Al die korte ritjes zijn lekker afwisselend, want je komt overal en je komt de meest uiteenlopende mensen tegen. Maar toch gaat er niks boven lange ritten, zoals die van vorige week naar Zevenaar. Heen met passagier(s), en terug heerlijk rustig en relaxed terug richting Eindhoven. Radio aan, geen gezeur aan je hoofd, zalig gewoon. Dus was ik dolblij toen vanochtend na m'n eerste rit de volgende binnen kwam: weer een rit van het asielzoekerscentrum op de Oirschotsedijk naar Zevenaar.
Die ritten voor het AZC hebben trouwens nog een voordeel: als je je daar aan de balie meldt om een passagier op te halen vragen ze steevast of je voor vertrek eerst nog een kop koffie lust. AZC is tot nog toe de enige klant die koffie aanbiedt. Dat zouden er meer moeten doen.
Op naar Zevenaar dus, al duurde het vandaag geen vijf maar zes kwartier vanwege de mist. Vervolgens een plekje opgezocht in het centrum van Zevenaar (helaas weer eentje zonder onbeveiligd draadloos netwerk) en een poging gedaan m'n advocaat te bereiken om te informeren of hij m'n e-mails van afgelopen zondag ontvangen had. Dat had even wat voeten in de aarde, want mr. Martens bleek zelf deze week vakantie te hebben, z'n secretaresse ook, maar de plaatsvervangend secretaresse was er wel. Maar die kon geen uitsluitsel geven, dus kwam ik weer terecht bij de receptie, en die wisten te vertellen dat m'n e-mailtjes inderdaad aangekomen waren.
In zeker opzicht ben ik een luxedier, want mr. Martens heeft de assistentie ingeroepen van een van de andere juristen op dat kantoor, en dus heb ik nu eigenlijk twee advocaten. Die tweede belde op terwijl ik onderweg was naar Eindhoven. Ik had namelijk verzocht om contact op te nemen met mr. Van Galen (Sonja's advocate) over Kerstmis. Het voorstel daarbij was dat we de Kerstdagen gezamenlijk door zouden brengen. Goed voor de kids, en wellicht ook voor mij en SOnja. Mr. Van Galen was er echter ook niet, haar kantoorgenoot wel maar die vond het geen goed idee. Desalniettemin is er toch vanmidddag toch maar een fax die kant opgegaan, en nu maar afwachten. Sonja zal waarschijnlijk wel weer tegenwerken, maar dan heb ik in elk geval wel weer m'n goeie wil getoond en zij niet. Pluspuntje voor bij de rechtszaken.
Vanmiddag kwam een telefoontje van de centrale. Of ik morgen misschien al om 08:00 wilde beginnen in plaats van om 09:30, en dan met een busje naar Ter Apel wilde rijden. Op dat moment had ik nog geen idee waar Ter Apel ergens ligt, maar het klonk als "ver weg", en dus ga ik morgen die kant op. Bij het einde van m'n dienst toch maar even geïnformeerd naar het hoe en wat. Om te beginnen was 08:00 al veranderd in 09:00, de rit zelf is er alweer eentje voor het AZC, en Ter Apel blijkt in Groningen te liggen, ruim 200 km en 2,5 uur enkele reis.
Dan nog wat uit de categorie "slecht nieuws". Volgens het KNMI zouden we na de Kerst wel eens op natuurijs kunnen gaan schaatsen. Da's slecht nieuws, want voordat je op natuurijs kunt schaatsen moet het... jawel... u raadt het al... eerst stevig vriezen. En dat gaat het dus ook doen, met overdag temperaturen van rond het vriespunt en 's nachts "lichte tot matige vorst". Dat wordt dus weer kou lijden.
Die ritten voor het AZC hebben trouwens nog een voordeel: als je je daar aan de balie meldt om een passagier op te halen vragen ze steevast of je voor vertrek eerst nog een kop koffie lust. AZC is tot nog toe de enige klant die koffie aanbiedt. Dat zouden er meer moeten doen.
Op naar Zevenaar dus, al duurde het vandaag geen vijf maar zes kwartier vanwege de mist. Vervolgens een plekje opgezocht in het centrum van Zevenaar (helaas weer eentje zonder onbeveiligd draadloos netwerk) en een poging gedaan m'n advocaat te bereiken om te informeren of hij m'n e-mails van afgelopen zondag ontvangen had. Dat had even wat voeten in de aarde, want mr. Martens bleek zelf deze week vakantie te hebben, z'n secretaresse ook, maar de plaatsvervangend secretaresse was er wel. Maar die kon geen uitsluitsel geven, dus kwam ik weer terecht bij de receptie, en die wisten te vertellen dat m'n e-mailtjes inderdaad aangekomen waren.
In zeker opzicht ben ik een luxedier, want mr. Martens heeft de assistentie ingeroepen van een van de andere juristen op dat kantoor, en dus heb ik nu eigenlijk twee advocaten. Die tweede belde op terwijl ik onderweg was naar Eindhoven. Ik had namelijk verzocht om contact op te nemen met mr. Van Galen (Sonja's advocate) over Kerstmis. Het voorstel daarbij was dat we de Kerstdagen gezamenlijk door zouden brengen. Goed voor de kids, en wellicht ook voor mij en SOnja. Mr. Van Galen was er echter ook niet, haar kantoorgenoot wel maar die vond het geen goed idee. Desalniettemin is er toch vanmidddag toch maar een fax die kant opgegaan, en nu maar afwachten. Sonja zal waarschijnlijk wel weer tegenwerken, maar dan heb ik in elk geval wel weer m'n goeie wil getoond en zij niet. Pluspuntje voor bij de rechtszaken.
Vanmiddag kwam een telefoontje van de centrale. Of ik morgen misschien al om 08:00 wilde beginnen in plaats van om 09:30, en dan met een busje naar Ter Apel wilde rijden. Op dat moment had ik nog geen idee waar Ter Apel ergens ligt, maar het klonk als "ver weg", en dus ga ik morgen die kant op. Bij het einde van m'n dienst toch maar even geïnformeerd naar het hoe en wat. Om te beginnen was 08:00 al veranderd in 09:00, de rit zelf is er alweer eentje voor het AZC, en Ter Apel blijkt in Groningen te liggen, ruim 200 km en 2,5 uur enkele reis.
Dan nog wat uit de categorie "slecht nieuws". Volgens het KNMI zouden we na de Kerst wel eens op natuurijs kunnen gaan schaatsen. Da's slecht nieuws, want voordat je op natuurijs kunt schaatsen moet het... jawel... u raadt het al... eerst stevig vriezen. En dat gaat het dus ook doen, met overdag temperaturen van rond het vriespunt en 's nachts "lichte tot matige vorst". Dat wordt dus weer kou lijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten