woensdag 6 januari 2010

Operatie Domus

Ik heb al meer dan een maand last van spierpijn in m'n schouders en armen, vandaag ben ik er maar eens even mee naar de huisarts gegaan. Diagnose: gekneusde spieren. En dat is niet grappig, want het enige wat daar tegen helpt is je spieren veel bewegen en voor de rest afwachten, want dit zou nog wel eens een aantal weken kunnen duren. Geen medicijnen, gekneusde spieren moeten zichzelf herstellen.

Zoals al eerder opgemerkt krijg je bij instanties alleen maar iets gedaan als je ze niet de kans geeft om je te vergeten. Vandaag is Welzijn Eindhoven weer eens aan me herinnerd. Vandaag nog een bescheiden actie, en daarna is het een kwestie van volhouden en zorgen dat alle hulpverleners zo gefrustreerd raken dat ze alles aan de kant zetten om mijn problemen op te lossen. Welkom bij de start van het Operatie Domus.

Het verloop in vogelvlucht:

14:30 Met de auto gearriveerd bij Welzijn Eindhoven op de Beemdstraat. Een klein stukje doorgereden, auto geparkeerd om affiches op de autoruiten te plakken, en vervolgens m'n auto recht tegenover de ingang geparkeerd, zodanig dat er nog auto's konden passeren tussen de ingang en mijn auto.

SHG Poster 1SHG Poster 2

Teksten dus die niks aan duidelijkheid te wensen overlaten.

15:00 Auto verplaatst naar recht voor de deur, autoverkeer kan aan de andere kant passeren. Binnen zit iemand naar me te kijken terwijl ze aan het telefoneren is. Ik heb al zo'n vermoeden welke instantie aan de andere kant van de lijn zit.

15:15 En jawel, de politie arriveert. De beide agenten gaan eerst even binnen een praatje maken en willen vervolgens mij spreken. De uitleg waarom ik daar sta is aan dovemansoren gericht, ik moet maar een kamer of een studio huren of anders in m'n caravan blijven zitten en van daaruit proberen een woning te vinden. De dienders zijn duidelijk niet bekend met de plaatselijke woningmarkt. Wat ze echter wel wisten te vertellen was dat, volgens de medewerkers binnen, het Steunpunt Huiselijk Geweld mij niet WIL helpen. Volgens de politie kunnen ze me ook niet helpen, volgens mij kunnen ze dat wel degelijk. Ook zorgwekkend: toen ik tegen de agenten zei dat je als slachtoffer van huiselijk geweld niet bij het SHG moet zijn voor hulp antwoordden ze bevestigend. Geweldig, zelfs de politie weet dus al dat het SHG niet functioneert. En vervolgens werd ik gesommeerd te vertrekken. Voorlopig ga ik nog even voor het geweldloos protest dus ben ik maar vertrokken. Inmiddels was het 15:30 geworden.

16:00 Na een korte tussenstop om m'n affiches beter vast te plakken eindigt de rit bij... Welzijn Eindhoven. Nu is de vestiging aan de Dr. Cuyperslaan aan de beurt. Die gaan om 15:00 dicht, ik plak twee affiches op de muur en ga in een hoekje bij de deur zitten. Na een kwartiertje komt een medewerkster naar buiten en vraagt of het goed gaat. Het standaard antwoord ("37") levert een niet-begrijpende blik op. Heel simpel: domme vraag, dom antwoord. Als het goed met me zou gaan zat ik daar buiten niet kou te lijden. Nog maar een keer de situatie uitgelegd, waarop ze terug naar binnen gaat met de opmerking dat ze gaan kijken of ze iets voor me kunnen doen. Waarbij ze wel zo asociaal is om mij buiten te laten zitten, in plaats van me even binnen te laten waar het warm is en ik even een bak koffie kan pakken. Dat geeft dus al te denken over hun "oplossing".

16:30 Het zal niemand meer verbazen, ze hebben geen oplossing gezocht voor mijn probleem maar voor hun probleem. De politie arriveert weer. Hetzelfde verhaal nog een keer, en vervolgens wordt bevolen dat ik in m'n auto moet gaan zitten want "rondhangen in een portiek" mag in Eindhoven niet. Ik hoef nog net geen dankjewel te zeggen voor het feit dat ik wegkom zonder een bekeuring voor het "rondhangen in een portiek". Een van de dienders merkt nog op dat er in Eindhoven nou eenmaal onvoldoende woningen zijn. Als ik langs 'm af kijk naar de flatgebouwen aan de overkant zie ik diverse flats leeg staan...

17:20 Ik ben wel in m'n auto gaan zitten, maar die is maar een paar meter verplaatst. Een paar meter naar achteren om precies te zijn, om 'm recht voor de ingang te zetten. Het helpt allemaal niet, dan maar weer verder. Volgende halte is de crisisdienst van de GGzE. Ook daar heb ik een tijdje in m'n auto gezeten maar ook daar gebeurde verder niks. Na een half uur is het einde oefening.

Morgen de tweede ronde. Ik had de eerste ronde al aangekondigd bij de stadsredactie van het Eindhovens Dagblad en de redactie van Hart van Nederland, maar twee uur vantevoren was misschien wel erg kort dag. Die hebben vanavond dus nog een mailtje gekregen dat ze morgen in de herkansing mogen. Als je aandacht wil voor je probleem heb je nou eenmaal maar twee mogelijkheden: of grof geweld gebruiken, of zorgen dat je verhaal de aandacht trekt van de media. Er is tenslotte niets waar niet-functionerende instanties een grotere hekel aan hebben dan aan negatieve publiciteit.

Geen opmerkingen: