Wim Jansen blijkt m'n ziekmelding erg rap doorgestuurd te hebben: vanochtend rond 10:30 werd ik al gebeld door iemand van de Arbodienst. Morgenochtend om 10:20 moet ik komen opdraven. Drie minuten later belde hij nog een keer: die afspraak is niet morgen maar donderdag.
Met m'n ontbijt achter de kiezen heb ik de kosten van internationaal bellen (€ 0,50 per minuut) maar even geslikt en m'n huisarts gebeld voor een afspraak. In eerste instantie zou ik pas donderdagmiddag terecht kunnen bij z'n vervangster, maar na enig aandringen kon ik morgenmiddag terecht bij z'n opvolger. Gelukkig maar, want ik wil wel eerst bij m'n huisarts geweest zijn voordat ik naar de Arbodienst ga.
Het stralende weer was een goede reden voor een volgende actie in het kader van de voorjaarskuis. De buitenkant van m'n voortent was wel toe aan een sopje dus die is nu intussen een stuk schoner dan gisteren. Nog niet helemaal perfect, maar als komend weekend de kampeerders weer opduiken zal ik eens informeren hoe je zo'n ding echt goed schoon krijgt.
Er was nog meer wat schoon moest worden. Een nadeel van vier weken lang de was niet doen is dat het zich aardig ophoopt. En dus was het wel weer eens tijd om naar de Wash-O-Matic te gaan om daar maar liefst drie wasmachines tegelijk in gebruik te gaan nemen. Je kunt donkere was, witte was en kookwas nou eenmaal niet bij elkaar in één machine doen. Althans, dat kan wel maar van het resultaat ga je niet vrolijk worden. Voordeel van dat ophopen is wel dat ik goedkoper uit ben: ik betaal het wassen per machine, maar alles kan wel bij elkaar in de wasdroger, en dat scheelt toch mooi weer een paar Euro.
Terwijl die machines hun werk deden ben ik even naar de firma Mols (de loodgieter) gegaan om te informeren naar de prijs van een nieuwe keukengeiser. Dankzij een gebrek aan personeel ben ik echter onverrichterzake weer vertrokken. Morgen maar eens zien of het dan wel lukt, want ik zal uiteindelijk toch zo'n apparaat moeten hebben.
Met m'n wasgoed gewassen en opgevouwen in de wasmand op de achterbank vervolgde de reis zich naar m'n vaste Internetstek in Lommel, waar ik lang niet alles gedaan kreeg omdat m'n zakelijke e-mail niet goed werkt en vervolgens ook de accu van m'n laptop weer eens leeg was. Door naar de volgende halte dan maar: doe-het-zelfzaak Brico. Voor ik op stap ging had ik namelijk eens even gekeken waar dat lek in m'n waterleiding nou precies zat. In tegenstelling tot wat ik eerst dacht bleek het geen lekkend koppelstuk te zijn maar een scheurtje in een (nota bene geïsoleerde!) leiding. Op zoek dus naar wat kneedbaar staal om het lek te dichten, da's stukken goedkoper dan de loodgieter laten komen.
Gaatjes in leidingen dichten met kneedbaar staal heb ik een paar jaar geleden van Sonja geleerd. Die wilde in de badkamer een gat in de muur boren om een douchestang te monteren, en hoewel ze een leidingdetector bij de hand had vond ze het niet nodig om 'm te gebruiken want volgens haar kon er op die plek geen leiding zitten. Waarop ze een gaatje in de muur begon te boren en opeens een watergekoelde boormachine had. Er zat dus wel degelijk een leiding in de muur.
Ja, dat heeft ze nog heel lang moeten horen. :-)
Met m'n ontbijt achter de kiezen heb ik de kosten van internationaal bellen (€ 0,50 per minuut) maar even geslikt en m'n huisarts gebeld voor een afspraak. In eerste instantie zou ik pas donderdagmiddag terecht kunnen bij z'n vervangster, maar na enig aandringen kon ik morgenmiddag terecht bij z'n opvolger. Gelukkig maar, want ik wil wel eerst bij m'n huisarts geweest zijn voordat ik naar de Arbodienst ga.
Het stralende weer was een goede reden voor een volgende actie in het kader van de voorjaarskuis. De buitenkant van m'n voortent was wel toe aan een sopje dus die is nu intussen een stuk schoner dan gisteren. Nog niet helemaal perfect, maar als komend weekend de kampeerders weer opduiken zal ik eens informeren hoe je zo'n ding echt goed schoon krijgt.
Er was nog meer wat schoon moest worden. Een nadeel van vier weken lang de was niet doen is dat het zich aardig ophoopt. En dus was het wel weer eens tijd om naar de Wash-O-Matic te gaan om daar maar liefst drie wasmachines tegelijk in gebruik te gaan nemen. Je kunt donkere was, witte was en kookwas nou eenmaal niet bij elkaar in één machine doen. Althans, dat kan wel maar van het resultaat ga je niet vrolijk worden. Voordeel van dat ophopen is wel dat ik goedkoper uit ben: ik betaal het wassen per machine, maar alles kan wel bij elkaar in de wasdroger, en dat scheelt toch mooi weer een paar Euro.
Terwijl die machines hun werk deden ben ik even naar de firma Mols (de loodgieter) gegaan om te informeren naar de prijs van een nieuwe keukengeiser. Dankzij een gebrek aan personeel ben ik echter onverrichterzake weer vertrokken. Morgen maar eens zien of het dan wel lukt, want ik zal uiteindelijk toch zo'n apparaat moeten hebben.
Met m'n wasgoed gewassen en opgevouwen in de wasmand op de achterbank vervolgde de reis zich naar m'n vaste Internetstek in Lommel, waar ik lang niet alles gedaan kreeg omdat m'n zakelijke e-mail niet goed werkt en vervolgens ook de accu van m'n laptop weer eens leeg was. Door naar de volgende halte dan maar: doe-het-zelfzaak Brico. Voor ik op stap ging had ik namelijk eens even gekeken waar dat lek in m'n waterleiding nou precies zat. In tegenstelling tot wat ik eerst dacht bleek het geen lekkend koppelstuk te zijn maar een scheurtje in een (nota bene geïsoleerde!) leiding. Op zoek dus naar wat kneedbaar staal om het lek te dichten, da's stukken goedkoper dan de loodgieter laten komen.
Gaatjes in leidingen dichten met kneedbaar staal heb ik een paar jaar geleden van Sonja geleerd. Die wilde in de badkamer een gat in de muur boren om een douchestang te monteren, en hoewel ze een leidingdetector bij de hand had vond ze het niet nodig om 'm te gebruiken want volgens haar kon er op die plek geen leiding zitten. Waarop ze een gaatje in de muur begon te boren en opeens een watergekoelde boormachine had. Er zat dus wel degelijk een leiding in de muur.
Ja, dat heeft ze nog heel lang moeten horen. :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten