maandag 5 januari 2009

Dwangbevel

Vanochtend was Lommel (en naar later bleek heel Zuid-Nederland) bedekt met 5 cm sneeuw. Toegegeven, het zag er schitterend uit toen ik vanochtend m'n hoofd buiten de deur stak. De bijverschijnselen waren echter minder geweldig. Ik moest om 08:00 beginnen dus ging om 06:00 de wekker en was ik om 06:45 vertrokken. Door de sneeuw, de gladheid en de verkeersdrukte heb ik er echter DRIE UUR over gedaan om in Nuenen te komen! Van Lommel naar Nuenen is 45 km, dat komt dus neer op een gemiddelde snelheid van 15 km per uur.

Met name 's ochtends was het een hele uitdaging om m'n passagiers veilig op hun bestemming te krijgen. Tegen het begin van de middag ging het al beter omdat de hoofdwegen intussen drooggereden waren, maar in woonwijken bleef het knap lastig. Ik heb wel een prachtcompliment overgehouden aan m'n voorzichtige rijstijl: van een ouder echtpaar kreeg ik te horen dat ik een "voorbeeldige chauffeur" was. De fooi was navenant. M'n dag kon al niet meer stuk. Althans, dat dacht ik. Maar toen was ik nog niet bij Rob geweest om m'n post op te halen.

In die post zat namelijk ook een dwangbevel van de Gemeente Eindhoven. Aangezien ik niet in m'n huis mag wonen acht ik het niet meer dan redelijk dat Sonja de gemeentelijke belastingen betaalt die bij die woning horen. Maar dat heeft ze dus niet gedaan, en dus heeft de Gemeente Eindhoven mij dat dwangbevel gestuurd. Gedateerd op 18 december 2008, en graag binnen twee dagen € 162,77 dokken anders gaat het naar de deurwaarder.

Dat laatste betekent dat er dan beslag kan worden gelegd op MIJN loon, MIJN inboedel, MIJN auto en MIJN Postbankrekeningen, waarbij uiteraard weer extra kosten in rekening worden gebracht, en dat alles omdat Sonja niet wil betalen. Dat wordt dus weer voer voor m'n advocaat.

Het spijt me het te moeten zeggen, maar als Sonja zo doorgaat met haar terreur sta ik niet voor de gevolgen in. Als dadelijk inderdaad MIJN eigendommen in beslag worden genomen zie ik het er nog van komen dat ik naar m'n woning ga met een rode waas voor m'n ogen en 'r zo ongenadig hard met d'r kop tegen de muur mep dat ze de rest van d'r leven in het ziekenhuis zal liggen te kreperen van de pijn. Sonja is aanhanger van de keiharde, genadeloze en extreem gewelddadige Duitse aanpak, ze roept altijd dat alles goed komt als iedereen maar altijd alles op haar manier doet, nou, dan kan ze d'r zin krijgen. Sonja is nou eenmaal iemand die zich de consequenties van haar gedrag pas realiseert op het moment dat ze letterlijk keihard met die consequenties wordt geconfronteerd.

Geen opmerkingen: