De baas heeft kennelijk niet stilgezeten. Ik heb vanmiddag de normering van m'n schoolroute ingeleverd zodat ze weten hoe lang ik er over doe, maar dat moet uiteraard eerst vergeleken worden met hoe lang ik er volgens de Planning over zou moeten doen. De brief is daarmee dus nog niet klaar, want zonder normering geen nieuw contract en zonder nieuw contract staat ook niet vast hoeveel uren ik zal werken.
Desalniettemin: ik moest me van de baas maar eens bij de Planning gaan melden, want er gaat het een en ander veranderen. Zo krijg ik vanaf volgende week een nieuwe schoolroute, aansluitend op de ochtendrit een tweede route, en tussendoor ook nog het een en ander. Ik heb meteen maar even geroepen dat ik ook Schipholvervoer wil gaan doen, want dat zijn tenminste aardig wat uren per keer.
Theo kwam met twee bezwaren, maar geen bezwaar zo gek of ik kan het wel ontkrachten. Het eerste probleem was dat hij dacht dat ik een beperkte chauffeurspas had (daarmee mag je alleen groepsvervoer rijden) maar ik heb wel een volledige pas. Dat was dus al één bezwaar minder.
Het tweede bezwaar was dat het onregelmatige diensten zijn en er dus bijvoorbeeld ook 's nachts gereden moet worden. Geen probleem toch? Ik woon alleen dus ik hoef met niemand rekening te houden, en als ik 's morgens om 08:00 terugkom in m'n caravan kan ik gewoon gaan slapen want er heerst toch rust -- in elk geval buiten de schoolvakanties.
Ook weer opgelost, Theo gaat er voor zorgen dat ik naar Schiphol kan.
Even later diende de tweede meevaller zich aan. Ik heb een week geleden al verlof aangevraagd voor morgenochtend maar daar had ik nog niks van gehoord. Bij de Planning was er ook niks van bekend dus die verwezen me door naar Han. Die kon zich mijn aanvraag niet herinneren, maar wel dat hij voor deze week een hele hoop verlofaanvragen had afgewezen. Vervolgens vroeg-ie of het soms dringend was, bijvoorbeeld voor een bezoek aan de Rechtbank. Daarop heb ik 'm uitgelegd dat ik vanavond naar een vriendin in Boxtel zou gaan (yep, Pauline) en daar zou blijven overnachten. Han bleek de beroerdste niet: geen vrij morgenochtend maar wel de opmerking: "dan neem je je bus maar gewoon mee". Kijk, daar kan ik wat mee! Scheelt weer in de kosten.
Bij Pauline was het gezellig, ze kan nog koken ook (ik ken 'r nu iets meer dan een jaar maar dit was de eerste keer dat ze voor me gekookt heeft), en ze was dolblij met het tuingereedschap dat ik voor haar gekocht had. Natuurlijk lag ik weer eens later in bed dan gepland, maar ik ben in elk geval wel erg vlot in slaap gevallen. Het deed me denken aan feestjes in Sonja's studententijd: niks luxe bed, gewoon op een matras op de grond op zolder.
Desalniettemin: ik moest me van de baas maar eens bij de Planning gaan melden, want er gaat het een en ander veranderen. Zo krijg ik vanaf volgende week een nieuwe schoolroute, aansluitend op de ochtendrit een tweede route, en tussendoor ook nog het een en ander. Ik heb meteen maar even geroepen dat ik ook Schipholvervoer wil gaan doen, want dat zijn tenminste aardig wat uren per keer.
Theo kwam met twee bezwaren, maar geen bezwaar zo gek of ik kan het wel ontkrachten. Het eerste probleem was dat hij dacht dat ik een beperkte chauffeurspas had (daarmee mag je alleen groepsvervoer rijden) maar ik heb wel een volledige pas. Dat was dus al één bezwaar minder.
Het tweede bezwaar was dat het onregelmatige diensten zijn en er dus bijvoorbeeld ook 's nachts gereden moet worden. Geen probleem toch? Ik woon alleen dus ik hoef met niemand rekening te houden, en als ik 's morgens om 08:00 terugkom in m'n caravan kan ik gewoon gaan slapen want er heerst toch rust -- in elk geval buiten de schoolvakanties.
Ook weer opgelost, Theo gaat er voor zorgen dat ik naar Schiphol kan.
Even later diende de tweede meevaller zich aan. Ik heb een week geleden al verlof aangevraagd voor morgenochtend maar daar had ik nog niks van gehoord. Bij de Planning was er ook niks van bekend dus die verwezen me door naar Han. Die kon zich mijn aanvraag niet herinneren, maar wel dat hij voor deze week een hele hoop verlofaanvragen had afgewezen. Vervolgens vroeg-ie of het soms dringend was, bijvoorbeeld voor een bezoek aan de Rechtbank. Daarop heb ik 'm uitgelegd dat ik vanavond naar een vriendin in Boxtel zou gaan (yep, Pauline) en daar zou blijven overnachten. Han bleek de beroerdste niet: geen vrij morgenochtend maar wel de opmerking: "dan neem je je bus maar gewoon mee". Kijk, daar kan ik wat mee! Scheelt weer in de kosten.
Bij Pauline was het gezellig, ze kan nog koken ook (ik ken 'r nu iets meer dan een jaar maar dit was de eerste keer dat ze voor me gekookt heeft), en ze was dolblij met het tuingereedschap dat ik voor haar gekocht had. Natuurlijk lag ik weer eens later in bed dan gepland, maar ik ben in elk geval wel erg vlot in slaap gevallen. Het deed me denken aan feestjes in Sonja's studententijd: niks luxe bed, gewoon op een matras op de grond op zolder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten