Vanochtend had ik een afspraak met Stan Smits van Bureau Jeugdzorg. Die wist onder andere te vertellen dat de hulpverlening binnenkort stopgezet wordt. Het zorgplan (of hoe het ding ook heet) voorzag in hulp tot eind april 2009 maar Sonja heeft aangegeven geen hulp meer nodig te hebben. Het gevolg is dan ook dat de hulp door Bureau Jeugdzorg en De Combinatie Jeugdzorg over enkele weken zal stoppen. Gezien Sonja's karakter en gedrag vrees ik dan ook het ergste voor Tom en Max. Volgens Stan maakt men zich bij Bureau Jeugdzorg ook ernstig zorgen.
Gelukkig is er nog iets van redding mogelijk: als ik straks m'n kids weer terug heb en hulp nodig heb kan ik zonder meer terecht bij BJZ, en reken maar dat ik daar gebruik van zal gaan maken.
Het verbaast me echter niet dat het stopt, Sonja heeft in het verleden al veelvuldig verklaard dat zij hulpverleners liever ziet gaan dan komen, ze is ook enkel bij Bureau Jeugdzorg terechtgekomen omdat Vera Van Nunen (Welzijn Eindhoven) gedreigd had haar te dwingen als ze niet vrijwillig zou gaan. Detail: ik heb enkele maanden geleden tegenover Ageeth Bikker (de ambulant zorgverlener van CJZ) al voorspeld dat Sonja de hulpverlening zou stoppen zodra ze de kans zou krijgen…
Stan heeft afgelopen maandag met Sonja gesproken, tot mijn verbazing wist hij te melden dat ze nog altijd een viergesprek wil en zelfs aan mediation wil beginnen! Gezien het nog altijd uitblijven van een viergesprek vermoed ik echter dat ze alleen maar geprobeerd heeft coöperatief over te komen bij Bureau Jeugdzorg maar in werkelijkheid niet tot enige medewerking genegen is. Wel is ze nog altijd van plan mij het ouderlijk gezag te laten ontnemen, de motivatie hiervoor is nu dat ze anders “geremd” zou worden als er ten behoeve van Tom en/of Max documenten door beide ouders ondertekend moeten worden. Tja, dat soort documenten krijg je natuurlijk ook drie keer per week onder je neus met het verzoek ze nog dezelfde dag ondertekend in te leveren.
Stan vertelde verder dat Tom mogelijk een lichte vorm van autisme heeft en daarom psychologisch onderzocht moet worden. Sonja blijkt dit aangegrepen te hebben om de zoveelste leugen te verspreiden: volgens haar zou ik een dergelijk onderzoek verboden hebben! Complete onzin natuurlijk, dat onderzoek is in het belang van Tom en in tegenstelling tot Sonja gaat bij mij het belang van mijn kinderen voor alles.
Het gesprek duurde uiteindelijk maar twintig minuten dus had ik royaal de tijd voordat ik bij de GGzE moest zijn. Dat betekende dus dat de planning maar weer werd aangepast en de weg naar de GGzE via de Lidl en de postbus ging in plaats van in omgekeerde volgorde.
In die postbus lag de verzekeringspolis voor m'n caravan plus een brief van m'n advocaat. Van Galen heeft zich bij hem beklaagd dat ik de proceskostenveroordeling nog niet betaald heb. Toch wel opvallend: het viergesprek blijft ze alsmaar uitstellen, maar als ze geld wil zien is ze opeens wel snel. Al met al schiet het echter niet op dus heb ik m'n advocaat (althans, z'n secretaresse) maar eens even gebeld om een afspraak te maken. Misschien dat een gesprek helpt om alles weer op gang te krijgen, dat heen en weer sturen van brieven schiet niet op.
Bij de GGzE heb ik Nelly Arts weer bijgepraat. Volgens haar zou ik alles waar ik op dit moment niks aan kan veranderen moeten "parkeren", maar zie dat maar eens voor elkaar te krijgen in mijn toestand. De hele echtscheidingsellende is het eerste waar ik aan denk als ik wakker word en het laatste voordat ik in slaap val. Combineer dat met geestelijke en lichamelijke uitputting en al bijna twee weken onophoudelijke hoofdpijn, dan wordt het knap lastig om wat dan ook te parkeren. Het enige wat ik parkeer is m'n auto.
Gelukkig is er nog iets van redding mogelijk: als ik straks m'n kids weer terug heb en hulp nodig heb kan ik zonder meer terecht bij BJZ, en reken maar dat ik daar gebruik van zal gaan maken.
Het verbaast me echter niet dat het stopt, Sonja heeft in het verleden al veelvuldig verklaard dat zij hulpverleners liever ziet gaan dan komen, ze is ook enkel bij Bureau Jeugdzorg terechtgekomen omdat Vera Van Nunen (Welzijn Eindhoven) gedreigd had haar te dwingen als ze niet vrijwillig zou gaan. Detail: ik heb enkele maanden geleden tegenover Ageeth Bikker (de ambulant zorgverlener van CJZ) al voorspeld dat Sonja de hulpverlening zou stoppen zodra ze de kans zou krijgen…
Stan heeft afgelopen maandag met Sonja gesproken, tot mijn verbazing wist hij te melden dat ze nog altijd een viergesprek wil en zelfs aan mediation wil beginnen! Gezien het nog altijd uitblijven van een viergesprek vermoed ik echter dat ze alleen maar geprobeerd heeft coöperatief over te komen bij Bureau Jeugdzorg maar in werkelijkheid niet tot enige medewerking genegen is. Wel is ze nog altijd van plan mij het ouderlijk gezag te laten ontnemen, de motivatie hiervoor is nu dat ze anders “geremd” zou worden als er ten behoeve van Tom en/of Max documenten door beide ouders ondertekend moeten worden. Tja, dat soort documenten krijg je natuurlijk ook drie keer per week onder je neus met het verzoek ze nog dezelfde dag ondertekend in te leveren.
Stan vertelde verder dat Tom mogelijk een lichte vorm van autisme heeft en daarom psychologisch onderzocht moet worden. Sonja blijkt dit aangegrepen te hebben om de zoveelste leugen te verspreiden: volgens haar zou ik een dergelijk onderzoek verboden hebben! Complete onzin natuurlijk, dat onderzoek is in het belang van Tom en in tegenstelling tot Sonja gaat bij mij het belang van mijn kinderen voor alles.
Het gesprek duurde uiteindelijk maar twintig minuten dus had ik royaal de tijd voordat ik bij de GGzE moest zijn. Dat betekende dus dat de planning maar weer werd aangepast en de weg naar de GGzE via de Lidl en de postbus ging in plaats van in omgekeerde volgorde.
In die postbus lag de verzekeringspolis voor m'n caravan plus een brief van m'n advocaat. Van Galen heeft zich bij hem beklaagd dat ik de proceskostenveroordeling nog niet betaald heb. Toch wel opvallend: het viergesprek blijft ze alsmaar uitstellen, maar als ze geld wil zien is ze opeens wel snel. Al met al schiet het echter niet op dus heb ik m'n advocaat (althans, z'n secretaresse) maar eens even gebeld om een afspraak te maken. Misschien dat een gesprek helpt om alles weer op gang te krijgen, dat heen en weer sturen van brieven schiet niet op.
Bij de GGzE heb ik Nelly Arts weer bijgepraat. Volgens haar zou ik alles waar ik op dit moment niks aan kan veranderen moeten "parkeren", maar zie dat maar eens voor elkaar te krijgen in mijn toestand. De hele echtscheidingsellende is het eerste waar ik aan denk als ik wakker word en het laatste voordat ik in slaap val. Combineer dat met geestelijke en lichamelijke uitputting en al bijna twee weken onophoudelijke hoofdpijn, dan wordt het knap lastig om wat dan ook te parkeren. Het enige wat ik parkeer is m'n auto.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten