Het had een gewone rustige dag moeten worden. Zalig lenteweer, rustig aan doen, niks aan de hand. En het leek zowaar te gebeuren. Het weer zat in elk geval mee.
Maar toen ging de telefoon. Ene mevrouw Huibregts, clustermanager van De Combinatie Jeugdzorg.
Binnenkort is de zitting van de Klachtencommissie dus dacht ik even dat ze daarvoor belde. Niet dus. Ze hadden zojuist ontdekt dat ik deze weblog bijhoud en dat in elk geval één medewerkster (Ageeth Bikker) daarin bij naam genoemd werd. Dat vonden ze bij CJZ dus niet leuk, en dus werd ik "vriendelijk doch dringend" verzocht de namen van medewerk(st)ers te verwijderen omdat dit inbreuk zou maken op hun privacy.
Helaas voor CJZ, daarmee kan ik ze niet van dienst zijn. Ik heb wel begrip voor ze hoor; gezien de beroerde reputatie van instanties in de Jeugdzorg zou ik het ook het liefst geheim willen houden als ik daar zou werken. Maar uiteindelijk worden ze betaald door de belastingbetaler, en dan vind ik dat "recht op privacy" toch ondergeschikt aan het recht van de belastingbetaler om te weten wat mensen doen die hun salaris te danken hebben aan diezelfde belastingbetaler.
Ze zou het verzoek ook nog schriftelijk doen. Prima, ik zie het wel een keer in m'n postbus verschijnen. Het zal m'n mening niet veranderen.
Ik vind het trouwens wel typisch gedrag van hulpinstanties. Als CJZ m'n weblog leest zullen ze ook zien dat Sonja hen al vanaf het begin voorgelogen heeft en alleen maar de schijn van "geen problemen" ophoudt. Dan zullen ze merken dat ze een levensgevaarlijke maniak is en dat Tom en Max bij haar groot gevaar lopen. Maar helaas. Ze zouden hun tijd en geld nuttig kunnen besteden door in te grijpen en m'n kids te bevrijden uit de klauwen van hun moeder, maar zoals het hulpinstanties betaamt doen ze dat niet maar gaan ze klagen omdat iemand hun spectaculaire falen openbaar maakt.
Ze hebben duidelijk niks geleerd van al die familiedrama's de afgelopen jaren. Ik vraag me af hoeveel van die familiedrama's er nog moeten komen voordat de hulpverlening wakker wordt.
Maar toen ging de telefoon. Ene mevrouw Huibregts, clustermanager van De Combinatie Jeugdzorg.
Binnenkort is de zitting van de Klachtencommissie dus dacht ik even dat ze daarvoor belde. Niet dus. Ze hadden zojuist ontdekt dat ik deze weblog bijhoud en dat in elk geval één medewerkster (Ageeth Bikker) daarin bij naam genoemd werd. Dat vonden ze bij CJZ dus niet leuk, en dus werd ik "vriendelijk doch dringend" verzocht de namen van medewerk(st)ers te verwijderen omdat dit inbreuk zou maken op hun privacy.
Helaas voor CJZ, daarmee kan ik ze niet van dienst zijn. Ik heb wel begrip voor ze hoor; gezien de beroerde reputatie van instanties in de Jeugdzorg zou ik het ook het liefst geheim willen houden als ik daar zou werken. Maar uiteindelijk worden ze betaald door de belastingbetaler, en dan vind ik dat "recht op privacy" toch ondergeschikt aan het recht van de belastingbetaler om te weten wat mensen doen die hun salaris te danken hebben aan diezelfde belastingbetaler.
Ze zou het verzoek ook nog schriftelijk doen. Prima, ik zie het wel een keer in m'n postbus verschijnen. Het zal m'n mening niet veranderen.
Ik vind het trouwens wel typisch gedrag van hulpinstanties. Als CJZ m'n weblog leest zullen ze ook zien dat Sonja hen al vanaf het begin voorgelogen heeft en alleen maar de schijn van "geen problemen" ophoudt. Dan zullen ze merken dat ze een levensgevaarlijke maniak is en dat Tom en Max bij haar groot gevaar lopen. Maar helaas. Ze zouden hun tijd en geld nuttig kunnen besteden door in te grijpen en m'n kids te bevrijden uit de klauwen van hun moeder, maar zoals het hulpinstanties betaamt doen ze dat niet maar gaan ze klagen omdat iemand hun spectaculaire falen openbaar maakt.
Ze hebben duidelijk niks geleerd van al die familiedrama's de afgelopen jaren. Ik vraag me af hoeveel van die familiedrama's er nog moeten komen voordat de hulpverlening wakker wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten