Ik heb tegenover mijn collega's, en dan met name de centralisten, laten vallen dat ik het liefst lange ritten doe. Wat dat betreft begon m'n dag goed: om 08:30 twee passagiers ophalen en naar het Radboudziekenhuis in Nijmegen brengen, daar wachten tot ze klaar zijn en ze dan weer terug naar Eindhoven brengen. Eerst vijf kwartier om in Nijmegen te komen (dat kan sneller maar dan moeten ze geen files neerleggen op de route), en toen het verzoek om ze twee uur later weer op te halen. Een uur later waren ze al weer terug en daarna ging het in nog geen uur tijd (de files waren opgelost) terug naar Eindhoven. Waarmee de ochtend om was. Zo schiet het tenminste op.
Sonja's advocate blijkt zowel gisteren als vandaag een fax naar mijn advocaat gestuurd te hebben, en traditiegetrouw werd er weer een hoop onzin uitgekraamd. Volgens de eerste fax zou Bureau Slachtofferhulp tegenover Sonja verklaard hebben dat ik nu al geprobeerd zou hebben om rechten te ontlenen aan het concept van de overeenkomst inzake co-ouderschap. Dat kan uiteraard niet, ten eerste staat er nog steeds het woord "concept" op en ten tweede staan er geen handtekeningen onder dus kan ik er nog niet eens rechten aan ontlenen (wat ik overigens ook niet geprobeerd heb). Bovendien heb ik in het geheel geen contact met Bureau Slachtofferhulp, dus waar ze die opmerking vandaan halen is me een raadsel. En uiteraard wordt die vermeende uitspraak van Bureau Slachtofferhulp niet onderbouwd met zoiets elementairs als bewijs. Omdat ze toch een fax aan het opstellen was heeft ze ook maar meteen een hele serie eisen gesteld waaraan eerst voldaan moet worden voordat ze de overeenkomst tekenen.
En jawel, ik heb weer eens gelijk gekregen: Sonja heeft weer allerlei onzin zitten uitkramen over het gesprek bij Bureau Jeugdzorg. Volgens mr. Van Galen zou ik tegen Sonja aan het schelden en schreeuwen zijn geweest en zou ik met spullen hebben gesmeten. Onzin, maar van mr. Van Galen weten we intussen wel dat ze alles wat Sonja vertelt kritiekloos overneemt. Volgens haar zou er van mijn kant geen enkele "goodwill" zijn (die was er wel maar ontbrak bij Sonja) en zou Sonja degene zijn die alles in goed overleg op wilde lossen, waarbij ook het omgekeerde juist is.
En dus kon ik m'n kostbare vrije tijd weer besteden aan het schrijven van een reactie en het weerleggen van al die onzin.
Sonja's advocate blijkt zowel gisteren als vandaag een fax naar mijn advocaat gestuurd te hebben, en traditiegetrouw werd er weer een hoop onzin uitgekraamd. Volgens de eerste fax zou Bureau Slachtofferhulp tegenover Sonja verklaard hebben dat ik nu al geprobeerd zou hebben om rechten te ontlenen aan het concept van de overeenkomst inzake co-ouderschap. Dat kan uiteraard niet, ten eerste staat er nog steeds het woord "concept" op en ten tweede staan er geen handtekeningen onder dus kan ik er nog niet eens rechten aan ontlenen (wat ik overigens ook niet geprobeerd heb). Bovendien heb ik in het geheel geen contact met Bureau Slachtofferhulp, dus waar ze die opmerking vandaan halen is me een raadsel. En uiteraard wordt die vermeende uitspraak van Bureau Slachtofferhulp niet onderbouwd met zoiets elementairs als bewijs. Omdat ze toch een fax aan het opstellen was heeft ze ook maar meteen een hele serie eisen gesteld waaraan eerst voldaan moet worden voordat ze de overeenkomst tekenen.
En jawel, ik heb weer eens gelijk gekregen: Sonja heeft weer allerlei onzin zitten uitkramen over het gesprek bij Bureau Jeugdzorg. Volgens mr. Van Galen zou ik tegen Sonja aan het schelden en schreeuwen zijn geweest en zou ik met spullen hebben gesmeten. Onzin, maar van mr. Van Galen weten we intussen wel dat ze alles wat Sonja vertelt kritiekloos overneemt. Volgens haar zou er van mijn kant geen enkele "goodwill" zijn (die was er wel maar ontbrak bij Sonja) en zou Sonja degene zijn die alles in goed overleg op wilde lossen, waarbij ook het omgekeerde juist is.
En dus kon ik m'n kostbare vrije tijd weer besteden aan het schrijven van een reactie en het weerleggen van al die onzin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten