelijk gemaakt dat ik volledig betrokken wil blijven, wat resulteerde in niet meer dan een toezegging door Ageeth Bikker dat ze me een stapel papier zal toesturen, plus een afspraak voor 15 januari. Ook heb ik gevraagd wat zij zoal met Sonja bespreekt; uitzonderlijk belangrijk aangezien Sonja al heeft aangetoond een notoire leugenaar te zijn die er geen enkel probleem mee heeft om mij overal door leugens, valse beschuldigingen en verdachtmakingen in een zeer kwaad daglicht te stellen. Helaas wilde Ageeth daar alleen maar over loslaten dat het gaat over de hulp aan de kinderen.
Euh, wacht eens even, welke hulp dan? Volgens Sonja wilden zowel de (al of niet bestaande) orthopedagoog als de (al of niet bestaande) kinderpsychiater pas aan behandeling beginnen als er zes maanden rust was. Dus wat wil Combinatie Jeugdzorg nu nog doen dan?
Ik heb haar ook nog verzocht Sonja aan te spreken op een ander nijpend probleem: zaken als persoonlijke eigendommen (waaronder een intussen noodzakelijke winterjas) en de post. Sonja weigert de post door te sturen, en spullen kan ik ook niet ophalen vanwege het straatverbod. Waarop Ageeth zeer voorspelbaar vroeg of ik niemand had die dat alles voor mij op zou kunnen halen. Nee, helaas, die heb ik even niet. Telefonisch iets regelen met Sonja kan ook niet, want zodra die ook maar ziet dat ik bel begint ze al te gillen "contactverbod" en zit ik een paar uur later in de cel. Ageeth zal het ter sprake brengen bij de volgende afspraak met Sonja (later deze week).
Vandaag was het ook tijd voor de volgende stap in m'n taxicarrière: late dienst, van 15:30 tot 23:00 uur. De eerste rit was er eentje van Helmond naar Eindhoven, normaal gesproken een rit van 20 minuten maar dankzij twee afsluitingen duurde het deze keer drie kwartier. De tweede rit was een lange maar wel erg rustig: vanaf de DAF helemaal naar Elsloo in Limburg, ruim drie kwartier heen met een passagier die de helft van de tijd zat te slapen, en daarna leeg terug. De volgende rit was een teleurstelling: vier Indiase heren die vanaf de Philips High Tech Campus naar Geldrop wilden. Een rit van ruim € 30 plus een tussenstop bij de Albert Heijn, maar geen cent fooi. Vervolgens eerst even gaan eten, en dan naar de standplaats bij het NS-station.
En toen sloeg het noodlot toe. Een jongedame moest ergens in Eindhoven opgehaald worden en wilde naar de Leenderweg. Dat ging goed tot aan de kruising van de Boutenslaan en de Gestelsestraat. Ik reed 70 op de linkerbaan toen opeens een automobilist op de rechterbaan uitweek naar links. Met die snelheid kun je dan nooit meer op tijd reageren, dus knalde ik met de rechtervoorkant van m'n taxi in z'n linkerportier en schoof m'n taxi vervolgens bovenop een verkeersheuveltje. Koplamp kapot, bumper kapot, en een lekkage van wat waarschijnlijk ruitensproeiervloeistof was. Aanrijding gemeld, politie laten bellen (die een uur op zich liet wachten), schadeformulier ingevuld, en een andere taxi laten komen om m'n passagier verder te vervoeren. Ik heb haar maar niet gevraagd om de € 11,70 die al op de teller stond nog even af te rekenen, en later hoorde ik dat ze de rest van de rit ook niet hoefde te betalen. Wel zo netjes.
M'n reputatie is nu dus wel gevestigd. Net twee weken in dienst en nu al een nieuwe taxi (pas zo'n 23.000 km op de teller) in de poeier gereden. Het goede nieuws is dat er alleen maar materiële schade was, en ik heb ook niet gehoord dat ik morgen niet terug hoef te komen. Maar het was wel even schrikken, het was toch een flinke klap.
Nou ja, da's dan m'n eerste schade sinds ik 14 jaar geleden m'n rijbewijs haalde. Nog niet slecht gedaan. Alleen zal ik het verhaal de komende dagen nog tig keer moeten vertellen, want alle communicatie ging over de mobilofoon en dus kon iedereen meeluisteren.
Ik heb nogmaals duidelijk gemaakt dat ik volledig betrokken wil blijven, wat resulteerde in niet meer dan een toezegging door Ageeth Bikker dat ze me een stapel papier zal toesturen, plus een afspraak voor 15 januari. Ook heb ik gevraagd wat zij zoal met Sonja bespreekt; uitzonderlijk belangrijk aangezien Sonja al heeft aangetoond een notoire leugenaar te zijn die er geen enkel probleem mee heeft om mij overal door leugens, valse beschuldigingen en verdachtmakingen in een zeer kwaad daglicht te stellen. Helaas wilde Ageeth daar alleen maar over loslaten dat het gaat over de hulp aan de kinderen.
Euh, wacht eens even, welke hulp dan? Volgens Sonja wilden zowel de (al of niet bestaande) orthopedagoog als de (al of niet bestaande) kinderpsychiater pas aan behandeling beginnen als er zes maanden rust was. Dus wat wil Combinatie Jeugdzorg nu nog doen dan?
Ik heb haar ook nog verzocht Sonja aan te spreken op een ander nijpend probleem: zaken als persoonlijke eigendommen (waaronder een intussen noodzakelijke winterjas) en de post. Sonja weigert de post door te sturen, en spullen kan ik ook niet ophalen vanwege het straatverbod. Waarop Ageeth zeer voorspelbaar vroeg of ik niemand had die dat alles voor mij op zou kunnen halen. Nee, helaas, die heb ik even niet. Telefonisch iets regelen met Sonja kan ook niet, want zodra die ook maar ziet dat ik bel begint ze al te gillen "contactverbod" en zit ik een paar uur later in de cel. Ageeth zal het ter sprake brengen bij de volgende afspraak met Sonja (later deze week).
Vandaag was het ook tijd voor de volgende stap in m'n taxicarrière: late dienst, van 15:30 tot 23:00 uur. De eerste rit was er eentje van Helmond naar Eindhoven, normaal gesproken een rit van 20 minuten maar dankzij twee afsluitingen duurde het deze keer drie kwartier. De tweede rit was een lange maar wel erg rustig: vanaf de DAF helemaal naar Elsloo in Limburg, ruim drie kwartier heen met een passagier die de helft van de tijd zat te slapen, en daarna leeg terug. De volgende rit was een teleurstelling: vier Indiase heren die vanaf de Philips High Tech Campus naar Geldrop wilden. Een rit van ruim € 30 plus een tussenstop bij de Albert Heijn, maar geen cent fooi. Vervolgens eerst even gaan eten, en dan naar de standplaats bij het NS-station.
En toen sloeg het noodlot toe. Een jongedame moest ergens in Eindhoven opgehaald worden en wilde naar de Leenderweg. Dat ging goed tot aan de kruising van de Boutenslaan en de Gestelsestraat. Ik reed 70 op de linkerbaan toen opeens een automobilist op de rechterbaan uitweek naar links. Met die snelheid kun je dan nooit meer op tijd reageren, dus knalde ik met de rechtervoorkant van m'n taxi in z'n linkerportier en schoof m'n taxi vervolgens bovenop een verkeersheuveltje. Koplamp kapot, bumper kapot, en een lekkage van wat waarschijnlijk ruitensproeiervloeistof was. Aanrijding gemeld, politie laten bellen (die een uur op zich liet wachten), schadeformulier ingevuld, en een andere taxi laten komen om m'n passagier verder te vervoeren. Ik heb haar maar niet gevraagd om de € 11,70 die al op de teller stond nog even af te rekenen, en later hoorde ik dat ze de rest van de rit ook niet hoefde te betalen. Wel zo netjes.
M'n reputatie is nu dus wel gevestigd. Net twee weken in dienst en nu al een nieuwe taxi (pas zo'n 23.000 km op de teller) in de poeier gereden. Het goede nieuws is dat er alleen maar materiële schade was, en ik heb ook niet gehoord dat ik morgen niet terug hoef te komen. Maar het was wel even schrikken, het was toch een flinke klap.
Nou ja, da's dan m'n eerste schade sinds ik 14 jaar geleden m'n rijbewijs haalde. Nog niet slecht gedaan. Alleen zal ik het verhaal de komende dagen nog tig keer moeten vertellen, want alle communicatie ging over de mobilofoon en dus kon iedereen meeluisteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten