Na m'n pauze was het inmiddels na middernacht, en prompt kreeg ik alweer een busje in m'n maag gesplitst. Deze keer moesten acht jongeren opgehaald worden in Udenhout en in Nuenen weer afgeleverd te worden. En jawel hoor, weer hetzelfde gezeik over omrijden en het tarief, aangevuld met de onvermijdelijke alcoholwalm. Ik heb ze maar geadviseerd om, als ze weer een busje willen hebben, ook maar meteen een prijsafspraak moeten maken. Zoveel waren ze trouwens ook weer niet kwijt: nog geen twee tientjes per persoon voor een rit van ruim 40 kilometer midden in de nacht. Vreemd genoeg hebben ze wel geld genoeg om zichzelf vol met alcohol te gooien.
Tegen dat ik ze allemaal had afgeleverd was het 03:15 en vond ik het welletjes, maar Allard had de volgende rit al voor me klaarliggen. Niet met de bus maar met een gewone taxi. Die heb ik 'm dan nog maar gegund, maar toen was ik echt kapot en het allemaal compleet beu. Dus heb ik op de knop "Aanvraag einde dienst" geduwd, waarna Allard me doodleuk naar het centrum van Eindhoven wilde sturen. Mooi niet dus, nog een keer op die knop gedrukt en toen zag hij eindelijk het licht.
Tegen 06:00 kroop ik eindelijk in bed, ik ben zelden zo snel in slaap gevallen. En dan gelukkig deze keer niet veel te vroeg wakker geworden maar pas rond 13:30. Ik nog ben ik moe.
Eén ding weet ik nu wel over nachtdiensten en helemaal als ik dan ook nog een busje mee moet nemen. Als ik telkens dat gezeik blijf houden van buspassagiers over omrijden, tarieven en dergelijke dan kan Wim m'n rooster aan gaan passen want dan hou ik het voor gezien met nachtdiensten.
M'n volgende dienst begon ook al weer slecht: Rianne zag me binnenkomen en kondigde al meteen aan dat ik een busje mee "mocht" nemen. Daar ben ik tegen in gegaan, met als resultaat dat ik eerst een gewone taxi meekreeg en een anderhalf uur later alsnog naar binnen moest om 'm om te ruilen voor een busje. Dat ging in eerste instantie goed tot ik op Eindhoven Airport weer eens een crew van Transavia op moest halen om ze naar hun hotel in Geldrop te brengen. Dankzij m'n TomTom was ik daarna meteen afgewerkt.
Ja, ik weet het, dat vraagt enige toelichting.
Mijn TomTom biedt onder andere de mogelijkheid om wijzigingen door te voeren, zoals bijvoorbeeld afsluitingen en aangepaste maximum snelheden. Ik heb graag een zo nauwkeurig mogelijke schatting van de reistijd, dus heb ik in m'n TomTom onder andere de maximum snelheid op de A2 rond Eindhoven aangepast. Dat is één grote bouwput en dus is daar de snelheid verlaagd van 120 km/u naar 70, 80 of 90 km/u (afhankelijk van het precieze traject). Bij 120 km/u gaat de rit van Eindhoven Airport naar Geldrop uiteraard over de A2, maar aangezien TomTom mij altijd de snelste route qua tijd geeft stuurde die me deze keer eerst de A2 op en vervolgens bij de eerste afslag er weer af. Voor degenen die de weg kennen: afslag 32 Centrum, dan via de Ring naar de Geldropseweg en dan Geldrop in.
Meteen daarna kon m'n bus weer naar binnen en begon het gezeik weer. Eerst kwam Rianne vragen waarom ik de "toeristische route" had genomen. Kennelijk hadden m'n passagiers onderweg al gebeld om te vragen waarom ze niet over de A2 waren gegaan. Ik heb Rianne uitgelegd waarom ik die route had gekozen, maar in plaats van een beetje begrip kreeg ik te horen dat ik m'n TomTom maar het raam uit moest gooien. Meteen daarna dook Wim Jansen ook op en kon ik het nog een keer uitleggen. Dat hielp ook niet, volgens hem was via de A2 sneller en kan die rit in 17 minuten gereden worden, hooguit 20 minuten als het druk is. Nou heb ik die route al vaker gereden, maar van Eindhoven Airport naar het NH Hotel in Geldrop haal je toch echt niet in 17 minuten. Althans, toch niet als je je aan de verkeersregels houdt. Desalniettemin moet ik voortaan van 'm over de A2, dus dan doe ik dat maar. Al staat er vanaf het vliegveld tot aan het hotel één lange file, de baas zegt dat ik via de A2 moet dus ga ik via de A2. Befehl ist Befehl.
Door dat gesodemieter van de afgelopen dagen liep ik al twee dagen met een zeurende hoofdpijn, die hield na deze laatste ronde gezeik op met zeuren en bevorderde zichzelf tot barstende hoofdpijn. Genoeg reden om me rond 22:00 mezelf ziek te melden en terug naar Lommel te gaan. Onderweg ben ik weer eens ingestort, maar dankzij een hardwerkende beschermengel heb ik zowaar zonder ongelukken m'n bed gehaald.
Tegen dat ik ze allemaal had afgeleverd was het 03:15 en vond ik het welletjes, maar Allard had de volgende rit al voor me klaarliggen. Niet met de bus maar met een gewone taxi. Die heb ik 'm dan nog maar gegund, maar toen was ik echt kapot en het allemaal compleet beu. Dus heb ik op de knop "Aanvraag einde dienst" geduwd, waarna Allard me doodleuk naar het centrum van Eindhoven wilde sturen. Mooi niet dus, nog een keer op die knop gedrukt en toen zag hij eindelijk het licht.
Tegen 06:00 kroop ik eindelijk in bed, ik ben zelden zo snel in slaap gevallen. En dan gelukkig deze keer niet veel te vroeg wakker geworden maar pas rond 13:30. Ik nog ben ik moe.
Eén ding weet ik nu wel over nachtdiensten en helemaal als ik dan ook nog een busje mee moet nemen. Als ik telkens dat gezeik blijf houden van buspassagiers over omrijden, tarieven en dergelijke dan kan Wim m'n rooster aan gaan passen want dan hou ik het voor gezien met nachtdiensten.
M'n volgende dienst begon ook al weer slecht: Rianne zag me binnenkomen en kondigde al meteen aan dat ik een busje mee "mocht" nemen. Daar ben ik tegen in gegaan, met als resultaat dat ik eerst een gewone taxi meekreeg en een anderhalf uur later alsnog naar binnen moest om 'm om te ruilen voor een busje. Dat ging in eerste instantie goed tot ik op Eindhoven Airport weer eens een crew van Transavia op moest halen om ze naar hun hotel in Geldrop te brengen. Dankzij m'n TomTom was ik daarna meteen afgewerkt.
Ja, ik weet het, dat vraagt enige toelichting.
Mijn TomTom biedt onder andere de mogelijkheid om wijzigingen door te voeren, zoals bijvoorbeeld afsluitingen en aangepaste maximum snelheden. Ik heb graag een zo nauwkeurig mogelijke schatting van de reistijd, dus heb ik in m'n TomTom onder andere de maximum snelheid op de A2 rond Eindhoven aangepast. Dat is één grote bouwput en dus is daar de snelheid verlaagd van 120 km/u naar 70, 80 of 90 km/u (afhankelijk van het precieze traject). Bij 120 km/u gaat de rit van Eindhoven Airport naar Geldrop uiteraard over de A2, maar aangezien TomTom mij altijd de snelste route qua tijd geeft stuurde die me deze keer eerst de A2 op en vervolgens bij de eerste afslag er weer af. Voor degenen die de weg kennen: afslag 32 Centrum, dan via de Ring naar de Geldropseweg en dan Geldrop in.
Meteen daarna kon m'n bus weer naar binnen en begon het gezeik weer. Eerst kwam Rianne vragen waarom ik de "toeristische route" had genomen. Kennelijk hadden m'n passagiers onderweg al gebeld om te vragen waarom ze niet over de A2 waren gegaan. Ik heb Rianne uitgelegd waarom ik die route had gekozen, maar in plaats van een beetje begrip kreeg ik te horen dat ik m'n TomTom maar het raam uit moest gooien. Meteen daarna dook Wim Jansen ook op en kon ik het nog een keer uitleggen. Dat hielp ook niet, volgens hem was via de A2 sneller en kan die rit in 17 minuten gereden worden, hooguit 20 minuten als het druk is. Nou heb ik die route al vaker gereden, maar van Eindhoven Airport naar het NH Hotel in Geldrop haal je toch echt niet in 17 minuten. Althans, toch niet als je je aan de verkeersregels houdt. Desalniettemin moet ik voortaan van 'm over de A2, dus dan doe ik dat maar. Al staat er vanaf het vliegveld tot aan het hotel één lange file, de baas zegt dat ik via de A2 moet dus ga ik via de A2. Befehl ist Befehl.
Door dat gesodemieter van de afgelopen dagen liep ik al twee dagen met een zeurende hoofdpijn, die hield na deze laatste ronde gezeik op met zeuren en bevorderde zichzelf tot barstende hoofdpijn. Genoeg reden om me rond 22:00 mezelf ziek te melden en terug naar Lommel te gaan. Onderweg ben ik weer eens ingestort, maar dankzij een hardwerkende beschermengel heb ik zowaar zonder ongelukken m'n bed gehaald.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten