Windowsgebruikers kennen het verschijnsel dat Microsoft met grote regelmaat allerlei patches en updates uitbrengt. Alleen, om die te kunnen downloaden en installeren heb je wel een degelijke Internetverbinding nodig. Die heb ik in Lommel niet, maar Frida heeft het wel. Dus wat doe je dan als je een PC hebt die dankzij een gebrek aan een Internetverbinding al zo'n vijf maanden een stand-alone apparaat is? Juist.
De snelste route van Tilburg naar Lommel gaat via Eindhoven. Dat kwam mooi uit, eerst naar Eindhoven, even boodschappen doen en naar de postbus, en dan door naar Lommel. Computerapparatuur loskoppelen, losse onderdelen inpakken, hele handel in de auto, en terug naar Tilburg om het allemaal weer aan te sluiten.
Dat was overigens wel makkelijker gezegd dan gedaan. Althans, het kostte heel wat meer tijd dan je zou denken. Alleen al alles loskoppelen en inladen kostte aardig wat tijd (met als bonus dat het ook nog eens regende, en water combineert niet zo lekker met elektronica) en toen moest er ook nog het nodige ingeladen worden aan kleding en wasgoed. Hé, m'n beddengoed was wel weer eens toe aan een wasbeurt, en Frida heeft zowel een wasmachine als een droger, dus daar moet ik even gebruik van maken! Goed, desgevraagd zou m'n wasgoed ook wel bij Hellen of Pauline in de wasmachine mogen, maar het voelt toch een stuk beter om even niet afhankelijk te zijn van anderen.
Wat ook niet bijdroeg aan hoog tempo was de terugweg: in een vlaag van verstandsverbijstering heb ik TomTom eens een keer de weg laten wijzen via de kortste route in plaats van de snelste. Dat scheelt zo'n 20 kilometer maar zou wel een kwartier langer duren. Dat doe ik dus ook geen tweede keer! Dwars door allerlei dorpen waar ik nog nooit van gehoord heb, en volgens mij heb ik vervolgens ook nog half Tilburg gezien.
Tja, en toen stond ik eindelijk voor de flat. Met een hoop zooi maar geen code om de deur naar de hal open te krijgen. Die hal waar de lift zit. En dus mocht ik alles drie trappen opsjouwen. En dan volgende week alles weer de andere kant op. Pffft, blij dat Frida drie hoog woont en niet zes hoog...
Vervolgens alles op z'n plek, computer aangesloten, en... jawel... geen Internet. Windows vond nog wel een lokaal netwerk maar geen weg naar buiten. Een uur ploeteren later werkte het uiteindelijk allemaal wel. Ik kan je verzekeren, vijf maanden aan updates binnenhalen en installeren kost aardig wat tijd. En al helemaal als je dat twee keer moet doen, want m'n PC heeft twee losse harde schijven (eentje voor privégebruik en eentje voor m'n bedrijf) met allebei Windows Vista erop, dus dat duurde wel even.
Dan in de tussentijd maar wat huishoudelijk werk doen. U kent het wel: afwassen (leve de afwasmachine!), een paar machines was draaien, eten koken, dat soort werk. Maar ik zit warm en droog, dus mij hoor je niet klagen.
De snelste route van Tilburg naar Lommel gaat via Eindhoven. Dat kwam mooi uit, eerst naar Eindhoven, even boodschappen doen en naar de postbus, en dan door naar Lommel. Computerapparatuur loskoppelen, losse onderdelen inpakken, hele handel in de auto, en terug naar Tilburg om het allemaal weer aan te sluiten.
Dat was overigens wel makkelijker gezegd dan gedaan. Althans, het kostte heel wat meer tijd dan je zou denken. Alleen al alles loskoppelen en inladen kostte aardig wat tijd (met als bonus dat het ook nog eens regende, en water combineert niet zo lekker met elektronica) en toen moest er ook nog het nodige ingeladen worden aan kleding en wasgoed. Hé, m'n beddengoed was wel weer eens toe aan een wasbeurt, en Frida heeft zowel een wasmachine als een droger, dus daar moet ik even gebruik van maken! Goed, desgevraagd zou m'n wasgoed ook wel bij Hellen of Pauline in de wasmachine mogen, maar het voelt toch een stuk beter om even niet afhankelijk te zijn van anderen.
Wat ook niet bijdroeg aan hoog tempo was de terugweg: in een vlaag van verstandsverbijstering heb ik TomTom eens een keer de weg laten wijzen via de kortste route in plaats van de snelste. Dat scheelt zo'n 20 kilometer maar zou wel een kwartier langer duren. Dat doe ik dus ook geen tweede keer! Dwars door allerlei dorpen waar ik nog nooit van gehoord heb, en volgens mij heb ik vervolgens ook nog half Tilburg gezien.
Tja, en toen stond ik eindelijk voor de flat. Met een hoop zooi maar geen code om de deur naar de hal open te krijgen. Die hal waar de lift zit. En dus mocht ik alles drie trappen opsjouwen. En dan volgende week alles weer de andere kant op. Pffft, blij dat Frida drie hoog woont en niet zes hoog...
Vervolgens alles op z'n plek, computer aangesloten, en... jawel... geen Internet. Windows vond nog wel een lokaal netwerk maar geen weg naar buiten. Een uur ploeteren later werkte het uiteindelijk allemaal wel. Ik kan je verzekeren, vijf maanden aan updates binnenhalen en installeren kost aardig wat tijd. En al helemaal als je dat twee keer moet doen, want m'n PC heeft twee losse harde schijven (eentje voor privégebruik en eentje voor m'n bedrijf) met allebei Windows Vista erop, dus dat duurde wel even.
Dan in de tussentijd maar wat huishoudelijk werk doen. U kent het wel: afwassen (leve de afwasmachine!), een paar machines was draaien, eten koken, dat soort werk. Maar ik zit warm en droog, dus mij hoor je niet klagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten