Vanochtend eerst maar eens m'n auto opgehaald. Om 10:30 was ik weer eens € 320 lichter, en het duurt nog anderhalve week voor ik m'n loon weer krijg.
Over loon gesproken: Wim Jansen had vorige week al toegezegd m'n loonspecificaties naar m'n postbus te sturen. Eén keer raden wat er niet in m'n postbus lag toen ik die leeg ging halen.
De volgende halte was het kantoor van Welzijn Eindhoven aan de Beemdstraat. Daar heb ik me gemeld met de mededeling dat ik de sleutels van m'n woning op kwam halen. Volgens de dame aan de balie was ik dan aan het verkeerde adres. Daar dacht ik anders over. In het kort de situatie uitgelegd, en na een kwartiertje wachten wist ze te vertellen dat er niemand van het Steunpunt Huiselijk Geweld aanwezig was. Ze zou iemand terug laten bellen. Ze adviseerde ook nog om vanmiddag terug te komen voor het inloopspreekuur van het Algemeen Maatschappelijk Werk, maar daar ben ik vorige week al geweest en die doen niks anders dan je doorverwijzen naar NEOS. Dat is geen optie want die zetten je alleen maar op de wachtlijst voor het Labrehuis, en als je daar eenmaal aan de beurt bent moet je 70% van je nettoloon afdragen, waardoor er te weinig overblijft om alle rekeningen te betalen en je dus een paar maanden later ook nog eens klant wordt bij de schuldhulpverlening.
En zowaar, tegen alle verwachting in werd ik vanmiddag teruggebeld door de Teammanager Huiselijk Geweld. Daar had ik vervolgens ook niks aan, want die adviseerde ook al om met m'n huisvestingsprobleem naar NEOS te gaan. Volgens haar kan het SHG ook niks voor me doen, want de hulpverlening is volgens haar alleen mogelijk als beide partners daar aan meewerken. Ook verwees ze nog door naar de GGzE want die zouden een coördinerende rol moeten hebben in de hulpverlening en me dus ook moeten kunnen helpen met m'n huisvestingsprobleem. Maar die doen dat ook niet, want huisvesting past niet in het speficieke hokje van de GGzE-hulpverlening. Wel lekker makkelijk natuurlijk, alles afschuiven op andere instanties.
Ze had trouwens al een brief klaar liggen met daarin globaal hetzelfde verhaal, maar die kon ze niet opsturen omdat ze m'n adres niet had. Ik heb 'r maar even verblijd met m'n postbusadres, dan vind ik die brief daar wel terug later deze week.
Kortom, als je slachtoffer bent van huiselijk geweld en vervolgens op straat gezet wordt moet je het zelf maar uitzoeken. Wil je toch hulp dan moet je maar bij de dader blijven wonen en hopen dat die hulp z'n vruchten afwerpt voor er doden vallen. Blijf je niet bij de dader in huis wonen dan heeft alleen de dader nog recht op hulp.
Tja, dan blijft er dus nog maar één oplossing over om acuut aan fatsoenlijke huisvesting te komen, en dat is Sonja m'n huis uitschoppen. Op naar de Brederolaan...
Over loon gesproken: Wim Jansen had vorige week al toegezegd m'n loonspecificaties naar m'n postbus te sturen. Eén keer raden wat er niet in m'n postbus lag toen ik die leeg ging halen.
De volgende halte was het kantoor van Welzijn Eindhoven aan de Beemdstraat. Daar heb ik me gemeld met de mededeling dat ik de sleutels van m'n woning op kwam halen. Volgens de dame aan de balie was ik dan aan het verkeerde adres. Daar dacht ik anders over. In het kort de situatie uitgelegd, en na een kwartiertje wachten wist ze te vertellen dat er niemand van het Steunpunt Huiselijk Geweld aanwezig was. Ze zou iemand terug laten bellen. Ze adviseerde ook nog om vanmiddag terug te komen voor het inloopspreekuur van het Algemeen Maatschappelijk Werk, maar daar ben ik vorige week al geweest en die doen niks anders dan je doorverwijzen naar NEOS. Dat is geen optie want die zetten je alleen maar op de wachtlijst voor het Labrehuis, en als je daar eenmaal aan de beurt bent moet je 70% van je nettoloon afdragen, waardoor er te weinig overblijft om alle rekeningen te betalen en je dus een paar maanden later ook nog eens klant wordt bij de schuldhulpverlening.
En zowaar, tegen alle verwachting in werd ik vanmiddag teruggebeld door de Teammanager Huiselijk Geweld. Daar had ik vervolgens ook niks aan, want die adviseerde ook al om met m'n huisvestingsprobleem naar NEOS te gaan. Volgens haar kan het SHG ook niks voor me doen, want de hulpverlening is volgens haar alleen mogelijk als beide partners daar aan meewerken. Ook verwees ze nog door naar de GGzE want die zouden een coördinerende rol moeten hebben in de hulpverlening en me dus ook moeten kunnen helpen met m'n huisvestingsprobleem. Maar die doen dat ook niet, want huisvesting past niet in het speficieke hokje van de GGzE-hulpverlening. Wel lekker makkelijk natuurlijk, alles afschuiven op andere instanties.
Ze had trouwens al een brief klaar liggen met daarin globaal hetzelfde verhaal, maar die kon ze niet opsturen omdat ze m'n adres niet had. Ik heb 'r maar even verblijd met m'n postbusadres, dan vind ik die brief daar wel terug later deze week.
Kortom, als je slachtoffer bent van huiselijk geweld en vervolgens op straat gezet wordt moet je het zelf maar uitzoeken. Wil je toch hulp dan moet je maar bij de dader blijven wonen en hopen dat die hulp z'n vruchten afwerpt voor er doden vallen. Blijf je niet bij de dader in huis wonen dan heeft alleen de dader nog recht op hulp.
Tja, dan blijft er dus nog maar één oplossing over om acuut aan fatsoenlijke huisvesting te komen, en dat is Sonja m'n huis uitschoppen. Op naar de Brederolaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten