Het zat niet mee vanochtend. Ik moest om 08:00 beginnen, rond 07:30 verscheen ik in de kantine, krap een kwartier later kwam de vraag of ik om 08:00 in Son kon zijn. Dat betekende dus vroeger beginnen. Vooruit dan maar.
Niet dus. Toen ik m'n spullen in de kofferbak wilde leggen bleek die niet open te willen. Probleem gemeld, Dick kwam kijken en constateerde dat waarschijnlijk de accu leeg was. M'n taxi bleek ook niet te willen starten dus was het waarschijnlijk inderdaad een lege accu. Startkabels brachten uitkomst, maar vervolgens bleek de dataterminal niet te werken. M'n humeur werd er niet beter op. De dataterminal werd ook weer aan de praat geholpen, alleen wilde de kofferbak nog steeds niet open.
Dan maar meteen door naar de garage. Daar voor de deur eerst nog even een poging gewaagd, en zowaar, de kofferbak werkte nu wel mee, zodat ik eindelijk echt aan het werk kon. Fijn, al die elektrische systemen in de auto. Zodra de stroom uitvalt doet niets het meer. Doe mij dan toch maar m'n oude vertrouwde Opeltje. Ruim 240.000 km op de teller en ze doet het nog steeds probleemloos.
Maar de ellende was nog niet voorbij. Net toen ik m'n tweede klant ophaalde hield m'n TomTom er mee op, en dat betekende dus terug naar de ouderwetse manier van de weg vinden: met een stratenboek. Dat lukte zowaar, en nadat ik de klant had afgezet deed m'n TomTom het ook weer.
Op naar de volgende ellende. Om 10:20 kwam ik aan op het station, twee uur later stond ik er nog steeds. Aangezien ik op z'n laatst om 13:30 aan m'n pauze moest beginnen en het er niet naar uitzag dat ik voor die tijd een klant zou krijgen, heb ik de centrale gevraagd of ik kon gaan pauzeren. Dat mocht niet omdat ik al twee uur op het station stond. Dan niet, dan maar blijven staan en hopen dat alles toch nog op z'n pootjes terecht zou komen. Het zou tenslotte wel vervelend zijn als ik net vooraan in de rij sta en dan weg moet om te gaan pauzeren.
Ik pauzeer bij voorkeur in Nuenen, om de simpele reden dat m'n warme hap daar dan in de magnetron kan. Maar aangezien niks meezit vandaag had ik zowaar nog een passagier, die echter naar Eindhoven Airport wilde. Van daar uit zou ik nooit op tijd in Nuenen kunnen zijn, dus werd het weer pauzeren op het industrieterrein. Geen warme hap, geen koffie.
En geen fooi. Die passagier was er weer eentje die haast had om op het vliegveld te komen, maar intussen ken ik die categorie wel. Veel haast, je doet je best om zo snel mogelijk op het vliegveld te komen, maar fooi geven ho maar. Deze passagier schatte ik ook als zodanig in, en helaas had ik weer eens gelijk.
Niet dus. Toen ik m'n spullen in de kofferbak wilde leggen bleek die niet open te willen. Probleem gemeld, Dick kwam kijken en constateerde dat waarschijnlijk de accu leeg was. M'n taxi bleek ook niet te willen starten dus was het waarschijnlijk inderdaad een lege accu. Startkabels brachten uitkomst, maar vervolgens bleek de dataterminal niet te werken. M'n humeur werd er niet beter op. De dataterminal werd ook weer aan de praat geholpen, alleen wilde de kofferbak nog steeds niet open.
Dan maar meteen door naar de garage. Daar voor de deur eerst nog even een poging gewaagd, en zowaar, de kofferbak werkte nu wel mee, zodat ik eindelijk echt aan het werk kon. Fijn, al die elektrische systemen in de auto. Zodra de stroom uitvalt doet niets het meer. Doe mij dan toch maar m'n oude vertrouwde Opeltje. Ruim 240.000 km op de teller en ze doet het nog steeds probleemloos.
Maar de ellende was nog niet voorbij. Net toen ik m'n tweede klant ophaalde hield m'n TomTom er mee op, en dat betekende dus terug naar de ouderwetse manier van de weg vinden: met een stratenboek. Dat lukte zowaar, en nadat ik de klant had afgezet deed m'n TomTom het ook weer.
Op naar de volgende ellende. Om 10:20 kwam ik aan op het station, twee uur later stond ik er nog steeds. Aangezien ik op z'n laatst om 13:30 aan m'n pauze moest beginnen en het er niet naar uitzag dat ik voor die tijd een klant zou krijgen, heb ik de centrale gevraagd of ik kon gaan pauzeren. Dat mocht niet omdat ik al twee uur op het station stond. Dan niet, dan maar blijven staan en hopen dat alles toch nog op z'n pootjes terecht zou komen. Het zou tenslotte wel vervelend zijn als ik net vooraan in de rij sta en dan weg moet om te gaan pauzeren.
Ik pauzeer bij voorkeur in Nuenen, om de simpele reden dat m'n warme hap daar dan in de magnetron kan. Maar aangezien niks meezit vandaag had ik zowaar nog een passagier, die echter naar Eindhoven Airport wilde. Van daar uit zou ik nooit op tijd in Nuenen kunnen zijn, dus werd het weer pauzeren op het industrieterrein. Geen warme hap, geen koffie.
En geen fooi. Die passagier was er weer eentje die haast had om op het vliegveld te komen, maar intussen ken ik die categorie wel. Veel haast, je doet je best om zo snel mogelijk op het vliegveld te komen, maar fooi geven ho maar. Deze passagier schatte ik ook als zodanig in, en helaas had ik weer eens gelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten