maandag 9 maart 2009

Gemiste kans

Voor vandaag stond achtereenvolgens op het programma: werken, gesprek bij Bureau Jeugdzorg, m'n nieuwe paspoort ophalen, boodschappen doen bij de Lidl, postbus legen, en dan terug naar Lommel. Het ging weer eens anders dan gepland.

Dat gesprek bij Bureau Jeugdzorg stond gepland voor 15:30 dus had ik vrij gevraagd voor 15:00 - 17:00 -- twee uurtjes dus. Toen ik aan het werk ging bleek ik echter al vanaf 13:00 vrij te hebben, twee uur eerder dan gepland dus. Dat kost me dus twee extra verlofuren, maar aan de andere kant zou ik daardoor wel een stuk vroeger richting Lommel kunnen. Dus werd de planning omgegooid en werd alles gedaan voorafgaand aan het gesprek bij Bureau Jeugdzorg.

Bij dat gesprek zouden vier mensen aanwezig zijn: ikzelf natuurlijk, Sonja, Stan Smits en Ageeth Bikker. Die laatste was er niet maar werd vervangen door een jongedame die na de vraag of ik koffie lustte geen woord meer gezegd heeft. Het gesprek zelf zou moeten gaan over het hervatten van de omgangsregeling maar daar is dankzij Sonja niks van terechtgekomen.

Toen ik (tien minuten te vroeg) arriveerde bleken de andere drie al in gesprek te zijn. De toon werd al meteen gezet bij mijn binnenkomst: zoals gebruikelijk stonden Stan en die jongedame op om mij een hand te geven, Sonja bleef zitten en keek de andere kant op. Na een inleiding door Stan nam Sonja het woord waarna de ellende losbarstte. Geen greintje coöperatieve instelling, het enige wat ze deed was een serie beledigingen, leugens, valse beschuldigingen en absurde eisen over tafel gooien. Zo eist ze (Sonja vraagt nooit, ze eist alleen maar) dat de omgang pas hervat na afloop van het straat- en contactverbod op 10 mei 2009 en eist ze dat mijn omgang met Tom en Max alleen "in een beschermde omgeving" plaatsvindt. Dat is niet alleen belachelijk, dat is ronduit vernederend, en dus ga ik daar beslist niet mee akkoord.

Uit goed fatsoen heb ik haar laten uitpraten, maar die fatsoensnorm bleek Sonja vreemd te zijn. Zodra ik probeerde op haar verhaal te reageren viel ze me al in de rede (dat was dus al na ongeveer 10 seconden). Geheel onverwacht en onbedoeld ben ik uitgevallen: ik heb met m'n schrijfblok een mep op tafel gegeven en geroepen: "Mag ik misschien even uitpraten?". Tja, dan moet je net Sonja hebben. Ook die opmerking is een vorm van kritiek, maar Sonja kan absoluut niet tegen kritiek en reageerde dan ook zoals ze altijd reageert als ze kritiek krijgt: ze vertrok. Goeie kans ook dat ze nu weer een compleet verdraaide versie van het gebeurde aan haar advocate gaat vertellen en ze dat dan gebruiken als excuus om het viergesprek niet door te laten gaan.

Oftewel, dat was dus een verspilde halve verlofdag. En ja, daar gaat Sonja inderdaad de rekening voor krijgen.

Geen opmerkingen: