Wim Jansen lijkt er weer eens heel eigen regels op na te houden. Als ik de CAO goed gelezen heb valt vrijaf voor rechtszaken onder "buitengewoon verlof", hetgeen betekent dat het je geen vakantiedag kost en die dag dus gewoon doorbetaald krijgt. Vanmiddag vond ik in m'n postvakje m'n goedgekeurde verlofaanvraag voor volgende week vrijdag, maar Wim heeft daarop wel aangekruist dat het een gewone verlofdag is. Toch maar eens informeren bij de vakbond.
Het eerste wat ik te horen kreeg toen ik binnenkwam: "Jeroen, je pak is klaar!". Da's mooi, dan zal ik me morgen of overmorgen eens een keer in m'n pak hijsen om te zien of ze het goed gedaan hebben.
Zoals wel vaker bij late dienst was er na m'n pauze weinig of niks meer te doen, dus heb ik een groot deel van m'n laatste drie uur doorgebracht met stilstaan op het station. Sterker nog, ik ben maar één keer vertrokken met een klant (of in dit geval een stel) en een kwartier later was ik al weer terug. Dat was wel lucratief: het stel wilde naar de Eurocinema (die tegenwoordig geen Eurocinema meer heet, maar goed), moesten € 7,50 afrekenen en lieten € 2,50 fooi achter. Ik had net m'n rittenstaat bijgewerkt en wilde weer vertrekken toen ze terug kwamen lopen. De film die ze wilden zien draaide niet, dus wilden ze terug naar het station. Weer € 7,50 afrekenen, en weer € 2,50 fooi. Da's nog eens makkelijk verdiend.
De terugweg naar Nuenen was nog veel leuker. Ik was tegelijk met Bo vertrokken vanaf het station, maar hij reed wat harder dan ik. Harder dan-ie mocht, ook. Even later stond ik toch weer achter 'm bij een rood verkeerslicht, en kon niet nalaten om over de mobilofoon te vragen of hij dacht sneller te zijn dan ik. Waarop het antwoord kwam: "Zie me maar eens bij te houden". Dat had-ie nou niet moeten zeggen...
Wat vervolgens gebeurde was eigenlijk niks minder dan een straatrace. Bo heeft leren rijden in een rallye-wagen en dacht dus kennelijk dat ik 'm niet bij zou kunnen houden. Foutje, bedankt.
Eens een straatracer, altijd een straatracer...
Het eerste wat ik te horen kreeg toen ik binnenkwam: "Jeroen, je pak is klaar!". Da's mooi, dan zal ik me morgen of overmorgen eens een keer in m'n pak hijsen om te zien of ze het goed gedaan hebben.
Zoals wel vaker bij late dienst was er na m'n pauze weinig of niks meer te doen, dus heb ik een groot deel van m'n laatste drie uur doorgebracht met stilstaan op het station. Sterker nog, ik ben maar één keer vertrokken met een klant (of in dit geval een stel) en een kwartier later was ik al weer terug. Dat was wel lucratief: het stel wilde naar de Eurocinema (die tegenwoordig geen Eurocinema meer heet, maar goed), moesten € 7,50 afrekenen en lieten € 2,50 fooi achter. Ik had net m'n rittenstaat bijgewerkt en wilde weer vertrekken toen ze terug kwamen lopen. De film die ze wilden zien draaide niet, dus wilden ze terug naar het station. Weer € 7,50 afrekenen, en weer € 2,50 fooi. Da's nog eens makkelijk verdiend.
De terugweg naar Nuenen was nog veel leuker. Ik was tegelijk met Bo vertrokken vanaf het station, maar hij reed wat harder dan ik. Harder dan-ie mocht, ook. Even later stond ik toch weer achter 'm bij een rood verkeerslicht, en kon niet nalaten om over de mobilofoon te vragen of hij dacht sneller te zijn dan ik. Waarop het antwoord kwam: "Zie me maar eens bij te houden". Dat had-ie nou niet moeten zeggen...
Wat vervolgens gebeurde was eigenlijk niks minder dan een straatrace. Bo heeft leren rijden in een rallye-wagen en dacht dus kennelijk dat ik 'm niet bij zou kunnen houden. Foutje, bedankt.
Eens een straatracer, altijd een straatracer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten