Sonja had al aangekondigd dat ze het verzoek om partneralimentatie aan zou gaan vechten, maar dat het zo heftig zou worden had ik niet verwacht. Vanmiddag vond ik in m'n postbus een envelop van m'n advocaat, met daarin een pak papier van enkele tientallen pagina's (ik heb ze niet geteld). Op de begeleidende brief na kwam heel het pak van Sonja's advocate af.
Ze hebben werkelijk alles uit de kast getrokken om onder de alimentatie uit te komen, en daarbij is uiteraard de waarheid weer eens flink geweld aangedaan. Zo zou er geen belemmering voor mij zijn om meer uren te gaan werken; dat mogen ze m'n baas dan gaan vertellen, want die heeft die extra uren nog niet voor me gevonden. Ook zou ik op minder gangbare (toeslag)uren kunnen gaan werken; theoretisch wel, maar ik ben Chauffeur Schoolvervoer en ik betwijfel of de scholen hun lestijden aan gaan passen zodat ik m'n werk voortaan 's avonds, 's nachts en in het weekend kan doen. Zullen de ouders van die kinderen ook niet echt blij mee zijn.
Bovendien zou het, gezien mijn opleiding en werkervaring, niet moeilijk moeten zijn om een andere of extra baan te nemen, zoals bijvoorbeeld in de ICT want daar is "op dit moment een grote vraag naar flexibel inzetbare arbeidskrachten". Ja, maar niet met werktijden van 10:00 - 14:00 uur, en niet als je niet tenminste een HBO-opleiding in de ICT afgerond hebt. En ook niet als je boven de 40 bent, geen recente relevante werkervaring hebt en je opleiding, kennis en ervaring inmiddels zwaar verouderd zijn.
Dan hebben ze ook nog creatief zitten rekenen; volgens Sonja en haar advocate zou ik over de eerste vijf maanden van 2008 gemiddeld € 1.177,60 netto per maand verdiend hebben. Ik heb het uiteraard nagerekend, maar ik kom toch honderden Euro's lager uit. Bovendien is de situatie inmiddels radicaal veranderd: toen ik nog in Eindhoven woonde had ik m'n taxibus thuis voor de deur staan en was ik direct inzetbaar voor extra ritten. Nu zit ik België, m'n taxibus mag niet mee de grens over maar moet in Eindhoven gestald worden, en daarmee is mijn inzetbaarheid buiten m'n schoolroute om tot vrijwel nul gereduceerd. De klant gaat het echt niet pikken als Connexxion 'm vertelt: "u wordt over anderhalf uur opgehaald want de chauffeur moet eerst nog uit België komen".
Ook leuk verzonnen: ik zou aanspraak kunnen maken diverse toeslagen (zoals huur- en zorgtoeslag) en gemeentelijke voorzieningen voor lage inkomens. Ik dacht het toch niet. De fiscus gaat mij geen huurtoeslag verstrekken voor een stacaravan (en al helemaal niet als die in het buitenland staat), zorgtoeslag krijg ik ook niet omdat ik niet de zorg voor de kinderen heb, en van de Gemeente Eindhoven zal ik ook niks krijgen zolang ik niet als alleenstaande in een zelfstandige woonruimte in Eindhoven woon.
Dan zou voor de vaststelling van de alimentatie ook nog eens niet uitgegaan mogen worden van het totale gezinsinkomen maar uitsluitend van Sonja's inkomen, omdat ik zogenaamd al mijn inkomen voor mijzelf zou hebben gehouden en alle kosten uit Sonja's salaris betaald zouden zijn. Daar heeft m'n boekhouding toch heel andere ideeën over. Als het zo gedraaid moet worden dat alle kosten volledig voor haar rekening zijn heb ik nog wel een paar duizend van haar tegoed.
Al met al zou mijn inkomen dusdanig hoog zijn dat ik geen behoefte heb aan alimentatie. Dan vraag ik me af wie dan mijn rekeningen gaat betalen, want met een inkomen van nog geen € 600 bruto per maand ga ik serieus geld tekortkomen.
Dan werd ook nog beweerd dat Sonja met haar inkomen niet voldoende draagkracht zou hebben om € 500 per maand aan alimentatie te betalen. Dat heeft ze wel, ze zal alleen haar luxeleven wat minder luxueus moeten maken. Als je je een nieuwe GSM van € 125 kunt permitteren en elk weekend met de kids bij McDonald's kunt gaan eten heb je volgens mij toch niet echt geldgebrek. En als ze het dan nog niet redt? Geen probleem, dan zoekt ze toch gewoon een andere baan? Hé, als zij zoiets van mij verwacht mag ik het ook van haar verwachten. En zij maakt heel wat meer kans dan ik.
Ze heeft een academische opleiding gehad en heeft op dat niveau gewerkt, dus heeft ze aangetoond dat ze op dat niveau kan functioneren. Er is volop vraag naar academici, zowel binnen als buiten de ICT-sector, door de krapte op de arbeidsmarkt zijn de salarissen fors gestegen, dus al met al moet het voor haar geen enkel probleem zijn om binnen 1-2 maanden een full-time baan te vinden op academisch niveau met een salaris dat minstens een factor 2-3 hoger ligt dan haar huidige salaris. Heeft ze ook meteen ruim voldoende inkomen om in de particuliere sector een woning te huren, want ik wil mijn woning nog steeds terug.
Tot slot nog een leuke: Sonja krijgt vier keer per jaar een bonus, maar die mag niet meegeteld worden als inkomen want het is niet zeker of ze die bonus altijd zal krijgen. Maar intussen wel voor mij een sloot inkomen bij elkaar verzinnen en eisen dat er van dat niet-bestaande salaris uitgegaan wordt. Hoebedoelu, met twee maten meten?
Ze hebben werkelijk alles uit de kast getrokken om onder de alimentatie uit te komen, en daarbij is uiteraard de waarheid weer eens flink geweld aangedaan. Zo zou er geen belemmering voor mij zijn om meer uren te gaan werken; dat mogen ze m'n baas dan gaan vertellen, want die heeft die extra uren nog niet voor me gevonden. Ook zou ik op minder gangbare (toeslag)uren kunnen gaan werken; theoretisch wel, maar ik ben Chauffeur Schoolvervoer en ik betwijfel of de scholen hun lestijden aan gaan passen zodat ik m'n werk voortaan 's avonds, 's nachts en in het weekend kan doen. Zullen de ouders van die kinderen ook niet echt blij mee zijn.
Bovendien zou het, gezien mijn opleiding en werkervaring, niet moeilijk moeten zijn om een andere of extra baan te nemen, zoals bijvoorbeeld in de ICT want daar is "op dit moment een grote vraag naar flexibel inzetbare arbeidskrachten". Ja, maar niet met werktijden van 10:00 - 14:00 uur, en niet als je niet tenminste een HBO-opleiding in de ICT afgerond hebt. En ook niet als je boven de 40 bent, geen recente relevante werkervaring hebt en je opleiding, kennis en ervaring inmiddels zwaar verouderd zijn.
Dan hebben ze ook nog creatief zitten rekenen; volgens Sonja en haar advocate zou ik over de eerste vijf maanden van 2008 gemiddeld € 1.177,60 netto per maand verdiend hebben. Ik heb het uiteraard nagerekend, maar ik kom toch honderden Euro's lager uit. Bovendien is de situatie inmiddels radicaal veranderd: toen ik nog in Eindhoven woonde had ik m'n taxibus thuis voor de deur staan en was ik direct inzetbaar voor extra ritten. Nu zit ik België, m'n taxibus mag niet mee de grens over maar moet in Eindhoven gestald worden, en daarmee is mijn inzetbaarheid buiten m'n schoolroute om tot vrijwel nul gereduceerd. De klant gaat het echt niet pikken als Connexxion 'm vertelt: "u wordt over anderhalf uur opgehaald want de chauffeur moet eerst nog uit België komen".
Ook leuk verzonnen: ik zou aanspraak kunnen maken diverse toeslagen (zoals huur- en zorgtoeslag) en gemeentelijke voorzieningen voor lage inkomens. Ik dacht het toch niet. De fiscus gaat mij geen huurtoeslag verstrekken voor een stacaravan (en al helemaal niet als die in het buitenland staat), zorgtoeslag krijg ik ook niet omdat ik niet de zorg voor de kinderen heb, en van de Gemeente Eindhoven zal ik ook niks krijgen zolang ik niet als alleenstaande in een zelfstandige woonruimte in Eindhoven woon.
Dan zou voor de vaststelling van de alimentatie ook nog eens niet uitgegaan mogen worden van het totale gezinsinkomen maar uitsluitend van Sonja's inkomen, omdat ik zogenaamd al mijn inkomen voor mijzelf zou hebben gehouden en alle kosten uit Sonja's salaris betaald zouden zijn. Daar heeft m'n boekhouding toch heel andere ideeën over. Als het zo gedraaid moet worden dat alle kosten volledig voor haar rekening zijn heb ik nog wel een paar duizend van haar tegoed.
Al met al zou mijn inkomen dusdanig hoog zijn dat ik geen behoefte heb aan alimentatie. Dan vraag ik me af wie dan mijn rekeningen gaat betalen, want met een inkomen van nog geen € 600 bruto per maand ga ik serieus geld tekortkomen.
Dan werd ook nog beweerd dat Sonja met haar inkomen niet voldoende draagkracht zou hebben om € 500 per maand aan alimentatie te betalen. Dat heeft ze wel, ze zal alleen haar luxeleven wat minder luxueus moeten maken. Als je je een nieuwe GSM van € 125 kunt permitteren en elk weekend met de kids bij McDonald's kunt gaan eten heb je volgens mij toch niet echt geldgebrek. En als ze het dan nog niet redt? Geen probleem, dan zoekt ze toch gewoon een andere baan? Hé, als zij zoiets van mij verwacht mag ik het ook van haar verwachten. En zij maakt heel wat meer kans dan ik.
Ze heeft een academische opleiding gehad en heeft op dat niveau gewerkt, dus heeft ze aangetoond dat ze op dat niveau kan functioneren. Er is volop vraag naar academici, zowel binnen als buiten de ICT-sector, door de krapte op de arbeidsmarkt zijn de salarissen fors gestegen, dus al met al moet het voor haar geen enkel probleem zijn om binnen 1-2 maanden een full-time baan te vinden op academisch niveau met een salaris dat minstens een factor 2-3 hoger ligt dan haar huidige salaris. Heeft ze ook meteen ruim voldoende inkomen om in de particuliere sector een woning te huren, want ik wil mijn woning nog steeds terug.
Tot slot nog een leuke: Sonja krijgt vier keer per jaar een bonus, maar die mag niet meegeteld worden als inkomen want het is niet zeker of ze die bonus altijd zal krijgen. Maar intussen wel voor mij een sloot inkomen bij elkaar verzinnen en eisen dat er van dat niet-bestaande salaris uitgegaan wordt. Hoebedoelu, met twee maten meten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten