Water heeft vandaag voor gemengde gevoelens gezorgd, afhankelijk van de verschijningsvorm van het spul. Eerst maar de negatieve gevoelens. Het leek me wel een idee om ondanks het lek toch even de hoofdkraan open te draaien en het toilet een keer door te spoelen. Niet dus. Een deel van het smeltwater van gisteren heeft zich namelijk verzameld op de rand van het putdeksel, vannacht is het weer gaan vriezen, en dus...
... zat het deksel vastgevroren. En dat is niet gewoon een klein licht exemplaar maar een volwassen stenen exemplaar, in alle richtingen iets groter dan een stoeptegel en daarmee dus behoorlijk zwaar. Die wrik je niet even gauw los. Kortom, de hoofdkraan en het toilet zullen moeten wachten tot het ijs weer vloeibaar water is geworden.
Door naar de positieve gevoelens. Ik zie langzaamaan op verschillende plekken plasjes water ontstaan. Het ijs is weer aan het dooien, nu maar hopen dat het doorzet.
Een andere nutsvoorziening had trouwens ook al kuren. Dankzij een dik gordijn is het nogal donker in m'n slaapkamer, dus het eerste wat ik doe als ik opsta, is het licht aandoen. Maar helaas, geen licht. Goed, kan gebeuren, al zou het wel erg toevallig zijn als beide gloeilampen (boven m'n bed hangt een set van twee spotjes) het tegelijk zouden hebben begeven. Het lag niet aan de gloeilampen, de stroom was helemaal uitgevallen. Wat gemorrel in de stoppendoos mocht ook niet baten, en dus kon ik me weer in volledige winteruitrusting hijsen (sjaal, winterjas, handschoenen, pet, capuchon) om bij de receptie iemand over de balie te gaan trekken. Ik wilde net vertrekken toen het licht weer aan ging. Mooi, dat scheelde weer een wandeling en dus kon ik eerst op m'n gemak ontbijten.
Deze week heb ik late dienst, en dat heeft zo z'n voordelen. Het begint al bij het ontbijt. Als ik vroege dienst heb is er geen tijd om op m'n gemak te gaan zitten ontbijten, en dus bestaat het ontbijt dan meestal uit een suikerwafel (als vast voedsel en bodempje in m'n maag), een fles fruityoghurt van de Lidl (als hoofdbestanddeel van het ontbijt) en een bak oploskoffie (om warm te worden). Mijn ontbijt gisteren en vandaag: twee Italiaanse bollen, eentje belegd met ham en kaas en eentje met kip-pestosalade, een kop koffie en een glas sinasappelsap. Versgeperst sap welteverstaan, niet uit een pak. Niet dat die Italiaanse bollen standaard zijn hoor, morgen ga ik weer gewoon aan de boterhammetjes. En de sinasappelen zijn nu ook op dus wordt het morgen weer sap uit een pak.
Tweede voordeel: je krijgt nog eens wat gedaan als je rond 08:00 opstaat en in principe pas om 13:30 hoeft te vertrekken. Eerst op m'n gemak ontbijten, dan een wandeling naar het toiletgebouw om te gaan douchen, en dan weer verder met opruimen in m'n caravan, want het is nog steeds een puinhoop. Maar het wordt langzaam beter. Heel langzaam, maar toch.
Dan zit er ook nog een voordeel in de combinatie van late dienst en rust op de camping. Bij gebrek aan buren kun je, terwijl je aan het werk bent, Guus Meeuwis uit de speakers laten komen met flink veel volume en lekker meezingen. Geen mens die last heeft van de muziek, en geen mens die last heeft van het feit dat mijn zangkwaliteiten vallen in de categorie "misdaden tegen de menselijkheid".
Volgens mijn agenda heb ik morgen een afspraak met Ageeth Bikker van de Combinatie Jeugdzorg. Die afspraak was echter gemaakt op een moment dat ik nog niet wist dat ik op dat tijdstip nog aan het werk zou zijn. Eigenlijk zou ik dus moeten bellen om die afspraak te verzetten, maar vanmiddag bracht m'n werk me toevallig bij de buren van de Combinatie Jeugdzorg. Dat scheelde dus weer een telefoontje, ik ben meteen maar even binnen gelopen. Ageeth was er niet maar de receptioniste zou haar laten terugbellen. Dat ging rap, ik was het terrein nog niet af toen de telefoon ging.
Foutje in de agenda, kennelijk had ik die afspraak vorige week maandag en niet deze maandag. Ageeth had "zitten wachten", al vraag ik me af waarom ze dan niet even gebeld heeft om te vragen waar ik bleef. Maar goed, nieuwe afspraak gemaakt voor aanstaande vrijdagmiddag. Niet dat ik denk dat het ook maar iets op zal leveren, maar als liefhebbende papa moet je tenslotte toch laten zien dat je betrokken bent bij je kroost, ook al mag je ze niet zien.
M'n dienst was verder weinig enerverend en viel eigenlijk ook een beetje tegen. Ik moest om 14:45 beginnen, en vanwege dat tijdstip (einde schooltijd!) had ik verwacht dat ik met groepsvervoer (schoolkinderen, gehandicapten die naar huis gaan en zo) zou beginnen. Aldus geschiedde. Aangezien er daarna eigenlijk alleen nog maar contante ritten zijn zou je verwachten dat dit wel aardig wat fooi op zou moeten kunnen leveren. Dat kan misschien wel, maar het gebeurde niet. Aan het einde van m'n dienst stond de teller op precies € 3,00 en daarvan heb ik € 2,60 te danken aan m'n laatste rit, een dame die met maar liefst vier grote koffers en een vent van Schiphol was gekomen, in Eindhoven uit de trein was gestapt, en naar huis wilde. Het viel niet mee, maar ik heb het allemaal in m'n taxi gekregen.
Die rit eindigde kort na 22:30 in de wijk Vaartbroek en daarmee op nog geen tien minuten van Nuenen. Dat kwam heel mooi uit, meteen maar even op de knop "Verzoek einde dienst" geduwd en alvast richting Nuenen gegaan. Gelukkig vond ook de centrale dat ik mijn bijdrage voor vandaag wel weer geleverd had. Daarmee was ik vandaag niet alleen volgens het rooster om 23:00 afgewerkt maar zat ik ook daadwerkelijk om 23:05 weer in m'n eigen auto. En dan nog een uurtje om terug aan m'n caravan te geraken.
... zat het deksel vastgevroren. En dat is niet gewoon een klein licht exemplaar maar een volwassen stenen exemplaar, in alle richtingen iets groter dan een stoeptegel en daarmee dus behoorlijk zwaar. Die wrik je niet even gauw los. Kortom, de hoofdkraan en het toilet zullen moeten wachten tot het ijs weer vloeibaar water is geworden.
Door naar de positieve gevoelens. Ik zie langzaamaan op verschillende plekken plasjes water ontstaan. Het ijs is weer aan het dooien, nu maar hopen dat het doorzet.
Een andere nutsvoorziening had trouwens ook al kuren. Dankzij een dik gordijn is het nogal donker in m'n slaapkamer, dus het eerste wat ik doe als ik opsta, is het licht aandoen. Maar helaas, geen licht. Goed, kan gebeuren, al zou het wel erg toevallig zijn als beide gloeilampen (boven m'n bed hangt een set van twee spotjes) het tegelijk zouden hebben begeven. Het lag niet aan de gloeilampen, de stroom was helemaal uitgevallen. Wat gemorrel in de stoppendoos mocht ook niet baten, en dus kon ik me weer in volledige winteruitrusting hijsen (sjaal, winterjas, handschoenen, pet, capuchon) om bij de receptie iemand over de balie te gaan trekken. Ik wilde net vertrekken toen het licht weer aan ging. Mooi, dat scheelde weer een wandeling en dus kon ik eerst op m'n gemak ontbijten.
Deze week heb ik late dienst, en dat heeft zo z'n voordelen. Het begint al bij het ontbijt. Als ik vroege dienst heb is er geen tijd om op m'n gemak te gaan zitten ontbijten, en dus bestaat het ontbijt dan meestal uit een suikerwafel (als vast voedsel en bodempje in m'n maag), een fles fruityoghurt van de Lidl (als hoofdbestanddeel van het ontbijt) en een bak oploskoffie (om warm te worden). Mijn ontbijt gisteren en vandaag: twee Italiaanse bollen, eentje belegd met ham en kaas en eentje met kip-pestosalade, een kop koffie en een glas sinasappelsap. Versgeperst sap welteverstaan, niet uit een pak. Niet dat die Italiaanse bollen standaard zijn hoor, morgen ga ik weer gewoon aan de boterhammetjes. En de sinasappelen zijn nu ook op dus wordt het morgen weer sap uit een pak.
Tweede voordeel: je krijgt nog eens wat gedaan als je rond 08:00 opstaat en in principe pas om 13:30 hoeft te vertrekken. Eerst op m'n gemak ontbijten, dan een wandeling naar het toiletgebouw om te gaan douchen, en dan weer verder met opruimen in m'n caravan, want het is nog steeds een puinhoop. Maar het wordt langzaam beter. Heel langzaam, maar toch.
Dan zit er ook nog een voordeel in de combinatie van late dienst en rust op de camping. Bij gebrek aan buren kun je, terwijl je aan het werk bent, Guus Meeuwis uit de speakers laten komen met flink veel volume en lekker meezingen. Geen mens die last heeft van de muziek, en geen mens die last heeft van het feit dat mijn zangkwaliteiten vallen in de categorie "misdaden tegen de menselijkheid".
Volgens mijn agenda heb ik morgen een afspraak met Ageeth Bikker van de Combinatie Jeugdzorg. Die afspraak was echter gemaakt op een moment dat ik nog niet wist dat ik op dat tijdstip nog aan het werk zou zijn. Eigenlijk zou ik dus moeten bellen om die afspraak te verzetten, maar vanmiddag bracht m'n werk me toevallig bij de buren van de Combinatie Jeugdzorg. Dat scheelde dus weer een telefoontje, ik ben meteen maar even binnen gelopen. Ageeth was er niet maar de receptioniste zou haar laten terugbellen. Dat ging rap, ik was het terrein nog niet af toen de telefoon ging.
Foutje in de agenda, kennelijk had ik die afspraak vorige week maandag en niet deze maandag. Ageeth had "zitten wachten", al vraag ik me af waarom ze dan niet even gebeld heeft om te vragen waar ik bleef. Maar goed, nieuwe afspraak gemaakt voor aanstaande vrijdagmiddag. Niet dat ik denk dat het ook maar iets op zal leveren, maar als liefhebbende papa moet je tenslotte toch laten zien dat je betrokken bent bij je kroost, ook al mag je ze niet zien.
M'n dienst was verder weinig enerverend en viel eigenlijk ook een beetje tegen. Ik moest om 14:45 beginnen, en vanwege dat tijdstip (einde schooltijd!) had ik verwacht dat ik met groepsvervoer (schoolkinderen, gehandicapten die naar huis gaan en zo) zou beginnen. Aldus geschiedde. Aangezien er daarna eigenlijk alleen nog maar contante ritten zijn zou je verwachten dat dit wel aardig wat fooi op zou moeten kunnen leveren. Dat kan misschien wel, maar het gebeurde niet. Aan het einde van m'n dienst stond de teller op precies € 3,00 en daarvan heb ik € 2,60 te danken aan m'n laatste rit, een dame die met maar liefst vier grote koffers en een vent van Schiphol was gekomen, in Eindhoven uit de trein was gestapt, en naar huis wilde. Het viel niet mee, maar ik heb het allemaal in m'n taxi gekregen.
Die rit eindigde kort na 22:30 in de wijk Vaartbroek en daarmee op nog geen tien minuten van Nuenen. Dat kwam heel mooi uit, meteen maar even op de knop "Verzoek einde dienst" geduwd en alvast richting Nuenen gegaan. Gelukkig vond ook de centrale dat ik mijn bijdrage voor vandaag wel weer geleverd had. Daarmee was ik vandaag niet alleen volgens het rooster om 23:00 afgewerkt maar zat ik ook daadwerkelijk om 23:05 weer in m'n eigen auto. En dan nog een uurtje om terug aan m'n caravan te geraken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten